Cookies

Vragen aan het Vader Kennis Centrum

Op dit moment is de brief aan het Vader Kennis Centrum niet publiek beschikbaar.
De belangrijkste conclusies van de mailwisseling met het Vader Kennis Centrum:
– Ze geven geen antwoord op de vraag of ze met mij hebben proberen te overleggen alvorens in 2014 een procedure tegen mij te starten. Ik beweer dat ze eindeloze pogingen van mij om te communiceren naast zich neer hebben gelegd en toen ik dat dan maar in een blog meldde, dwingende eisen stelden en begonnen te dreigen met een procedure en uiteindelijk ook een procedure starten met een intimiderend boekwerk met voor het grootste deel onzinnige, en voor het overige onterechte eisen.
– Ze geven geen antwoord op de vraag waaruit de procedures tegen mij zijn betaald. Mijn veronderstelling dat dat mogelijk gefinancierd zou kunnen zijn uit een grote donatie van Rob van Altena wordt niet weersproken. Rob van Altena was mordicus tegen het voeren van onderlinge procedures tussen actieve vaders en hun organisaties.
Het geld dat hij doneerde aan het Vader Kennis centrum kwam van het asbestfonds. Hij is gestorven voor die donatie zou je kunnen zeggen.
Ook het einde van deze mailwisseling besluit van de kant van het VKC weer met dreigementen van procedures.

update 2020: vader kennis centrum geeft geen antwoord op de vraag hoe ze zich verder aan de afspraken in de vaststellingsovereenkomst willen houden. Ze dienen de vaderdagtrofee m/v uit te reiken.

Nuttige links:
Hoe zit dat met samenwerken in de vaderbeweging
De toch niet verdwenen trofee
Het ontstaan en de geschiedenis van de vaderdagtrofee m/v

Heeft de Raad voor Kinderbescherming nog een noodrem?

“Dit is mij als kind overkomen, ik heb mijn vader verstoten. Nu zijn mijn kinderen hetzelfde lot beschoren lijkt het. Maar dat laat ik niet nog een keer gebeuren”  “Mijn vader spatte bijna uitelkaar toen ik vroeg wat de kinderbescherming had gedaan voor onze relatie” “Mijn moeder had er spijt van dat ze me tegen mijn vader had opgezet. ‘Maar iedereen, rechters, kinderbeschermers en andere omstanders lieten me in de waan dat het goed was’ zei ze ”
Twee van de vier leden van onze delegatie in het overleg met de directie van de Raad voor de Kinderbescherming en Corine de Ruiter hadden zelf ervaren hoe het is om slachtoffer te zijn van loyaliteitsmisbruik, het programmeren van ouderverstoting. Hoe langer hoe duidelijker tekent zich af hoe waanzinnig de rol is van de Raad voor de Kinderbescherming bij het veroorzaken van ouderverstoting. Je kunt er zelfs de vinger op leggen dat ze zelf veelvuldig manipulaties verrichten die onder dezelfde categorieën vallen als de manipulaties van de programmerende ouder. Ik roep dat al lang. Maar ik heb het nooit zo indringend verwoord zien worden als gisteren.
De Raad beloofde weer van alles op te pakken maar dat heb ik al vaker vernomen. Bijna twintig jaar geleden onderhandelden we ook met de landelijke directie. We dachten toen punten binnen te halen. Ik denk dat een punt echt is binnengehaald toen. Geen naamswijziging na scheiding meer voor kinderen onder de 12. Maar onderzoek naar ouderverstoting, ook een toezegging, pakte uit als het beruchte corrupte onderzoek van Ed Spruijt.

Eigenlijk werd er gisteren door een aantal mensen keihard aan de noodrem getrokken. Maar is de hendel van de noodrem nog wel echt verbonden met de rem zelf? We zullen het zien.
Onze delegatie komt nog met een uitgebreid verslag, maar omdat dat nog wel een paar dagen kan duren alvast dit eerste berichtje. We hebben besloten om iedereen mee te laten kijken wat er gebeurt.

Nepnieuws over Nepminister over Neponderwijs over de Nepwerkelijkheid

Ja wie kan daar nou wat tegen hebben. Meer aandacht voor democratie en vrijheid van meningsuiting in het onderwijs.
‘De staatssecretaris wil dat scholieren zich bewuster worden van alle vrijheden en plichten, die in onze grondwet staan.’ 
Staatssecretaris Dekker is ook nog eens lid van de VVD die uiteraard, de naam zegt het al voor vrijheid is. Oh ja?
Ik eindigde een nog steeds niet gepubliceerd artikel (volgens mijn promotor goed en overtuigend) met opmerkingen over het stelselmatig negeren van de grondwet en de scheiding der machten door, jawel, de rechterlijke macht, met het volgende citaat:

What did you learn in school today dear little boy of mine?…I learned that justice never ends.

En dat is wat men de leerlingen vooral nog steeds door de strot wenst te wringen alsof het een stel ganzen zijn die vooral veel lever moeten opbrengen.

Wat leerlingen werkelijk moet worden geleerd is om zelf op zoek te gaan naar elk hoekje en gaatje van de democratie. En dat begint met het je eigen maken van de kritiek op de staat van de rechtstaat zoals mensen als ondergetekende regelmatig beoefenen. Maar ik weet heel erg goed dat mijn zoon het wel uit zijn hoofd zal laten om het daarover te hebben, dan wordt het al snel onder valse noemers  een paar punten erafgeschat. En zelf ben ik ook een paar keer door schoolleiders op onbeschofte wijze afgeschoten, zo erg dat ik het er in een geval niet eens maar over ga hebben tot ik niets meer met die school te maken heb (en maar roepen dat je je klachten vooral moet uiten).

Ons onderwijs is erop gericht nepnieuws, nepwetenschap en nepvertrouwen in de overheid te brengen. Het is dus neponderwijs. Maar uiteraard ben ik in hun (Dekker, rechters) ogen een grote nepper. En de meeste van u trappen daarin. Ja u denkt van niet misschien, maar misschien moet u er nog een keer goed naar kijken. Uiteraard wil ik best wel met Dekker hierover in discussie. Ik heb ook geprobeerd met Corien Prins in discussie te treden (komend voorzitter WRR en redactielid NJB) over de werkelijkheid. Maar zij schrijft liever leuke filosofische verhandelingen zonder naar de werkelijkheid te kijken. Dat zo iemand aan de top komt is voor mij een duidelijkheid signaal dat nepwetenschap de overhand heeft gekregen. wetenschap die niet echt meer in discussie gaat.

‘De waarheid is niet sexy’ vatte een van mijn vaste volgers het samen. Nepwaarheid is wel heel sexy.

Over de uitslag valt niet te corresponderen

Kent u bovenstaande zinsnede ook uit reglementen van prijzenjury’s?  Verrassing, in dit geval gaat het over de expertgroep die de inzendingen voor Divorce Challenge beoordeelt.
Ik leverde op de valreep een bijdrage aan dit initiatief.
Kunt u zich voorstellen dat hoogleraren recht of rechters of erger mensen die beide posten combineren, een onafhankelijk oordeel kunnen vormen over een bijdrage aan Divorce Challenge waarin nou juist deze groep rechters en wetenschappers hard wordt aangevallen. Nee, ik niet.
Kunt u zich voorstellen dat een expertgroep waarvan 7 van de 9 leden vrouwen zijn een goed oordeel gaan vormen over een gebied waar vooral mannen de zwarte piet zijn (aj). Ik heb het daar op zijn minst moeilijk mee.
Een en ander dient vooral gezien gezien te worden in het licht dat de expertgroep in unanimiteit oordeelt. Die rechter en die rechter/hoogleraar (een onaanvaardbare belangenverstrengeling) zullen wel uitkijken om een voorstel te honoreren dat betoogt dat het afgelopen moet zijn met de dagelijks 1000 gevallen van valsheid in geschrifte door honderden rechters die onder hun misbakken geheime uitspraken zetten dat ze in het openbaar zijn uitgesproken. Of dat die belangenverstrengeling tussen wetenschap en rechterlijke macht not done is. En ze hebben dus de macht dat ook desnoods in hun eentje, te blokkeren.
Discussie over de besluiten van deze expertgroep is dus niet mogelijk (Over het oordeel van het expertpanel valt niet te corresponderen) volgens de toelichting van Divorce Challenge. Daarmee afficheert zij zich als een soort prijzenjury, en stelt zij zich op tegenover een openbaar, bediscussieerbaar, argumenteerbaar (pro en contra) besluit. Daarmee volgt zij niet de theoretische basisprincipes van wetenschap en recht, de disciplines die dus wel rijk zijn vertegenwoordigd in dit panel. Maar ze volgt juist wel de praktijk van dezelfde disciplines.
Het is mij niet duidelijk of ik inmiddels min of meer getekend heb om akkoord te gaan met deze opzet. Ik denk het niet. Maar ik maak het bij deze nog maar even duidelijk.
Inmiddels heb ik ook dit blog verwerkt in een bijdrage aan Divorce Challenge
Het expertpanel

Divorce challenge op de valreep

Ik had er geen zin in, maar nu dan toch maar. Mijn bijdrage aan Divorce Challenge. Op de valreep. Een valreep is zo’n touwladdertje om een schip op het laatste moment te betreden. in dit geval een waarmee je op het laatste moment nog kunt proberen op het schip van staat te klimmen. Of het te bestormen.

20 november 2016
Joep Zander
Joep Zander producties

Fase 1 – Als het (nog) goed gaat

Fase 2 – De eerste problemen

Fase 3 – Een onafwendbare breuk

Fase 4 – Na de scheiding

Ouders kunnen heel goed zelf afspraken maken binnen een kader van daadwerkelijk gelijkwaardig ouderschap. Dit zal een hoop herrie schelen en dat is goed voor kinderen.

Wat is je betrokkenheid bij het onderwerp?

Pedagoog, publicist, vader. Ik doe mee, bijna tegen beter weten in. Wordt het wel geplaatst en serieus genomen? Het is erg belangrijk dat de onthechting van kinderen en ouders stopt, dat ouders gewoon weer beiden voor hun kinderen kunnen zorgen. Ik heb dat zorgen niet kunnen doen voor mijn dochter omdat de kinderbescherming het wel leuk maar niet verstandig vond dat ik me niet aan de moeder aanpaste. Ik heb wel 18 jaar de helft van de zorg gedaan voor mijn zoon doordat ik dit soort staatsinmenging heb kunnen vermijden door zelf met de moeder heel heldere afspraken te maken voor de geboorte en die in te bedden in de sociale omgeving en in een ritueel. Ja ik ben heel kwaad. Maar goed ik zal nogmaals mijn best doen om mijn inzichten inclusief mijn kwaadheid, onder woorden te brengen. Denk niet dat ik zomaar wat van me af sta te oreren. Ik heb veel geschreven, gepraat en gediscussieerd over de problemen. Het onderwerp Ouderverstotingssyndroom heb ik in 1999 in Nederland geïntroduceerd. Ik heb de begeleidende tekst geleverd voor het amendement Gelijkwaardig Ouderschap. In de afgelopen 25 jaar heb ik veel gesprekken gevoerd met kinderbeschermingsdirecties, rechtersorganisaties en parlementariërs. Ik geloof dat ik wel 25 keer een gesprek met kamerleden heb gehad. Ik heb vele boeken en artikelen gepubliceerd, waaronder die in wetenschappelijke tijdschriften. Ik was een van de mensen die in internationaal verband de Verklaring van Langeac opstelde die nog steeds prima als uitgangspunt kan dienen voor beleid op dit vlak. Maar men wil niet, het ministerie wil met alle (geestelijke) geweld dat ouders de schuld voor al die ellende in de schoenen krijgen geschoven. Maar een justitieapparaat dat de plegers van geestelijk geweld tegen kinderen voortdurend en zo goed als altijd de zin geeft en de kinderen laat ruïneren is vooral zelf de grootste schuldige. En met hun manipulaties belasten ze de kinderen ook nog een keer rechtstreeks. Zij doen dit bovendien willens en wetens. zie http://joepzander.nl

Geef een beschrijving van de huidige situatie van het probleem

Het is eigenlijk wonderlijk dat een ministerie wiens disfunctioneren samen met dat van de rechterlijke macht, zelf de grootste oorzaak is van de geforceerde onthechting tussen ouders en kinderen nu van de burgers, die daar de dupe van zijn, gaat vragen om met oplossingen te komen. Dat gaat natuurlijk niet werken. Ze zullen, vermoedelijk blijven weigeren om aan hun eigen functioneren te gaan sleutelen. Misschien voor de bühne, maar niet oprecht. En de meeste gefrustreerde burgers hebben het opgegeven om oplossingen aan te dragen, of zijn daartoe niet meer in staat. Bij dat schuldtoedelingsproces wordt bovendien op grote schaal gelogen en bedrogen. Rechters plegen dagelijks ongeveer 1000 keer valsheid in geschrifte door onder hun vaak misbakken uitspraken te schrijven dat ze in het openbaar zijn gedaan, terwijl dat geenszins het geval is. Ouderorganisaties worden tegen elkaar opgezet. Nogmaals ik heb dit allemaal gedocumenteerd en grotendeels gepubliceerd met bronvermeldingen en al; zie de verwijzingen hieronder. Mijn scherpste uitingen zijn gecensureerd, dat wel. De scheidingsindustrie wordt voortdurend, steeds groter, opgetuigd, waarmee grote geldstromen zijn gemoeid (kindcuratoren, ombudsman, kindbelangenbehartigers, externe deskundigen, Jeugdzorg naast kinderbescherming). Al die toevoegingen maken het conflict alleen maar groter. Alle wetten die de laatste decennia over scheiding van kinderen en ouders zijn ingediend worden stelselmatig gefrustreerd door de rechterlijke macht. Maar nee de ouders hebben het gedaan. Want inderdaad die arme ouders die zich geen raad meer weten gaan uiteindelijk maar met elkaar op de vuist omdat binnen het huidige bestel er altijd maar een van de twee zijn/haar zin krijgt. Dus je moet bijna wel. De ouder die de zogenaamde ‘koninklijke weg’ kiest (elk conflict uit de weg gaat) wordt zelf extra belaagd en beschuldigd van verwaarlozing. Met name vaders verkeren hierdoor in een voortdurende collectieve, maar geïndividualiseerde spagaat (iedereen wordt apart en afzonderlijk in geheime rechtspraak aangepakt). Mensen die het aan willen pakken worden geconfronteerd met censuurintriges. En wetenschap op dit terrein is onder leiding van de heer Spruijt volledig gecorrumpeerd door wetenschappelijk ongeoorloofde afhankelijkheid van de staat.

Welke andere kijk of benaderingswijze breng je in?

Als uw ministerie het dan toch serieus mocht nemen, lees dan eens de verklaring van Langeac. Zie bijlage. Hoofdzaak: Ouders maken vroegtijdig (voor de geboorte) afdwingbare afspraken op basis van gelijkwaardig ouderschap. En zolang justitie niet in staat is om op dit gebied werkelijk recht te spreken die een oplossend vermogen heeft, bemoeit ze zich nergens meer mee, omdat ze het alleen maar erger maakt. Start een campagne om dit voor elkaar te krijgen. Ja dat is bijna een campagne tegen jullie zelf. Maar gaat het om kinderen of om jullie?

Wat heb je nodig om verder te komen?

Wat er nodig is is een campagne die misschien hoogstens een ton kost om miljarden verspilling te voorkomen. Maar die campagne zal wel de werkgelegenheid in de scheidingsindustrie stevig verminderen. deze campagne moet worden opgezet door ouders en deskundigen die zich tot nu toe niet hebben gecorrumpeerd aan het huidige systeem.

Bijlagen

PS: En ik wordt ook helemaal niet vrolijk van die expertgroep die een en ander moet beoordelen. Daar wil ik me niet aan onderwerpen. Nog even die hoogleraren screenen.
Zie mijn volgend blog over de samenstelling en regels van deze expertgroep
PS2 ; In de loop van de dag verander ik nog wat aan de originele versie. onder andere toevoegen bijlages. En als u zo aardig zou willen zijn like dan zowel mijn bijdrage op divorce challenge als hier

Hoogleraar recht=rechter?

befgajes in de bajesEen paar jaar geleden had ik het plan opgevat om een klacht in te dienen over het ontbreken van wetenschappelijke integriteit bij Dr Ed Spruijt. Vooral omdat hij er nogal merkwaardige collusiepraktijken op na hield. Hij liet justitie op een niet verantwoorde manier zijn onderzoek begeleiden (inclusief opdrachtgevende justitiemedewerkers in de begeleidingsgroep) . Een klacht hierover kan dan bij de betreffende speciaal benoemde klachtbehandelende hoogleraar worden gedeponeerd. Toen bleek mij dat die betreffende  klachtbehandelende Utrechtse hoogleraar recht (prof Hol) ook rechter was. Dus zelf op een nogal merkwaardige wijze de collusie tussen wetenschap en rechtspraak in stand houdt. Tsja dan moet je dus eerst het college van bestuur vragen om iemand anders als klachtbehandelaar toe te wijzen. Ik ben daar niet aan begonnen. Dit soort klachten worden zelden integer afgehandeld, zelfs niet zonder Prof Hol.
In een vorige post had ik het over de plannetjes van Prof Vlaardingerbroek om ouders gedwongen anti-conceptie te laten  ondergaan. Toen ik dit onderwerp nog eens terugzocht via Google zag ik dat Vlaardingerbroek dit plannetje eerder had gepresenteerd, maar dan als Rechter. Dat is natuurlijk nog Linker. Rechters dienen zich te onthouden van bemoeienis met wetgeving. Maar ze kunnen het niet laten. Maar moet je die Linkers horen schreeuwen als er een parlementariër iets zegt over de rechtspraak…….
Gisteren had ik een heel lang gesprek met een journaliste waarin ik memoreerde dat alle hoogleraren recht die ik onder de loep heb gehouden tevens rechter bleken te zijn.  Of nee er was geloof ik een uitzondering bedenk ik nu. Zou het zo kunnen zijn dat deze collusie inderdaad in de praktijk de regel is?
Misschien mag ik mijn lezers uitdagen om op zoek te gaan naar hoogleraren recht die geen rechter of dergelijke  zijn?

Zelfmoordvaders en "professor" Spruijt

De heer Spruitjes-de Wijs
De heer Spruitjes-de Wijs. Elke overeenkomst met bestaande personen is toeval

Door het stof gaan dat deed die vader uiteindelijk. Hij beet in het stoffige zand van het strand nadat hij een kogel door zijn kop had geschoten. Daarmee had hij dus voldaan aan de opdracht van mijnheer Spruijt aan vaders. ‘ga desnoods door het stof’ (Spruijt liet dat voor het eerst noteren in ‘Een nieuwe start’)
Gisterenavond Eenvandaag over het boek van Ton Lankreijer over de zelfmoord van een vader. Vlak nadat deze vader duidelijk was gemaakt dat hij het contact met zijn kind wel op zijn buik kon schrijven maakte hij er een eind aan. Uiteraard wist ook de redactie van Eenvandaag weer niets beters te bedenken dan om Ed Spruijt aan te rukken, die voor de gelegenheid tot professor (het staat althans nog niet in zijn linkedinprofiel)  werd omgedoopt.
Spruijt gebruikte weer eens een idee van de vaderbeweging (Verklaring van Langeac 1999) om het geheel uitgekleed en ontkracht aan het publiek te presenteren.  ‘Maak voor de geboorte afspraken over de opvoeding’.
Ik heb al eerder in een artikel in een repliek op Spruijt in het blad Pedagogiek in Praktijk aangegeven dat ook de sociale wetenschappen, als ze onzorgvuldig worden uitgeoefend, zoals bij Spruijt absoluut het geval is, doden op zijn geweten kan hebben. Dit soort wanpraktijken worden, in het geval van Spruijt, ook beloond met valse adoratie, valse loyaliteit en een  medaille.
Justitie heeft een site geopend om burgers goede ideeën te laten bedenken om de scheidingsellende te beëindigen. Maar echt goede ideeën zijn uiteraard niet welkom. Zoals “Spruijt eruit”.  De tegenpool van dat eindeloos ophemelen van Spruijt is niet alleen de ondergang van vaders maar meer ook nog van vaderactivisten en integere wetenschappers zoals ik. Integere sociale wetenschap, zeker in het aandachtsgebied scheiding, bestaat eigenlijk niet meer en kan niet meer. Zelf heb ik het dan ook inmiddels opgegeven om mijn promotietraject op de UvA af te maken. Voor een titel moet ik integere wetenschap inleveren. Zo lijkt het. Maar ik voel me ook door het heersende discours over vaders en de scheiding van hun kinderen heel ver naar de rand geduwd. Ik kan alleen nog maar overleven door me als outlaw te profileren. Ik ben niet van plan door het stof te gaan namelijk, en al helemaal niet met een kogel door mijn hoofd. Maar een dr-titel in Nederland; misschien maar beter niet ook.
Eenvandaag
Dossier Ed Spruijt
Afspraken maken voor de geboorte
 
 

Wegkijken van het falen van de rechtsstaat

mijn leerboek
mijn oude leerboek “Nederland, een rechtstaat” met uitgelicht deel over de openbaarheid van uitspraken. 2 keer doorklikken voor leesbare vergroting.

“Die meneer Wilders trekt heel veel van dat soort onvrede aan, en het is in mijn beleving maar goed dat hij dat doet. We hebben niet of nauwelijks vakbewegingen, er is geen way out voor die onvrede. Zonder een Wilders zou de samenleving nog veel beroerder zijn dan zij nu al is. Die onvrede zou anders misschien op een halfmisdadige manier tot uiting kunnen komen. Daar zitten we nu heel dichtbij.” Arnold Heertje in Paper 13-4 2016
Ik ben bepaald geen PVV-er , het is geen democratische club. Ze kunnen maar beter geen meerderheid krijgen. Maar bovenstaande uitspraak van Professor Heertje vind ik een goede karakterisering van dit tijdsgewricht.  Mijn mail aan 6 andere hoogleraren en nog een redactielid van het Nederlands JuristenBlad past daar prima bij. Ik deed hem zojuist de deur uit:
Niet willen weten leidt tot niet weten; wegkijken van het falen van de rechtsstaat
Geachte redactieleden van het Nederlands JuristenBlad,
Niet willen weten leidt tot niet weten. U heeft mijn artikel over het falen van de openbaarheid van uitspraken en de voorgeschiedenis van de Raad voor de Rechtspraak, voor uw blad, ten tweede male afgewezen op gronden die voor mij onbegrijpelijk zijn.
U komt formeel het recht toe om een artikel af te wijzen. Of dat in dit geval een verdedigbare grondhouding weerspiegelt betwijfel ik. Maar wat ik wel weet, is dat het tiental argumenten dat u levert om tot deze afwijzing te komen stuk voor stuk van zin verstoken zijn, en in twee gevallen zelfs een onware bewering over mijn artikel behelzen. Ik vind niet dat u het recht toekomt om een burger die zich zo kwijt van zijn burgerlijke plichten af te serveren als ware ik een soort onbesuisde herrieschopper. Ik sta in deze opvatting niet alleen. Ik word begeleid door een hoogleraar die mijn artikel als ‘goed en overtuigend’ kwalificeerde.  Het is ook uw goed recht en uw plicht om het niet bij voorbaat met mij eens te zijn. Maar het is wel, denk, ik uw plicht, zeker als wetenschapper om de discussie te voeren, en ook om die openbaar te voeren. U heeft besloten deze discussie op geen enkele manier te voeren, zelfs niet om onwaarheden te corrigeren. Dat neem ik u kwalijk.
Ik kan er moeilijk van uit gaan dat u niet zou begrijpen dat mijn verhaal een aantal belangrijke problemen ten aanzien van de controle op de rechterlijke macht blootlegt. Mijn hypothese is dan ook dat het probleem van de gemankeerde en valselijk voorgewende openbaarheid in bijna de helft van de rechterlijke uitspraken, een dusdanige omvang heeft aangenomen dat niemand er meer raad mee weet, en u ook niet. En dat wilt u liever niet echt weten, dat kan ik als wetenschapper, zelfs begríjpen. Cognitieve dissonantie (hoogleraren zijn daar door de psychologie helaas niet van vrijgesteld), onder andere, staat in de weg om mijn verhaal tot u door te laten dringen.
Ik heb voor deze situatie een variant gemaakt op een bekende spreuk: Wir haben es nicht gewusst, weil wir das nicht wissen möchten. Komt u misschien een beetje overdreven voor, maar als mechanisme is het daarmee adequaat geduid. Zowel emotioneel als rationeel past deze zegswijze. Zelf voel ik me een outlaw (geen enkele band meer met deze  ‘rechtstaat’)  die de wet verdedigt. Een onmogelijke spagaat zoals u zult begrijpen.
Ik heb mijn oorspronkelijke artikel nogmaals bijgevoegd. En onder deze mail heb ik uw afwijzingstekst nog een keer gememoreerd.
Gezien mijn positie als verantwoordelijke burger en wetenschapper, zal ik het niet eenvoudig opgeven u hiermee lastig te vallen. Als u het niet wilt weten zal ik u dat dan in ieder geval zo moeilijk mogelijk maken. Mijn reactie op uw afwijzing kunt u als u dat wenst in mijn blog nalezen. daarin gebruik ik uiteraard blogtaal. We kunnen het ook op een andere manier opnieuw proberen. Zie ook mijn eerdere mails aan u.
Ik heb wel eens aardigere pogingen gedaan om dit probleem aan de orde te krijgen. Ik kan me herinneren dat ik op een rechterscongres (zie de beschrijving in mijn artikel) 20 jaar geleden van een hoogleraar recht kreeg te horen dat ik fout zou zitten met mijn stelling dat rechterlijke uitspraken gezien de grondwet zonder uitzondering openbaar dienen te zijn. Toen ik na afloop van de workshop hem nogmaals aansprak, trok hij een klein boekje uit zijn tas, met daarin de grondwet. ‘U heeft gelijk’ zij hij daarna. Dat vond ik sportief. Ik wens u dezelfde houding toe.
met vriendelijke groet

--
Joep Zander
joepzander.nl

Dit was een nakomertje van mijn blogs over de staat van de staat en het NJB.
Als het NJB mijn artikel niet publiceert zal ik het ergens anders publiceren.
De redactie van het NJB bestaat uit voorzitter en voormalig lid van de Hoge raad Coen Drion,  hoogleraar, en lid Hoge Raad Ybo Buruma en Advocaat Generaal bij de Hoge Raad en hoogleraar: Ton Hartlief, Taru Spronken, Peter J. Wattel en de hoogleraren Corien (J.E.J.) Prins en Tom Barkhuysen.

Transparantie

Wij burgers moeten steeds transparanter worden en de overheid steeds ondoorzichtiger. Zo legde ik simpel en duidelijk afgelopen zaterdagavond de gang van zaken uit. Geen openbaarheid van uitspraken, geen antwoorden meer van ambtenaren en ook niet van ministers. Ik was onder de indruk van het kunstwerk dat het Leidse universiteitsblad Mare maakte van het rapport Maat. Wat niet zwart gemaakt is bevatte ook niets nieuws.

De Matrix die Mare Maakte van Maat

Zondagochtend kwam mijn oude maatje uit het scholierenverzet, Paul Frissen, in het programma Boeken van de VPRO van alles uitleggen over transparantie en geheimhouding en de zin ervan. Maar mijn eenvoudige tegenstelling (burger-overheid) heb ik gemist. Min of meer klonk er wel eens wat van door maar het was vooral een filosofische versluiering. En dat was misschien ook precies wat hij bedoelde. Het boek ging over de zin van geheimhouding. En over geheimhouding zelf moet je dan misschien ook wel geheimzinnig doen. Ja Paul, sorry, misschien moet ik eerst je hele boek lezen voor ik er echt iets over kan zeggen, maar ja ik ben even bezig om weer wat op een rij te zetten over die openbaarheid van uitspraken.
Het boek van Paul Frissen
De reactiemogelijkheden voor dit blogje zijn gesloten. U kunt mij desgewenst bereiken via: http://joepzander.nl/formjoepa.htm

Radicalisering en hechtscheiding

oliev langpoot2 alias...
Anti-radicalist: geen rook geen vuur, het is niks en het wordt niks

Af en toe heb ik van die momenten dat ik van gekkigheid niet meer weet welke tekst ik het eerst af moet maken. Welk blog me het meest voor op mijn tong ligt.
Ik popel om de oproep tot gedwongen deradicaliseren van Ronald van Raak (SP) nog eens goed te counteren vooral in samenhang met een artikel in het AD waaruit blijkt dat ik radicaliseer. Ik geloof namelijk in allerlei ‘complottheorieën’ (waaronder die ene, nee die andere over 9/11)………….Maar weer niet in die van van Raak en UvA (foutje AD) VU-wetenschapper van Prooijen in het AD. Wie moet er straks allemaal deradicaliseren? Marx? Marijnissen, Jezus? of doen we Opstelten nog even?  Ik heb me alvast vrijwillig aangemeld bij Ronald. Dit nadat ik me gedwongen voelde me af te melden als SP-lid.
Afin zie mijn eigen reacties onder mijn vorige blog.
Maar eigenlijk wilde ik het graag met u hebben over het gevaarlijke woord vechtscheiding en mijn alternatief hechtscheiding. Wordt dat de complottheorie over de moedermaffia?, de Zwarte togen? de communicatiedeskundigen? de jeugdzorgontzorging? Ach weet u, ik geef liever mechanismes aan, mij zult u het niet zo snel een complot horen noemen. In sommige gevallen kom je daar echter niet meer omheen. Zoals dat complotteren van de presidenten van de Nederlandse rechtbanken tegen de grondwettelijke openbaarheid van uitspraken op een vergadering in 1997.
Volgende keer meer over hechtscheiding dus als er niet iets anders tussen komt.
Oh ja nog even. In het AD-artikel komt ook de stichting Skepsis voor die vindt (zie mijn blog over complottheorien) dat de theorieen van de USA-regering over het 9/11 complot wel kloppen omdat de voorzitter van de belangrijkste opponenten daarvan een theoloog is (Er zijn duizenden architecten en ingenieurs lid van die club).
ps1: ah ik zie dat het woord hechtscheiding al door anderen is gebruikt. Maar in een andere betekenis dan ik van plan was. Ik zag het als probleemduiding (verduisteren;  van de hechting, scheiden van ouder en kind) Enkele advocaten gebruiken het als duiding voor een mooie vorm van scheiden. Aj dat wordt dus nog even moeilijk met mijn zogenaamde neologisme.