Lange strijd maakt soms hard. Aardigheid en genuanceerdheid delven vaak het onderspit. In veel discussies op dit blog is het moeilijk om duidelijk te maken dat het rond kinderen niet gaat om macht en winnen. Als ik hier vertel dat je als vader niet moet opgeven en ervoor moet gaan dan lijkt het soms net of ik van niets anders weet.
Ik denk dat het in veel maatschappelijke strijd zo gaat. Het is moeilijk om kwetsbaar en genuanceerd over te blijven komen.
Toen ik in een digitaliseringsactie een filmpje onderhanden had over mijn hongerstaking viel me op hoe relaxed ik me tegenover de studentes van de Hogeschool van Amsterdam wist uit te drukken. Dat lukt me niet altijd, ook al zijn mijn opvattingen opvallend onveranderd.
En de kans om een dik half uur je ideeën te mogen uitleggen aan een geduldig gehoor heb je ook niet zo vaak.
Afin vanuit dit oogpunt vond ik het dus toch een goed idee om dit filmpje op het net te zetten. Het lukte me niet dit te embedden. U moet dus op de fotoanimatie hiernaast klikken om hem te zien.
Een enigszins voldaan gevoel dus. Ook al ging het hier om een serieuze hongerstaking met weinig directe resultaten.
De onderwerpen die in dit interview aan de orde kwamen kunt u mede traceren aan de hand van de tags hieronder.