Cookies

Isaac’s familiedrama

abraham en isaac; his fathers hand was trembling
Abraham en Isaac; his fathers hand was trembling © Joep Zander

“Wat gaat vader nu doen vroeg ik mijzelf af. Bang was ik niet; vader zou er wel een reden voor hebben, al begreep ik niet wat hij van plan was.” (kinderbijbel Cramer -Schaap)

Je vader zal maar met een mes klaar staan om je te doden in opdracht van God. maar gelukkig vaders hand beefde. Was dit wat God wilde vroeg zijn vader zich steeds weer af. Maar ook; was dit wat hij zelf wilde? Juist op dat moment……

Nee dit ging eigenlijk niet over het familiedrama in Schoonloo, maar over Abraham die volgens de bijbel zijn zoon Isaac zou moeten offeren aan God. In opdracht van God. Pas op het laatste moment bracht een engel de boodschap dat dit niet door hoefde te gaan. De les uit deze geschiedenis is een heikel punt voor theologen. Zelf zie ik in dit verhaal dat God’s wil geen excuus is voor eigen verantwoordelijkheid. Behalve dat de bijbelse God (per saldo) niet wil dat er kindoffers gebracht worden, wil God Abraham ook niet ontslaan van zijn eigen verantwoordelijkheid om  uit liefde te handelen. Deze wilsparadox valt samen in de bevende hand van Abraham. De vraag of Abraham zoals in veel familiedrama’s na het doden de hand aan zichzelf had kunnen slaan kunnen we gelukkig nu buiten beschouwing laten.

Kinderen dreigen in de bijbel wel meer het slachtoffer te worden. Zo dreigde koning Salomon een kind doormidden te hakken om zo de ware aard van de vechtende “moeders” boven tafel te krijgen. De vrouw die koos voor de liefde voor haar kind en haar kind niet doormidden liet hakken won dit pleit. Niet door een goed peidooi, maar door liefdevol gedrag.

Wij mogen onze kinderen niet offeren voor wat voor idee of gevoel dan ook. In die zin valt de vader in het familiedrama in Schoonloo wat te verwijten. Ook wanhoop is geen excuus voor eigen verantwoordelijkheid.  Maar ik pleit ook voor begrip voor menselijk drama. Menselijk drama wordt vaak veroorzaakt door institutioneel geweld. Dat institutioneel geweld is in dit soort gevallen vaak het contra salomonswijsheid handelen van rechters en aanverwanten die kinderen al de vernieling in helpen voordat een vader of moeder tot deze wanhoopsdaad overgaat. Dit door ze juist toe te wijzen aan de ouder die het kind wel als bezit beschouwt (en dan nog met een grote voorkeur voor de moeder).

Leonard Cohen schreef en zong ooit het lied The story of Isaac waarin de volgende passage opvalt: You who build the altars now to sacrifice these children, you shouldn’t do it anymore. Diegenen die in deze tijd de kinderen op de slachtbank leggen. De wetenschappers, jeugdzorgers en rechters die weigeren om met een blik van liefde te kijken en vals uit naam van Salomon juist wel kinderen op het altaar leggen om ze doormidden hakken, geestelijk mishandelen van kinderen mogelijk te maken, mogen zich eens bezinnen op de gevolgen hiervan.

Salomon en de Gordiaanse knoop
artikel over infanticide (nog steeds meer iets wat moeders doen trouwens)

18 antwoorden op “Isaac’s familiedrama”

  1. Goed geschreven. Stuur het per mail vanavond naar de NCRV. Bijvoorbeeld. Dan leest Q.S. het misschien. Niet dat het wat uit zal maken overigens. Dat heb ik allang opgegeven. Toen Hoefnagels de l.l was door dame Raad KB. Groenhuijsen had ik het idee al. Dit gaan mensen niet kunnen, vechten tegen systemen die in stand worden gehouden door mensen die niet eens in hun eigen functies worden “doorgelicht”. Tja wat kun je dan nog verwachten als zelfs een paar tweede Kamerleden “gestoord” bleken te zijn…

  2. Uitstekend geschreven Joep
    Maar wat we ook schrijven of zingen of zeggen ,dove die dove leiden , blinde die blinde leiden zijn horende doof ,en ziende blind .
    Ik vrees dat er nog meer van deze drama,s gaan komen ,en de geschiedenis der mensheid leert ons ,dat wij niets van onze geschiedenis leren .
    helaas worden de kleine de dupe zolang ze in dit land handels
    waar zijn ,in plaats van de toekomst
    en door een zoals het SAMSON rapport zei ,,, zorg maar toch niet veilig !! wat is dan de toekomst voor kinderen in dit liefdeloze land .

  3. Degene die de Youtube video voorzien heeft van de beelden heeft het wel door, het gaat om de strijd tussen goed en kwaad en dat heeft de compileerder goed gezien, beelden van de illuminati en de NWO komen er in voor.
    Theologie is beperkt een deel van mijn opleiding maar vanuit mijn geloofsovertuiging ook mijn hobby.
    Ook Genesis 22 gaat over de strijd tussen goed en kwaad en ik ga dat niet uitgebreid behandelen, maar Abraham wist dat Jahweh God in het brandoffer zou voorzien vers 8, satan ( de tegenstander ) wou dat verhinderen door het ram tegen te houden vers 13. Dat is theologie in de notendop maar analoog aan ons institutionele rechtssysteem, vele vaders hopen op de redelijkheid van hun ex-vrouwen de moeders van hun kinderen.
    Als dat niet lukt door een vechthuwelijk of vechtscheiding dan stellen zij hun hoop op de institutionele autoriteiten zoals RVDK, BJZ en de kinderrechters, helaas bestaan die bijna uitsluitend uit radicaal gevormde feministen en de mannelijke medewerkers zijn al helemaal kapot gefrustreerd.
    De institutionele autoriteiten gaan als firma list en bedrog achter de subsidie gelden aan en ook vrouwen worden daar het slachtoffer van, maar het merendeel zijn het de mannen ( 80% ) die daar het slachtoffer van worden.
    Een andere bekende blogger dan Joep, zei tegen mij hoe lang gaat het nog duren dat mensen, tegen de natuur in hun kinderen niet meer verdedigen tegen de kinderenontvoerders, de kindergijzelaars en zij die hun geld verdienen met de handel in kinderen? Wanneer gaat er bloed vloeien?
    Nee dood niet jouw eigen vlees en bloed maar verzet je actief tegen het institutionele systeem van list en bedrog met alle mogelijke middelen!
    Aan de firma list en bedrog daar kan jezelf wat aan doen!
    Als je dan toch gefrustreerd en uitgeprocedeerd bent richt jouw boosheid op het institutionele systeem die de ongerechtigheid in stand houdt.

  4. Zekers goed op gesteld nu maar hopen dat er eindelijk iets onder nomen gaat worden in nederland dat er de laatste tijd genoeg media aandacht is voor deze kwestie,s houdt in dat het probleem groter is dan men in den haag wil aannemen is duidelijk
    Met Vriendelijke Groet Manfred Berrevoets
    F4j Nederland

  5. Bedankt voor al deze waarderende reacties. En de les die Bob eruit trekt is ook de mijne. Ga liever wat verder in het verzet tegen de instituten die dit aanrichten. Liever een steen onder een gerechtsgebouw uitgetrokken, liever daarvoor vervolgd, dan de hand te slaan aan je eigen kinderen. En ik ga misschien nog verder dan Bob; Deze instituten zijn niet alleen geen oplossing, maar grotendeels de veroorzakers van het kwaad.

  6. Zo denk ik er al jaren over. Maar de strijd tegen deze instituten heeft mij als papa nog minder kansen gegeven. Zo erg dat als alles op papier wordt gezet: dat mama en haar omgeving beschadigend zijn voor het kind, dat er binnen de 2 maand (jaja slechts 2 maand) een maatregel moet komen waar het kind volledig moet worden toegewezen aan de papa en geleidelijk contacten bij de mama terug opbouwen…. maar omdat mama het vonnis niet meer naleeft en het kind volledig opzet (en daar de kans toe krijgt) beslist het HOF het OMGEKEERDE! zij weten het weer beter? resultaat… kind ernstig emotioneel beschadigd.. papa ziet kind niet meer en de relatie met papa is volledig stuk gemaakt! NU staan we aan het begin van een lange lijdensweg? ….
    Geloof me …. oudervervreemding of verstoting kan niet plaatshebben als je de kans niet geeft! JUSTITIE…DOE DAAR IETS AAN

  7. De afgelopen tijd hoor je veel van deze drama,s in Engeland een vader die samen met zijn zoontjes in bad zich geelektrocuteerd heeft , een vader in Belgie ook zijn twee zoontjes , nu het drama hier het houd niet op dan gaan mijn gedachten , naar een zeer goede film die ik eens zag , Tom Hanks in de hoofdrol the green mile een film over een donkere man die verdacht word van een dubbele moord op twee kleine meisjes , die hij echter niet heeft gedaan hij laat door een gave wie hij bezit Tom hanks de gevangenis bewaker zien wat er gebeurt is , en zegt huilend ,, He killed them with there love,, zo laat de film zien dat de moordenaar de kinderen tegen elkaar uitspeelde with there love voor elkaar zo gaat het ook bij jeugdzorg en de hele corrupte rechtsgang hier in dit van god verlaten land .,
    En waarom doen ouders ,vaders ,grootouders tot nu toe niets tot weinig ,,love ,, is het antwoord het meest kostbare wat je bezit je kinderen of kleinkinderen love , dat is hun wapen they kill our childeren with our love . we zijn te bang dat onze kinderen voor onze daden zullen boeten we zijn te bang dat kostbare uurtje 1x per maand te verliezen we zijn te bang en denken ,maar als ik wat doe dan zie ik ze nooit meer of dan zit ik in de gevangenis wat ook maar they kill them with our love .dat is hun macht .

  8. Beste Joep,

    In reactie op je verhaal schrijf ik ook een verhaal over een vader en een zoon.

    ————-

    Titel: De vader en zijn zoon ( een kort verhaal)

    er was eens een vader. Zijn zoon was erg gehoorzaam en deed precies wat zijn vader wilde. Hij was goed voor de mensen en hielp hen.

    Hij was de enige zoon van zijn vader. Mensen vonden het niet goed dat zijn zoon zoveel mensen hielp. Ze waren bang dat mensen te veel vertrouwen in hem kregen en niet meer naar hen zouden luisteren.

    Ze werden heel boos op die man en zeiden dat hij zijn mond moest houden. Hij mocht ook niet meer over zijn vader praten.

    Nu zou je denken dat zijn vader hem wel zou beschermen tegen die mensen die boos op hem waren. Maar dat deed hij niet. Hij zei tegen zijn zoon dat hij goed moest blijven doen en mensen blijven helpen.

    Nu waren er ook mensen, die vonden dat dat hun werk was. Zij waren daarvoor opgeleid, het was hun werk.

    Zijn vader zij, dat hij zich daar niets van moest aantrekken en gewoon door moest gaan. Nu zou je denken, zijn vader was heel belangrijk, dat hij wel zou ingrijpen als het uit de hand liep. Dat deed hij echter niet.

    De zoon vertelde wie zijn vader was en dat ze maar beter naar hem konden luisteren. Maar dat wilde de mensen niet. Ze waren boos op hem. Er waren te veel mensen die hij had geholpen. Straks zouden ze niet meer naar hen luisteren. Zij hadden de macht en waren bang voor hun positie.

    Hij moest zwijgen en niet meer over zijn vader praten. Dat hielp niet. Hij ging gewoon door.

    Hij had ook vrienden, ze hielpen hem bij zijn werk. Misschien wilden die vrienden wel luisteren en hem zeggen dat hij zijn mond moest houden en zich niet langer met hun werk moest bemoeien.

    Toen was er één. Hij ergerde zich soms aan zijn vriend. Als zijn vader echt zoveel kon als hij had gezegd, waarom liet hij die mensen die boos op hem waren, dat dan niet zien?

    Hij liet zich overhalen en kreeg er geld voor. Hij zou de mensen die zo boos op zijn vriend waren wel laten weten waar zijn vriend was.

    Per slot van rekening werkten alle mensen voor geld en zag hijzelf nooit een stuiver van alles wat hij voor zijn vriend gedaan had. Misschien zou zijn vader opdagen en konden de mensen zien hoe belangrijk zijn vriend was en hij dus ook.

    Maar die vader deed niets. Was dat nu een vader die voor zijn zoon opkwam? De mensen hadden het al gezegd: je vader geeft niets om jou. Als je het moeilijk hebt, laat hij jou in de steek.

    Toen kwamen de mensen, die zo boos op hem waren. Ben jij nu de zoon van die vader, laat me niet hard lachen. Als dat echt zo was, was hij je wel komen helpen.

    Daar stond hij dan alleen. Ook zijn vrienden durfden hem niet te helpen. Ze waren bang voor die mensen, die zo boos op hem, hun vriend, waren.

    Ze hebben hem toen voor de rechter gesleept. Hij wou toch zo belangrijk zijn en iedereen helpen. Hij had het steeds over zijn vader. Maar zijn vader hielp hem niet. Ze geloofden niet meer in zijn verhalen over zijn vader.

    De rechter zag niets fout aan hem. Toen hebben ze hem beschuldigd. Ze zeiden dat hij probeerde koning te worden. Dat mocht natuurlijk niet. Er kon maar één koning zijn en dat was niet hij. Toen kreeg hij een hele zware straf en was iedereen, vooral die mensen die zich zo aan hem ergerden en bang waren door hem hun baantje te verliezen, blij.

    Nu kon hij nooit meer van die verhalen over zijn vader vertellen.

    En zo geschiedde het.

    Einde verhaal.

    Apeldoorn, 11 september 2013, verhaal Matthijs Staller

  9. ja mooi verhaal het klinkt bekend christelijk zou ik zeggen een parodie op het verhaal van jezus alleen had zijn dood een andere betekenis !! dan de zinloze verwoesting van kinderen op grote schaal door jeugdzorg ,,en de rest van de firma list en bedrog ,hoorde gisterenavond dat er weer een vader en zijn twee kinderen vermist zijn in nederland brabant dacht ik de vader heeft dochtertje en zoon bij zich ,

  10. Het is m.i. een verhaal waaruit opgemaakt moet worden dat je God boven alles lief moet hebben, de rest (zoals je kind) zal je vervolgens gegeven worden, in overeenstemming met het eerste gebod van de 10 geboden. De symboliek van het kind opgeven staat natuurlijk voor het allermoeilijkste wat je als mens kan opgeven, de verschillende instituties mogen zich hier weleens rekenschap van geven.

    Het boeddisme gaat zelfs nog verder en stelt dat als je de boeddha ziet, je hem om moet brengen. Dit verwijst naar de uiteindelijke opheffing van elke dualiteit, zelfs God en mens.

  11. Dag Henri,
    Dat opheffen van dualiteit zit ook in het moment van de bevende hand van Abraham waar zijn en God’s wil samenviel. Het is mooi om te zien hoe verschillende spirituele opvattingen elkaar kunnen aanvullen.

  12. Opheffen van dualiteit blijft voor mij wel meer een streven, of de beschrijving van een momentum. Volgens mij zal er na synthese altijd weer dualiteit ontstaan. Ik hoop dat ik me goed uitdruk.

    1. Hai Joep, in fysiek opzicht levert de synthese van vader en moeder een kind op, welke garant staat voor nieuwe dualiteiten. De heelheid van een kind is dus per definitie bij vader en moeder…!
      In geestelijk opzicht spreek je over de synthese van mannelijke en vrouwelijke eigenschappen in een persoon, welke ook nieuwe dualiteiten schept, enkel veel subtieler. Helemaal tot aan de dood van de Boeddha kun je zeggen.
      Qua ontwikkelingsperspectief kun je stellen dat een ouder die de andere ouder verstoot een schreinend gebrek aan heelheid vertoont. Het is separatie ipv integratie, het is ìk` ipv `wij`, het is fragmentatie ipv heelheid. Het druist in tegen de natuurwetten, de ethiek (echo`s van spirituele wetten) en het gezonde verstand.
      Een verstoter moet geheeld worden, dat is de enige juiste oplossing
      voor deze problematiek. Tot onze instituties dat door hebben valt er nog veel werk te verrichten.

Laat een antwoord achter aan henri Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.