Cookies

Hoe een clubje van rechtbankpresidenten in 1997 de onafhankelijkheid van de Nederlandse rechter ophief

bandidos8 samengevoegddefIn 1997 besloot een vergadering van rechtbankpresidenten, dat zich ASZM noemde, dat eerdere toezeggingen van het presidium van de Rechtbank Arnhem om mij en Jan Hop inzage te geven in een groot aantal geanonimiseerde rechterljke uitspraken, van hoger hand te blokkeren. Daarmee maakten ze niet alleen een eind aan het in theorie nog steeds bestaande algemene wettelijke principe van openbaarheid van uitspraken maar ze doorbraken ook de zelfstandige verantwoordelijkheid van de onafhankelijke rechter voor hun handelen.
Een tijdje later besloot de minister van Justitie om het ASZM maar een legitieme status te geven. Kamerleden gingen daarmee akkoord hoewel een van hen (Uri Rosentahl)  nog wel opmerkte dat het wel een beetje leek of er al op de zaken vooruitgelopen was en het parlement voor een voldongen feit werd gesteld. Later werd dat ASZM omgezet naar de Raad voor de Rechtspraak die onlangs de staat met het voldongen feit van tekorten en gebrek aan daadkracht wist op te zadelen.
De rechterlijke macht heeft zich met bovengenoemde handelingen tot een soort dictatuur verheven waar je u tegen zegt. De checks and balances van democratisch functioneren zijn sindsdien buiten de orde. Het opheffen van de parlementaire controle, historisch altijd al een van de eerste stappen naar dictatuur, is er niets bij. Kortom ik noem die huidige staat van de “rechtstaat’ een rechtersdictatuur.  Een onrechtstaat dus.
En dat leidt uiteraard ook tot allerlei onrecht in de concrete rechtspraktijk. En er over berichten is , zoals bij elke dictatuur, ook zo goed als onmogelijk. Als je er meer over wilt weten kun je hier beginnen.
En er zijn nog enkele dappere rechters die zich tegen deze dictatuur weren! Dit met aanhoudende druk van mij op individuele rechters en de aandacht die TV-Oost er via mij aan besteedde leverde in 2017 een doorbraak op waarbij enkele rechters het dictaat doorbraken en ook de voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak erkende dat er ‘in principe’ openbaarheid van uitspraken zou moeten zijn.  Daadwerkelijke uitvoering is nog steeds verweg, en er mag met grond gevreesd worden dat er uitzonderingen zullen worden gemaakt. Een mea culpa is nog verder weg. En wat gebeurt er met de inmiddels miljoenen nietige uitspraken?
lijst presidenten 1997

Expositie vaderschapsdiscriminatie Enschede

nieuw verband enschede opening
Programma opening expositie openbare bieb Enschede 6 oktober 14.30
– intro Joep (joepzander.nl)
– praktijkverhaal over vaderschapsdiscriminatie door Ivo Vrijkotte
– Achtergronden over discriminatie in het algemeen en vaderschapsdiscriminatie in het bijzonder door Marten Verheijen van artikel1 Twente
– gelegenheidskwartet et On Children ( Kahlil Gibran)
– Muzikaal optreden van Marjoline Kampinga ( Zinzing.nl)
zie voor laatste nieuws

Vaders voor vrede

Deze week is het vredesweek en in Deventer zijn er daarom vandaag een aantal belangrijke activiteiten. Zelf doe ik mee aan de Walk of Peace vanaf de bolwerksmolen (11.15, er zijn nog 3 andere locaties) en ik zing mee met een gelegenheidskoor. In het geheel is het lied Prayer of the Mothers prominent aanwezig. Dat riep bij mij wel wat vraagtekens op. Het lijkt af en toe of oorlog iets is van mannen en vrede iets van vrouwen. Daarom zal ik in overleg met de organisatie vandaag een van de 7 kaarsjes aansteken en wel voor de Vaders voor Vrede.
meer info over de Walk of Peace en de middagactiviteiten

Door mij voorgestelde tekst:
Vaders bestaan dankzij vaderschap. Omdat ze voor hun kinderen zorgen en ze opvoeden beschermen en voortstuwen in het leven. Niet alleen voor hun eigen kinderen maar ook voor de kinderen van de wereld. Dat ze in vrede kunnen leven. De vrede voor hun eigen kinderen is vaak in gevaar omdat kinderen vaak de zorg voor hun kinderen wordt ontnomen uit onbegrip, soms haat en door discriminatie. Over de hele wereld, vooral de zogeheten beschaafde wereld leidt dat tot een dagelijkse continue oorlog die diep in de ziel snijdt. Deze vredeskaars wil ik wijden aan de vrede voor kinderen vooral die door de bewapening die de familierechtindustrie wordt geleverd in de problemen komen.
walk peace dev 1
vervolg: Het was een mooie wandeling vooral vanaf mijn startpunt de Bolwerksmolen. Deventer van de overkant benaderen en dan met het pontje oversteken is altijd mooi, door het uitzicht en de verbindende sfeer die een pontje per definitie uitstraalt. Ik had zonder diep na te denken een paars T-shirt aangetrokken (kledingvoorschrift wit met regenboogkleuren), maar dat is natuurlijk wel de kleur van gelijkwaardig ouderschap! Esther van de organisatie had dat blijkbaar ook door want ik kreeg een paars kaarsje toebedeeld en mijn wat voor-de-vuist-weg-zinnen van hiervoor waren omgezet in een mooi vredesgebed.

VVD-ers extra straffen

Joep stelt voor leden van de VVD extra streng te straffen als ze crimineel gedrag vertonen. Of beter nog de hele VVD vervolgen vanwege criminele organisatie.
(aanleiding voorstel Dijkhof om inwoners van achterstandswijken extra te straffen. Je kiest ervoor om VVD-er te zijn. Een achterstandswijk kies je niet, nou ja .
Even deze snelle reactie.
ps1: Inmiddels besloten er niet verder op in te gaan. Het is allemaal veel te onduidelijk wat er nou bedoeld werd door de VVD.

Workshops Babel komend weekend


Komend weekend ga ik met deelnemers in het kader van het weekend open atelier bouwen aan een eigen beeldende en muzikale toren van Babel en aan minuscule tegenhangers ervan op buttons.
Babel staat volgens de bijbel voor communicatiestoring en verzieking. In een aanval van hoogmoed dachten mensen de hemel te kunnen bereiken door een toren te bouwen. Maar het bleek een soort fake. Volgens sommige historici is juist het omgekeerde het geval en werd er door het samen moeten werken aan de toren door mensen met verschillende achtergronden juist wel een soort gemeenschappelijke taal ontwikkeld.
Misschien kan beide. Ik zie een vergelijking met de val ( deze week 17 jaar geleden) van de hoogmoedige torens van het WTC in New York door al dan niet vermeende terroristen, de Deep State van de USA of een perverse samenwerking tussen die twee. Het waren ook torens in het licht van de mondiale (handels)samenwerking en wat ze uitstraalden was hoe dan ook niet fris. Dan hebben we nog het bouwwerk van de scheidingsindustrie ach en dus zie mijn kunstwerk het vuige bouwwerk van de schijnrechtstaat waar mijn doek dat in de bergkerk hangt vooral over gaat.
Afin frustraties genoeg, maar laten we er iets mee doen wat mij betreft en laten we het net zo vrolijk af laten lopen en in elkaar laten storten als op mijn doek te zien is. Of … ach ja wilt u het nog zwarter zien dan het al is? Welke kleur kiest u?
aanmelden voor de zondagworkshop graag. Maar gewoon langskomen mag ook wel zolang we nog niet aan het maximum zitten. Voor zaterdag hoeft u zich niet aan te melden.bandidos8 samengevoegddef

De zwevende berghut

“Het lijkt erop dat die hut in de lucht hangt!” Mijn, inmiddels volwassen, zoon kijkt op van zijn navigatiemiddelen. We lopen naar beneden en voor ons zien we een dal. We zitten onder de hoogte die de kaart aangeeft als de hoogte waarop de Chakalitsa Lodge ligt. We zijn hem toch niet toevallig voorbij gelopen? Nee blijkt uit een uitgebreide evaluatie van alle ons ter beschikking staande gegevens en een blik op de omgeving.
Mijn zoon en ik lopen in de Bulgaarse bergen, in een prachtig natuurreservaat, We hebben al heel wat achter de rug.  Onze contacten met de wereld om ons heen zijn af en toe moeizaam en vooral in een andere taal en een ander schrift. Als wij vragen of mensen misschien een beetje Duits of Engels kunnen reageren ze met de vraag of wij Russisch kunnen, en daar wordt dan  wederzijds hartelijk om gelachen. Enerzijds zijn de kloven heel groot tussen Oost en West Europa anderzijds hebben we nog nooit zo hartelijke en gastvrije mensen ontmoet als daar in Bulgarije.

bordjes eu bulgarije detail
Bulgarije rechts en Europa links. En dat op een door de EU gesubsidieerd bordje waarvan de inkt niet weervast bleek te zijn. Ineffectieve EU-projecten hebben we wel meer gezien in Bulgarije. Prachtige door de EU gesubsidieerde treinstations langs spoor waar je vanaf dreigt te zwiepen.

Afijn verder op ons pad naar een hut die volgens onze Bulgaarse kaart inmiddels eigenlijk ergens boven ons hoofd hangt. We houden het op een kaartfout, maar weten dat de eerdere arrogante houding naar onze kaart. ‘Het zal wel aan die K.. kaart liggen’  ons toch echt een extra 300 meter op en af opleverde omdat niet de kaart maar wijzelf fout bleken te zitten. Inmiddels loopt ook het paadje, met heel heel erg soms ergens een blauwe markering, onverbiddelijk vast in een zeer dichte begroeiing van lage dennen- en frambozen-struiken.
plastic herdershut
Plastic herdershut op weg naar de zwevende berghut

Onder de struikjes kun je soms de uitholling van het pad nog zien, maar vanuit ooghoogte is het allemaal een grote vlakte van ondoordringbare groene massa. Gelukkig lopen we op een uitloper van een berg en daardoor kunnen we als we steeds op het hoogste punt naar beneden lopen toch een beetje grip houden op onze weg. Op een gegeven moment stuiten we op een primitief plastic herdershutje waar we desalniettemin niet het beoogde pad vinden maar wel even later een man, met een kachelpijp op zijn rug, naar toe zien lopen. Zo komen we weer op het pad en incasseren nog een hartelijk bravo van de herder voor onze stoere jungleavonturen.
gezellig bij de hutInderdaad, honderd meter lager dan op de kaart vermeld, komen we aan bij de Chakalitsa Lodge waar we uitermate gastvrij worden ontvangen door een aantal mannen die misschien in geen maanden een gast hebben gezien. Wij begrijpen daar iets van. In heftig Bulgaars ontraden ze ons de route die we de volgende dag willen lopen, hoewel die zowel op de kaart als in ons gidsje is terug te vinden en die bovendien voor een groot deel over tweesporenwegen lijkt te lopen. Eigenzinnig als we zijn gaan we de volgende ochtend toch op stap.
Over onze verdere jungelavonturen over niet bestaande paden, moeilijke rivieroversteekjes zal ik nu even kort zijn. Uiteindelijk leidde het hele avontuur tot een paginagroot vader-zoon verhaal in Bulgarije’s grootste krant. Leest u zelf maar hiernaast. Uhh oh u kunt het cyrillisch schrift niet lezen…. Voor u speciaal hierbij de teksten die mijn zoon maakte als antwoord op de vragen van de journalist. En houdt u vast, er schijnt nog een artikel aan te komen.
krant Bulgarije 1.jpg
Inmiddels zijn mijn zoon en ik dus BB ers ( Bekende Bulgaren, of misschien toch BN-er?) Mooi , maar per saldo was natuurlijk vooral de 3 weken die we deelden in een klein tentje enzo iets wat we ook vele andere vaders en zonen zouden willen toewensen. Misschien dat de Bulgaarse krant daar ook aandacht aan gaat besteden in het tweede artikel. We vergeleken onze vadermars met  de vader zonder kind-mars van Patrick Damhuis die zich in dezelfde periode afspeelde. Afin we zullen zien.
krant bulgarije 1 tekst van ons in het Engels