Cookies

reblog: Waarheidsvinding – beterschapbeloften of wetgeving?

Hoi Sven, Ik kreeg vandaag van iemand de tekst van je blog over de pogingen tot samenwerking met jeugdzorg. Erg interessante stof. Goed dat jullie zo scherp blijven.
Waar ik me wel vaak over verbaas, ook in je artikel, is het wat negatief kwalificeren van emoties van ouders. Je stelt het eerst tegenover verstandige ouders en later lees ik nog iets over volkswoede. Ik geloof best dat emoties soms het verstand wat in de weg kunnen zitten, maar ik denk dat het omgekeerde nog veel meer gebeurt. Het wegstoppen van emoties leidt tot blokkades in het nadenken. Dat het gedrag van jeugdzorg emotioneert dat ligt aan het gedrag van jeugdzorg. Je moet ouders die hun kinderen af worden genomen niet ook nog eens hun emoties afpakken. Vind ik. Benieuwd naar je reactie. Op je blog was dat niet mogelijk dus ik probeer een herblog met commentaar.
Ruim een jaar geleden (november 2015) hebben Jeugdzorg Dark horse en stichting SOS-jeugdzorg voorzichtig banden aangeknoopt met jeugdzorg Amsterdam (JBRA) om een mogelijke samenwerking te verkennen tussen ouderorganisaties en jeugdbeschermers. Na een wat moeizame aanloop en een verandering van de oorspronkelijke doelstelling van een autisme-voorlichtingsfilm voor scholen naar het organiseren van bijeenkomsten tussen ouders en gezinsvoogden kwam er tenslotte een concreet plan op tafel. De gedachte daarbij was dat het mogelijk moest zijn om met ontwikkelde ouders en welwillende gezinsvoogden een gemeenschappelijke grond te vinden over een jeugdzorg die echt in het belang zou handelen van ouders en kinderen. De workshop ‘Allemaal Gekkies?’ werd geboren waarvan de titel aangaf dat niet alle ouders emotionele en pedagogisch onbekwame
Lees verder:  Dark horse Essays: Waarheidsvinding – beterschapbeloften of wetgeving?