Corine de Ruiter is tuchtrechtelijk twee maal veroordeeld voor het selectief bij elkaar shoppen van case-onderzoek in opdracht van een cliënt. Ook op macro niveau probeert ze nu volgens Ivo Vrijkotte dezelfde truc toe te passen. In haar onderzoek ‘Mythen over conflictscheidingen: de kennis van juridische en sociale professionals’ haalt ze onderzoek aan wat haar uitkomt aan zonder te kijken naar ander onderzoek wat geheel iets anders beweert. In haar caseonderzoek legde ze haar oor te luister bij een ouder zonder naar de eventuele strijdige informatie van de andere ouder op zoek te gaan. Ik vertel het even kort. Voor de precieze uitleg verwijs ik naar de klacht die Ivo Vrijkotte over haar naar de universiteit Maastricht, waar zij doceert, heeft gestuurd. Overigens pas nadat ze eerst de kans had gehad om zich te verweren tegen deze beweringen. Op een bijeenkomst met de landelijke directie van de Raad voor Kinderbescherming legde Sipke Baarsma haar het verwijt van de twee gegrond verklaarde klachten voor. Haar enige antwoord was: ‘Kent u het dossier?’ Daarop viel ik zelf in met de opmerking dat ik  het dossier heel goed ken. Ik heb het uitvoerig bestudeerd. Een inhoudelijk verweer heb ik niet langs zien komen. Ook niet toen ik dat haar nogmaals voorlegde in een discussie op linkedin. Kijk ik pik ook niet zondermeer alles wat klachtencommissies zeggen, maar kom dan met een verhaal of een verwijzing naar een verhaal. (Hier in de Volkskrant wel enig niet-inhoudelijk verweer)
Helemaal bijzonder is dat zij volgens Ivo ook inhoudelijk op macro-niveau hetzelfde deed als op micro-niveau. In het caseonderzoek voor cliënte vormen van mishandeling bij tegenpartij suggereren en daarover zelfs bij de media aan de bel hangen en in het macro wetenschappelijk onderzoek de aanwezigheid van dat soort misbruik uitvergroten. Ze dekt zichzelf in als het ware. Ze heeft niet het lef om aan te geven dat ze mogelijk door haar persoonlijke verleden bevooroordeeld zou kunnen zijn. dat hoor je wel te doen als wetenschapper.
Corine heeft goede connecties met de Raad voor de Kinderbescherming die zich niet bepaalt geneert voor het inhuren van wetenschappers die zich niet aan de wetenschappelijke mores houden. Wordt Corine de opvolgster van Ed Spruijt?
Lees de klacht van Ivo en verspreid hem. Brief aan mevrouw De Ruiter_(hier zonder ondertekening)
In de hierboven genoemde discussie op linkedin heeft Corine inmiddels op een aantal beweringen gereageerd.
ps 29-7-17: De Universiteit Maastricht heeft geantwoord met een poging tot intimidatie. Ze willen de klacht behandelen maar weten blijkbaar nu al dat de klacht smadelijk en lasterlijk is. Ze willen de klacht ook uit de openbaarheid hebben. Nieuw blog hierover met de reactie van Ivo Vrijkotte.