Cookies

leidend en lijdend

dans3“Het beste is dus maar om die bozige mannen niet ál te serieus te nemen – een strategie die vrouwen in de loop der eeuwen hebben geperfectioneerd en waarvan veel te leren valt. Prijs de man om zijn kracht, schep kleine eilandjes waar hij mag schieten en voetballen zonder dat anderen daar last van hebben.”

Als het dagblad Trouw uitpakt over vrouwen en mannen dan is het weer uitkijken geblazen. Weliswaar neemt schrijfster Leoni Breebaart ons mee op een pleidooi tegen het politiek correcte mannengedrag (Demonstreren uit solidariteit met vrouwen die last zouden hebben van blikken naar hun rokjes) Maar dan die uitspraak over bovenaangehaald minachtend vrouwengedrag. Boze mannen vooral niet serieus nemen en afschepen met wat leuke speeltjes. De vrouw als peuterleidster van haar man.

En daarmee kom ik op een stukje dagelijks vaderschap namelijk het het afdansen van mijn zoon een paar weken geleden. Wat mij opviel was dat de meeste vrouwen (er werd in vaste “hetero” dansparen afgedanst)de leiding stevig in handen hadden. Dat is anders dan de bij het dansen nog redelijk gebruikelijke gewoonte dat mannen leiden en vrouwen zich moeten laten leiden.

Er was zelfs een vader die verhaalde dat hij al een keer slaags was geraakt met zijn dochter toen hij met haar probeerde  te dansen. Beide leidend.

Dit roept vragen op.

-Hoe leuk is het om te leiden cq geleid te worden?
-Is geleid worden lijden of is leiden lijden?
-Is het voor de emancipatie van belang om het principe van de leidende danser op te geven?
-Kan het ook zonder dat iemand leidt?
-Moet je afspreken wie er leidt?
-Of moet je samen leiden en of lijden?
-Is leiden ook een vorm van overgave ?
-Wat is goed voor het dansen; ik moet zeggen dat ik vaak geniet van dansparen met een interessante rolverdeling.
-Heeft mijn constatering dat er maar weinig jongens leidden, een minderheid dus iets te maken met de feminisering van het dansen? Moet daar door mij even over gemopperd worden?

Wat mij in ieder geval moeilijk lijkt is samen te leiden. Ah  meneer Zander nu hebben we u, hoe zit dat dan met uw voorkeur voor gezamenlijk ouderschap? HehHe? Nee dat is wat anders. Ouderschap is een complexe taak die je in stukjes kunt delen. Zowel qua tijd als qua taken. Gelijkwaardig is nog niet hetzelfde als gelijk weet u wel (zie mijn interview met Dhr Spruitjes van de Wijs)

Dans tegen de draai in of draai met de dans mee?

Zelf had ik nogal een voorkeur voor solitair dansen dan kun je tenminste ongeveer doen waar je zin in hebt. Maar van de andere kant was ik toch ook weer een beetje jaloers toen ik moest denken aan mijn eigen danslessen op mijn zoon’s leeftijd, met bijna dezelfde dansen behalve dan onze Hucklebuck. Toch wel mooi zo om te kunnen.In beide rollen wat mij betreft.

Zo dit was eindelijk weer eens een blogje in de serie dagelijks vaderschap. Mocht u die gemist hebben zoek ze dan op de categorie.

trouw artikel  “Wat is er nou erg aan ‘echte mannen’?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.