Cookies

Smeden op school

Jongens komen hier aan hun trekken
Ik schreef hier al vaak over de feminisering van het onderwijs.  En klaagde ik vaak  over de beroerde omgang van met name het vrije-school-onderwijs met vaders. Gisteren was ik, samen met mijn zoon Joshua, op de open dag van de middelbare vrije school De Berkel. En…niets te klagen. We waren vooral onder de indruk van de geweldige inschoolse smederij. Iets wat veel jongensharten steelt. En terecht. Sowieso een school die met recht kan zeggen dat ze hand, hart en hoofd bij het onderwijs betrekt.  En in zo’n smederij zie je dat ze verbonden zijn.  Nou maar hopen dat ze ook goed met vaders omgaan.

kippen en hanen

Een beetje haan kan wel dertig kippen aan. De baas zijn, zo u wilt. Maar als je als student met dertig kippen en maar een paar hanen in een hbo-klas zit kun je het er maar moeilijk mee hebben.
Toen ik een aantal dagen geleden op de Hogeschool van Amsterdam op bezoek was maakte iemand mij attent op het volkskrantartikel met het bijzondere kop: Niet meer met drie jongens tussen dertig kippen. Dit is een gepromoveerd citaat van een student van de hogeschool Utrecht. “Opmerkelijk voor de Volkskrant die toch zo bekend staat als feministisch angehaucht” gaf mijn zegsman als zijn mening.
Toen ik van de week op zoek ging naar een digitale versie van het artikel bleek de kop op de site van de volkskrant inmiddels geneutraliseerd tot “Nooit meer alleen tussen de meiden”. Voelden enkele studentes zich beledigd of was het een politieke correcte censor die toesloeg?

De genoemde hogeschool experimenteert met speciale jongensklassen, met een meisjesminderheid. Wat maakt jongens gelukkiger in een jongensklas? Dat ze niet meer betutteld worden. Want van betutteling worden ze lui. Concurrentie, niet met zijn vijven achter één computer. De paar meiden tussen de vele hanen zijn ook tevreden. Minder geroddel, gemoedelijker.

Het is goed dat er aan de verschillende onderwijsculturen van jongens en meisjes aandacht wordt geschonken. Door feminisering van de onderwijscultuur dreigen jongens achterop te komen. Niettemin zou ik niet uit het oog willen verliezen dat er ook jongens zijn die de wat meer feminiene sfeer kunnen waarderen. En andersom er dus ook meiden zijn die het wat meer hanige wel zien zitten. Leerzame momenten voor studenten van een maatschappelijk-werk opleiding. Af en toe wisselen dus.

Ondertussen prijs ik mij dus gelukkig dat ik op de terugweg van Amsterdam in de trein een verweesd gedrúkt exemplaar van de volkskrant van 3 december tegenkwam. Nu kan ik toch ook de oorspronkelijke koptekst nog archiveren.

De tweede versie van het volkskrantartikeltot: Nooit meer alleen tussen de meiden

besnijden

Er is een verschil tussen de benadering van mannelijke en vrouwelijke kinderen als het gaat om mishandeling. Dat was de korte samenvatting van een van de artsen in de NOVA-uitzending van woensdag.

Meisjesbesnijdenis mag niet en wordt in Nederland te vuur en te zwaard bestreden. Jongensbesnijdenis wordt de facto geaccepteerd. Een rede om met twee maten te meten zou kunnen zijn dat meisjesbesnijdenis zo’n veel ernstiger ingreep is. Dit blijkt echter lang niet altijd waar. Jongensbesnijdenissen zijn een fikse ingreep met mogelijke complicaties. Er zijn veel meisjesbesnijdenissen die minder erg zijn. Ook die erger zijn, ja. Jongensbesnijdenis is soms ingrijpender maar wordt als vanzelfsprekend afgedaan.

Het is in Nederland en de westerse beschaving meer in het algemeen gebruik en vaak wet, dat kinderen onder de twaalf jaar niet zomaar dit soort ingrepen mogen ondergaan als daar geen strikt medische noodzaak voor is.

Jongensbesnijdenis is een ongevraagd brandmerk . Zoals koeien vroeger een brandmerk kregen om aan te duiden bij welke eigenaar ze hoorden krijgen kinderen een brandmerk om te kunnen zien bij welk geloofsgenootschap ze zijn aangesloten.  Bij koeien doen we het niet meer…..

De uitzending is nog terug te zien op de site van NOVA
Michael Schaap maakte een paar jaar geleden een kritische film over zijn eigen besnijdenis

uit wikipedia (onder licentie BY-SA):
Jongensbesnijdenis is in een aantal niet-strafrechtelijke rechtszaken aan de orde gekomen. In arrest van 23 mei 2007 heeft de Hoge Raad in feite geoordeeld dat jongensbesnijdenis een ernstige vorm is van mishandeling of aantasting van het menselijk lichaam (LJN: BA6061). De rechtbank Zutphen zag in een uitspraak van 31 juli 2007 dat jongensbesnijdenis een ingreep is, die medisch gezien niet noodzakelijk is en bovendien onomkeerbaar (LJN: BB0833).
De Nederlandse regering stelt zich op het standpunt dat besnijdenis van jongens niet strafbaar is. Naar aanleiding van kamervragen van Ayaan Hirsi Ali antwoordde toenmalig Minister van Justitie Donner dat verwijdering van de voorhuid geen lichamelijk letsel oplevert, omdat het besnijden van jongens vooral zou gebeuren uit religieuze en hygiënische overwegingen.

Go Ahead

josh-ahead1Go Ahead, oftewel ga vooruit. Zo’n twee keer  in het jaar bezoeken we de Go Ahead- tribune. Helaas meestal om te zien dat ze verliezen, weinig vooruitgang dus. Een groter verschil tussen de opeenvolgende bezoeken is het gedrag van Joshua. Hij heeft er hoe langer hoe minder moeite mee om haantje de voorste te zijn als het gaat om jolig supportergedrag. Vooral samen met de andere boys. Jongens; hoewel ik hier (foto) even een hoofddoekje in meende te kunnen herkennen. Had ik toch nog iets over de verhouding man-vrouw in het voetbalstadion willen schrijven? Ach laat maar een keer.

feminisering weerlegT?

0001
…denkend aan vrouwendag………….

Het is weer internationale vrouwendag. Dus laten we het over feminisering hebben. We citeren Saskia de Hoog op de voorpagina van het blad EQ-Matters van de feministische organisatie E-Quality;

“Het zou niet goed zijn voor jongens om alleen vrouwelijke leerkrachten te hebben; dit zou een negatieve invloed hebben op hun schoolprestaties. In de monitor wordt deze veronderstelling weerlegt: alleen op de basisschool werken meer vrouwelijke leerkrachten dan mannelijke. Op de basisschool zijn de prestaties van jongens en meisjes echter nagenoeg hetzelfde. Pas na de basisschool ontstaan de verschillen en zijn meisjes koplopers. Conclusie is dan ook dat de feminisering van het onderwijs geen aanwijsbare invloed heeft op de schoolprestaties van jongens.”

Een opmerkelijke spelfout in deze quote zou te denken kunnen geven over de kwaliteiten van het onderwijs aan meisjes. Gemeen gedacht zou die fout gemaakt kunnen zijn om …… Maar he… is dat nu een logische gedachtegang dat, als de prestaties van jongens pas na de basisschool relatief slechter zijn, er dus niet gesproken kan worden van een feminiserend falen van de basisschool. Waarom heet die school eigenlijk basisschool? Omdat ze (al dan niet) een basis legt toch?

Ik wil hier meer van weten.

Nog gemener gedacht zou ik kunnen stellen dat bovenstaand citaat aantoont dat het niveau van meisjes alleen maar hoger líjkt omdat hun fouten door de vingers worden gezien en zo’n wankele argumentatie zo maar in een ruim verspreid, gesubsidieerd blad terecht kan komen.

Of is mijn logisch denken juist mijn zwakte. Niet genoeg gefeminiseerd. Nog echt jongetjesonderwijs op de HBS-B genoten.

Maar wie weet zie ik nog van alles over het hoofd en ben ik gewoon dom.

U hoort van mij. Maar reageert u ook vooral zelf op mijn ijdele gedachten, en mijn eigen spelfouten natuurlijk.

Het betreffende blaadje van E-quality
De emancipatiemonitor zelf; met wel veel meer nuances maar…..

stout

De gevoelsbetekenis van het woordje stout zou wel eens samen kunnen hangen met de mate van emancipatie van jongens. Als we weer stout mogen zijn, mogen we ook weer jongen zijn.

Denkt u nu: ah nee dat kan toch niet je mag niet stout zijn dan zou u wel eens in de categorie kunnen vallen van mensen die niet aan de emancipatie van jongens mee werken.

Denkt u echter wat leuk dat er weer stoute jongens zijn die in een boom durven klimmen dan zit u mogelijk aan de goede kant van de lijn.

Het woord stout betekent van oudsher namelijk “moedig”, maar heeft in de loop der tijd hoe langer hoe meer de betekenis gekregen van licht-crimineel. Dat heeft iets te maken met een zekere neiging om in het verlengde van dat bomen klimmen ook de appels te zien verdwijnen. Mag je natuurlijk best iets van zeggen maar ach….

Ook ik wens stout te kunnen zijn. Ik had het er gisteren met iemand over. Stout zijn mag niet meer, want je wordt tot op de milimeter gecontroleerd.
Nou wat wij dachten; daar worden we nu juist crimineel van. Er is geen elastieke grens meer, waar die er best wel kan zijn en er zijn blijkbaar eindeloos rekbare elastieken voor echte criminelen zoals …. (ach leest u de rest van mijn blogjes).

Van stout zijn leer je dat je de grens mag zoeken.

roze

Als schilder ben ik natuurlijk gebaat bij alle kleuren van de regenboog. En ook de kleuren die er niet inzitten (die vergeten we nogal eens). Zoals de kleur roze waaraan wat merkwaardige associaties zijn verbonden.
Zo heb je de roze brillen en de roze wolkjes. Maar ook de roze laarsjes en roze kinderkamers van meisjes. Je zou bijna zeggen dat meisjes en vrouwen de wereld dan wel met een roze bril moeten bekijken willen ze er nog lol aan beleven. Soms zetten ze hun bril even af en dan ziet de wereld er bikkelhard uit. Help er lopen hier jongens rond….

Berichtje van Dennis over de kleur roze: “De buitenschoolse opvang is veel te veel een meidenplek in meidenkleuren met meidenspullen. Jongens moeten vaak uren doorbrengen in een roze ruimte waar je vooral niet te veel mag bewegen. Jongens hebben nu heel vaak het gevoel dat ze op de slaapkamer van hun zusje moeten zitten als ze op de bso zijn”

Dennis is een van de erg weinige mannelijke werkers in de kinderopvang en zelf vader. En Superheld (zie hieronder). Hij schreef een aantal mooie weblogs over zijn ervaringen op de kinderopvang. Over de slechte informatievoorziening aan gescheiden ouders daar, de werkomstandigheden specifiek voor mannen en de magere visie op jongens in de opvang. De moeite waard om te lezen.

deze weblog ( en andere; zie rechts) van Dennis. (archive.org)

op de vrouw spelen

Helpen! roept de vrouwelijke coach van het dappere, exclusief vrouwelijke pupillenvoetbalteam naar haar meiden als een van hun in de knel komt. Ik maak me wijs dat ik die (weinig specifieke) aanwijzing bij de coaches van het team van mijn zoon nooit gehoord heb, en vraag me af of dat helpen wellicht iets is wat vrouwen hier leren. Nou vast niet, het zit er in die algemeenheid bij vrouwen beter in gestampt dan bij jongens. Het heeft ook niet mogen helpen. De jongens wonnen met 20-0. De leiding kwam onze jongens nog vragen, of het ook 18-0 mag worden (er was al wat onduidelijkheid), dat zou dan ook eervoller zijn voor de meiden. Ik kon daar wel in meevoelen. Maar de jongens waren bikkelhard. De scheidsrechter had 20 gezegd, en we moeten ook aan ons doelsaldo denken.

Bij de schaakbond denken ze over dat soort zaken anders. Terwijl er, anders dan bij het voetbal, weinig redenen zijn om aan te nemen dat vrouwen in aanleg minder goed kunnen schaken worden meiden daar flink positief gediscrimineerd. Toen ik een paar maanden geleden met mijn zoon meeging naar het nationale pupillentoernooi bleken daar diverse dames met meerdere bekers voor dezelfde prestatie te worden beloond. Immers als een meisje de beste bleek in haar leeftijdsklasse kreeg ze daarvoor een beker. Maar omdat ze daarmee ook meteen de beste meid was, kreeg ze daarvoor ook nog een beker.

Hoewel er wel minder meiden meededen bleek uit niets dat die het minder konden dan de heertjes. Zowel ik als mijn zoon waren daarover niet te spreken. Niet dat hij in een ander systeem wel een beker had bemachtigd, maar uit principe. En eigenlijk ook omdat het ons voor die meiden ook maar niets lijkt om zomaar twee bekers mee te krijgen om niets.

Ik wens de meiden van Diepenveen veel sterkte met de de keuze om als meisjeselftal aan de gemengde ( maar in meerderheid jongens) competitie deel te nemen. Ik prijs hun moed.

zie ook: http://joepzander.nl/ogv.htm