Cookies

weiblichkeitswahn

männlichkeitswahnVroeger hoorde ik ook af en toe bij het soort dat liever zichzelf onderuit haalde, dan kritiek te leveren op feministisch extremisme. De button die u op dit plaatje ziet heb ik wel eens zelf gedragen.

Ja dat zou ik eens moeten proberen een vergelijkbaar plaatje te maken waarop een vrouwelijk geslachtsdeel met een wc-trekker pijnlijk op maximale trekkracht wordt beproefd…. U ziet het al voor u? En het commentaar ook neem ik aan?

zie ook: feminismekritiek

anti-feminisme

Zal je net zien. Schrijf ik (vorige post) even zo voor de vuist weg een pakkend verhaaltje over een vrouw, voel ik me gelijk schuldig. Ja kijkt u ook naar uzelf. Ik ben helemaal geen antifeminist, ik heb echt waar nog een zeker respect ook voor Anja Meulenbelt. In dat artikel van haar waaraan ik refereerde in mijn vorige post, schreeuwt ze om respect (door mannen naar vrouwen). Maar mooi geen brieven van mij beantwoorden. Ik altijd vrolijk groeten als ik haar tegenkom bij van Gennep of op het SP-congres, meer dan een formeel knikje krijg ik niet terug. Op haar weblog heeft ze me wel een keer toegelaten, maar daar werd ik direct op een hoop gegooid met “kwade vaders”, zonder verder op argumenten te reageren. Erg kwaad had ik me niet geuit hoewel ik dat eigenlijk wel had moeten doen. Niks respect van die kant dus. Maar ja je hebt wat over voor de vrouwen van deze wereld, je kropt je kwaadheid even op, tikt een keer extra hard je weblog in en besluit volgende keer dan toch maar precies te doen waar ze om vraagt die Anja. Gewoon kwaad worden, gewoon op haar eigen woorden terugpakken. Niks schuldig voelen. Weg daarmee.

en alweer een noot: voor de nuance wil ik nog wel melden dat Anja de verleiding heeft kunnen weerstaan om een stuk van mij en Rob van Altena te weren uit het boek “Ruimte voor mannen” Dat deed ze meer omdat ze dacht dat ons stuk toch wel tegen onszelf zou werken. zie hiervoor: kritiek van Anja.
mijn vorige post