Cookies

terug van weggeweest

Peter Brons bij Knevel en van de Brink, met op de achtergrond de vaderdagtrofee m/v
Peter Brons bij Knevel en van de Brink, met op de achtergrond de vaderdagtrofee m/v

Vandaag werd in het kerkje van Jorwert in Fryslân het schilderij vaderdagtrofee m/v aan mij terug overgedragen. Een mooie plek op een mooi moment met een schraal zonnetje op de achtergrond. Het schilderij diende 6 jaar lang als wisseltrofee. Achterop het schilderij staan de namen van de volgende winnaars:
2007 SP-fractie Tweede Kamer: vanwege amendement gelijkwaardig ouderschap.

2008 Jan Steen: Vadermilitairen zelfde verlofrecht als Moedermilitairen.

2009 Peter Brons: Strafvervolging en veroordeling moeder voor niet nakomen omgangsregeling.

2010 Glen Helberg en Orville Breeveld: opkomen voor Caribisch vaderschap.
trofee achterkant

2011 Ken Thomson en Benjamin Wondergem: Samen opkomen voor kind van Ken.

2012 Perihan Utlu: ontwikkelen vaderschapscursus

Voor mij vormt deze terugkomst weer een markering van een einde van een tijdperk

16 antwoorden op “terug van weggeweest”

  1. dat gevoel heb ik ook joep, einde van een tijdperk,
    het vaderschap symposium diende uiteindelijk enkel om vaders pseudologisch als rolmodellen c.q. pretpapa’s te laten figureren in een kranxinnig postmodern fembot theater!
    terwijl volwaardig vaderschap een onbreekbaar onvervreemdbaar natuurlijk proces is tussen kinderen&vaders in de context van normale gezinnen, natuurlijk vaderschap bevalt het best!

      1. joep, iedereen mag ‘vinden’ wat hij/zij wil, voor mij is dat al te vaak een dooddoener, er zijn namelijk geen ‘varianten’ op normale gezinnen, dat is nou net het punt..

        1. de ngr heeft in 1997 de definitie van normale gezinnen vervalst in huishoudens met kinderen, postmodernisme is het pseudologisch normaliseren van abnormaliteiten..

          1. voordien werden gebroken gezinnen als incompleet beschouwd, en terecht, tevens qua kindbelang/recht, daarna is het gesol met kinderen op allerlei gebied uit de klauwen gelopen, van dantzig schreef: “gewoon is niet meer normaal”.

      2. ik wil hier nog even aan toevoegen, jouw situationele perspectief snap ik, vanzelfsprekend, echter, daarmee doe jij m.i. afbreuk aan volwaardig vaderschap en, als je het mij vraagt is dat dezelfde categorie als neo-sociaal/liberaal postmodernisme, ofwel, cultureel marxisme..

        1. Volwaardig vaderschap komt m.i juist binnen het huwelijk en dergelijke slecht tot zijn recht. Daarbinnen is moeders deegroller de baas. En wel op zoń manier dat er van vaderlijke inbreng weinig terecht komt. Ik vind huwelijk en dergelijke een dwangbuis voor vaderschap. Merkwaardigerwijs roept dat een herinnering op aan oude feministisistiese gedachten over de huwelijksdwang. Maar ja die femi’s konden de zaken altijd al goed 180 graden draaien. Maar afin ik snap best dat je dat ook helemaal anders kunt zien. Je kunt het huwelijk natuurlijk ook zien als een manier om moeders binnen de grenzen te houden. Ware het niet dat er zoveel manonvriendelijke wetgeving is dat dat niet lang stand zal houden. Afin ik spreek met nodige ervaring mag ik wel zeggen. Ik ben nog steeds blij dat ik nooit getrouwd ben geweest geworden. Zie ook Hoefnagels “Het huwelijk, een comedy of errors”

          1. volwaardig vaderschap is vrij, plz don’t play tha fundad.het gaat niet om jou, kinderen hebben mensenrecht op normaal gezinsleven, huwelijk blabla, ammehoela, ‘keuze’? respect? tolerantie? ga gerust scharen slijpen..

  2. Mooi dat deze weer terug is! Wij van Huismannen.nl hadden hem ook graag eens mogen ontvangen maar, dat zal niet meer gebeuren. Per 1 februari volgend jaar wordt de stichting opgeheven en gaat het verder als site op Facebook.

  3. Het einde van een tijdperk waarin de rode draad van vele organisaties en individuen, ondanks meningsverschillen over de aanpak, de morele verontwaardiging over het familierecht was. Het devies was `fight the system`.
    SOS-Papa, Ouders zonder omgang en Fathers for Justice zijn verdwenen, de Dwaze Vaders zijn aan het leegbloeden en enkele pioniers reeds overleden.
    Qua organisatie is er nu enkel het VKC die als devies heeft; ìf you can`t beat them, join them. In die hoedanigheid bedienen ze zich van dezelfde beproefde methodes als het systeem, refererend aan de dagvaarding die je op je deurmat vond.
    Door deze daad hebben zij kleur bekend en mijn morele verontwaardiging opgewekt. Op hun site pretenderen ze op te willen komen voor alle vaders richting de politiek. Wel jongens, niet voor deze vader. Ik wens mij niet te laten vertegenwoordigen door immorele lui die aan broedermoord doen. Het laatste woord is hier nog niet over gezegd…
    `Fight the system` heeft niet echt gewerkt, `Join the system` gaat aantoonbaar niet werken (post-modernistisch `platland`Ad!), maar er is een derde weg, zoals altijd.
    En Joep, dank voor je grote inzet tot dusverre.
    De volgende woorden zijn voor jou en voor een ieder met het hart op de juiste plaats.

    You never change things by fighting the existing reality.
    To change something build a new model that makes the existing model absolete.

    Buckminster Fuller

  4. henry, het systeem bevechten heeft op termijn welzeker effect, vroeger of later vreet men elkaar op en/of krijgt men wroeging e.d., change, ik zeg rechange, void ab initio!

  5. The greatest danger in times of turbulance is not the turbulance – it is to act with yesterday`s logic.

    Peter Drucker

Laat een antwoord achter aan avatoer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.