Cookies

Ingehouden tik op de vingers voor Corine de Ruiter, Universiteit Maastricht laf?

sorops

 WOMENS OLD NETWORK

‘Wel adviseert de commissie om bij eventueel toekomstig onderzoek dat gelijksoortig van opzet is, maatregelen te nemen om om eventuele response bias te corrigeren om op deze manier de inhoudelijke discussie over de uitkomsten van het onderzoek niet te vertroebelen.’
‘De onderbouwing met eerder empirisch onderzoek en theoretische onderbouwing is beperkt. Empirisch onderzoek is vaak gedateerd ( d.w.z: In veel gevallen vaak tien of meer jaar oud). Mij komt voor dat in dat opzicht meer en meer recente literatuur gebruikt had kunnen worden)’
Deze standpunten (van de klachtencommissie en een extern deskundige) die ik, met fout, letterlijk heb geciteerd neemt het College van Bestuur van de Maastricht University over, maar desalniettemin verklaart ze de klacht van Ivo Vrijkotte over precies deze punten ongegrond.
Bijzonder dat het vertroebelen van de discussie het argument moet zijn om een non-response-analyse te maken alsof het niet zou gaan om een methodologische kwestie.
Het angstzweet moet van de bestuurders afgedropen zijn als je dit zo leest. Hoe komt het dat ze zo bang zijn om de Ruiter echt aan te pakken?  Ivo en ik weten dat wel. De Ruiter is gespecialiseerd in een bijzonder soort geweld, coercief geweld (coersive controlling violence) . Niet in de zin dat ze er zo goed over kan theoretiseren maar omdat ze dat graag zelf met verve inzet. Zo bedreigde ze Ivo met smaad en lasterprocedures met de Universiteit als slaghout. De universiteit werd door deze bedreiging over te nemen gecorrumpeerd aan het geweld van  de Ruiter.
Inmiddels sprak ik met verschillende wetenschappers die doodsbang zijn voor de Ruiter. Mijns inziens komt dat ook door haar truc om alles wat man is weg te zetten als gevaarlijk tuig tenzij ze het met haar eens zijn. Anders zijn het  allemaal gevaarlijke vadergroepjes en old-boys-networks. En als mannen ergens bang voor zijn dan is het wel om van vrouwonvriendelijkheid beschuldigd te worden.
Wetenschappers die uit angst hun opmerkingen inslikken dat is de dood in de pot voor de wetenschap. Het sluit mooi aan bij de angstcultuur op justitie en de besmettelijke overdracht daarvan op sommige vaderorganisaties. Want Corine mag dan de impact van vaderclubs groots weergeven in feite stelt het allemaal weinig voor en zitten de echte vaders buiten deze organisaties zich radeloos af te vragen hoe ze zich nog kunnen organiseren als justitie elke keer weer met succes de verdeeldheid organiseert.
Ivo gaat nu voor de volgende fase, de klacht doorzetten naar het landelijke niveau: het Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit. En we zouden het zeer op prijs stellen als de de wetenschappers die hun kritiek anoniem ventileerden eens een keer hun nek uitsteken. We staan er als klokkenluiders nogal eenzaam voor.
Beslissing CvB_Maastricht University Klacht De Ruiter
De oorspronkelijke klacht
Alle blogs over deze kwestie
Over de integriteit van de ‘vaderorganisaties’
PS: het gebruik van de uitdrukking ‘Tik op de vingers’ is uiteraard overdrachtelijk bedoeld.

Klagen over klachten die klagen over klachten die klagen over klachten

Zucht ja…….
Elf maanden geleden begon Ivo Vrijkotte aan een klachtprocedure  tegen de Maastrichtse hoogleraar Corine de Ruijter. De Ruiter werd gebrek aan wetenschappelijke integriteit verweten. In de loop van deze procedure heb ik mijn geliefde volgers af en toe op de hoogte gebracht van de ontwikkelingen die volgens mij kort zijn samen te vatten als een stapeling van coercive geweld (intimidatie, mensen tegen elkaar opzetten; zie eerdere blogs) van de kant van de Ruiter en de Universiteit Maastricht. Ik gebruik die term coercief geweld met nadruk omdat het een term is die deze hoogleraar graag zelf gebruikt om een vorm van huiselijk geweld aan te duiden. Ouderverstoting is ook coercief geweld, en op dat punt zijn we het trouwens eens. Met de details was ik wat zuinig want je moet zo’n klachtencommissie wel even rust gunnen om na te denken. Als daarna de boel maar openbaar wordt afgehandeld komen de details vanzelf wel op tafel. De zittingen in deze zaak werden 4 maanden geleden gehouden. Volgens de regels zou er nu al lang een uitspraak moeten liggen. De commissie deelde mede dat ze nog bezig zijn met wat extra onderzoek. En daar zijn we op zich niet tegen natuurlijk. Maar we willen nu wel graag weten wat er gebeurt.
Verder hebben we aangegeven dat we erg benieuwd zijn wat er uit het onderzoek is gekomen dat de Universiteit in 2015 ook al toezegde te houden naar de handel en wandel van deze hoogleraar in verband met eerder gegrond verklaarde klachten.
Onderstaande video biedt overigens ook wel interessant materiaal over het introspectieve vermogen van de Ruiter. En dit neem ik niet op om Wilders te verdedigen.

Lees de voorgaande blogs om een goed beeld te krijgen.
Wikipedia over coercive control. De term wordt vaak exclusief in verband gebracht met geweld door mannen tegen vrouwen. Op Wikipedia wordt het deze keer redelijk neutraal beschreven.
Brief aan Klachtencommissie Wetenschappelijke Integriteit_voortgang nader onderzoek
PS: In eerder blogs had ik het over twee eerdere gegrond verklaarde klachten tegen de Ruiter. Volgens de Volkskrant zijn het er drie. Ik neem aan dat dat laatste klopt. Sorry voor mijn eerder wat te optimistische informatie.
PS@: Ik zit nog wat te puzzelen met coercive control en coercief geweld. Zie ook de reacties

"Coercive control" door hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter

kind in jezelf
8 jaar geleden maakte ik het introspectieve schilderij; kind in jezelf. Ik maakte het in een periode van zelfkritiek. Ik heb de foto van Corine er toen niet bij genomen, maar ze heeft er wel wat van weg vind ik.

“De benadering van het onderhavige casus door de psycholoog lijkt te zijn gekleurd
door vooronderstellingen en getuigt van datgene dat zij zegt te bestrijden: confirmation
bias. Het heeft er de schijn van dat zij de lezing van F., zoals die wordt ondersteund
door het logboek dat zij heeft bijgehouden, op voorhand voor waar heeft aangenomen uitgaande van de door de psycholoog in dit geschil bij voortduring benadrukte, grote statistische kans dat in vechtscheidingen sprake is van geweld of seksueel misbruik.” (CENTRAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG Beslissing in de zaak onder nummer van: c2014.219 over Corine de Ruiter)

Morgen wordt Ivo Vrijkotte gehoord door de klachtencommissie integriteit van de Universiteit van Maastricht. Ik zal hem daarbij steunen.
De kernkwestie is of Corine de Ruiter al dan niet een aan tunnelvisie lijdt Deze tunnelvisie ook wel confirmation bias  genoemd was in 2014 door het centraal tuchtcollege voor de gezondheidszorg in een ander geval al wel vastgesteld. Kijkt de Ruiter wel goed naar zichzelf of is ze projectief op zowel micro als macro niveau. Die tunnelvisie betreft dan zowel op macro als micro schaal het waarnemen van huiselijk geweld. Ik zal Corine niet beschuldigen van húiselijk geweld want zo intiem ben ik nooit met haar geweest al zat ik wel ongeveer naast haar in een overleg bij de directie van de Raad voor de Kinderbescherming, wel vind ik dat ze zich inmiddels flink schuldig maakt aan een vorm van geweld die ze zelf coercive violence noemt. Intimidatie en vage valse beschuldigingen aan mijn adres. Immers leidde het transparant openbaar maken van de klacht (van Ivo Vrijkotte) tegen haar tot een beschuldiging van smaad en laster waarbij ze de universiteit van Maastricht als slaghout gebruikte.  Enfin dat leidde tot een klacht tegen het klachtpunt van de universiteit bij het college van bestuur van de universiteit. Daarna volgde er een bemiddelingspoging van de universiteit waar ze niet aan mee wenste te werken, bij nader inzien weer wel en toen bleek dat ik Ivo zou ondersteunen toch maar weer niet.  Vervolgens ging de kwestie naar de klachtencommissie wetenschappelijke integriteit op universiteitsniveau. Deze kondigde aan klager en beklaagde apart te willen horen omdat gezamenlijk horen geen doel zou dienen. Vervolgens kaatsten wij terug dat het klachtenreglement een zwaarwegend argument voorschrijft. Toen was het verhaal dat ondergetekende ‘verbaal agressief bejegend’ gedrag naar de Ruijter zou hebben vertoond zonder te markeren om welke uitlatingen het precies zou gaan. Ivo en ondergetekenden protesteerde daarop met een briefje waarna vervolgens de klachtencommissie weer liet weten dat gezamenlijke behandeling geen doel dient. 1 dag voor de behandeling komt Corine de Ruiter met een uitgebreid verweerschrift. Met dit verweerschrift lijkt de tunnelvisie van Corine zich te vergroten in een draaitunnel. Een paar jaar geleden was ik een keer met mijn zoon in Noorwegen aan het wandelen en toen liften we terug naar de hut via een soort spiraaltunnel omhoog. Corine kunnen we daar inmiddels naar beneden zeilend aantreffen vrees ik.
Alles over de klacht
tuchtuitspraak over Corine de Ruiter
tuchtuitspraak 2