Cookies

Belang van het kind of staatsgeheim?

sharleyne staatgeheim
(20-11 19.25: lees de uitgebreide reactie’s)
Volgens advocaat Sébas Diekstra, die de Wobprocedure voor Remouchamps voert, is dat uitzonderlijk. ,,Hoe kan het onderzoek naar de dood van een 8-jarig meisje de veiligheid van de staat raken? Ik heb dit nog nooit meegemaakt. We houden er rekening mee dat het OM het staatsgeheim misbruikt om eventuele fouten niet te hoeven erkennen.”
Bijna 17 jaar geleden onderhandelde ik met een groep vaders die net een kinderbeschermingsgebouw hadden bezet, met de landelijke directie van de Raad voor de Kinderbescherming. Een van de punten was naamswijziging na scheiding. De Raad was het met ons eens dat dit niet meer in het belang van het kind kon worden geacht. Maar ze wilden hun nek niet uitsteken omdat ze zich gebonden voelden aan ambtelijke loyaliteit. Ik zei toen: “maar het belang van het kind gaat toch boven alles?” Toen was het even stil. En het heeft blijkbaar aan het denken gezet, want een tijdje later is de mogelijkheid van dat soort naamsveranderingen flink teruggebracht.
Ook in de zaak Sharleyne gaat het niet meer om het belang van het kind, maar om het belang van de staat. Verstoppen dus maar. Maar dit soort zaken zijn slechts een voorbeeld van hoe het heel vaak gaat! Vaak bleken vaders buiten spel gezet. Maar gelukkig hebben we in deze kwestie weer te maken met een vader die het er niet bij laat zitten. Lees op onderstaande link:
Eerdere blogs en artikelen van mij over deze en soortgelijke zaken.
Volgende blog: Om door het stof?
AD hierover

9 antwoorden op “Belang van het kind of staatsgeheim?”

  1. Mijn persoonlijk vermoeden is dat de Staat flink in zijn maag zit met de decennia lange onjuiste familierechtspraak en dit dossier als Staatsgeheim bestempeld is om ook de woede van radeloze en gemoedelijke ouders niet verder aan te wakkeren van alle onheuse zaken welke zij over zich heen kregen.
    Het feit dat men nog steeds de inbrengen van de divorce challenge niet geanonimiseerd heeft gepubliceerd (terwijl ze dat in december/januari al zouden doen geeft te denken. Ook de groepen van verstoten ouders welke zich verenigen zal niet onopgemerkt zijn bij de Staat. Mijn vermoeden is dat men beseft dat het familierecht een veenbrand heeft veroorzaakt welke niet eenvoudig te blussen is. Hoe draai je immers decennia lange rechtspraak terug? Hoe wil je aan gaan tonen als Staat dat een wettelijke zorgplicht naar willekeur beoordeeld mocht worden door familierechters (met als gevolg mannen enkel betalen). Hoe wil je dat rijmen met artikel 1 vd grondwet (verbod op discriminatie naar geslacht) en hoe wil je dat rijmen met het EHRM waarin afgesproken is dat iedereen recht heeft op een leven in gezinsverband?
    Beschikkingen en cijfers in overvloed welke staven dat men zich niet gehouden heeft aan de wetten en mannen het nakijken hadden. Vaak volledig zijn afgebrand, toekomsten en bedrijven nodeloos vernietigd en toekomsten van kinderen verkwanseld zijn en opgroeien in armoede als uiteindelijk resultaat.
    De Staat is heus wel doordrongen van de mega schadeclaim welke hen boven het hoofd hangt. Er lijkt mij ook geen grond te zijn de materiële en immateriële veroorzaakte schade niet te hoeven vergoeden.
    Mijn inziens is het dus niet enkel het dossier zelf waarom dit tot Staatsgeheim verklaard is, ik vermoed dat het breder ligt en men geen olie op het veenvuur wil gooien de woede verder aan te wakkeren. Bewijzen daarvoor heb ik niet maar in mijn optiek wijzen alle tekenen er op dat de Staat enige hoofdpijn heeft hoe dreigende mega claims te gaan voorkomen en hoe de decennia’s lange niet fijne familierechtspraak met een sisser af te laten lopen.
    Ik denk dat simpelweg erkenning door de Staat dat er nogal wat fout is gegaan in het familierecht al veel woede weg neemt bij ouders welke onterecht hun kinderen ontnomen zijn en/of jarenlang onterecht alimentatie hebben moeten betalen.
    Het recht had gewoon uit moeten gaan van gelijkwaardig ouderschap na scheiding. Dat is de basis en doet recht aan beide ouders. In bepaalde gevallen kan daarvan afgeweken worden zoals zware criminaliteit, pedofilie, stoornissen, enz enz van één of beide ouders. Dus kinderalimentatie behoort niet de regel te zijn maar enkel uitzondering als een ouders niet wil of kan verzorgen voor 50%. Wat rechters gedaan hebben is doodleuk bepalen dat mannen hun kinderen niet kunnen verzorgen en die aanname is nergens op gebaseerd en is een staats aanname geweest welke foutief was en is. Het is ook een beknotten geweest van je burgerrechten welke mijn inziens nimmer had mogen plaats vinden.
    De grondwet was gewoon goed. Familierechters hebben nadien een eigen interpretatie gegeven aan duidelijke wetten en daarmee een sekse bevoordeeld en een andere sekse zwaar benadeeld. Met als gevolg dat sommige lieden (met name vrouwen….helaas vrouwen maar het is waar) met het recht een loopje namen. Een sanctie had het toch niet, sterker nog…..hoe meer je de man zijn kinderen onthoud hoe meer je je zin krijgt en de man weg raakt uit het leven van kinderen. Dat is naar mijn mening ook nog eens zeer schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen.
    En zo kunnen we nog wel even door gaan helaas.
    De Rechters hebben zich gewoonweg verrekend. Zij dachten dat als je een vader wegmoffeld het wel klaar is. Happy single mom. Maar mannen zijn in mijn optiek lange termijn wezens en zij vergeten niet snel wat hen is aangedaan. Niet na 1 jaar, niet na 10 jaar en niet over 100 jaar.
    Verstandig is de Staat welke de fouten erkent en ook aangeeft binnen welke termijn zij het gaan oplossen en de schade gaat vergoeden. Het niet doen en zaken verdoezelen leidt enkel tot nog meer onderhuidse veenbranden en als die samenkomen valt er weinig te blussen. Mensen hebben gewoon recht op goede rechtspraak en ook de Staat zou dit moeten nastreven.
    Persoonlijk denk ik dat het een zetje kan zijn gezamenlijk een procedure aan te spannen als ouders hij het Europees Hof. Gezamenlijke inspanning maakt het ook betaalbaar.
    Maar beter zou zijn gewoon openlijke erkenning door onze minister president dat zaken welke er geschiedt zijn nooit hadden mogen plaatsvinden. Men weet dat al tientallen jaren en kom dus niet aan met kulkolder uitspraken van “met de kennis en inzichten van nu hadden we toen anders gehandeld bla bla”.
    Ik hoop dat ministers eens ballen krijgen gewoon openlijk excuses aan te bieden. En wel nu en niet over 25 jaar.

  2. Bedankt voor je zorgvuldige en uitvoerige reactie Vill.
    Ik ben het grotendeels met je eens. Ik wil een paar kanttekeningen maken.
    a. Het is van belang om te zien dat de staat en de rechtspraak op zeer goede gronden kan worden beschuldigd van seksediscriminatie naar vaders. Zie daarvoor: https://joepzander.wordpress.com/alles-over-vaderdiscriminerende-formulieren/
    b. Schadeprocedures is een goed idee, bepaald niet nieuw, Tjerk Bakker begon er al ooit over: “Het is je fiets niet die van je gestolen wordt” Maar ik zie het toekennen van honderdduizend euro per geval maal een miljoen nog niet helemaal gebeuren
    c. Ik ben zelf heel persoonlijk voor het Europese Hof geweest. Ik had toen al wat ervaring met het waanzinnige gedrag van rechters tegenover mij. Maar het Straatsburgse Hof bleek vooral de vlag op de modderschuit, zoiets ergs had ik nog niet meegemaakt. Zie hier: http://joepzander.nl/eur-overz.htm
    groetjes

    1. Jij bedankt!
      Personen als jij zijn waardevol voor mensen (grotendeels mannen, maar ook steeds meer vrouwen) welke het licht in de ogen ontnomen is om op normale wijze met hun bloedeigen kinderen om te kunnen gaan.
      Nobelprijzen vind ik flauwekul en commerciële prut maat als het dan toch moet verdien jij er één voor je eindeloze inzet en doorzettingsvermogen. Daarmee help je anderen en vermoedelijk meer dan vele zorginstellingen bij elkaar welke met miljoenen gesubsidieerd worden.
      Dankje man, dank je. Ik vlucht weer in de anonimiteit, daar ben ik goed in 🙂

      1. Ik heb je verwijzingen doorgelezen. Zo nu en dan heb ik stukken gelezen van je afgelopen jaren.
        Persoonlijk vrees ik dat er pas deugdelijke familierechtspraak zal komen als dit gewapenderhand afgedwongen wordt. Neen, daar ben ik geen voorstander van maar ik kan wel concluderen uit alle blogs, verhalen, belangengroepen, filmpjes, enz. dat het de Staat en het “Recht” zeer bekend moet zijn hoe ongelijk het speelveld is en hoezeer zij dit na tientallen jaren nog steeds trachten te handhaven.
        Wat heeft praten dan nog voor zin vraag ik mij af. Degenen welke circuleren in de macht willen dat domweg niet opgeven en hebben maling aan deugdelijke Rechtspraak. Statistisch bezien had er allang weer oorlog moeten zijn om iets ordentelijke op te bouwen. Met allerlei kunstgrepen heeft de macht dat voorkomen waardoor het machtsblok inhoudelijk als geheel verder corrumpeert. Criminelen vertoeven in de hoogste regionen van de macht.
        Ik denk niet dat het de aankomende jaren beter gaat worden. Niet omdat het economisch onbetwist slechter zal zijn maar omdat de macht in stand blijft bij de oude bezitters. Verandering komt met frisse nieuwe winden. Die frisse winden wil men niet en is o.a. de reden waarom vooraanstaande welke dat wel kans maakten dat te brengen vroegtijdig overlijden. Zoals wijlen Pim Fortuin. Maar ook Hans Janmaat was natuurlijk geen racist of nazi, maar doordat de macht hem op die wijze positioneerde veroorzaakten zij wel een hels bestaan voor hem.
        Soms kun je beter een paar jaar oorlog hebben en dan weer opbouwen dan een levenlang burgers in ellende storten. Als tientallen jaren woorden niet helpen dan vraag ik mij openlijk af wat er verder nog rest om tot normale en deugdelijke instituten te komen welke hun macht niet meer misbruiken. Althans na oprichting vermoedelijk een aantal tientallen jaren niet, daarna zal het machtsblok wederom corrumperen totdat een oorlog ook daar weer een eind aan maakt.

        1. Hoi Vill,
          Mmm, De desillusie ken ik als geen ander. Maar ik hoop toch echt dat we als mensheid ver van een oorlog weg kunnen blijven.Nu een oorlog is misschien niet alleen het einde van machtsmisbruik, maar misschien ook het einde van de mensheid. Dat willen we toch niet?
          Je noemt een aantal namen. Ik had hier een stukje reactie- tekst over gemaakt, maar ik vind bij nader inzien dat dat niets toevoegt aan de essentie en tot misverstanden aanleiding kan geven. Maar ik heb het even tot mij door laten dringen.
          Laten we ons blijven keren tegen haat en ongenuanceerdheid naar welk mens dat ook gericht is.
          We zouden iets moeten leren van de geschiedenis. Maar historici als Ronald van Raak zijn de laatste die dat kunnen, blijkbaar. Maak vooral een einde aan de toch echt zeer ver opgelopen defacto beperkingen aan de vrijheid van meningsuiting in dit land. (zie bijvoorbeeld http://vaderseenzorg.nl/censuur.html) Machtige organen zoals justitie hebben de macht om de media inclusief bijvoorbeeld Wikipedia, oneigenlijk de mond te snoeren. Vooral als ze zelf worden bekritiseerd. We moeten dat niet accepteren.
          Ik wil blijven geloven in de manier waarop ik de strijd tegen machtsmisbruik voer. Met gevoel, maar zeker ook met argumenten. Of dat te winnen valt weet ik eigenlijk ook niet zeker. De menselijke samenleving kent een paar ingebakken fouten waar we ons maar moeilijk van lijken te kunnen verlossen. Maar ik ben er erg van overtuigd dat we moeten proberen er het beste van te maken. Zelf zou ik niet kunnen leven met een andere houding dan dat. Hoe moeilijk dat overigens ook is.
          Waarom blijf jij eigenlijk anoniem?

          1. Niet gewapenderhand dus wat afdwingen. Wel achter de schermpjes vandaan. Ons massaal melden bij rechtbanken om rechters te dwingen zich aan de wet te houden. Zoals Dwaze Vaders Oost ooit, comité stop omgangsonrecht, fathers4justice en vergelijkbare groepen.

          2. Anoniem zijn heeft geen speciale reden. Wel is het zo dat ik als kind al mee kreeg dat wij anoniem gewaarschuwd werden door de BvD (binnenlandse veiligheidsdienst, voorloper AIVD) bij dreiging van aanslagen. Richting het “Recht” zelf ageert ik in grote mate en doe dat zeker niet anoniem om mijn stevige standpunten omtrent het verwerpelijke familierecht kenbaar te maken.

          3. Dus ik strijd gewoon mee voor een rechtvaardige familierechtspraak maar voel domweg niet de behoefte mijn naam publiekelijk op internet te presenteren.
            Feitelijk strijd ik voor schadeloosstelling voor alle ouders welke onrecht is aangedaan door familierechters. Daarbij vind ik dat alimentatie een perverse prikkel is voor strijd en onnodig is als een man gewoon voor 50% zijn kinderen wil en kan verzorgen.
            Het zijn de familierechters welke strijd faciliteren en daarna niet thuis geven. Zij plegen aanslagen door mensen hun toekomst te ontnemen en kinderlevens te verwoesten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.