Cookies

Zorgelijke zorgmoeders

Ja als je zorgvaders hebt moeten er ook wel zorgmoeders bestaan. Maar wat hoor je erover? Soms zijn deze moeders be-zorgmoeders en dan hoor je er wel van. Ze blijken ongeveer hetzelfde na te streven als zorgvaders, dikwijls ook dwaze vaders te noemen. Zo zijn ze bijvoorbeeld tegen huiselijk geweld. En om te laten zien dat ze dat serieus nemen hebben ze niet een moeder maar een vader als voorbeeld genomen als slachtoffer van Huiselijk geweld. En dat voorbeeld ben ik….! Er wordt gememoreerd dat ik bovendien nog een valse aangifte van huiselijk geweld tegen mij kreeg te verduren.

Omdat ze toch al bezig waren hebben ze mij al doende ook nog een paar andere pluimpjes in mijn reet gestoken. Zo heb ik volgens hun site capaciteiten als wetgever. Dat heeft te maken met mijn aandeel in het tot stand brengen van een motie over gelijkwaardig ouderschap van Jan de Wit. Jammer dat ik niet echt wetgever ben. Anders had ik deze moeders kunnen helpen hun te realiseren dat gelijkwaardig ouderschap geen zaak is van na scheiding alleen, dat juist moet worden nagestreefd dat vaders overal en te alle tijden gelijk behandeld worden als moeders en dus de kans krijgen deel te nemen aan de opvoeding van hun kinderen. Ik ben dan ook net als deze groep falikant gekant tegen het wetsontwerp van Donner. (zie link hieronder)

Wat ik prettig vind is dat op hun site alles is onderbouwd met allerlei linken waaruit ook precies blijkt wat ik hierboven reeds beschreef. Eerst stond er overigens wel een foutje op. Namelijk dat ik ook voor de rechter zou zijn geweest in verband met huiselijk geweld. Nee zo erg is het niet geworden met die valse aantijgingen. Gelukkig werd deze overdreven aanval op de moeder van mijn kind direct rechtgezet. Wel jammer dat ze mij ( en de vaderbeweging) betichten van van een incestueuze relatie met de SP. Maar gelukkig blijkt elders op hun site dat het ze toch al is opgevallen dat ik bepaald geen incestueuze verhouding heb met mensen als Quik-Schuijt en Anja Meulenbelt (senatoren voor de SP).

Het valt me de laatste weken op hoe vaak ik door moeders in distress wordt gebeld in verband met het feit dat dat ook zij slachtoffer kunnen zijn van het ouderverstoting. Ik denk dat die moeders van die club bezorgmoeders die moeders doorsturen. Heel goed gezien van ze. Als het enigszins kan maak ik in de ondersteuning net zomin onderscheid tussen vaders en moeders als deze club dat doet op hun site.

manifest tegen Donner’s voorstel

bakfietsen

op de bakfiets met mijn zoon JoshuaVandaag ga ik weer eens aan de slag om mijn bakfiets in goede staat te houden. Voor de kenners; die mooie bakfiets waarop ik van de Raad voor de Kinderbescherming niet mocht fietsen met mijn kind omdat dat teveel vanuit mijn eigen behoefte om een leuke vader te zijn zou worden gestuurd en niet zo verstandig zou zijn.

Tussen 1994, toen de Raad deze uitspraak deed, en heden, is de bakfiets razend populair geworden. Vooral ook voor het vervoer van kinderen. In het blad van de fietsersbond las ik dat de gemeente Delft zelfs de aanschaf van bakfietsen voor de kinderopvang gaat subsidiëren. Daarbij wordt dan wel een cursus gegeven.

Gisteren kwam er iemand van een mediaproductiebureau om de bakfiets te lenen voor een kinderprogramma. (helaas even niet beschikbaar wegens herstelwerk).

Kortom je kunt wel zeggen dat de Raad voor de Kinderbescherming de slag om de bakfietsen heeft verloren.

uitspraak over bakfiets van de Raad voor de Kinderbescherming

roze

Als schilder ben ik natuurlijk gebaat bij alle kleuren van de regenboog. En ook de kleuren die er niet inzitten (die vergeten we nogal eens). Zoals de kleur roze waaraan wat merkwaardige associaties zijn verbonden.
Zo heb je de roze brillen en de roze wolkjes. Maar ook de roze laarsjes en roze kinderkamers van meisjes. Je zou bijna zeggen dat meisjes en vrouwen de wereld dan wel met een roze bril moeten bekijken willen ze er nog lol aan beleven. Soms zetten ze hun bril even af en dan ziet de wereld er bikkelhard uit. Help er lopen hier jongens rond….

Berichtje van Dennis over de kleur roze: “De buitenschoolse opvang is veel te veel een meidenplek in meidenkleuren met meidenspullen. Jongens moeten vaak uren doorbrengen in een roze ruimte waar je vooral niet te veel mag bewegen. Jongens hebben nu heel vaak het gevoel dat ze op de slaapkamer van hun zusje moeten zitten als ze op de bso zijn”

Dennis is een van de erg weinige mannelijke werkers in de kinderopvang en zelf vader. En Superheld (zie hieronder). Hij schreef een aantal mooie weblogs over zijn ervaringen op de kinderopvang. Over de slechte informatievoorziening aan gescheiden ouders daar, de werkomstandigheden specifiek voor mannen en de magere visie op jongens in de opvang. De moeite waard om te lezen.

deze weblog ( en andere; zie rechts) van Dennis. (archive.org)

niets voelen

Till the pain is so big you feel nothing at all (working class hero; John Lennon).

Kwam ik in allerlei versies tegen op You-Tube. Deze zin sprak met erg aan. Voor de Father-activists-hero’s. en daar dan direct achteraan: what ever happened to the heroes?

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=UvLVQ8_XeKA&hl=nl]

Vandaag speciaal voor superheld Dennis die een aantal filmpjes van Nederlandse superhelden, inclusief hemzelf op het youtube heeft gezet. Opdat we toch maar blijven voelen wat het is. Kinderen hebben, maar er niet voor kunnen zorgen.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=njG7p6CSbCU&hl=nl]

what happened to the heroes?
Beklimming Batman gerechtsgebouw te Den Haag
Film Protestactie bij de rechtbank in Haarlem
Beklimming Waalbrug door Spiderman te Nijmegen 2005
Beklimming Waalbrug door Robin The Wonder Boy 2006

Huiselijk

slachtoffer manDe term voor huiselijk geweld zou te gemoedelijk klinken. Daar is Nederland volgens Professor Römkens al eens voor op de vingers getikt. De Nederlanders koppelen namelijk iets gezelligs aan de term huiselijk. Mij lijkt dan dat je juist de schrijnende woordcombinatie die je nodig hebt, te pakken hebt. Geweld is namelijk nooit gezellig. Hoe je op het idee kunt komen dat het woord huiselijk daar iets af kan doen, daar moet je toch echt de unieke professor huiselijk geweld voor zijn.

Maar afin, blijft natuurlijk een serieus probleem. Dat serieuze aandacht verdient. Bijvoorbeeld door te refereren aan onderzoeken als je er iets over zegt. Maar in het interview dat Römkens aan Trouw gaf zie ik geen enkele referentie bij haar bewering dat 80 procent van de daders mannen zijn. Mannen zijn namelijk veel vaker slachtoffer dan zij stelt.
Maar mannen hebben volgens haar pas een probleem als ze schreeuwend van ellende voor blijf van mijn lijfhuizen staan, die ze ten eerste nooit kunnen vinden en waar ze ten tweede nooit in komen.

Wel donderdagavond een film op netwerk waarin wel over huiselijk geweld tegen mannen wordt gesproken en waar aan de orde komt dat per jaar 20 mannen overlijden aan de gevolgen hiervan. Overigens ook zonder referentie, moet ik toegeven. Onder deze post wil ik ruim voorzien in die leemte aan referenties.

Vrouw krijgt volgens Römkens de meeste klappen
dossier huiselijk geweld op papa.nl.nu
mannenmishandeling in Netwerk