Cookies

Gevangenis voor het kijken naar het voetballen van je kinderen; steun Ivo

update 31-5 18.10 : Ivo loopt in afwachting van het proces nu vrij rond. artikel Tubantia ( nee we zijn dus niet van de stichting Dwaze Vaders)
meer in het volgende blog
———————-
Zo’n 25 jaar geleden noteerde een raadsrapport over een liefdevolle Friese vader die omkeek naar zijn kinderen (bij het voetbalveld onder andere)  het volgende:
“De heer X weet dat hij zijn ex-vrouw het beste kan raken door contact te zoeken met zijn kinderen. Het lijkt erop dat hij niets ervaart van de ellende die hij daarmee aanricht. Het lijkt ook alsof zijn kinderen niet meer van belang zijn. De heer X is een man met normale verstandelijke vermogens, die in staat geacht moet worden om de gevolgen van zijn daden te overzien. “( jeugdbescherming Friesland geciteerd in het boek Gemist vaderschap van Joep Zander en Emiel Smulders)

Gisteren belde Ivo Vrijkotte mij vanuit de politiecel in Oldenzaal met de mededeling dat hij door de politie was opgepakt omdat hij naar het voetballen van zijn kinderen aan het kijken was. Want er is nog maar weinig veranderd de laatste tientallen jaren. Het is misschien wel erger geworden. Genoemde Friese actieve Dwaze Vader (ook bekend van diverse acties bij rechtbanken) is nooit strafrechtelijk vervolgd. Hij werd “alleen maar” als gek weggezet, nu wordt Ivo als crimineel weggezet. De wetten over stalking hebben dit inmiddels veel gemakkelijker gemaakt.
Vorige week sprak ik Ivo hier nog over omdat de politie hem  een soort aanwijzing (contactverbod?)  had gegeven. Ik stuurde hem onder andere onderstaand filmpje over het invoeren van de Anti-stalkingswet.

zie ook: dossier vaders/daders-stalking
Ivo ken ik als een integer en persoon die je bovendien niet zomaar opzij zet.  Ik verwacht dat hij de vraag of hij het weer zou doen wel eens met ja zou kunnen beantwoorden. Alles bij elkaar vraag ik me af of hij snel vrijkomt. Daarom heb ik met Patrick Damhuis samen het initiatief genomen om morgen, vrijdag 31 mei een kleine vreedzame demonstratie te houden op een nader aan te duiden plaats en tijdstip. Graag aanmelden bij mij (06-29073291 of bij Patrick (zie facebook).
Laat Ivo niet alleen ZITTEN!!!
je kind willen zien is geen stalking; deze kaart was onderdeel van de acties tegen de ongenuanceerde elementen van de anti-stalkingswet
zie ook: http://stoppasfamiliedrama.blogspot.com/2019/05/freevrijkotte-ivo-al-twee-nachten-in-de.html

Geel tegen zwart op bevrijdingsdag

ZWART

Het passeren van het gerechtshol Arnhem kan ik niet in stilte voorbij laten gaan. De plek waar ik herhaaldelijk als vader werd beledigd, geschoffeerd, waar we met een stuk of dertig vaders ons binnen in de hal vastketenden, waar het beruchte discriminerende formulier werd geproduceerd waarop vaders al bij voorbaat voorgedrukt de voogdij (gezag) werd ontzegd. De rechtbank waar ik met toestemming van de dienstdoende rechter optrad als raadsman voor vader Peter (zeer tegen de zin van de advocate van tegenpartij). De rechtbank die toestemming gaf tot inzage in een groot aantal uitspraken maar zich daarin liet overrulen door een clubje illegitiem georganiseerde rechtbankpresidenten. De rechtbank waar, tegen de zin van de kunstenaar een salomonsbeeld meters hoog buiten zicht werd gehouden maar die het beeld na de kritiek in mijn (ons) boek ‘Het ouderverstotingssyndroom in de Nederlandse context” op een veel zichtbaardere plek zette.

ontsmetting met joep
Ontsmettingseenheid van F4J bij het Arnhemse gerechtsgebouw.

De rechtbank waar ik met Fathers4Justice mee deed aan een decontaminatie-unit. De rechtbank met rechter van Son, die mij inschakelde als deskundige , maar daar halverwege het proces ineens mee stopte en toen valselijk beweerde dat ik was gestopt. Een brief van een medewerkster van de familieunit die mij volledig gelijk gaf in mijn irritatie hierover. Die rechtbank, dat gerechtshof  wil je niet onbecommentarieerd passeren , zeker niet als onderdeel van een grote groep gele hesjes. Dus ik riep wat kwade kreten in die richting. Kreten die geen nuance toonden en dat kan ook niet in die context. Maar als je goed op een rijtje zet wat mijn ervaringen zijn in dit gerechtsgebouw dat kan ik niet ontkennen dat daar ook goede tussen zitten. Er is iets merkwaardigs aan de hand. Het lijkt wel of er 2 heftig elkaar bestrijdende bewegingen zijn binnen dat gebouw, dat er ook nog mensen zijn die zich met tegenzin laten inperken door de dwang van bovenaf. De vice-president Hooft Graafland die ooit aanvankelijk inzage toeliet (“anders is het nietig”) in rechterlijke uitspraken is op dramatische wijze (ik citeer hier rechter van Son) van het toneel verdwenen. “Ook omgekomen bij een roei-ongeluk? vraag je je dan stiekem af, want oh ja er was ook nog iets met die Demmink-zaak en het Arnhemse gerecht.
De Gele Hesjes zijn de enige grote sociale beweging die fundamentele önderbouwde kritiek op het functioneren van de rechtstaat toelaat. Ten bewijze daarvan hieronder de toespraak van volhardend rechtzoekend vader Erik Groenendijk bij de demonstratie van afgelopen zondag, bevrijdingsdag in Arnhem. Geel tegen de zwarte togacriminaliteit. Een brug verder.

20 jaar herkenning ouderverstotingssyndroom

In deze mooie kerk sprak Richard Gardner 20 jaar geleden………Gisteren had ik een afspraak met Petra v.d. Hoeck die in België actief is op het gebied van ouderverstoting. Omdat Breda ergens in ons midden ligt spraken we daar af en tsja de Grote kerk is een mooi markant ontmoetingspunt. Pas op het laatste moment drong tot mij door dat dat precies de plek was waar ook weer bijna precies 20 jaar geleden Richard Gardner een toespraak hield voor een paar honderd justitieambtenaren, hulpverleners en ouders.

In 1998 stelde ik als adviseur van de Stichting Kind en Omgangsrecht voor om bij omgangsproblematiek meer te focussen op de positie van kinderen en om in het licht daarvan onze aandacht te richten op Parental Alienation Syndrome. (zie notulen). Dit leidde ertoe dat we samen met het Platform SCJF en het Ministerie van justitie Gardner naar Nederland lieten komen. waar hij op 24 juni 1999 een toespraak hield in de Grote Kerk van Breda.

Gesprek tussen mij en Richard Gardner in Breda  23 juni 1999

De avond ervoor mocht ik Richard Gardner nog persoonlijk spreken. Ik stelde hem wat vragen over de gendergerichtheid in zijn woord “Grootmoederswijsheid” wat hij in zijn grondleggende boek over PAS gebruikte.

We zijn nu twintig jaar later en in een uitgebreide ontmoeting passeert veel van de geschiedenis van de herkenning van ouderverstoting de revue. Van het eerste boek dat ik in 1999 samen met Rob van Altena uitbracht tot de onverkwikkelijke herrie waar we als beweging elke keer, als ware het onvermijdelijk, in verzeilen. Hoewel het makkelijk is om te verifiëren wat voor onwaarheden clubs als Vader Kennis Centrum ( notabene de opvolger van de eerder genoemde stichting Kind en Omgangsrecht) produceren moet ik toegeven vooralsnog in gebreke te blijven bij een aantal andere verhalen die ook overigens wat minder eenvoudig zijn te traceren al was het maar omdat ik in de afgelopen jaren heb geleerd dat je zelfs, of moet ik zeggen juist, rechterlijke uitspraken en schrijfsels niet kunt vertrouwen.

Voor dit gedoe heb ik een andere oplossing voor ogen dan Petra. Petra wil zich exclusiever blijven richten op voorlichting en getraumatiseerde ouders enigszins mijden.

Petra en ondergetekende op de plek waar eens Gardner zijn toespraak hield

Mijn doel is om juist getraumatiseerde ouders te leren dat als je je energie niet richt naar degenen die deze ongein aanrichten je inderdaad onvermijdelijk je energie op elkaar bot gaat vieren. Natuurlijk is er niets mis met voorlichting, en dat heb ik met 3 boeken en vele artikelen en lezingen over ouderverstoting ook gedaan sinds 1999. Maar daar kan het niet bij blijven. Petra en ik delen de weerzin tegen het plegen van karaktermoorden met de bekende narcisme en borderlinestempeltjes. Onze passie voor het horen van volwassen geworden kinderen van ouderverstoting delen we. Ik heb dat onder andere gedaan in mijn boek Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting uit 2004. Petra is haar boek momenteel aan het schrijven.

Onze ontmoeting stond in het teken van het gebruik van kunst als een van de wegen naar herkenning. Voor de uitvoering van de plannen van Petra daarover is nog even tijd nodig. Het was een waardevolle ontmoeting met veel open eindjes en wellicht ook veel ( al dan niet) open wonden, mijn eigen verwondingen niet te na gesproken. 

Ik heb nog wat pagina’s met historische achtergronden bijgewerkt:

De speech van Gardner in 1999

In Memoriam Richard Gardner

 

koningsdag

Je moet het wel willen zien dat het niet om aan te zien is. (c) Hans Stempher/Spagaat)

Een bijdrage aan de feestvreugde. Hierboven het beeld dat ik niet wil zien inclusief dat portretje achter die rechters waar we altijd naar moesten kijken. Vervangen door nu een ander die ik ook niet wens te zien. Hét beeld van de dictatuur waarin we leven.

(c) Gustave Nouel

Ze zijn op zich misschien allemaal best aardig die koningshuizers, inclusief prinses Laurentien die ik anderhalf jaar geleden nog ontmoette, maar ze zijn ook het toonbeeld van onze totaal verworden rechtstaat. Oh ja laat mevrouw Sargentini daar (ook ) eens wat aan doen.

Kan vaccinatie mannelijkheid aantasten?

afbeelding met dank aan stichting Vaccin vrij

Ik wil een ander oud blog van mij opnieuw onder de aandacht brengen. Hier bespreek ik de vele manieren waarop mannelijkheid ook op chemisch/biologische weg het zwaar te verduren heeft. Het gaat dan om vrouwelijke hormonen in het drinkwater, weekmakers, magnetron die bijvoorbeeld de spermaproductie bedreigen. Na de poging van christelijk politicus Blokhuis om Bol.com te dwingen om niet bestaande pro-vaccinatieboeken hoog in de zoekresultaten te brengen en anti-vaccinatie boeken uit het zicht te werken ben ik weer geïnteresseerd in de discussie over het voor en nadeel van vaccins. Ik vond op de site van de stichting Vaccin-vrij een verhaal waaruit zonneklaar blijkt dat menselijk vrouwelijk geaborteerd weefsel gebruikt wordt om vaccins aan te maken. Ménselijk weefsel om het risico uit te sluiten van o.a DNA-overdracht van díeren. Daarmee lopen dus jongetjes kans op inspuiten met resten vrouwelijk DNA. De schrijfster van het blog vraagt zich even af of dat tot ontmannelijking kan leiden. Ik kan die vraag zeker niet beantwoorden, maar het hele verhaal vind ik sowieso nogal opzienbarend. Dus vandaar dat ik het hier even memoreer.

Nadenken voordat je je kinderen of jezelf laat inspuiten kan sowieso geen kwaad. Laatst kwam ik een apotheker tegen die zich nogal kwaad maakte over anti-vaxxers maar zelf de griepspuit die voor zijn leeftijd is aanbevolen ook niet wenste te nemen. Zelf neem ik die ook voorlopig niet. En mijn zoon heb ik ook niet tegen alles in laten inenten.

Julian Assange: Verneukte papa?

Wiki-leaks frontman Julian Assange gearresteerd. Gezien deze actualiteit is het misschien een idee om je eens in de geschiedenis van Julian Assange te verdiepen, over zijn vader en zijn vaderschap. Zie hieronder een oude blog. Links naar lezenswaardige insideartikelen via archive.org hersteld.
Voor meer achtergrond: https://www.boublog.nl/2019/04/17/julian-assange-wikileaks-en-de-bittere-waarheid/

Waarom meerouderschap zes maal zoveel conflictstof oplevert als tweeouderschap


Een van de voorstellen van de Staatscommissie Herijking Ouderschap is om de mogelijkheid in te voeren dat een kind 4 ouders heeft. Dit voorstel ligt in het verlengde van een trend waarbij al langer sprake is van meemoeders en dergelijke die allerlei vormen van wettelijke status krijgen. Dit keer krijgt u geen lange politiek/ideologische verhandeling van mij maar een overzichtelijk wiskundige. In een tweeoudergezin is er een interouderlijke relatie, met het kind erbij een driehoek. Dat levert tegenwoordig al vaak heel wat conflictstof op. Bij drie ouders zijn er niet twee maar drie interouderlijke relaties. Ga er maar aanstaan. Bij vier ouders springen we ineens naar…..




Kortom , volop werk voor mediators (een mediator per ouder die weer met elkaar moeten overleggen), kinderbeschermers, kindbehartigers, kindcuratoren en rechters.. En dan hebben we het nog niet eens over de onmetelijke complexiteit van een samengesteld gezin waarin elk kind misschien wel vier verschillende vierouderstellen heeft.

Er is er maar één die hier garen bij spint en dat is de overheid en in zijn kielzog de bedrijfstak familierecht. Door sommigen ook misdaadgroep genoemd. Uiteindelijk wordt door dit soort manoeuvres de verantwoordelijkheid bij de ouders weggehaald. Telkenmale zal de staat, onder het mom dat al die rare ouders zoveel ruzie maken, de kinderen aan zich binden. Ze zullen zich via wet en rechtspraak steeds meer met kinderen bemoeien door juist steeds langzamer knopen door te hakken.

Eenvoudige wiskunde kan soms wel eens dienstig zijn in de sociale wetenschappen, hoewel het duidelijk zal zijn dat het nog maar een vereenvoudigd plaatje is wat ik hier weergeef. De werkelijkheid is nog veel complexer, maar zelden eenvoudiger lijkt me.

Het ons door de natuur gegeven model van tweeouderschap is eigenlijk de enige manier om te voorkomen dat kinderen in steeds ingewikkeldere loyaliteitssituaties komen met de staatsloyaliteit op de horizon. Hiermee stellen we het natuurrecht boven de door de staat gecreëerde doolhoven. De autoriteit van de schepping is voor sommigen de autoriteit van God. Als bron van schepping valt dat misschien samen. Hierover het stukje van Kees van de Staaij van de SGP

SGP-er Van der Staaij over meerouderschap

Of ( geen registratie nodig)

Zelf pleitte ik al 20 jaar geleden in het kader van de voorstellen homohuwelijk voor natuurlijk ouderschap als basis zonder overigens homoouderschap te verwerpen.

St Joseph (St Joep)

Ik geef de narcismevorsers onder jullie weer een mooie kans om een schot voor de open doel te scoren. Na mij weg te zetten als Grote Joep en de Grote Pedogoog (I.W twee blogs geleden) kan ik nu misschien definitief vanwege zelfheiligverklaring in het goede diagnostische hokje worden opgesloten.

Maar nee ik heb het gewoon over de heilige van vandaag, de vader van Jezus die Joseph heet en niet alleen naamheilige van mij maar ook patroonheilige van vaders in het algemeen. En die Joseph heet in Limburg gewoon Joep. In Sittard vind je dan ook vandaag de grootste Nederlandse jaarmarkt; de St Joepmert

In 2004 tijdens, en naar aanleiding van, de Fathers4Justice hype beklaagde de anglicaanse bisschop Stephan Lowe zich over de religieuze marginalisatie van Joseph en de exclusieve aandacht voor Maria in de diverse religies. Uiteraard zag hij een maatschappelijk verband.

Aardig in dit verband: Georges Moustaki over Joseph:

Utrecht: familiewaarden en de aanslag (erop?)

Een paar dagen geleden zag ik Frans Timmermans op televisie het begrip familiewaarden met een soort vanzelfsprekend vervaarlijk negatieve toon neerzetten als iets extreem rechts en gevaarlijks. En daar moest ik gisteren even aan denken toen ik hoorde dat de verdachte aanslagpleger in Utrecht na een scheiding van zijn ouders zijn vader moest missen en misschien daardoor in een negatieve spiraal was beland.

Voor de meesten van u ben ik nu mogelijk al weggezet als aanhanger van het traditionele gezin en extreem rechts tegenstander van homo- en vrouwenrechten. Dat is allemaal onterecht, maar in die hoek wordt je dus wel neergezet als je niet uitkijkt. Nou kan ik u verklappen dat ik komende verkiezingen weer eens links ga stemmen. Ik kan u helaas niet laten meekijken in het stemhokje maar ik hoop dat u dat nog wel van mij wilt aannemen. Dat ik jaren lid was van de SP is wel traceerbaar.

Geen rechtse rakker. De aanbieding van mijn boek Gemist Vaderschap in 2006 aan een rechtse en twee linkse politici.

Dat de aanslagpleger (verdachte) zijn vader miste zal volgens de meesten van u ook wel aan de vader in kwestie liggen die naar zijn geboorteland Turkije was afgereisd na een scheiding. Veel vaders kunnen u in ieder geval goed uitleggen hoe het was gegaan als hij hier was gebleven, ook vreselijk dus.

Het recht op ‘familylife’ is onder het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens nog steeds een …. mensenrecht dus. En niet een rechtse bedenkelijke onwaarde die conform de walgelijke criminele praktijken in het familierecht tot de grond toe kan worden afgebroken. De hang naar rechts of Islamistisch fundamentalisme kan heel goed daarmee te maken hebben dat de discussie over dit soort issues verminkt is geraakt.

Mensen doden is voorbij het laatste wat je doet, breek desnoods een rechtbank af of zo maar onschuldige burgers doden is natuurlijk veel stappen te ver, ook al doet de Nederlandse staat dat ook op grote schaal en zag ik in een reclame voor Defensie (National Geographic over F-16 missies) dat wel erg gemakkelijk als collateral damage weggezet worden.

En die inzet van ons leger wordt vaak gevoeld als een anti-islamitische inzet. Ik moet daarbij nog even denken aan die uitgezonden militair die ik met een vredesmars tegenkwam die mij uitlegde dat de hele inzet in Afghanistan bedoeld was op het veiligstellen van oliepijpleidingen. Afin we zullen toch echt ook moeten begrijpen dat de combinatie van de bovengenoemde puntjes tot terrorisme kan leiden of tot een soort doorgedraaide wanhoopsdaad waar de vreselijke aanslag in Utrecht nu toch meer op lijkt. Deze discussie moet een keer op een open manier worden gevoerd.

Afghaanse burgerdoden

Heeft Corine de Ruiter haar preoccupatie met mannelijk geweld afgezworen?

Ik ben er graag als de kippen bij om door mij gevraagde veranderingen in iemands gedrag met applaus te begroeten. Helaas hoor ik vaak pas laat van dat soort aanpassingen. Naar het schijnt heeft De Ruiter een manonvriendelijke opmerking ergens op haar site (volgens A M v M) ingetrokken. Deze opmerking staat elders op mijn blog gememoreerd in de weergave van een mail van AMvM. Blijkbaar heeft de druk vanuit ondergetekende en Ivo en AMvM tot deze nieuwe inzichten geleid. Het zou prettig zijn als De Ruiter deze aanpassing wat meer publiek maakte. Vooral omdat ik een van de mensen ben die nogal furieus is op dit soort misandrische uitvallen en betrokken ben bij een klacht tegen de Ruiter die hiermee verband houdt. Mijn kennis in deze baseer ik nu op indirecte mededelingen. Overigens staat voor mij (en in haar uitspraak het CvB van de Universiteit Maastricht) nog steeds vast dat de Ruiter over de schreef gaat met haar onderzoeksaanpak en geestelijk geweld pleegt. Ook haar tuchtrechtelijke terechtwijzingen hebben dacht ik niet tot nieuwe inzichten bij haar geleid. En voor de duidelijkheid memoreer ik nog maar even dat kritiek op haar onderzoeksmethode niet in alle gevallen wil zeggen dat de uitkomsten van dat onderzoek niet toevallig juist kunnen zijn. Zo denk ik net als Corine de Ruiter dat mediation niet helpt. Tenminste niet onder de huidige vuige condities van (niet)rechtshandhaving.

Ik hoor graag nader van Corine de Ruiter.