Cookies

Medea

“Naar de onschuld van een kind dat door een moeder wordt bemind en dat met liefde wordt gegijzeld” zingt Joop Visser. Toen ik twintig jaar geleden bezig was met mijn hongerstaking voor de rechtbank Deventer kreeg ik dat lied van iemand te horen en het heeft me nooit meer losgelaten. Later vroeg ik Joop Visser of ik een stukje van de audio op internet mocht zetten. Ik kreeg wel een vriendelijke antwoord en een CD van hem als dank voor de door mij opgestuurde actiekaart PAPPA. Maar verder een duidelijk “nee”. Later ben ik wel zo vrij geweest om uit zijn lied te citeren op de tweede pagina van het eerste boek dat onder mijn naam (redactie) werd uitgebracht in 1999. In 2004 werd het lied op indrukwekkende wijze gebruikt bij een dramatische actie van een vader bij de Raad tegen de Kinderbescherming. De actie gebeurde onder de paraplu van Fathers4justice, in die tijd een fantastische actiegroep die echter op effectieve wijze kapot is gemaakt. Het filmpje dat ik nog ergens vandaan heb kunnen redden is van wat mindere kwaliteit, maar dat doet niets af aan de zeggingskracht, integendeel. Zie ook die twee mensen, volgens mij kinder”beschermers” die zich geen houding weten te geven. Verder een toespraak door Andy Work, destijds de Nederlandse voorman van Fathers4Justice. De vader leest een soort afscheidsbrief voor.
http://youtu.be/rWKREnUEDdA.
Hoe kom ik er ineens bij om dit filmpje nu te plaatsen? Wel op mijn favorite boublog (zie vorige post)stonden ineens liedjes van Jaap Fischer, het oudere alter ego van Joop Visser. En verder zong ik een paar liedjes van hem op het tuinfeest van mijn alomgeprezen Schoutenweg vorige week. Mocht u meer willen horen van Fischer/Visser dan kunt u eens op boublog kijken. Kunt u gelijk kijken hoe Boudine reageert op het liedje Medea want volgens mij heeft ze het niet zo op vaders. Voor het overige zijn we het over alles zo’n beetje eens trouwens.

PS: Ah u moet zeker daar even meelezen. Boudine heeft wat moeite met mijn uitspraak “heeft ze het niet zo op vaders” Ze heeft het wel op vaders, maar op een speciale manier. Een manier die me heel bekend voorkomt maar die ik moeilijk kort kan verwoorden. Leest u liever op haar blog mee dan kunt u zelf oordelen.

Boublog over Visser/Fisher
Dossier vaders en de musen
mijn hongerstaking 20 jaar geleden

Vaderschap in een hokje

R4 detail hokjes
Hokjesdeel uit mijn schilderij R4 ©Joep Zander

Joop Visser is zo’n man die in geen enkel hokje wil passen. Daar moest ik aan denken toen ik een handleiding voor/voor mezelf schreef op mijn wikipedia-gebruikerspagina. Toen ik nog jong was wilde ik al niet erg in het hokje Jos passen. Joep leek me leuker. Zo veranderde Jaap Fisher zijn naam in Joop Visser. Elke keer pas ik niet in het hokje waar een ander me net lijkt te hebben gezien.

“Ik kijk teveel naar mezelf zei een vriend een keer (tot ik een keer naar hem keek). Dat is dan weer het ómgekeerde van een missionaris die vooral anderen wil bekeren. Tegen die communicatiespecialist vertelde ik dat ik net altijd in een ander hokje te vinden ben dan waar je me zoekt, en als je me vindt ben ik daar al weer weg. Zoiets als zo’n elementair deeltje dat nooit zit waar je het waarneemt (help me even heren en dames fysici, want ook fysicus ben ik maar heel even). Little boxes all made out of ticky-tacky.” (verder? zie link naar handleiding hieronder)

Alleen “vader”, in dat hokje houd ik me graag staande. Ook van dat hokje weet Visser het een en ander af.

Zegt ze “doe eens wat leuks met de kinderen”
Zegt ze “doe ook eens wat leuks met de kinderen”
Doe ik wat leuks met de kinderen
Doe ik wat leuks met de kinderen
Zegt ze “je probeert tussen ons te komen”

Mooier dan Joop kan ik het weer niet zeggen. Het is het beeld wat ik, in mijn denkhokje, wel eens betitel als Dominant permissief. Volgens mij kom je het veel tegen in opvoedingssituaties. Ik zie het doorschemeren in de interviews die ik met slachtoffers van ouderverstotingssyndroom houd. Ik zie het doorschemeren in mijn eigen opvoeding. Maar het is moeilijk te herkennen omdat het zo aardig lijkt. Daar heb ik Joop dan weer voor nodig. Denk ook even aan zijn prachtig beeld: “Dat door een moeder wordt bemind, En dat met liefde wordt bedrogen, Drie, vier, vijf, zes, zeven jaar” (Medea)

Vaderschap is dus het hokje waar de klappen vallen omdat je er niet zomaar uit vlucht.

Een hand-leiding voor/voor mezelf. Benieuwd? Echt waar? Neemt u mij aan de hand dan? Zoals moeder de kinderen in de hand neemt in het couplet van Joop? Ach….

“Zegt ze…”

Ah de pagina (Handleiding voor/voor Joep) over vooroordelen is weggehaald van mijn wikipediaaccount, dat vonden ze daar allemaal maar bedreigend. Lees een kopie hiervan en beoordeel zelf wat daar mis mee zou kunnen zijjn (persoonsbelediging, privacyschending, verstoring werksfeer op wikipedia?)

Pedo

stop kindermisbruik

De verdachte in de grote Amsterdamse ontuchtzaak is een donkerblonde een donkerogige, een  homo, een Let, een man. Gooi eruit wat niet relevant is en streep door wat geen beoordelingskriterium mag zijn.

Eerst dacht ik nog erover om er hier uitvoerig bij stil te staan dat er meer mannelijke pedoseksuelen zijn dan vrouwelijke. Maar ontdekte ik wat afkeer van dit soort gecijfer toen ik dat voor de andere kenmerken wilde uitzoeken.

Er resten een aantal eenvoudige opmerkingen. Het lijkt me dat de hoofdoorzaak gezocht moet worden bij de combinatie van slechte kwaliteitsbeheersing en commerciële verlokkingen. Geld verdienen aan kinderen door ze in slechte crèches in te vangen en er eigenlijk alleen naar om te kijken voorzover het niet anders kan; als de GGD op de stoep staat, en dan nog niet eens. Louis Tavecchio wees er al jaren op dat er iets mis was.

Pedoseksualiteit zit ingebouwd in veel van de organisaties die in Nederland te maken hebben met jeugdverzorging en jeugdbescherming.  Kinderbeschermers, justitiebeambten hebben een eindeloze macht. Als er ergens te makkelijk misbruik kan plaatsvinden dan is het daar. Als er ergens moeilijk wat boven water kan worden getild is het daar. Als er iets frustrerend werkt op de aanpak is het wel de boter op het hoofd van de mensen die het moeten aanpakken. In dit verband moet er bijvoorbeeld  nog steeds een keer goed gekeken worden naar de kwestie Joris Demmink; de justitiesecretarisgeneraal die al jaren geleden volgens de NOS toe heeft gegeven dat hij niet zo erg op leeftijd lette bij zijn homoseksuele contacten. En waar nog steeds veel onder tafel lijkt te liggen.

Het lijkt me passend weer eens af te sluiten met mijn favoriete songwriter Joop Visser ( uit het lied “Het uiterlijk”)

Laatst dacht ik nog “ha een kinderrechter”
Bleek ’t een pedofiel te zijn
En laatst dacht ik “he een pedofiel”
Was ’t gewoon een kinderrechter

Of nee toch nog een afsluiter.  Stop stop stop seksueel ( en overigens ook ander) misbruik van kinderen. Nog een keer een filmpje waar ik al eerder aandacht voor vroeg en dat er alles mee te maken heeft. [youtube=http://www.youtube.com/watch?v=RBbmVzd9-cU]

Vaderschapsdiscriminatie

“Op een mooie pinksterdag” is volgens filosoof Ger Groot het aangrijpendste Nederlandse vaderlied. Het is het lied van “Vader is een nul en vaders is een hypocriet” en ’Vader is er enkel en alleen maar voor de centen/en de rest is flauwekul.’ Vaders hebben zich volgens Ger te laks gedragen onder de overheersende moedercultuur.

Een prachtig artikel van Ger Groot in de Trouw van afgelopen weekend rakelt stof op. Het artikel is een mooie bewerking van een lezing die Ger hield bij het symposium bij de uitreiking van de vorige vaderdagtrofee. Het geeft goed aan hoe moeilijk de positie van vaders is en hoe ze links en rechts als overbodig worden beschouwd, en hoe onterecht dat is.

Zelf gaf ik op het zelfde symposium ook een lezing, direkt na Ger nog wel. Daarin benadrukte ik de repressieve aspecten, de ontvadering, de vaderdiscriminatie. Als ik daar ter plekke een liedje aan had gekoppeld dan was dat wellicht Medea geweest van Joop Visser.

Hij kan z’n vader niet meer zien
Hij kan z’n vader niet meer horen
Hij kan z’n vader wel vergeten
Hij heeft z’n vader al verloren
Omdat z’n vader plundert
Omdat z’n vader moordt
En omdat z’n vader niet meer van ‘m houdt
Omdat z’n vader slecht is
Omdat z’n vader weg is
En gewoon omdat z’n moeder met een anders is getrouwd

Wat ook Ger dus vergeet is de bikkelharde vaderschapsdiscriminatie waarbij wetenschappers om het hardst roepen dat vaders er niet toe doen, extreem-feministen dat vaderschap slecht is en in de praktijk in elk gevecht het onder die condities onmogelijk blijkt om een onvoorwaardelijk vaderschap uit te oefenen. Of je nou feministisch aangepast bent of niet. Of je de helft van de zorg deed of niet.

Autoritatief vaderschap wordt als paternalistisch dominant en dus slecht weggezet. Als je daarvoor gáát liep je de laatste decennia een flink risico dat je vrouw opstapte met alle nare gevolgen van dien. In bijna de helft van de gevallen kon je het contact met je kinderen wel schudden. Maar ook de aangepaste mannen/vaders werden op den duur als compleet overbodig de hoek in geveegd. Vaderzijn bestond niet of was slecht. En autonoom vaderschap al helemaal niet. En die tijd is nog lang niet voorbij.

Natuurlijk ben ik het met Ger eens dat mannen zich wat minder slap op moeten stellen. Maar hij zou zich moeten beseffen dat kinderen een machtsmiddel tegen vaders zijn geworden. Dat klinkt heel erg en dat is het ook. Als maatschappij kijken we liever niet in die beerput van conflicten die zich rond kinderen afspelen. “Ze zullen het wel allebei schuld zijn”, en “waar rook is is vuur”.

Als er dan toch vuur is, laten we dat vuur in onze stem in onze harten spreken, laten we die toorn verkondigen. Laten we een einde maken aan vaderschapsdiscriminatie.

Het artikel van Gert
muziek bij vaderschap
Medea van Joop Visser; hele tekst

Ma(na)ger

“Onze Jan is manager geworden” is een liedje van mijn favoriete zanger Joop Visser. Het beschrijft heel goed de leegte die, met leegte gevuld, toch geld oplevert voor de zakkenvuller.

Vooral in de jeugdzorg is de managerscultuur een plaag die méér dan zómaar vervelend, desastreus is voor kinderen en ouders. Dat punt dringt ook langzamerhand door in de hoofden van Rouvoet en (vandaag) de NVG.  In plaats van de slappe oplossingen en vaag gemopper van partijen van links tot rechts heeft tweede kamerlid Fleur Agema daar een goede oplossing voor. Laat een tijdje de werkvloer managen en zet wat managers met de handen aan het bed, vertelt ze vandaag in Trouw. Dit gaat niet specifiek over de jeugdzorg, maar daar gaat Fleur ook wel over. Zó ziet drastische verandering er inderdaad uit. Ik moet er wél direct bij zeggen dat Fleur heel wat anders is dan Geert.  Ik vind Geert Wilders gevaarlijk (zie linken hieronder). Het is dan ook duidelijk dat Fleur worstelt met een paar PVV-standpunten. Eigenlijk zijn we geen elite-partij zegt ze; maar de PVV wil toch ook geen verhoging van belastingen voor meer zorg.  Ze is er nog niet uit zegt ze.

Een tijd geleden viel Fleur al op door haar uitspraak dat het negeren van omgangsrecht (beetje verouderde term voor het recht op gezamenlijke zorg door de ouders) natuurlijk gewoon, niet lullen, tot een boete zou moeten leiden.

Misschien kan de PVV ook s zo’n managementshift doen en Fleur aan de top zetten. Of misschien moet Fleur wel naar de SP.  Daar zal ze wel eerst haar krijtstreeppakje moeten inruilen voor een strijdkreetpak.

mijn visie op Wilders in het Engels
het artikel in trouw over Fleur en de zorgen over de zorg ( het krijtstreeppakje is helaas alleen in de papíeren Trouw te bewonderen)