Cookies

20 jaar herkenning ouderverstotingssyndroom

In deze mooie kerk sprak Richard Gardner 20 jaar geleden………Gisteren had ik een afspraak met Petra v.d. Hoeck die in België actief is op het gebied van ouderverstoting. Omdat Breda ergens in ons midden ligt spraken we daar af en tsja de Grote kerk is een mooi markant ontmoetingspunt. Pas op het laatste moment drong tot mij door dat dat precies de plek was waar ook weer bijna precies 20 jaar geleden Richard Gardner een toespraak hield voor een paar honderd justitieambtenaren, hulpverleners en ouders.

In 1998 stelde ik als adviseur van de Stichting Kind en Omgangsrecht voor om bij omgangsproblematiek meer te focussen op de positie van kinderen en om in het licht daarvan onze aandacht te richten op Parental Alienation Syndrome. (zie notulen). Dit leidde ertoe dat we samen met het Platform SCJF en het Ministerie van justitie Gardner naar Nederland lieten komen. waar hij op 24 juni 1999 een toespraak hield in de Grote Kerk van Breda.

Gesprek tussen mij en Richard Gardner in Breda  23 juni 1999

De avond ervoor mocht ik Richard Gardner nog persoonlijk spreken. Ik stelde hem wat vragen over de gendergerichtheid in zijn woord “Grootmoederswijsheid” wat hij in zijn grondleggende boek over PAS gebruikte.

We zijn nu twintig jaar later en in een uitgebreide ontmoeting passeert veel van de geschiedenis van de herkenning van ouderverstoting de revue. Van het eerste boek dat ik in 1999 samen met Rob van Altena uitbracht tot de onverkwikkelijke herrie waar we als beweging elke keer, als ware het onvermijdelijk, in verzeilen. Hoewel het makkelijk is om te verifiëren wat voor onwaarheden clubs als Vader Kennis Centrum ( notabene de opvolger van de eerder genoemde stichting Kind en Omgangsrecht) produceren moet ik toegeven vooralsnog in gebreke te blijven bij een aantal andere verhalen die ook overigens wat minder eenvoudig zijn te traceren al was het maar omdat ik in de afgelopen jaren heb geleerd dat je zelfs, of moet ik zeggen juist, rechterlijke uitspraken en schrijfsels niet kunt vertrouwen.

Voor dit gedoe heb ik een andere oplossing voor ogen dan Petra. Petra wil zich exclusiever blijven richten op voorlichting en getraumatiseerde ouders enigszins mijden.

Petra en ondergetekende op de plek waar eens Gardner zijn toespraak hield

Mijn doel is om juist getraumatiseerde ouders te leren dat als je je energie niet richt naar degenen die deze ongein aanrichten je inderdaad onvermijdelijk je energie op elkaar bot gaat vieren. Natuurlijk is er niets mis met voorlichting, en dat heb ik met 3 boeken en vele artikelen en lezingen over ouderverstoting ook gedaan sinds 1999. Maar daar kan het niet bij blijven. Petra en ik delen de weerzin tegen het plegen van karaktermoorden met de bekende narcisme en borderlinestempeltjes. Onze passie voor het horen van volwassen geworden kinderen van ouderverstoting delen we. Ik heb dat onder andere gedaan in mijn boek Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting uit 2004. Petra is haar boek momenteel aan het schrijven.

Onze ontmoeting stond in het teken van het gebruik van kunst als een van de wegen naar herkenning. Voor de uitvoering van de plannen van Petra daarover is nog even tijd nodig. Het was een waardevolle ontmoeting met veel open eindjes en wellicht ook veel ( al dan niet) open wonden, mijn eigen verwondingen niet te na gesproken. 

Ik heb nog wat pagina’s met historische achtergronden bijgewerkt:

De speech van Gardner in 1999

In Memoriam Richard Gardner

 

Onze nepvrijheid op 4 en 5 mei

Onderstaand gelinkt blog is al weer 8 jaar geleden geschreven. Beseffen we ons wel wat we moeten gedenken, waar we voor moeten waken? Welke tirannie er te verdrijven valt in 2019. Of denken we liever niet teveel erover na en houden een paar minuten onze mond en daarna nog steeds?

Gelukkig is er dit jaar op 5 mei een demonstratie van de GeleHessers in Arnhem (14 u CS). Dat is het enige alternatief. Ga geen vrijheid vieren die er niet is. We leven in een rechtersdictatuur. Demonstreer mee!

Lees verder op: https://joepzander.wordpress.com/2011/05/09/4-en-5-mei/

Afbeelding kan het volgende bevatten: tekst

koningsdag

Je moet het wel willen zien dat het niet om aan te zien is. (c) Hans Stempher/Spagaat)

Een bijdrage aan de feestvreugde. Hierboven het beeld dat ik niet wil zien inclusief dat portretje achter die rechters waar we altijd naar moesten kijken. Vervangen door nu een ander die ik ook niet wens te zien. Hét beeld van de dictatuur waarin we leven.

(c) Gustave Nouel

Ze zijn op zich misschien allemaal best aardig die koningshuizers, inclusief prinses Laurentien die ik anderhalf jaar geleden nog ontmoette, maar ze zijn ook het toonbeeld van onze totaal verworden rechtstaat. Oh ja laat mevrouw Sargentini daar (ook ) eens wat aan doen.

Waarom meerouderschap zes maal zoveel conflictstof oplevert als tweeouderschap


Een van de voorstellen van de Staatscommissie Herijking Ouderschap is om de mogelijkheid in te voeren dat een kind 4 ouders heeft. Dit voorstel ligt in het verlengde van een trend waarbij al langer sprake is van meemoeders en dergelijke die allerlei vormen van wettelijke status krijgen. Dit keer krijgt u geen lange politiek/ideologische verhandeling van mij maar een overzichtelijk wiskundige. In een tweeoudergezin is er een interouderlijke relatie, met het kind erbij een driehoek. Dat levert tegenwoordig al vaak heel wat conflictstof op. Bij drie ouders zijn er niet twee maar drie interouderlijke relaties. Ga er maar aanstaan. Bij vier ouders springen we ineens naar…..




Kortom , volop werk voor mediators (een mediator per ouder die weer met elkaar moeten overleggen), kinderbeschermers, kindbehartigers, kindcuratoren en rechters.. En dan hebben we het nog niet eens over de onmetelijke complexiteit van een samengesteld gezin waarin elk kind misschien wel vier verschillende vierouderstellen heeft.

Er is er maar één die hier garen bij spint en dat is de overheid en in zijn kielzog de bedrijfstak familierecht. Door sommigen ook misdaadgroep genoemd. Uiteindelijk wordt door dit soort manoeuvres de verantwoordelijkheid bij de ouders weggehaald. Telkenmale zal de staat, onder het mom dat al die rare ouders zoveel ruzie maken, de kinderen aan zich binden. Ze zullen zich via wet en rechtspraak steeds meer met kinderen bemoeien door juist steeds langzamer knopen door te hakken.

Eenvoudige wiskunde kan soms wel eens dienstig zijn in de sociale wetenschappen, hoewel het duidelijk zal zijn dat het nog maar een vereenvoudigd plaatje is wat ik hier weergeef. De werkelijkheid is nog veel complexer, maar zelden eenvoudiger lijkt me.

Het ons door de natuur gegeven model van tweeouderschap is eigenlijk de enige manier om te voorkomen dat kinderen in steeds ingewikkeldere loyaliteitssituaties komen met de staatsloyaliteit op de horizon. Hiermee stellen we het natuurrecht boven de door de staat gecreëerde doolhoven. De autoriteit van de schepping is voor sommigen de autoriteit van God. Als bron van schepping valt dat misschien samen. Hierover het stukje van Kees van de Staaij van de SGP

SGP-er Van der Staaij over meerouderschap

Of ( geen registratie nodig)

Zelf pleitte ik al 20 jaar geleden in het kader van de voorstellen homohuwelijk voor natuurlijk ouderschap als basis zonder overigens homoouderschap te verwerpen.

Perverse coalities en verstotingsprogrammering op maatschappelijke schaal

Laatst bijgewerkt op 28 maart 2019 in verband met correspondentie VKC

Vijfentwintig jaar geleden voerde de moeder van mijn dochter een reeks verklaringen op van vrienden van haar over mijn gedrag. Met die verklaringen moest een negatief beeld van mij geschetst worden. Ik had kunnen proberen te reageren met een reeks verklaringen die negatief zouden zijn voor haar. Maar ik besloot uiteraard om te reageren met verklaringen die positief waren over mijn opvoedingspraktijk voor mijn dochter. Dat is het verschil tussen terugpakken en uitpakken. En uiteraard bestreed ik op een praktische manier de negatieve framing van bijvoorbeeld mensen die dachten te constateren dat ik me niet aan afspraken hield, omdat ik me niet hield aan wat volgens de moeder van mijn kind zou zijn afgesproken. Ondanks deze milde aanpak was de wereld te klein in de rechtbank. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om met verklaringen te durven komen daarbij als vanzelfsprekend haar ingediende verklaringen totaal over het hoofd ziend.

In de commentaren op mijn voorlaatste blog breekt de pleuris uit over mijn kritiek op het aan het woord laten van, de herhaalde malen met succes van integriteitsfalen beschuldigde, Corine de Ruiter in een congres over ouderverstoting. Deze discussie wordt gevoerd door onder andere twee organisatrices (oid) van het congres. Je kunt in deze discussie iets herkennen van wat ik 25 jaar geleden op de rechtbank meemaakte. Naar binnen zeilen met allerlei nogal tergend en overdreven persoonlijk geformuleerde kritiek en dan zeer verontwaardigd worden als ik dat netjes probeer te weerleggen, wat overigens geen sinecure is als mensen als een machinegeweer de ene fantasie dan wel leugen na de andere op tafel leggen.

Hoe is het mogelijk dat moeders dat zo makkelijk voor elkaar krijgen? Dat kan eigenlijk alleen omdat ze dat gedrag voortdurend om zich heen zien van kinder’beschermers’, rechters en wetenschappers en vooral natuurlijk hun eigen advocaat. Ook omdat ze er bij herhaling succes mee hebben en ach vaders een trap nageven, wie maalt erom? Ik wil niet zeggen dat vaders nooit dit gedrag vertonen, maar die komen daar zelden mee weg.

Waar het nu om gaat is de vraag of er een verband is tussen het gebeuren op microschaal in de rechtszaal en het gedrag van allerlei actoren op meso en macro niveau. Kun je gewoon zeggen dat ouderverstotingsprogrammeringsgedrag terug te vinden is in reacties als die onder mijn blog. Lopen deze reacties, die niet direct over individuele kinderen gaan maar over het maatschappelijk debat daarover, congruent met de uit de van de ouderverstotingsliteratuur bekende programmeringsreacties en treedt daartussen kruisbestuiving op? Ik denk van wel. En daarover had ik graag meer verteld op het congres over ouderverstoting dat zich morgen afspeelt. Ik had dan graag een Nederlandstalige variant voorgedragen van mijn Bratislava-lezing (zie hieronder) van anderhalf jaar geleden over de ‘multi level understanding’ van ouderverstoting. Opmerkelijk genoeg vonden de organisatoren van dit congres het zelfs niet nodig om mij op de hoogte te stellen van het congres, ik moest het van anderen horen. Daarbij is het van belang te weten dat ik met enkele boeken, wetenschappelijke artikelen, workshops acties en lobby’s het begrip ouderverstoting in Nederland heb geïntroduceerd. Mede daardoor komt het nu voor in de jurisprudentie en de literatuur. De laatste zinnen zullen zeker tegen mij gebruikt worden als zijnde egoboosting. Maar iedereen kan terugvinden dat ik slechts de geschiedenis probeer weer te geven. Dit op deze manier in herinnering brengen is noodzakelijk omdat er een groot belang is om mijn persoon, invloed en leiderschap (ooit) af te breken, ook door venijnige beschuldigingen van ego-boosting. Dat belang rust vooral bij Justitie. Het afbreken van de kop van iedere veranderingsbeweging is, samen met verdeel en heers, een cruciaal onderdeel van de overheidsrepressie die uiteindelijk vooral tegen kinderen is gericht en zeer extreem is. Om mij heen heb ik veel andere ideële veranderaars afgebroken zien worden. Dit mechanisme moet aan de orde worden gesteld. Maar de organisatoren van dit congres nemen liever een voorbeeld aan de neppige-hoogleraar Corine de Ruiter die nog onlangs door het college van bestuur van haar universiteit (niet voor het eerst) op de vingers werd getikt in casu haar wetenschappelijke integriteit. Een hoogleraar die zich er juist niet voor schaamt al die framingsmechanismes van ouderverstoting op macronivo tegen diverse vaders waaronder Ivo Vrijkotte en mij in te zetten. Haar optreden op het congres wordt ook nog eens verzorgd in samenwerking met het Vader kennis Centrum die juist is opgericht om voor vaderschap op te komen (in naam althans). Overignes zegt het Vader Kennis Centrum zelf daarvan dat ze niet bij de organisatie is betrokken en die alleen maar faciliteert. Dat lijkt in tegenspraak met de aanduidingen op de aankondiging waarop (zie hierbij) staat dat de conferentie samen met VKC wordt georganiseerd.

Kortom dit is wat ik bedoel met de perverse coalitie rond dit congres over ouderverstoting, dat dus voor een deel juist ouderverstoting propageert door middel van het geven van het slechte voorbeeld. Slecht gedrag dat elkaar aantrekt. Een goed/slecht voorbeeld is de minstens de helft van de dynamiek achter veranderingsprocessen. In plaats van dit soort mechanismen ook op macroschaal en als mechanismes van hulpverleners en rechters aan de orde te stellen, gebruiken de organisatoren van dit congres dit soort mechanismes om fundamentele kritiek af te weren en ouderverstoting af te schilderen als vooral een probleem tussen ouders. Die ouders kunnen elkaar dan te lijf gaan met duurbetaalde dikke rapporten die moeten aantonen dat de een of de ander fout en gestoord is maar die zelden de vinger leggen op de zere plek zelf. Ach ja hier en daar nog wat marginale opmerkingen over achterstanden bij opleidingen enzo maar niet fundamenteel. Het zijn rechters en wetenschappers die ouderverstoting actief en op grote schaal beoefenen. Ook persoonlijk falen als verstotende ouder, frustratie als kind of ouderslachtoffer kan goed worden verstopt door op zo’n manier wat te organiseren. Falen is menselijk, verstoppen gevaarlijk. Dit is ook een mechanisme dat we ons steeds moeten voorhouden als we het gedrag van sommige wetenschappers rechters en journalisten enz beoordelen.

De organisatie van het congres probeert zich met censuur en blokkades af te dekken tegen elke vorm van kritiek op facebook. Zelf zit ik niet op facebook, maar ik krijg daar berichten over door. Het bestuur van medeorganisatie Kinderen Ouders Grootouders die ik altijd al zeer hoog achtte qua integriteit, heeft besloten verstek te laten gaan op het congres.

Ik vind natuurlijk dat dit congres moet doorgaan, wel zou er door de voorzitter afstand kunnen worden genomen van de organisatie en Corine de Ruiter kunnen worden medegedeeld dat bij nader onderzoek naar haar integriteit is komen vast te staan dat daar nog teveel vraagtekens (understatement want het staat in alle redelijkheid vast) omheen zijn om haar optreden te kunnen laten doorgaan. En dan iemand anders aan het woord laten met wat andere opvattingen. Zelf heb ik morgen een mooie zonnige wandeling op het programma staan. Ik vrees dat de organisatie van het congres geen belang heeft bij mijn (of andermans) fundamentele kritiek en visie op het verband tussen micro en macro vormen van programmering omdat ze daarmee haar eigen gedrag aan de orde zou stellen. Dat blijkt duidelijk uit haar gedrag nu. Linken naar dit blog is verboden op hun facebookgroep. En als je dat ergens anders doet wordt je uit de groep gegooid.

 


Deze video over mijn lezing in Bratislava mei 2017. Technisch niet volmaakt maar interessant.

Oh ja en dit verhaal beoogt niet om aan te tonen dat ik niets fout doe, ik ben gewond . Maar ik vind wel dat er gedrag is dat begrensd moet worden als anderen daar schade van ondervinden. Dat is in dit geval aan de orde.

Zie ook het blog van Tom Janssen die naar eigen zeggen door de organisatie van dit congres met geweld wordt bedreigd als hij het waagt daar op te komen dagen. Hoe contrasterend met de eerdere visie van de organisatie dat Ivo Vrijkotte en ik te beroerd zouden zijn om de discussie aan te gaan en de insinuatie van organisatrice A M van M dat ik haar bijdrage zou willen censureren.

De staat van de rechtstaat 2; openbaarheid en dictatuur

Tsja. Een vreemde miniatuur heeft You Tube bedacht voor deze video. Kijken! En vooral ook tot het bittere eind. Ook de nu wat onleesbare tekst komt dan duidelijk in beeld (ha letterlijk en figuurlijk) meer info: http://vaderseenzorg.nl/rechtersdictatuur.html

Merk op dat deze film wordt voorafgegaan door deel 1 en dat er ook hier de tekst “wordt vervolgd” te zien is tegen het eind. Bij het hof Den Bosch maakte iemand zich zorgen over het feit dat we nog niet over hun uitzonderingspositie hadden gesproken. De uitspraken van een raadsheer daar worden sinds anderhalf jaar wel openbaar gemaakt op zijn minst in die zin dat ze opvraagbaar zijn. Laura en ik hebben een hele lange opname gemaakt die we in stukken monteren en presenteren. In die opname wordt zeker wel gesproken over de bijzondere positie van ( een raadsheer van) het Hof Den Bosch en overigens ook over een andere uitzondering van de rechtbank Limburg. Voor beide is enige druk van mijn kant en , eerlijk is eerlijk, de facebookgroep Herken Ouderverstoting’nodig geweest. En het zou natuurlijk prettig zijn als mensen de vinger aan de pols houden door af en toe uitspraken op te vragen. RTV Oost deed dat ook, zie het filmpje hieronder:

Pleite(n)

laatst bijgewerkt op 28 maart 2019 ivm correspondentie VKC

Belangrijke kanttekeningen bij dit blog: De organisatie Kinderen Ouders Grootouders (KOG) is een van de organisatoren van het congres over ouderverstoting waarover inmiddels veel heibel is ontstaan. Mij is van de zijde van het KOG medegedeeld dat hun bestuur niet aanwezig zal zijn op de dit congres. “Niemand van het KOG-bestuur zal daar nu zijn” Er is toestemming om deze zin naar buiten te brengen.


Let op: de Facebookgroep “Herken Ouderverstoting” verwijdert inhoudelijke bijdragen die afwijken van die van de moderator. Ze verijdert tevens verwijzingen naar dit blog (met de ongemodereerde discussie in de commentaren). Mensen die buiten haar groep, op linkedin of op andere facebookgroepen op mijn blog wijzen worden geblokkeerd.

Veel sneeuw en ijs en een vastgelopen trein. Bekende taferelen hier, en ook op mijn vakantie/werkbezoek aan Finland als onderdeel van een grote rondreis door Europa. Maar in Finland treedt dat probleem op bij een meter sneeuw, en hier al bij de eerste centimeters geloof ik. Het leuke van dat soort vertragingen is altijd weer dat het het gesprek met je reisgenoten stimuleert.

In dit geval zat er een Finse advocaat tegenover mij op de terugweg van een twee dagen durende strafzaak. Na wat inleidende woorden kwamen we natuurlijk ook uit op mijn vraag hoe het staat met de “Rule of Law” in Finland. Met name interesseerde mij of in Finland rechterlijke uitspraken in het openbaar worden gedaan. Met een lichte verbazing zei hij “natuurlijk”en de zittingen zijn ook openbaar. Een telefoontje naar de rechtbank is voldoende om een uitspraak te pakken te krijgen. Ook in het familierecht, jazeker!

Ik legde hem nogmaals uit dat dat in Nederland niet het geval is en dat hij als strafrechtadvocaat zeker wel het belang van dit soort formele regels zou begrijpen onder andere in het licht van 6.1 EVRM.
Als dat in Nederland niet zou werken dan zou een collega van hem daar toch wat aan kunnen doen, veronderstelde hij. Die zijn bang stelde ik. Maar dan kan de Nederlandse “bar association” (Nederlandse Orde van Advocaten) daar toch wat aan doen meende hij. Die zijn ook bang (de voorzitter van de familierechtadvocatenclub heeft me dat een keer letterlijk verteld). Een licht ongelovige blik werd mijn deel. Toen we in Helsinki uitstapten vertelde hij mij nog dat hij na een blik op mijn website constateerde dat ik mij vooral over “custody” druk maak en dat dat in Finland allemaal wel goed geregeld is. Zelf had hij dan ook gezamenlijk gezag na zijn partnerscheiding.

Bij elkaar weer een mooi pleidooi voor een opheffing van de Nederlandse rechtersdictatuur. Maar ik zie dat een beetje zwaar in de laatste tijd, vooral vanwege de uitermate zieke opstelling van groepen als Herken Ouderverstoting en het Vader Kennis Centrum (:die dit soort opmerkingen niet kunnen verwerken) die juist een perverse coalitie aangaan met  nepwetenschappers als Corine de Ruiter die zelf de problemen veroorzaken waarvan, als het aan Herken Ouderverstoting ligt ouders elkaar de schuld (narcist! borderliner!)  moeten geven. Lekker bezig, ik kom er een dezer dagen op terug.
In plaats van dat ik tegen de klippen op blijf pleiten voor een vredige oplossing voor kinderen moet ik misschien gaan zeggen “Ik ben pleite” Een dezer dagen meer hierover.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=frIpdHVOnnA&w=560&h=315] Wie is de advocaat die op reis gaat? Bijvoorbeeld naar een van die landen als Polen of Slowakije of Finland die mijns inziens af en toe de rechtstaat beter eerbiedigen.
hoezo Corine de Ruiter een pervers wetenschapper

Leest u vooral ook het commentaar op dit blog. Weliswaar lang niet zo lekker lezen als het blog zelf, maar zeer de moeite waard… tenminste als u ook de antwoorden daarop even leest. Ook erg interessant als je een idee wilt krijgen hoe denigrerend gedrag er uit ziet, een van de belangrijkste elementen van ouderverstotingsprogrammering. Maar zijn dat dan niet net de mensen die een congres organiseren om een einde te maken aan ouderverstoting? Tsja daar zeg je me wat…..misschien dat ze daarom Corine de Ruiter uit hebben genodigd die ook al zo fris tegen anderen kettert ( vaders, vaderbeweging ondergetekende) zonder daar argumenten voor te gebruiken.

jeugdzorgers als kwetsbare soort

rechter2

(bijgewerkt 15-1 15:55; lees ook de reacties)

Vanmiddag uren doorgebracht op de rechtbank Arnhem vanwege de strafprocedure tegen vader Hendrik-Jan Oussoren vanwege vermeende laster, smaad en onttrekking aan het ouderlijk gezag.

Ik heb nu geen tijd er uitvoerig op in te gaan. Opvallende zaken:

Het wraakbare gedrag van de voorzitter van de militaire rechtbank. “U kunt niet overleggen met de moeder” Dat is uitermate vooringenomen en er werd ook geen enkel feit voor aangevoerd. Ik voelde me een medejood die te horen krijgt dat ie nu eenmaal niet goed in gesprek is met de NAZI’s.

De officier van justitie die in zijn requisitoir voor een groot deel de werkelijkheid zoals die uit de stukken bleek en helder was aangevoerd door Hendrik-Jan, negeerde. Ik zou willen spreken van (voorwaardelijk) opzettelijk onwaarheden debiteren door de Officier van justitie. Dit betrof bijvoorbeeld het vermeende wapengevaar van verdachte en vermeend gebrek aan informeren anderen over zijn voorgenomen acties. De officier had zijn requisitoir niet erg aangepast aan wat ter zitting bleek.

Het toppunt was wel dat de officier vond dat Hendrik-Jan geweld tegen hulpverleners moet worden verweten.  Dat zou dan geestelijk geweld zijn door het publiceren van een samenvatting van tuchtrechtuitspraken tegen deze hulpverlener, Hierin zou Hendrik-Jan dan de vreselijke (sic) vergissing hebben gemaakt dat een opdracht van de Raad voor de Kinderbescherming die door een rechter is geaccordeerd een opdracht van de Raad voor Kinderbescherming te noemen. Natuurlijk is het negeren van een opdracht van de rechter door de betreffende Jeugdhulpverlener nog veel erger dan een opdracht negeren van slechts de Raad voor de Kinderbeschermer. Onzinnig om het daarom dan laster te nomen, het is juist een understatement. Maar oh wat aardig…. voor geweld tegen hulpverlener zou hij dan toch maar geen verhoogde strafmaat vragen.

Verder kreeg de officier van de publieke tribune terecht de wind van voren toen hij zei dat je gewoon op een politiebureau aangifte kunt doen. Mij raakte het bijzonder omdat ik er een keer voor veroordeeld ben geworden dat ik dat deed ( lokaalvredebreuk zou dat zijn) In tweede aanleg ben ik er op deze zelfde rechtbank overigens van vrijgesproken.

Zo gaat dat dus met kritiek op het familierechtbedrijf; de repressie wordt steeds ingenieuzer en heftiger. Hendrik-Jan vermeed niet om ook de schuld bij de rechterlijke macht te leggen. Dank je Hendrik Jan, maar persoonlijk zou ik niet eens meer aan dit toneelstuk mee hebben willen werken.

meer info: https://svensnijer-essays.blogspot.com/2019/01/machtsmisbruik-door-regiecentrum.html

Geelhelmus

geelhelmus 221218
Ja het is geregeld; we hebben een actielied, het Geelhelmus. Hier gezongen door 4 Arnhemmers en ondergetekende. Ook kwam het ervan dat ik nog even per megafoon wat heb uitgelegd over de rechtstaat; die werkt alleen voor sterken en rijken en niet voor armen. Je zou er bijna (ja ik steun het antipartijpolitieke karakter van de Gele Hesjes hoor) de internationale bij willen zingen.
De staat verdrukt, de wet is gelogen,
De rijkaard leeft zelfzuchtig voort;
Tot merg en been wordt de arme uitgezogen
En zijn recht is een ijdel woord

Als het recht zou functioneren dan zijn we in een keer klaar.
Het mooie is dat de Internationale met dezelfde toonsprong (een kwart) begint als het Wilhelmus.
Ik zal nog even morgen het filmpje van het zingen op het Gele (sic) rijdersplein (met gele kubus) in Arnhem op youtube zetten; dat komt dan morgen in een aparte post met de tekstervan.
Inmiddels is trouwens de hoeveelheid reclame op wordpress heel storend geworden. Ik ga daar binnenkort iets aan doen beloof ik bij deze. Het kan dan gebeuren dat ik mijn blog verplaats naar mijn site joepzander.nl/blog. Nog even geduld daarvoor.