Cookies

Laurakransen

De voornaam Laura wijst etymologisch naar laureaat, lauweren.

Laura Dekker is doet haar naam eer aan. Met haar bijna 14 jaar wil ze  in haar eentje de wereld rond zeilen met als drive daarmee dan de jongste te kunnen zijn met die prestatie. Haar ouders gaan er, voorzover bekend (de ouders zijn gescheiden), mee acco0rd  maar de leerplichtambtenaar trok aan de bel. Na de aankondiging dat deze wet omzeild kon worden kwam de zaak bij de Raad voor de Kinderbesch….  die daarmee naar de rechter trok. Ondertoezichtstellen die ouders, want allemaal te gevaarlijk.

Er zijn twee makkelijke reacties op dit verhaal denkbaar. Weg met de Raad en het moet gewoon maar kunnen of Nee dat mag nooit en alles in het werk stellen om het te blokkeren.

Ik wil graag een onderscheid maken tussen mijn mening over de opvoedkundige kwestie en de inschatting van de gevaren enerzijds en de vraag wat een overheidsingrijpen wenselijk maakt anderzijds.

Overheidsingrijpen in opvoedingsrelaties dient zich te beperken tot gevallen van kindermishandeling en dient niet te strekken tot ingrijpen in opvoedkundige keuzes.  Mijn opvatting, zoals ook internationaal verwoord in de verklaring van Langeac.

Maar dit neemt niet weg dat ik wel een mening heb over de opvoedkundige keuzes. Ik denk dat ik de ouders zou ontraden om aan de tocht van hun dochter mee te werken. Niet omdat ik niet van competitie en uitdagingen houdt. Zelfs uitdagingen met risico’s horen er wat mij betreft bij.

Wel vraag ik me af of het gezond is de competitie aan te gaan over wie de jongste is die deze tocht rond de wereld in 720 dagen volbrengt. Dat vind ik een beetje een merkwaardig soort competitie. Doet denken aan; wie bereikt het eerste de universiteit, wie is het eerste uit de luiers en meer van dat soort ongein.

Verder vraag ik me af of Laura de gevaren kan overzien. Dat laatste bezwaar deel ik met meer deskundigen. Die kwestie van de leeftijdscompetitie ben ik echter nog nergens tegen gekomen.

Ik gun Laura een hoop lauwerkransen, maar denk dat ze beter voor een andere bekroning kan gaan.  Ik heb echter niet alle wijsheid in pacht en ook niet alle kennis van de omstandigheden.  De Raad voor de Kinderb… heeft géén wijsheid en meestal een ontstellend gebrek aan kennis. Als er iemand is die het haar niet zou moeten verbieden dan is het wel de staat. En zelfs ondergetekende zou zich nooit aan zoiets durven wagen.

Zelf is me door de Raad voor de Kinderbescherming ooit kwalijk genomen dat ik liedjes zing met mijn dochter cq op een bakfiets reed met haar ( niet verstandig). Misschien ligt hierin nog een uitdaging voor Laura en haar ouders, tackel die Raad in ieder geval vast maar. Ik zal haar daar graag persoonlijk een Laurakrans voor brengen.

Het laatste nieuws over Laura

Of bakfietsen en liedjes zingen verstandig is….

0 antwoorden op “Laurakransen”

  1. Op het discussieplatform van SOS Papa stelde iemand deze kwestie vandaag ook aan de orde, overigens zonder het irrelevante feit te vermelden dat de ouders van Laura zijn gescheiden, zoals jij dat wel doet.
    Ik heb daar de volgende reactie geplaatst en doe dat daarom ook hier:

    In een krantenbericht las ik dat ouders + dochter hun eigen gang zouden kunnen gaan indien zij voor een week zouden emigreren. Dat is ook niet niks overigens.
    Bij lezing van het krantenbericht dacht ik vier dingen: 1. Als je in ons land je kop boven het maaiveld uit steekt wordt die subiet afgehakt. 2. De dames van de rvdk zijn uiteraard tegen en dus de minister van justitie, want die is immers de werkgever van die dames. 3. Gezien de achtergrond van het meisje en haar ouders twijfel ik er niet aan dat haar zeiltocht door zal gaan. 4. Als het mijn dochter was zou ik ronduit trots op haar zijn, ook al scheet ik in mijn broek over haar plan.

  2. Hoi Maarten,

    Ik zie geen reactie op mijn belangrijkste bezwaar.

    Dat ik de gescheiden situatie noem heb ik niet gemotiveerd inderdaad., maar ik vond het wel relevant, ook al zou het dat eigenlijk niet moeten zijn. Ergens las ik dat de moeder het er misschien niet mee eens was, maar zich nodens bij de opvatting van de vader neerlegde. Als ik dan neer zou pennen dat de ouders instemden zou ik mogelijk tekort doen aan de opvatting van de moeder. In een gescheiden situatie spelen dit soort dingen pregnanter. Niet instemmen kan tot andere konflikten leiden dan in een harmonieuze relatie.

    Tsja op haar prestatie zou ik trots kunnen zijn, de leeftijdscompetitie blijft wringen.

  3. Gezien het gebrek aan communicatie tussen de drie-eenheid vader/moeder/kind enerzijds en de Raad/Jeugdzorg/Staat anderzijds waardoor Laura hierdoor nodeloos verstrikt dreigt te raken, welke niet in het belang van het kind kan worden gezien, concludeer ik dat de onverbrekelijke band tussen ouders en kind ten alle tijde en boven alles beschermd en gekoesterd moet worden zoals vermeld in verdragen als het EVRK.
    De Staat wordt veroordeeld tot alle gemaakte kosten en dient als wijze van genoegdoening dagelijks in alle dagbladen de vorderingen van Laura en haar schip te vermelden en te bekostigen.

  4. Het is inmiddels, dit wellicht ten overvloede, gebleken dat er wel een flink verschil is tussen de opvatting van de vader en van de moeder. IN het algemeen neig ik in dit soort situaties naar de vader, nu dus wat minder. Overigens is het niet uitgesloten dat het hele circus om dit verhaal, de opstelling van vader en moeder niet dichter bij elkaar heeft gebracht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.