Cookies

kinderhandel

money makesKinderen worden bij Chinese ouders met geweld weggehaald en aan Nederlandse adoptieouders verkocht. Dat is ongeveer de strekking van een netwerk-item van vanavond. Chinezen hebben goed naar ons gekeken om te zien hoe je dat soort praktijken moet verdedigen. Het belang van het kind natuurlijk.

Het wrange is dat ik toevallig een paar Chinese adoptiekindertjes ken. En dan is de verleiding toch weer ongewild groot om te zeggen dat ze het nog niet zo slecht hebben.

Het heen en weer schuiven met Nederlandse kinderen gebeurt óók onder het motto belang van het kind. Het líjkt geen handel. Maar het is het wel. Een hele jeugdzorgindustrie verdient er hun brood mee. Kinderen worden met politie en kinderbescherming weggehaald bij hun ouders. De redenen zijn vaak dubieus. Maar altijd belang van het kind…. en met justitia-keurmerk. Echt handjeklap van hier mijn kind en daar jouw geld komt hier nog maar weinig voor. In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw overigens nog wel. Toen werden er door Nederlandse kindertehuizen ook kinderen verkocht aan adoptieouders.

Die Chinese ouders hebben het heel erg moeilijk en ik hoop ook dat Eric van Muiswinkel het meepakt in zijn China-boycot. Nederlandse ouders die hun kinderen zien verdwijnen in de duistere armen van vadertje staat krijgen die aandacht helaas (steeds) minder. Maar gisteren belde er een vader dat ie er wat aan ging doen met Netwerk.

Een al weer bijna jaar oud alarmerend volkskrantartikel internationale adoptie

meer kinderen

vader-moeder-kinderenVice-premier Rouvoet heeft een kinderwens. Vroeger kwam de pastoor aan de deur met het soort kinderwensen dat anderen maar moeten uitvoeren.

Deze keer s een keer niet zozeer in het “belang van het kind”. Voor de ouderen? Voor Rouvoet zijn God, voor de pastoor… uhh dominee in dit geval? Of gewoon om het economisch rond te krijgen?

Om de vergrijzing tegen te gaan.

Heeft u wel eens van kinderstaking gehoord? Op de Nederlandse wikipedia bestaat het woord niet maar het zou de vertaling kunnen zijn van het Duitse wikipedialemma zeugungsstreik. Heeft te maken met het idee dat we het vertikken kinderen op te voeden als het zo moet. Vooral vaders hebben er een keer tabak van om de kans te lopen van zo’n 25 procent om met de gebakken kinderperen te blijven zitten. Maar die vaders kwamen uiteraard juist weer niet aan het woord op Netwerk.

Misschien is verwekstaking trouwens een beter woord.

Gewoon de kans willen hebben om een band met je kind te behouden. Niet om van de ellende rond het verbreken van vader-kind-contacten vroeger dood te gaan. Want dat is nu de realiteit. Maar een realiteit die de vergrijzing dus ook voor een deel keert.

Het Duitse Wikipedialemma Zeugungsstreik

beurs, pers en scheiding

hartsconflictDe scheidingsbeurs, die was aangekondigd als een geweldig event ( zie ook hieronder) heeft veel persaandacht maar weinig mensenaandacht getrokken. Wel was er gelukkig vader Ad Verdiesen die er nog maar een keer de aandacht op vestigde dat vaders er na de scheiding bekaaid afkomen. Het grote publiek ziet de beurs blijkbaar als een poging om je beurs te rollen.

Van Een Vandaag overigens na een poging ze allerlei interessante invalshoeken uit de doeken te doen te horen gekregen dat ze geen oorspronkelijke invalshoek voor de scheidingsbeurs konden bedenken.

Die geldtrekkerij van rechters, advocaten en middelaars is misschien niet origineel meer, maar het laten horen van een geluid daartegen was bepaald wel origineel geweest. De gedachte van Een-vandaag om daar kunst bij te betrekken was ook een leuke aanzet. Jammer dat er dus niets van gekomen is. Maar dit lijkt me meer te maken hebben met de macht van het kapitaal dan het gebrek aan creativiteit.

Of misschien waren ze wel beurs.

bedrijfstak familierecht
zie ook deze prachtige belgische cartoon over de beurs

This post in English 

een is de helft van twee

Kinderen uit eenoudergezinnen doen het slechter op school bewijst een recent onderzoek volgens Trouw. De kop van Trouw is misleidend: Kind met één ouder leert slechter
Het gaat niet zozeer om kinderen met een ouder ( dat bestaat eigenlijk niet) maar om kinderen die opgroeien in eenoudergezinnen.
Er zijn stapels onderzoeken die aantonen dat kinderen minder in de gevangenis komen, minder zelfmoordplegen enz. Twee ouders is beter dan een.

De gedachte dat een kind beter of net zo goed af zou zijn met een ouder heeft op zich al iets pervers. Maar al jarenlang tonen onderzoeken aan dat twee ouders beter is. En twee ouders is pas twee ouders als ze er ook helemaal gelijk volledig zijn. Het is dus ook net zo min erg verwonderlijk dat anderhalve ouder minder goed is dan twee. ook dat is al jarenlang in onderzoeken aangetoond. Vorig jaar schreef ik het nog een keer in het tijdschrift voor familie en jeugdrecht en diverse andere bladen.

Maar de lobby van Quik-Schuijt , ambtenaar Kok laat van zich horen in FJR en Eerste kamer. Ik heb hieronder al meerdere malen geschreven wat er van die lobby kan worden gedacht en in wiens belang hún belang van het kind is.

artikel FJR

artikel Trouw

niet denken maar nadenken

niet aan denkenEen vader en moeder en een kinderwagen op station Deventer. Kijk eens, roept zij. Daar had ik nou nog niet aan gedacht. Zullen we met zijn drieën gezellig op de scheidingsbeurs over scheiding gaan denken? En dan een paar gezellige boekjes van de (organiserende uitgever) SDU erbij? Tijd dat we er ook eens aan denken, we zouden zomaar de boot kunnen missen.

Nee zo liep het gelukkig niet op het station. Toen ik tegen die moeder, die wel naar het affiche keek riep: niet aan denken hoor, antwoordde ze dat ze het een belachelijk affiche vond. Moet je die vrouw daar, gluiperig hangend, op de schouder van die man zien. Je moet er niet aan denken. Maar nadenken over een mogelijke scheiding is natuurlijk wel belangrijk. Dat je weet dat je dan alles geregeld hebt, zoals een afspraak over de verdeling van de zorg voor de kinderen. Niet mee wachten tot je al half gescheiden bent hoor!!

Scheiden is big business die zich mooi laat boomen in het weekend na carnaval vermoed ik. Deze keer dus geen link naar deze campagne kijkt u liever eens naar uzelf en naar uw partner(s desnoods) misschien een positieve klik waard?!

this post translatedcomment in english 

superieur geslacht

vader, moeder, kinderwagenMevrouw Ann Meskens is een filosoof en heeft een boek geschreven. De grote lijn is dat filosofen teveel naar hun eigen gelijk kijken. Eigenlijk moet je op zoek zijn naar je ongelijk.

Nou dat komt goed uit want Meskens beweert in haar boek tevens dat dat een mens zijn leven “wezenlijk begint als kind van een moeder” De recensent van Trouw voegt daar aan toe “en dat is een twee-eenheid” .

Dus die Ann Meskens preekt het gelijk van de ander en de open blik, maar baseert zich op de meest gesloten en bevooroordeelde waarneming over kinderen die ik ken. Ze gaat uit van de alom superioriteit van de moeder-kind band. Dus zeg maar van de superioriteit van de moedervrouw. Moederschapsideologie ten top. Echt ONgelijk. In de grondwet staan discriminatie van ras en sekse broederlijk (dan wel gezusterlijk, laat ik vooral zelf spits blijven) naast elkaar. Superioriteit van sekse is dus echt niet veel minder erg dan superioriteit van een ras.

Het grote verschil is alleen dat dit kan en het ander niet. En dat in Trouw. Ik stel voor om een flinke campagne richting Trouw te starten, cq onze abonnementen als één man (één vrouw vooruit) op te zeggen.

Het is ook niet de eerste keer dat de, misschien overigens minst slechte krant van Nederland, ons mannen dit flikt. Hadden we niet ooit het bericht dat vaders nergens voor nodig zouden zijn. En laat nou elke keer dit soort verhalen ook nog door mannen, misschien wel vaders, worden opgetekend. Maar die zelfkastijding kennen we van alle bekende onderdrukte groepen in de geschiedenis.

Een mens begint wezenlijk als kind van een vader en moeder. En dat is een triade. fundamenteel.

“De wereld omhelzen” plus reacties (arcive.org). Mijn laatste repliek is alleen hier terug te vinden.

zie ook: vaders niet nodig volgens Trouw

blote moeders

opvoeden mannenwerkDat zou ik niet moeten proberen, hier op mijn weblog iets over de erotiserende effecten van blote moeders te schrijven. Of toch. Anja Meulenbelt deed dat in 1992 wel over blote vaders.

Blote vaders gaan het helemaal maken schreef ze in haar artikel over de gewenste erotiserende aspecten van mannen.

Niet lang nadat ze haar artikel schreef startte de overheidscampagne Opvoeding is ook mannenwerk.
Of het Anja geriefd heeft weet ik niet, maar het lijkt aardig aan haar verwachtingen te voldoen (zie afbeelding van het destijds gebruikte affiche). Zeker is dat de overheid en de SIRE daarna nog vaak klaar kwamen op het thema.

Zelf heb ik me er destijds vooral mee bezig gehouden zoveel mogelijk van deze affiches van Dwaze-Vaders-stikkers te voorzien. En bloot of niet bloot, al dan niet aangepast aan de vrouwelijke wensen; naar je kinderen kun je nog dikwijls fluiten. Naar vrouwen fluiten is volgens de politiek correcte leer van het feminisme overigens nog steeds niet toegestaan geloof ik.

meer over vaders en overheidscampagnes

noot: het artikel Was will das Weib vond ik gisteren, bij een zapactie in mijn boekenkast, in Anja’s bundel Emancipatie en overspel uit 1992 (Van Gennep)

Man

voorpagina van boek Michael“Ik weet wel dat jij het meeste doet met de kinderen en in het huis, maar ik ken ook veel moeders die het veel zwaarder hebben dan jij”

Dit citaat kenmerkt zo’n beetje de positie van de ik-persoon, de schrijver zelf, in het boek MAN van Michael van Eekeren. Zet zich als vader net op de tweede plaats terwijl hij toch net zo belangrijk is als de moeder. Ik weet niet helemaal zeker of het de hoofdpersoon van het boek gelukt is om die twijfel over zijn positie helemaal te overwinnen. Het lijkt er een beetje op dat hij vooral zijn zelfvertrouwen herwint door eens lekker van bil te gaan met een andere moeder uit de klas van zijn kinderen, wat via de nodige omwegen ook tot enig herstel in de relatie met de moeder van zijn eigen kinderen leidt.

Maar zeker is het een intigrerend boek, dat lekker te lezen is, dat ik snel uitlas. Opmerkelijke openhartigheid. Een beetje a la Heleen van Royen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij net als van Royen een probleem kreeg met een passage over een benoemde derde ( in dit geval Rita Reys die een flinke escapade met zijn vader zou hebben gehad) . Dit soort openhartigheid ( meer dan van Royen naar zichzelf gekeerd) is voor autobiografische mannenliteratuur wat ongebruikelijker. Voortdurend vroeg ik me af of ik mezelf wel dat soort bekentenissen zou durven veroorloven. Als man ben je immers superkwetsbaar als je wat vertelt over wat je echt beweegt. Je zult dan ook nooit een mannelijk kamerlid over zijn eigen echtscheiding horen vertellen. Mensen als Anja Meulenbelt hebben de weg gebaand voor vrouwen om al hun belevenissen rücksichtloos aan het papier toe te vertrouwen ( De schaamte voorbij). Michael zet een stap op dat pad voor mannen. Wat politieker aangezet had van mij wel gemogen.

Muziek speelt een belangrijke rol in het boek. Als ik eraan toekom wil ik daar verder op ingaan in een iets uitgebreidere recensie. Ook wil ik dan aandacht schenken aan de bijzondere manier waarop dit boek op de markt werd gezet.

site Michael Van Eekeren

femAnisme en eMANcipatie

soroptimisten ook een old-womans-networkHet Women Inc festival was blijkbaar een inspirerende bijeenkomst voor Dagblad de Pers. Gunt ze de ene vrouw een glansrol pent ze een ander genadeloos neer.

“Bespeuren wij een verlangen naar een vriendje bij de topvrouw Sharon Stone?” De vermanende verwijzingen van Stone naar het old-boys-network, smoezelen weg bij dit begrip voor de diepere drijfveren van deze rechts-feministe.

Nee dan Roos Wouters die het tijd vind voor het feMANisme en juist het old-womens-network afzeikt. Opzij met hoofdtrut Dresselhuis en haar Opzij, opweg met Roos dus.

mooi citaat: “Nu is het zo: ‘De vrouw krijgt het kind en mag het houden’. De man moet na twee dagen weer aan het werk. En vervolgens roepen we heel hard dat die man maar niet kan zorgen. ” Emancipatie van het ouderschap wil Roos dus.

eMANcipatie, femanisme, in de titels van de grote plannen komt het woord man hoe langer hoe meer voor. Met de inhoud is het soms wat matiger gesteld. Ik ben geen lid van het old-boys-network. Net zomin als de meeste mannen overigens. Maar als Old-boy-father sta ik natuurlijk helemaal achter Roos.

Wat wel jammer is, is dat mannen met dit soort ideeën haast niet aan het woord komen in de media. En dan is het wel stuitend om in de Volkskrant ( Malou van Hintum; Hebben vrouwen wel tanden?) van dit weekend te moeten lezen dat mannen maar niet over zorg en zichzelf willen schrijven.

interview met Roos Wouters in De Pers
soroptimisten; ook een old-womans-network

De vader van Savanna

savanna vader
Telegraaf 30-9-2004

De ouders van Savanna zijn al veroordeeld. Dat zei Paul Witteman gisteren op tv. Daarmee was die verantwoordelijkheid gesteld, maar niet aangetoond. En waar is de verantwoordelijkheid van de gezinsvoogd?

De echte vader van Savanna zal het leuk vinden om te horen dat hij al is veroordeeld. Wie het is, die echte vader van Savanna, weten we niet, maar veroordeeld, door Witteman, is hij wel. Waarschijnlijk weet de echte vader van Savanna nog niet eens zeker dat hij de echte vader van Savanna is. Wel dat hij door de moeder van Savanna werd opgesloten en moest vluchten (zie tekstblokje hiernaast).

Eigenlijk was en is het bestaan van een echte vader van en voor Savanna geen optie. En waarom is dat geen optie? Misschien had hij het meisje kunnen redden van haar gewelddadige moeder net als de eerdere kinderen van deze moeder door de vader gered werden. In het maatschappelijke debat is het niet aan de orde. Het gaat om meer staat of meer moeder. Niet om meer vader. Nog niet eens om tijdig moeite te doen te achterhalen wie de vader is van een kind.

Vaders desalniettemin alvast veroordelen. Ach ja daar draaien we in Nederland onze handen niet voor om.

Meer hierover in ons boek Gemist Vaderschap.