Cookies

Rond het overlijden van Rob van Altena

Het volgende historische verhaal staat nu op internet om bestaande, eveneens gepubliceerde verhalen van feiten te voorzien en hier en daar tegen te spreken. We willen proberen daarbij zo feitelijk mogelijk proberen te blijven en de conclusies aan de lezer te laten.
De samenwerking met Rob
Dit stuk is vooral belicht vanuit de stichting Spagaat. Maar het is relevant om even wat meer context te belichten. De Stichting Spagaat werd opgericht om de uitgave van boeken van Joep Zander (redactie) op een verantwoorde manier te beheren en tevens tot verbreding te komen van uitgaven en culturele projecten. Ook Rob van Altena publiceerde bij Spagaat onder eindredactie van Joep Zander. Dat ging niet altijd zonder slag of stoot. Van Altena gaf wel eens aan dat hij een andere kijk had op sommige zaken. Joep heeft hem in ieder geval nooit een strobreed in de weg gelegd. Uiteraard werden er wel inhoudelijke discussies gevoerd. Zo wilde Zander in 1999 niet instemmen met de opvatting van Rob van Altena om Parental Alienation Syndrome te vertalen met vaderverstotingssyndroom. Maar van Altena kon zich daar na ampele discussie bij neerleggen. Uiteraard vond Zander het prima als van Altena zijn mening zou ventileren, maar als deze vertaling voor een heel boek zou moeten gelden dat onder redactie staat van Zander dan heeft dat verdergaande consequenties dan het artikel alleen. Alleen bij een  gezamenlijk te schrijven stuk (2008) stelde Zander wel grenzen aan wat hij nog voor zijn rekening wilde nemen. Rob van Altena besloot daarop zich als schrijver uit dat artikel terug te trekken. De keuze dat van Altena het artikel in zijn eentje zou kunnen schrijven is niet eens aan de orde geweest.

foto rob
Rob van Altena bij de presentatie van het boek “Ouderverstoting in de Nederlandse context” (redactie Zander uitgave Servo) 1999

Geschiedenis van de vaderbeweging
Zander heeft van Altena in 2014 voortdurend bijgestaan bij het schrijven van zijn laatste boek over de geschiedenis van de vaderbeweging. Aangezien van Altena geen internet had heeft hij veel dingen voor hem opgezocht en hem geïnformeerd over wat hij zelf nog wist en in zijn archieven had van de geschiedenis.
Toen van Altena ziek werd was Zander naar zeggen van van Rob van Altena de enige die wist dat hij in het ziekenhuis lag. Zander had met Rob afgesproken dat hij de conceptversie van de tekst nog zou zien, omdat hij vermoedde dat hij daar graag nog wat over wilde zeggen en het van belang was, gezien Altena’s terminale ziekte dat de tekst in ieder geval ook bij anderen lag. En dan liefst niet één maar meerdere mensen. Immers was het niet denkbeeldig dat anderen veel belang hadden bij het herinterpreteren van de geschiedenis en dit zonder zicht van anderen erop zouden kunnen doordrukken.
Op een gegeven moment bleek dat dhr T van  het Vader Kennis Centrum de exclusieve toegang tot de tekst had bedongen, ondanks het
Rob van Altena bezig met archivering van de ordners van Joep bij Joep Zander thuis

feit dat hij tot dan toe niet bereid was geweest om toegang te geven tot zijn archieven ten behoeve van van Altena’s geschiedschrijving.
Voorzitterschap Spagaat
In 2014 werd Dhr K voorzitter van het bestuur van stichting Spagaat. Helaas hebben we hiervoor maar een beperkte screening uitgevoerd en is er te weinig ruimte gegeven om de, bij andere bestuursleden wel degelijk levende, twijfels te uiten. Aangezien het de bedoeling was dat Joep Zander zich meer op het inhoudelijke werk zou concentreren werd op een gegeven moment ook een andere penningmeester aangezocht. Er werd afgesproken dat de taken in deze van Dhr Zander zouden worden overgedragen aan Dhr V. Dit gebeurde echter steeds maar niet. De formulieren en de procedure bleven steken bij de voorzitter die hierin toch wel een verantwoordelijkheid had. V wilde zelf geen zaken regelen. Er waren nog geen rechtsgeldige, getekende afspraken vastgesteld. De voorzitter bleef  Dhr Zander aanspreken als bestuurslid en penningmeester ondanks zijn wens en verwachting daarvan eens verlost te worden. Het bleek dat de voorzitter eerst een bankbevoegdheid wilde hebben voordat de zaken werden overgedragen. Toen Dhr van Altena, de belangrijkste schrijver (op Zander na) van de stichting het bericht hoorde van zijn ongeneeslijke ziekte was Zander volgens zeggen van Dhr van Altena de enige die op de hoogte was gesteld. Zander kende Altena al 25 jaar en was al die tijd een vertrouwenspersoon.
Publikatie geschiedenis
Samen met van Altena had Joep dus  de geschiedenis van de vaderbeweging in kaart gebracht, maar van Altena besloot om de uitgave van de geschiedenis te gunnen aan het Vader Kennis Centrum. Later vond de directeur/voorzitter/jurysecretaris dhr T van het Vader Kennis Centrum dat hij niet genoeg in het verhaal voorkwam en zijn archief niet was bekeken, wat volgens van Altena (zie brief) meer te maken had met het feit dat hij zijn archief niet had aangeleverd. Voorzitter Spagaat K verzocht Zander om hem met Altena in contact te brengen. Dit weigerde Zander. Wel gaf hij van Altena’s telefoonnummer. Zander wilde zich conform een eerder door hem rechtstreeks aan van Altena verstuurde brief niet meer met de zaak inlaten gezien de precaire omstandigheden. Voorzitter K bleek een contract namens Spagaat te willen sluiten voor de uitgave van een boek van Dhr van Altena. Beide zaken, bankbevoegdheid (hij was geen penningmeester dus) en contract, probeerde hij uiteindelijk buiten het bestuur om voor elkaar te krijgen bij Dhr Zander die tot dan toe als enige bij de bank gemachtigd was. Toen dat niet lukte melde hij bij de KvK dat bestuursleden O (secretaris) en Zander zouden zijn ontslagen als bestuurslid.
Het overlijden van Rob
Inmiddels had Dhr K zich opvallend gedragen bij het overlijden en de begrafenis van Dhr van Altena. K had inmiddels geprobeerd geld naar zichzelf over te schrijven vanaf de rekening van eens stervende, klaarblijkelijk met aanpassing van de oorspronkelijke opdracht. Hij liet zich op, overigens niet legaal houdbare wijze, benoemen tot executeur testamentair. Joep Zander en Mevrouw Y eisten dat hij daarbij controle zou toelaten. Aangezien het overlijden van Dhr van Altena door levensbeëindiging voor de volgende dag gepland was, hij beslist zijn kinderen geen bevoegdheden wilde geven en er ook nog weinig anders geregeld was, is er direct op de avond van het overlijden een verklaring opgesteld. Van Altena leek van harte in te stemmen met deze verklaring die door Zander en Y als getuigen en controleurs op de uitvoering getekend. Na het opstellen daarvan eiste K in een gesprek met Zander, Y en de hospita van van Altena dat hij de bankpas van van Altena zou mogen gaan pakken en van de hospita de PIN-code zou moeten krijgen. Zander protesteerde hiertegen heftig. Desondanks deed K een poging om het appartement van van Altena waar van Altena stervende was te doorzoeken om een pas te verkrijgen. Zander verhinderde dat.

Op de sterfdag van van Altena maakte K veel herrie omdat de huisarts eerder dan gepland een einde wilde maken aan het leven van van Altena en daarmee, althans volgens K, zou voorkomen dat een notaris de wilsverklaring van de avond daarvoor meer verantwoord (legaal) zou vastleggen. De protesten van K duurden de hele dag waarbij hij ook inging tegen politieaanwijzingen.  Dit ging zover dat hij uiteindelijk door de politie werd opgepakt wegens (voorzover na te gaan door ons) verboden betreding van het erf van de hospita van van Altena. Dhr Zander had hem van die laatste daad proberen te weerhouden, maar vergeefs. Nadat Dhr K geboeid was afgevoerd (en later hiervoor veroordeeld als we het goed hebben begrepen van de heer K zelf) nam Zander het beheer op zich van de achtergelaten goederen van K (auto, tas pc en dergelijke). Omdat de door 4 mensen getekende wilsovereenkomst in de enige complete en correcte vorm zich in de tas van K bevond was het noodzakelijk om deze tas te openen. Bij het zoeken van dit stuk viel het oog van Mevr Y op een kopie van de overschrijving met doorkrassingen/verbeteringen waar eerder in dit verhaal sprake van was. Hierbij waren ook aanwezig de heren P en H
De tas van K
Op deze wat slechte foto is nog wel te zien dat de omschrijving extra dik is geschreven.

Dhr Zander wenste de bezittingen van K waarin mogelijk bewijs voor strafbare zaken te vinden was niet langer onder zich houden. Hij wenste zich ook niet zelf op het politiebureau te vertonen aangezien hij eerder in zijn leven bij een poging aangifte te doen geconfronteerd werd met geweld en een aangifte wegens lokaalvredebreuk ( waarvan in 2de aanleg vrijgesproken). Dhr P, ex-advocaat en dus met relevante competentie in deze, zegde toe de tas naar het politiebureau te brengen in gezelschap van Dhr H. Dit schijnt uiteindelijk niet te zijn gebeurd en Dhr P hield de tas volhardend onder zich ondanks protest van Zander en Y.
De begrafenis van Rob van Altena
De begrafenis van Dhr van Altena werd dankzij het optreden van K ‘opgeleukt’ met een peloton politieagenten waardoor zowel Dhr Zander (die dit al voorzag en eerder meedeelde in zo’n sfeer geen begrafenis bij te willen wonen) als een van de kinderen van van Altena afzagen van deelname aan dit afscheid van Rob van Altena . Dhr P had het bezit van de tas van K gebruikt om de begrafenis te organiseren (daarin zaten namelijk de papieren ervoor). P probeerde zonder voorafgaand overleg Zander bij de advocaat van K neer te zetten als compaan in deze gang van zaken bij de begrafenis. Hij dreigde met een procedure als Zander daarin niet mee zou gaan en meende later zelfs dat Zanders weigering zich zo te laten sturen, getuigde van, het van Zander volgens hem bekende, intimiderende gedrag. Ex-advocaat P wist de Belgische vaderactivist D zover te krijgen mee te doen aan zijn opzetje.
Blokkade Spagaat
K beschuldigde vervolgens Zander van diefstal van zijn tas met inhoud. Bestuursleden X en Zander van de stichting besloten K om diverse redenen te schorsen als bestuurslid. K had echter inmiddels onaangekondigd en zonder enige oproeping voor een vergadering secretaris O  uit laten schrijven. Ook Dhr Zander had hij uit laten schrijven zonder dat er sprake was van een geldende afspraak en verantwoorde overdracht. Het leek bestuursleden O en Zander ook niet meer opportuun om onder deze omstandigheden een nadere datum voor ontslag van Zander vast te stellen. Dit ook omdat de beoogde penningmeester V, de kant van K leek te kiezen. K blokkeerde de internetsites van de stichting, de mailaccount van de stichting en privé mailaccount en de privé website van Dhr Zander. Hij blokkeerde ook de bankrekening van de stichting. Hiermee werd dus niet alleen de Stichting ernstig gedupeerd maar ook Dhr Zander persoonlijk. De partner van K werd aangevoerd als nieuw bestuurslid.
K eigende zich klaarblijkelijk het archief van Dhr van Altena toe zonder de in de wilsverklaring afgesproken controle van Y en Zander. K had deze zaken door een ongeldig contract af te sluiten met van Altena bij de stichting betrokken. Directeur, secretaris jury en bestuursvoorzitter T van het Vader Kennis Centrum had inmiddels zijn bestuursleden (volgens mededeling van deze bestuursleden aan Zander) verteld dat hij geen genoegen nam met de volgens hem te geringe rol die hij in de geschiedschrijving van van Altena toebedeeld had gekregen. Zander was blij dat hij inmiddels wel een digitaal exemplaar van de geschiedschrijving te pakken had gekregen.
Ondanks zijn schorsing en de blokkade deed K een aantal pogingen om geld van de rekening van de stichting te halen. De verdere geschiedenis is bekend uit het dossier over deze zaak bij de KvK. Het bestuurslidmaatschap van Zander en O werd hersteld en K bleef geschorst. Tegen dit besluit van de KvK werd geen beroep aangetekend. Er is gepoogd om samen met K een vreedzaam einde te maken aan de stichting. Zander had er namelijk geen trek meer in om op deze wijze met de stichting verder te gaan. K werkte hier nauwelijks aan mee. K reageerde met grote vertragingen en steeds weer nieuwe eisen. Uiteindelijk werd besloten om dan toch niet de stichting op te heffen maar K als bestuurslid te ontslaan.
Rob van Altena’s geschiedschrijving ligt nog steeds bij een aantal mensen op de plank. Overigens is dit niet de enige geschiedschrijving in de vaderbeweging die op de plank ligt. Zelf heeft Zander nog een digitale versie van Hoefnagels driedelige biografie dei nog steeds niet is uitgegeven.
Het Vader Kennis Centrum startte een dikke maand later a raison van 5500 euro een procedure tegen Joep Zander wegens smaad. De veronderstelling dat dat geld beschikbaar was gekomen uit een overschrijving van wijlen Rob van Altena werd niet ontkend. Rob had op het einde van zijn leven zoveel geld ter beschikking omdat hij leed aan de gevolgen van asbest in zijn lijf. Hij had hiervoor een vergoeding ontvangen.

persoonlijke noot Joep
Mag ik, Joep Zander, me een opmerking, bescheiden mening permitteren? Het geheel wordt, zeker bij Rob, gekenmerkt door een grote mate van wantrouwen, vooral in de mogelijkheden om op een betrouwbare manier met deze rechtstaat, met andere mensen, afspraken te maken. In dit verhaal is dat bijna een selffulfilling prophecy. Iedereen handelt erin met een traumatisch opgebouwd wantrouwen en bij sommigen gaat dat gepaard met een behoefte om eigenwaarde op een brute manier te herstellen op een wijze die ten koste gaat van anderen. Ik heb geprobeerd hierin zelf een integere weg te bewandelen, maar eigenlijk is dat bijna onmogelijk. Heb ik er goed aan gedaan als getuige en bewaker op te treden voor Rob’s laatste wil? Wat was toen het alternatief?
Overigens wenste K zich later niets meer aan te trekken van zijn controleurs Zander en Y.
Overigens sluit ik niet uit dat in het hele gebeuren er ook mensen waren die een dubbelrol hebben gespeeld. De aanwezigheid van staatsinformanten (in modern taalgebruik staatstrollen) is een bekend verschijnsel in maatschappelijke bewegingen ( bijvoorbeeld in de CPN in de jaren 50 en 60, de kraakbeweging). Het is bepaald niet uitgesloten dat er ook in de vaderbeweging dat soort trollen rondlopen. Ook de beweging Fathers 4 Justice heeft daar in Engeland last van gehad (naar hun zeggen).
Het feit dat geen enkel nationaal archief tot nu toe bereid is gevonden om materiaal van de vaderbeweging te archiveren, op geen enkele manier,  betekende dat ook deze functie een twistpunt kon worden. Ik zou werkelijk niet weten waar dat archief had moeten worden ondergebracht op een manier die aan de toegankelijkheid recht had gedaan. Opmerkelijk is dat een van de weigerende archieven , het IISG, bijvoorbeeld wel het archief van Brongersma overnam. (After his death, his entire social-sexuological collections as well as his private archives were placed in the International Institute for Social History (IISG) in Amsterdam (www.iisg.nl), this without the visual material which had been seized by the authorities. Wikipedia.en)
Ik vind het van belang dat de archieven van Rob in betrouwbare handen komen en openbaar toegankelijk zijn. Als ik daar wat aan kan bijdragen hoor ik dat graag.
Hetzelfde geldt voor het op verantwoorde wijze uitgeven van de geschiedschrijving.
brief aan rob Brief van Joep Zander aan Rob van Altena over mijn terugtrekken
Altena VKC afbreken contact VKC uitgave boek Brief van Rob aan Vader Kennis Centrum. We hebben begrepen dat deze brief ook is verstuurd
Bewaren
Bewaren