Cookies

Tag: amerikaanse presidentsverkiezingen

Geplaatst op

kunnen en willen

een eerdere zwarte doorbraak
een eerdere zwarte president voor zijn doorbraak

Als je niet wílt kún je niet en als je niet kúnt wíl je soms niet meer. Een bekend adagium voor veel hopeloze vaders.

yes, we can.

Wél willen en nu ook kúnnen; dát moeten vele zwarte Amerikanen gevoeld hebben bij de verkiezing van Barack Obama. Ik heb op mijn blog al meerdere keren aangegeven dat Eigenlijk geen van de presidents en vicepresidentskandidaten in de USA vaders veel te bieden heeft. En over bieden gesproken, Biden ook niet dus.

Maar desondanks kan de mentale instelling van het Obama-front een les voor ons zijn.

Zelf was ik afgelopen weken ook niet erg in een constructieve stemming en willen en kunnen hadden mij even niets te bieden.  Dat is soms de realiteit. Maar laat het éven zijn. Laten we opkomen voor wat we belangrijk vinden. Onze kinderen. Een gemeenplaats die ik in het kader van verkiezingen veel gehoord heb. Maar nergens wordt dat punt zo letterlijk genomen als in de vaderbeweging en de beweging voor een humaner familierecht.

De vaderdagspeech van Obama

Geplaatst op

vader versus bitch?

De Amerikaanse presidentsverkiezingen gaan natuurlijk óók over vaderschap, al zal het híer niet altijd opvallen. Zeker de vice-presidentskandidaten Sarah Palin  en Joe Biden hebben op dat gebied hun eigen achtergrond.

Sarah heeft haar macht als gouverneur van Alaska misbruikt om de ex van haar zus eruit te werken.  Dit feit wordt zelfs erkend door republikeinen in haar home-state Alaska. Het is voor veel gescheiden vaders geen onbekend fenomeen. Een hele sociale omgeving wordt tegen je opgezet. Ik kan er over mee praten. Net als veel politiek machtsmisbruik door mannelijke politici in het persoonlijke vlak komen nu dus ook de vrouwelijke politica bovendrijven die er hun hand niet voor omdraaien. Opvallend is wel het agressieve karakter van Palins aanval op haar voormalige zwager.

Joe Biden is als alleenstaande vader geconfronteerd met een uitdaging die een voorbeeld kan zijn voor anderen en laat zien dat vaderschap méér is dan sperma plus recht.  Het woord vaderschap kan alleen bestaan als je er een band mee probeert aan te duiden. En die band is ook sociaal en emotioneel.

Anderzijds, lees ik net op de pagina van de goed geïnformeerde vaderschapscolumnist Glenn Sacks, heeft Biden zich druk gemaakt voor het invoeren van de amerikaanse pendant van het huisverbod, dat ook hier net door het parlement is gejast. De praktijk van dat huisverbod is het aanpakken van (mogelijke, onbewezen) huiselijk geweld waarvan verondersteld wordt dat het per definitie door een man is gepleegd.Ook al is dat vaak niet zo.

Joe Biden wijkt niet af van andere goede vaders die maatschappelijk toch menen het kost wat kost voor vrouwenpunten op te moeten nemen en niet hun eigen positie als vader gebruiken om meer inzicht te krijgen in de maatschappelijke ins en outs van het vaderschap.

Links of rechtsom (anders dan Bos bedoel ik dit nou eens echt letterlijk), blijft het een tour om vaderpunten in verkiezingen te scoren. Maar als het op B-niveau aan de orde is in de strijd om het Amerikaanse presidentschap mag het nu wel eens naar het A-nivo worden getild.

meer info huiselijk geweld
blog Glenn Sacks

Geplaatst op

zwart

Jaren geleden zat ik eens, als enige man, bij een vrouwendiscussie over een zogenaamd toekomstscenario voor het regionale emancipatiebureau. Een van de opmerkelijkste gebeurtenissen daar was een opmerking van een caribische emancipatiewerkster. Dat gedoe over mannen meer betrekken bij de zorg voor de kinderen hoefde van haar niet. We moesten ook maar eens wat specifieker kijken naar de verschillen tussen groepen vrouwen. Caribische vrouwen hadden het altijd zelf en alleen gedaan en dat hoefde voor haar niet te veranderen. Ze betitelde het eigenlijk als een soort racisme om de normen van de blanke emanciaptiewerksters op te leggen aan zwarte vrouwen.

Aan deze gebeurtenis moest ik denken toen ik in de krant las dat de zwarte presidentskandidaat Barack Obama het voorzien had op de afwezige zwarte vader.

Een oproep aan zwarte vaders om je verantwoordelijkheid te nemen is nooit weg. Ik las dat in de States 60 procent van alle zwarte kinderen zonder vader opgroeit. Maar het leek er een beetje op dat Obama ook de schúld bij de zwarte vaders legt. daar denk ik genuanceerder over. Het lijkt er een beetje op dat Barack wat makkelijk zijn éigen gemiste vader projecteert op al die andere. Hoewel; ben wel benieuwd wat die vader van Barack er zelf van vindt trouwens.

In dit geval kunnen we trouwens spreken van enkele vormen van vooroordelen die we genderracistisch kunnen noemen. Ze maken onderscheid naar ras en sekse tegelijk.

Barack Obama mist vaderschap (DePers)