Cookies

hemelveertje

schaal met veertje

Deze week maakte ik een wetenschappelijk artikel over kunst als verbinding af. Kunst als “lieux de memoire”, transitioneel object  in mijn project diaspora paterna. Dit veertje was een wonderlijke toevoeging daaraan. Het veertje is als je het goed bekijkt al een wonder op zich. Hoe het letterlijk op mijn pad kwam en bij mij belandde en hoe het wonderlijk verwees naar iets buiten het pad…..

Ik laat het voor dit moment verder maar even bij de foto.  Zo is het veertje bij mij thuis beland.

toevoeging 30-1: vandaag ben ik bezig geweest met een ordening van de bijna 90 fotoś die ik in het kader van project hemelveertje heb gemaakt. De ordening kost meer tijd dan de fotoś zelf.Bedacht dat het woord “veer” 2 betekenissen heeft. Daarmee wordt het veertje ook te plaatsen als transportmiddel tussen hemel en aarde. Een mooie gedachte die weer aansluit bij een ander veer-project van mij.

Het hemelveerproject

Het veerpontproject

Joris Demmink wordt vervolgd (Demmink prosecuted)!

stop kindermisbruik
stop kindermisbruik

Breaking News: Joris Demmink, the resigned Secretary General of the Dutch Ministry of Justice will be prosecuted for alleged sexual abuse of 2 Turkish Boys. So decided the High Court Den Bosch (in Arnhem). Demmink has been linked to the sexual assault and trafficking of young boys, both in the Netherlands and abroad.(read more in english)

Breaking nieuws en dat zeg ik niet zomaar. Nadat jarenlang verschillende elkaar opvolgende ministers beweerden dat er geen schijn van bewijs was is inmiddels het gerechtshof den Bosch (zitting Arnhem) zojuist tot de conclusie gekomen dat er genoeg belastend materiaal ligt om tot vervolging wegens mogelijke verkrachting, over te gaan van Joris Demmink.

Joris Demmink was tot voor een jaar secretaris Generaal van Justitie.
Mijn gedachten gaan uit naar zijn mogelijke slachtoffers, naar de Koerdische vrijheidsstrijder Baybasin en de klokkenluiders (Niet in het minst Micha Kat) die helemaal dol werden van deze zaak. Geef ze nu de credits die ze verdienen. Zelf was ik een beetje klokkenluider op het wikipedialemma waar dhr TT nog onlangs probeerde de schade voor Demmink te beperken. Ik hoop dat de censuur daar ophoudt!

Verder is het van het grootste belang dat nu het hele nest van elkaar dekkende justitieambtenaren en ministers schoon wordt geveegd. Het doet me aan iets uit de bijbel denken; Jezus bij de tempel die de Tollenaars eruit gooit en andere passages waar de farizeeërs er van langs kregen.

al mijn blogs over Demmink
het bericht bij de NOS
tekst van de Arnhemse uitspraak (Bosche hof)

ps: klein foutje gecorrigeerd. De uitspraak was gedaan door het Gerechtshof Den Bosch zitting houdende te Arnhem. De meeste media hadden dat ook fout.

ps 2: Het is niet zo dat nu het recht vanzelf en vanzelfsprekend zijn loop zal hebben. Ik heb al eerder uitgelegd dat er een speciale juridische constructie nodig is om in dit geval recht te laten spreken.
Een goede uitleg over de verwachtingen in dit proces kunt u ook hier vinden

van archive.org gehaalde OM-verklaring

ambassade vs demmink
En dit staat op 30-1-2014 nog steeds op de website van de Nederlandse ambassade in de VS. “The decision not to prosecute Mr. Demmink was upheld by the Court of Appeal.” Klik voor vergroting. op 11 februari bleek me dat deze pagina inmiddels is verwijderd. Kamerlid Omtzigt heeft deze pagina vorige week ook ontdekt en ook vandaag met mij vastgesteld dat die verdwenen is. zie Katholiek Nieuwsblad.

Etty Hillesum 100 jaar; niet berusten

……………een pleister op vele wonden…((c) Joep Zander

Ik ben wel vaker een dag te laat met een verjaardag. Meestal vinden mensen dat niet heel erg. Je reageert niet als een robot, of robotgestuurd ( automatisch via je digitale maatjes). Soms vergeet je het, soms ben je te laat, soms zit je helemaal fout. Ik ben niet perfect gelukkig.
Ik kijk dus nu, een dag later, terug op de verjaardag van Etty. Mijn zoon zit op het Etty Hillesum Lyceum. Dan mag je dus wel wat verwachten. Wat vooral is blijven hangen zijn de pogingen van de school om hem als 15-jarige te laten koekhappen ter gelegenheid van deze verjaardag.

Zelf deed ik een ijverige poging om een van de lijfspreuken van Etty, die ik ook bij mijn uitgangspunten heb gevoegd aan hem uit te leggen:

“Omstandigheden zullen er immers altijd zijn, goede en slechte, en het feit van de omstandigheden, de goede en de slechte, moet men aanvaarden, wat niet belemmert dat men zijn leven er aan kan wijden de slechte te verbeteren. Maar men moet weten uit welke motieven men die strijd voert en men moet beginnen bij zichzelf, iedere dag opnieuw bij zichzelf.” 

Deze zin is voor mij ook een nuancering van het gemak van een andere spreuk. God, schenk mij de kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen; de moed om te veranderen wat ik kan veranderen; en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien.  Een spreuk die bij de meeste mensen een moeilijke dialectiek tussen kunnen en willen onopgelost laat. Afin per saldo hebben ze allebei wel iets. Ik ben ook maar zoekende natuurlijk.

Bij Etty en haar tekst voel ik meer verbinding en liefde.  “Men zou een pleister op vele wonden willen zijn”  staat dan ook op het monument hier op de Welle in Deventer.  Ik bedenk me dat ik op de Taize-viering in Deventer onlangs pleisters uitdeelde zonder daarbij speciaal aan Etty te hebben gedacht. Dat ik dus ook een pleister op vele wonden zou willen zijn laat onverlet dat ik er zelf nog wel een paar kan gebruiken. Niet berusten, wonden voorkomen, wonden helen. Of is dat ongeveer hetzelfde? Kunnen we alleen wonden voorkomen als we andere wonden helen?

Een ontmoeting in 1994 bracht mij voor het eerst met de thema’s van Etty in aanraking, die toen ook al leken op mijn eigen thema’s

Beperk het jeugdzorgbudget!

kwaad met een hart

Gaat Deventer het jeugdzorgbudget beperken? Als het aan de SP ligt wel! In december kwam de staatssecretaris met Jeugdzorg Nederland overeen om een garantie af te geven voor een budget van minimaal 80% van het huidige. Daarmee zouden ze relatief gunstig uitsteken boven de bezuinigingen tot 70-75% van de overige sectoren die naar de gemeentes overgaan. Bovendien werd op deze manier een poging gedaan om de beleidsruimte van de gemeentes toch weer te beperken. Niet de lusten, wel de lasten. Ook krijgen de gemeentes extra geld om de transitie van jeugdzorg voor te bereiden.

Ik had aan de SP-afdeling voorgesteld het budget zo laag mogelijk te houden en in ieder geval onder de 70% te houden van het huidige. De programmacommissie vond het in eerste instantie geen voorstel om over te nemen. Het zou om landelijke zaken gaan, het structureel falen van jeugdzorg zou niet zijn aangetoond, de percentages ongewis.
Maar ik had gelukkig besloten om al mijn moed nog een keer bijelkaar te rapen,. Ik nam geen blad voor de mond, noemde jeugdzorg een repressieve organisatie, vermeldde met zoveel woorden de vuile handen van Nine Kooiman (Tweede Kamer SP) en Quik Schuijt (Eerste Kamer SP), ik haalde professor Clarijs aan met betrekking tot de slechte resultaten van jeugdzorg en de decennialange inerte opstelling van ze. “Een slechte leercurve” voegde ik er aan toe. En natuurlijk de opmerkingen van de kinderombudsman over “perverse prikkels” bij uithuisplaatsing (zie vorige blogs)
Er waren leden die vonden dat ik beter had kunnen voorstellen dat er meer en beter inhoudelijk gewaakt moet worden. Aan dat soort zachte uitspraken zijn ze wel gewend bij jeugdzorg; dat helpt niets, is mijn opvatting.

Leve de democratie. In de tweede ronde bleek de programmacommissie alleen nog bezwaar te maken tegen het exacte percentage. Op voorstel van een van de aanwezigen werd deze passage vervangen door “jeugdzorg niet minder te bezuinigen dan de andere sectoren” Met deze verandering werd de strekking van mijn voorstel met algemene stemmen aangenomen door de ledenvergadering.

Behalve blij met de uitkomst was ik ook tevreden met mijn optreden op zich. Ik had geen blad voor de mond hoeven te nemen. Kwaadheid hoeft begrip bepaald niet in de weg hoeft te staan.
Ik moest denken aan de keer dat ik als voorzitter van de commissie familierecht van het Platform Samenwerkende organisaties in Jeugdzorg en Familierecht werd teruggefloten omdat ik in een reactie in het kinderbeschermingsblad Perspectief de zinsnede “daar lusten de honden geen brood van” had durven te gebruiken.
Ik moest ook denken aan de keer dat ik door een actiegroepgenoot werd gestimuleerd om mijn kwaadheid er wel gewoon te laten zijn. Dat werkte toen prima, met goede resultaten. Samen verantwoordelijkheid nemen voor je kwaadheid. Daarover valt nog veel te leren in de vaderbeweging. Niet inhouden als je kwaad bent maar er verantwoordelijkheid voor nemen. Wees de baas over je kwaadheid.

PS:SP Ik dank ook de aanwezige SP-ers voor hun welwillende oor. Met name gemeenteraadslid en lid van de programmacommissie Kitty Schmidt. Zij is een goed voorbeeld. Ze heeft de SP-instelling die ik ook ken van mensen als Renske Leijten en Krista van Velzen (waar is ze?), en wat je ook wel eens buiten de SP tegenkomt bijvoorbeeld bij de partij gemeentebelangen in Deventer (heel iets anders dan Deventer Belang van geldverkwister de Jager)

het artikel van Clarijs <link hersteld! sorry>
mijn originele voorstel SP

Een flonkerend Nieuw Jaar

Mijn afgelopen jaar leek wel een beetje op dit uitzicht vanaf de Holterberg om 24/00 uur gisterennacht. Veel nieuws alleen vanaf grote afstand gevolgd. Af en toe een uitbarsting dichtbij die des te meer opvalt (Mandela dood, vaders met hun kinderen dood) . Een flonkerende horizon in relatieve stilte in plaats van knal knal oliebol drank flits boem.  Met af en toe een mooie luchtpijl vanaf een boerderij dichterbij, die des te meer opvalt.
De man naast me ( ja er waren nog twee andere mensen op de berg gisterennacht om 24/00 uur) vergeleek het nog even met de oorlog in Syrië, maar ik vond het er van deze afstand allemaal erg vredig uitzien. Daar in de verte lag ook Deventer te flonkeren, misschien was daartussen ergens het pijltje dat mijn zoon ergens aan het afschieten was, en heel even komt er een fronsje voorbij. Maar voor de rest vooral donker, stil en mysterieus. Soms hadden ze hier wel sporen van heksenrituelen gevonden vertelde de vrouw.

Het was de fiets en wandeltocht in het donker vanaf Deventer meer dan waard. Mijn komend jaar kan ik misschien in dit perspectief zien. Van iets verder af beschouwend, maar met een pakkende flits tussendoor. Flonkerend met een paar mooie vuurpijlen er tussendoor.  Net weer iets anders dan flonken fonkelen of flikkeren. Als edelstenen oplichtend, schrijft mijn Dikke van Dalen. Ok daar wil ik het wel mee doen voor komend jaar. Jullie ook?