Cookies

hoog hangen

“die jeugdzorger zouden ze aan de hoogste boom moeten opknopen” meent advocaat van Ruth uit Eindhoven. En daar had hij goede redenen voor. Er zijn ook nog góéde advocaten.

Omdat jeugdzorg net doet of ze niet snappen dat het hier om een uitdrukking gaat, moet deze advocaat nu voorkomen wegens bedreiging. Vandaag 11.15 in de rechtbank Den Bosch. openbaar. Ik ben er zelf niet bij, maar elk bericht aan mij hierover is welkom.

Uiteraard mag er namens de jeugdzorg wel op dezelfde manier gedreigd worden blijkbaar. Zo zei ooit een advocaat van jeugdzorg tegen procesvertegenwoordiger Jan Hop: “Ik acht het rechtvaardig dat de heer Hop moet bloeden“. Kijk wij snappen wel dat die advocaat niet echt een plan had om Jan Hop neer te steken.

Ik ben er voor om de medewerkers van bureau jeugdzorg stuk voor stuk de duimschroeven aan te draaien, door de plee te trekken en aan de haren bij de werkelijkheid te slepen.

Vandaag is het mijn naamsfeest st.Joseph (in Limburg st Joep). Ik hoop dat vader Joseph deze advocaat, die in kwestie een vader hielp, een handje wil helpen.

meer info

nagekomen: deze zitting is woensdag niet doorgegaan. De dagvaardiging was ingetrokken. Dit betekent niet dat de vervolging van de baan is. Er is geen seponering. Ik kom er in een volgend weblog op terug.

kinderhandel

money makesKinderen worden bij Chinese ouders met geweld weggehaald en aan Nederlandse adoptieouders verkocht. Dat is ongeveer de strekking van een netwerk-item van vanavond. Chinezen hebben goed naar ons gekeken om te zien hoe je dat soort praktijken moet verdedigen. Het belang van het kind natuurlijk.

Het wrange is dat ik toevallig een paar Chinese adoptiekindertjes ken. En dan is de verleiding toch weer ongewild groot om te zeggen dat ze het nog niet zo slecht hebben.

Het heen en weer schuiven met Nederlandse kinderen gebeurt óók onder het motto belang van het kind. Het líjkt geen handel. Maar het is het wel. Een hele jeugdzorgindustrie verdient er hun brood mee. Kinderen worden met politie en kinderbescherming weggehaald bij hun ouders. De redenen zijn vaak dubieus. Maar altijd belang van het kind…. en met justitia-keurmerk. Echt handjeklap van hier mijn kind en daar jouw geld komt hier nog maar weinig voor. In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw overigens nog wel. Toen werden er door Nederlandse kindertehuizen ook kinderen verkocht aan adoptieouders.

Die Chinese ouders hebben het heel erg moeilijk en ik hoop ook dat Eric van Muiswinkel het meepakt in zijn China-boycot. Nederlandse ouders die hun kinderen zien verdwijnen in de duistere armen van vadertje staat krijgen die aandacht helaas (steeds) minder. Maar gisteren belde er een vader dat ie er wat aan ging doen met Netwerk.

Een al weer bijna jaar oud alarmerend volkskrantartikel internationale adoptie

stasi

Jos Lamé, de directeur van het RIAGG Rotterdam moet weg omdat hij vindt dat de jeugdzorg te stalinistisch wordt. Logisch dan wel dat hij dan ook zelf weg moet; immers een bevestiging van zijn stelling.

Stasi, razzia, maffia en nu ook stalinistisch. Dat maakt al 4 ia woorden die met de jeugdzorg zijn te verbinden. En niet alleen Jan Hop doet dat (tot ongenoegen van de betrokken justitiële maffia) maar ook de Trouw had het eerder over Stasi-methodes bij justitie.

Jos ageerde vooral tegen het het “megalomane, absurdistische” elektronisch kinddossier.

Wethouder Geluk die erover gaat vindt het allemaal wel jammer. Geluk gaat vóór luidt de kern van zijn reactie.

ia!

centra gezin geenzin

Al in de zeventiger jaren pleitten mensen als Mulock Houwer en Peter Hoefnagels voor het decentraliseren en reorganiseren van jeugdzorg op wijkniveau. Eervorig jaar hoorde ik Agnes Kant het nog als de sublieme oplossing presenteren voor het gebrekkige functioneren van de jeugdzorg. Maar toen waarschuwde ik haar al dat die decentralisatiegedachte mooi is als……

En wat ik toen zei is precies wat Adri van Montfoort nu beweert in Trouw : ‘Nieuwe jeugdcentra registreren, terwijl ze moeten luisteren’ oftewel het is een tot de wijk vertakte bureaucratie geworden; in plaats van een groep hulpverleners die dicht bij de praktijk staat. ” Zij zijn bedoeld als buurtsteunpunt voor ouders met opvoedvragen, maar dreigen zich vooral bezig te gaan houden met controle. „Het kabinet legt in de uitvoering te eenzijdig de nadruk op beheersing, het registreren van problemen van kinderen,” vindt Van Montfoort”

Kinderen moeten op de eerste plaats door hun ouders worden opgevoed, en dat vergeet de overheid…… vindt ook van Montfoort.

artikel Trouw; klik ook door naar het achtergrondartikel
zie ook blog Vangen….we krijgen onze kinderen terug

Nederland een rechtersdictatuur

Rechtspraak is een vergeten onderdeel van de democratie. En dat is wel zo gemakkelijk…. voor de rechters. Rechters dulden geen tegenspraak. Nou ja… een beetje dan. Maar als iemand door heeft dat er in die rechtbanken dikwijls niet openbaar maar geheim wordt rechtgesproken, er ook geen publieke uitspraak is ( wat volgens art 6.1 Europees verdrag voor de rechten van de mens absoluut moet) dan krijg je gewoon het woord niet in Nederland, want iedereen is bang voor rechters. En niet voor niets. Rechters kunnen je namelijk terugpakken. Dat klinkt zwaar, maar het is waar. Dat heeft ook Jan Hop nu weer voor de zoveelste keer ondervonden. Hij mag twee jaar lang niet meer als procesvertegenwoordiger optreden in de rechtbank Zutphen. Omdat hij heeft gezegd dat er bij de jeugdzorg allerlei onfrisse praktijken zijn. Iets wat hij volstrekt heeft aangetoond. Onder andere in de zitting waarin het ging over de vraag of hij de deur kon worden gewezen.

Voor dat aantonen moet je dan overigens niet in de uitspraak zelf kijken (het mocht eens iemand op een idee brengen) maar in de weergave van de mensen die op de publieke tribune zaten.

Kinderrechter Quik-Schuijt kan rustig op de radio beweren dat slechts een kleine minderheid van vaders problemen met kontakt met hun kinderen heeft. En die paar zijn dan ook een beetje gek. Volgens Quik-Schuit dan. Daar bedoelt ze mij onder andere mee. Een leugen en een infame beschuldiging zonder enige grond.

Ik maak me zo kwaad dat ik nu besluit morgen dit verhaal af te maken (in deze post of in een vervolgpost). Nu de goedheilig man. Misschien kan zwarte Piet de Zutphense rechters effe in de zak stoppen voor een enkele reis Spanje.

dossier Nederland een rechtersdictatuur
vorige post: de rechtbank zutphen wil haar kritikaster kwijt
de vervolgpost: moergrobben (rechtersdictatuur 2)
verslag zitting Hop
uitspraak Jan Hop
Over de openbaarheid van uitspraken

De rechtbank Zutphen wil haar kritikaster kwijt


Jan Hop bestrijdt met een grote hoeveelheid procedures, namens gedupeerden, het machtsmisbruik van de monopoliebedrijfstak familierecht. Het is dan ook een wonder dat er nu een rechtbank opstaat die zegt dat hij méér aangiftes, méér hoger beroepen en klachtprocedures moet voeren. Ze willen hem desalniettemin weigeren als procesvertegenwoordiger.

De rechtbank Zutphen, waar vader Jan Hop ooit zelf klant was, voelt als geen ander de hete adem van deze fabuleuze autodidactische procesvertegenwoordiger in zijn nek. Ze hadden daar genoeg van al zijn aantijgingen tegen rechters en voogdijmedewerkers. Corrupt, vals, bedrieger, stasipraktijken, razzia. Het vervelende voor hun is dat Jan die aantijgingen aan hun, allemaal perfect kan staven. En meestal doet hij ook aangifte als het om strafbare feiten gaat. Ook tegen rechters. Een groot probleem daarbij is dat veel politiebureaus dit soort aangiften simpelweg weigeren op te nemen. Zelf ben ik een keer een politiebureau uitgekogeld omdat ik aangifte wilde doen tegen de Raad voor de Kinderbescherming. En in plaats dat die agenten vervolgd werden werd ik vervolgd ( in eerste instantie veroordeeld in beroep vrijgesproken). Ook Jan verhaalde weer van zo’n politiebureau.

Nou die paar aangiftes en klachten die nog niet waren gedaan moest Jan dan maar snel gaan doen vond men. Dat beweerde men althans in de procedure tegen Jan waarin zij hem het recht wilden ontzeggen als procesvertenwoordiger op te treden.

Afijn, alles bijelkaar een mooie gelegenheid voor Jan om zijn verhaal nog eens in de grote samenhang, voor publiek, neer te zetten. Jan bedankte de rechters daarvoor en ook rechters deden hun best om vriendelijk te blijven; dat spelletje hebben ze op hun communicatiecursus wel geleerd. Desalniettemin is het nettoproduct van deze vertoning waarschijnlijk dat alleen nog maar advocaten als procesvertegenwoordiger worden toegelaten. Advocaten die bang zijn om hun mond open te trekken als ze een rechter zien. Laat staan dat ze durven te wraken. Iedereen is bang voor de rechterlijke macht. Er is geen gezag maar intimidatie en gebrek aan democratische controle.

een uitgebreider verslag op de website papa.nl.nu
de site van Jan Hop
mijn aangifte in Zwolle