Cookies

hoog hangen

“die jeugdzorger zouden ze aan de hoogste boom moeten opknopen” meent advocaat van Ruth uit Eindhoven. En daar had hij goede redenen voor. Er zijn ook nog góéde advocaten.

Omdat jeugdzorg net doet of ze niet snappen dat het hier om een uitdrukking gaat, moet deze advocaat nu voorkomen wegens bedreiging. Vandaag 11.15 in de rechtbank Den Bosch. openbaar. Ik ben er zelf niet bij, maar elk bericht aan mij hierover is welkom.

Uiteraard mag er namens de jeugdzorg wel op dezelfde manier gedreigd worden blijkbaar. Zo zei ooit een advocaat van jeugdzorg tegen procesvertegenwoordiger Jan Hop: “Ik acht het rechtvaardig dat de heer Hop moet bloeden“. Kijk wij snappen wel dat die advocaat niet echt een plan had om Jan Hop neer te steken.

Ik ben er voor om de medewerkers van bureau jeugdzorg stuk voor stuk de duimschroeven aan te draaien, door de plee te trekken en aan de haren bij de werkelijkheid te slepen.

Vandaag is het mijn naamsfeest st.Joseph (in Limburg st Joep). Ik hoop dat vader Joseph deze advocaat, die in kwestie een vader hielp, een handje wil helpen.

meer info

nagekomen: deze zitting is woensdag niet doorgegaan. De dagvaardiging was ingetrokken. Dit betekent niet dat de vervolging van de baan is. Er is geen seponering. Ik kom er in een volgend weblog op terug.

tsjakka

warriorIk geef vaders wel eens het advies om positief te denken. Dat doe ik omdat het weinig zin heeft te denken dat zaken onoplosbaar zijn en je je kinderen nooit meer ziet. Dit moet niet verward worden met het verspreiden van de mythe “dat het meestal wel goed komt”. Nee, je moet doen wat je kunt en dan vergroot je de kans.

Dat positief denken alléén niet helpt werd in alle wanhoop duidelijk toen ik een paar jaar geleden Emile Ratelband een aantal maal sprak over zijn kinderen en de moeite die hij moest doen om enig contact te krijgen c.q. houden. We zouden proberen er ook maatschappelijk wat aan te doen. Maar dat is er niet van gekomen.

Inmiddels lees ik dat ook zijn derde leg door de moeder mee naar onbekende bestemming is vertrokken. En dan heb je even het nakijken, ook als positiviteitsgoeroe.

Maar het blijft mogelijk: “You can achieve whatever you want and you have to take action now” lees ik op zijn site. Pappa tsjakka.

bij de foto: een paar honderd meter van het huis van Ratelband staat het beeld warrior van Henri Moore in de tuin van het museum voor moderne kunst Arnhem. Het contrapunt van het tsjakka-gebaar.

taalstrijd

gelijkwaardige oudersDe strijd der seksen wordt voor een deel via metaforen gevoerd. In een eerdere weblog had ik geschreven over de recensie van een boek van Ann Meskens. Daarin protesteerde ik tegen de zin: dat een mens zijn leven “wezenlijk begint als kind van een moeder”. Ik had ook op de Trouw site daarover gereageerd. Op die laatste plek is ook een repliek verschenen van Ann Meskens. Dit stel ik natuurlijk zeer op prijs. Zij vindt onder andere dat het een beetje flauw is ( als ik het zo mag samenvatten) om over een metafoor te struikelen. Ik heb op de site van Trouw ook weer geantwoord. leest u het vooral daar, maar als het er nog niet staat kunt u het ook hier nalezen:

vraag en antwoord bij het artikel van Meskens op de Trouw-site mmm mijn reactie is weggehaald
hier staat mijn repliek ook

En voor het overige wijs ik u er nog maar eens op dat de stukjes in mijn weblogs kort en krachtig zijn, maar dat dat niet betekent dat er geen nadere argumenten voor zijn. Meestal neem ik daartoe links op. die verwijzen naar eigen en andermans stukken (andervrouws, vooruit)

mijn reactie (weer gevonden op archive.org:

Ingediend door joepzander op din, 15/01/2008 – 15:41.

Drieeenheid

Zo, niet te geloven. Dus die Ann Meskens preekt het gelijk van de ander en de open blik, maar baseert zich op de meest gesloten en bevooroordeelde waarneming over kinderen die ik ken. Namelijk dat een mens zijn leven “wezenlijk begint als kind van een moeder”. “en dat is een tweeenheid” voegt de recensent daar nog aan toe.

Een mens begint wezenlijk als kind van een vader en moeder. namelijk. En dat is een triade. In essentie en vanaf het allerprilste begin nou juist precies.

Joep Zander
——————————-
En Meskens antwoord:

bovenstaande opmerkingen
Ingediend door Ann Meskens zelf (Bezoeker) op woe, 16/01/2008 – 21:45.

Om allereerst even de vloedgolf van boze vaders in te dijken:

in mijn boek staat duidelijk dat dit alles bij uitbreiding ook voor de vaders geldt. En dit zowel heel concreet, van bij het begin in het leven, en zeker wanneer ik dit beeld metaforisch en voorbeeldig gebruik, in de meer filosofische betekenis dus. (Wanneer ik bijvoorbeeld een woord als moedertaal had gebruikt, wil ik daarom toch niet zeggen dat de vaders hun kinderen niet leren spreken.)

(Het geeft toch te denken. Er worden honderden ‘mannelijke’ beelden gebruikt in de filosofie en af en toe een ‘vrouwelijke’, en kijk wat er gebeurt. De opmerkingen van de kwade mannen lijken erg op die van vele zogenaamde politiek correct vrouwen die zich gedurig beledigd voelen door al die mannelijke filosofen en verhit en opgewonden naast de kwestie praten. Man en vrouw zijn hier helaas nagenoeg gelijk. Wat blijft: dat wij nog steeds de kinderen dragen en baren en dat dit genoeg is om die moeder-kind relatie als begin en beginsel van leven te beschouwen. Wat ook blijft, dat geef ik grif toe: dat mannen ze eerst verwekken en in het verdere leven soms zelfs betere ‘moederdieren’ blijken te zijn.

Verder.

Dit beeld van het ‘moederdier’ onstond vooral door het oefenen in ‘omkeringen’, eens kijken wat er gebeurt als je klassieke, vaststaande, zogenaamd vanzelfsprekende vaststellingen even omdraait, bijvoorbeeld, de vaststelling ‘De mens is voor de mens als een wolf’, van Hobbes of de redelijkheid als het typische menselijke tgo het dier, etc. Ik stel in de inleiding van mijn boek deze filosofische uitspraak van Hobbes tegenover het literaire verhaal van Mowgli, een vertelling waar wolven niet eens als wolven tegenover elkaar staan als het gaat om moeder- en vaderwolf en de welpjes.

Ik schrijf ook omdat ik het gebied van waaruit begrip en verstaan en dialoog vertrekt, graag wat verbreed wil zien en ik geloof dat het louter oefenen in andere standpunten mogelijk helpt. Net zoals het opschorten van het oordeel, een klassieke filosofische werkwijze, kan bijdragen. Dat zou nu kunnen helpen want zonder adempauze kan ik uw berichten niet anders noemen dan loutere hink-stap-sprong-taal om een snelle woede te ventileren zonder eerst te bekijken of te bedenken waarover het gaat.

Wie het artikel twee keer leest, ziet bijvoorbeeld dat het niet eens over man/vrouw gaat maar over het verstaan van de andere en over nog zoveel meer.Wie bijvoorbeeld eerst mijn boek openslaat vooraleer mij neer te sabelen als een ‘manonvriendelijke’ filosofe, ziet mogelijk een veel bredere context.

Maar eigenlijk wilde ik enkel dit zeggen: wie zich wil oefenen in een andere communicatie dan het uiten van lichtgeraakte emotionele uitroepen, en dat geldt voor mannelijke en vrouwelijke lezers, zonder onderscheid, met hen stap ik graag in gesprek, anders behoud ik toch liever de vrijheid te zwijgen.

Ann Meskens

hier staat dus repliek ook

de mannetjes van Beatrijs

Nee, dit gaat niet over veronderstelde escapades van onze koningin. Vreemd gaan is meer een issue bij mannelijke getroonden geloof ik. Dit is over de goede-manieren-rubriek van Beatrijs Ritsema in Trouw. Beatrijs geeft daar adviezen over hoe we met elkaar om zouden kunnen gaan.

Zoals deze: “Eigenlijk hoort de man de vrouw een huwelijksaanzoek te doen en niet andersom. Als u mij eerder om raad had gevraagd, zou ik gezegd hebben: ’Ga niet met hem samenwonen, voordat hij u ten huwelijk heeft gevraagd.” en in het zelfde antwoord: “Hij staat niet open voor uw hints op het huwelijk. Dat betekent dat hij bindingsangst heeft.”

Beatrijs ziet mannen meer als mannetjes. En daar is ze niet de enige in. En sommige mannen weten ook geen ander antwoord meer te bedenken, op de feminisering van de maatschappij, dan zichzelf maar heel klein te maken.

Het is van de zotte om zomaar bindingsangst te veronderstellen bij iemand die niet trouwt. Het is zelfs de vraag of het om angst gaat. Maar zelfs als het om angst zou gaan dan kan dat niet per order worden opgelost. Ook hoeft angst nog geen bindingsangst te zijn, het kan ook de angst zijn om ondergesneeuwd te raken. Ik haal hier Beatrijs zelf maar even aan: “Hij is allang gemodelleerd in een nieuwe gedaante en op maat gesneden naar de specifieke behoeften van zijn eigen vrouw met haar unieke dressuurprogramma” (1997 HP). Sinds 1997 is daar nog bijgekomen de mogelijkheid om mannen zonder veroordeling het huis uit te zetten. En helaas is Beatrijs er nu blijkbaar toe overgegaan om het dresseren zelf ter hand te nemen.

Een enigszins terechte angst dus. Overigens hoef je om te trouwen tegenwoordig niet meer samen te wonen; dus dat scheelt dan weer. Sommige mannen weigeren om onder de huidige condities samen te wonen of te trouwen. Ze staken.

zie ook een eerdere post over marriage strike enzo

het verhaal van Beatrijs

Een tijd heb ik gedacht dat De twee Beatrijzen in dit blog gewoon niet dezelfde waren. Ten onrechte.

kinderhandel

money makesKinderen worden bij Chinese ouders met geweld weggehaald en aan Nederlandse adoptieouders verkocht. Dat is ongeveer de strekking van een netwerk-item van vanavond. Chinezen hebben goed naar ons gekeken om te zien hoe je dat soort praktijken moet verdedigen. Het belang van het kind natuurlijk.

Het wrange is dat ik toevallig een paar Chinese adoptiekindertjes ken. En dan is de verleiding toch weer ongewild groot om te zeggen dat ze het nog niet zo slecht hebben.

Het heen en weer schuiven met Nederlandse kinderen gebeurt óók onder het motto belang van het kind. Het líjkt geen handel. Maar het is het wel. Een hele jeugdzorgindustrie verdient er hun brood mee. Kinderen worden met politie en kinderbescherming weggehaald bij hun ouders. De redenen zijn vaak dubieus. Maar altijd belang van het kind…. en met justitia-keurmerk. Echt handjeklap van hier mijn kind en daar jouw geld komt hier nog maar weinig voor. In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw overigens nog wel. Toen werden er door Nederlandse kindertehuizen ook kinderen verkocht aan adoptieouders.

Die Chinese ouders hebben het heel erg moeilijk en ik hoop ook dat Eric van Muiswinkel het meepakt in zijn China-boycot. Nederlandse ouders die hun kinderen zien verdwijnen in de duistere armen van vadertje staat krijgen die aandacht helaas (steeds) minder. Maar gisteren belde er een vader dat ie er wat aan ging doen met Netwerk.

Een al weer bijna jaar oud alarmerend volkskrantartikel internationale adoptie

Hoofdletter Vrouwendag

Behalve 8 maart vrouwendag is er ook nog een Vrouwendag. Maria lichtmis, 2 februari.

De schrijver Pieter Louwerse schreef in de negentiende eeuw een gedicht over deze dag waarin, zogenaamd bij uitzondering, de vrouw des huizes wat te vertellen heeft, het volgende:

Zij heet, maar Vader zegt het nooit,
Zooveel als onderdaan,
En moet ook onder Zijn bestuur
En Zijn’ bevelen staan.

Zóó wordt verteld, zóó wordt geleerd;
Maar ‘k zag er nooit iets van;
Want Moeder heerscht als Vrouw in huis,
En Vader heerscht als man.

Over allerlei zaken rond vrouwendag valt nog meer te vertellen. Bijvoorbeeld dat ik misschien vergeten ben dat in ontwikkelingsland Zambia relatief veel meer vrouwen hoogleraar zijn dan hier. Dit zou volgens Harry van Bommel (weblog) duiden op een nog grotere achterstand van de vrouwen hier te lande. Ik heb echter het vermoeden dat dit feit meer te maken heeft met de relatief lage beloning van hoogleraren in dat soort landen. Zo is er ook in Portugal lange tijd een relatief grote hoeveelheid vrouwen hoogleraar geweest. Vrouwen vullen nogal vaak minder betaalde functies is een gangbare redenering in feministische kring.

Ik wil ook nog even melden dat het dagblad Trouw een mooie vrouwenbijlage had gisteren, met daarin zeker ook aandacht voor de positie van mannen. Nog steeds weinig, maar het gaat vooruit met de, misschien wel, minst slechte krant van Nederland.

dossier emancipatie op papa.nl.nu
het wikipedialemma Vrouwendag met verwijzing naar gedicht

vrouwendag voor mannen

fatale vrouwenVandaag is het internationale vrouwendag. Ik wil dat niet ongemerkt voorbij laten gaan.

Ik lees net dat mijn idool Femke Halsema het volgende opmerkt bij internationale vrouwendag:

“Denk aan de jonge alleenstaande moeders die al vroeg zwanger zijn geraakt. Die meiden zijn vaak met school gestopt en komen dan in de bijstand terecht.Tegenwoordig loopt een op de drie huwelijken stuk en dan zijn het vaak de vrouwen die er bekaaid vanaf komen met een uitkering.”

Dat is natuurlijk tekst van zoete koek voor iedereen die toch al van plan was flink te zeuren over de achterstand van vrouwen. Maar laten we het eens hebben over vaders in de bijstand, mannen die geen opvang hebben nadat ze berooid uit een scheiding komen. En om het dan nog maar niet te hebben over al die vaders van die kinderen in die buiken van die zwangere vrouwen, vaders die als dusdanig formeel niet bestaan.
Ik besta, en… besta jij?

Een uitkering is misschien vervelend, maar in Nederland nog steeds bij lange na niet het beroerdste wat je kan overkomen. En daar kunnen veel mannen over meepraten. Vrouwendag is ( in de westerse maatschappij) vooral de dag die getuigt van de verwaarlozing van problemen van mannen.

-vrouwendag een paar jaar geleden; bij een epistel van alweer veertien jaar geleden
-over achterstanden van mannen

Die fatale foto hiernaast vond ik ook wel passend (klik voor meer info op de foto).

Kees de Hoog overleden

formulier rechtbank ArnhemHet is al verdorie bijna tien jaar geleden. Ik zat met, toen nog universitair docent, Kees de Hoog maar liefst 2 uur lang over vaderschap discussiëren. In een VPRO-radiouitzending met nog een paar andere inbrengers. Het was vooral dankzij zijn aanwezigheid dat dit inhoudelijk een van mijn mooiste mediaoptredens werd. Als hij niet alle mooie stellingen over het belang van vaderschap en de discriminatie van vaders had onderschreven en mede onderbouwd, dan had het vast allemaal niet zo’n indruk gemaakt op de luisteraar.

Hoogtepunt in die uitzending was een opmerking van een advocate die ook aan de uitzending deelnam. Dat het niet kon bestaan dat een rechtbank openlijk bij voorbaat voor moeders en tegen vadervoogdij zou kunnen kiezen. Nou ja het bestond wel dus; in Arnhem, in Zwolle. Gelukkig had ik het betreffende papier waaruit dat zonneklaar bleek bij me. Kees de Hoog heeft nog dikwijls mensen uit de vaderbeweging ondersteund bij het publiceren van stukken, vooral waar het actiepunt de echtscheidingscultuur betrof. Na de uitzending stuurde Kees mij een zeer uitgebreide catalogus gezinswetenschapppelijke literatuur. Kees werd later bevorderd tot hoogleraar gezinssociologie.

Kees de Hoog is dood. Toen ik hem, een half jaar geleden, voor het laatst belde en vroeg of het wel uitkwam, zei hij jíj mag me altijd bellen. Ik denk dat ik lang niet de enige was. Ik heb hem daarna niet meer gebeld. Maar ik had het graag nog een keer gedaan. Dat kan dus niet meer.

de radiouitzending bij de VPRO met Kees
persbericht universiteit Wageningen over het overlijden van Kees

in memoriam

actie Kinderbescherming AssenVaders gaan dood. Ook dwaze vaders. Juist dwaze vaders. Als je een scheiding achter de rug hebt, zeker als je daarna je kinderen geen contact met je mogen hebben, leef je korter. Dit wordt er niet minder om als de staat zich daar met valselijke beschuldigingen in mengt. Wonderlijk eigenlijk dat er nog geen verzekering is die gescheiden vaders een betere lijfrente-uitkering geeft omdat ze net als rokers een kortere levensverwachting hebben.

Vaderactivist Gerben Roorije is overleden. Naast Fathers4Justice een van de meest beeldende vaderactivisten. Dat heeft hij te danken aan de blok-aan-het-been-prijs en de inpakactie van de kinderbescherming Assen. De strijd tegen de instituten; rechtbank, kinderbescherming, zorginstellingen was het enige dat hem overbleef nadat hij op valse gronden van het contact met zijn kiinderen verstoken bleef. Gelukkig zag hij zijn dochter weer kort voor zijn dood.

Hij was een voorbeeld in doorzetting en verbeelding aan de macht.

de acties van Gerben in Assen
condoleanceregister