Cookies

Pedagoochstelaars

SC20121108-120015-1
Zo had ik ooit een mannelijke pedagoochelaar afgebeeld. Dit kan dus worden beschouwd als een opsoringsbericht.

‘Tsja het zijn allemaal vrouwen die bij ons lesgeven’ was het antwoord van een docente van de afdeling pedagogiek van de Hogeschool van Amsterdam. ‘Er zijn namelijk geen mannen te vinden’ vervolgde ze. ‘Hoe heeft u dat geprobeerd’ vroeg ik haar. Nou we doen er echt van alles aan. Ok, mij is nooit een vacature gemeld terwijl ik toch eerste graads bevoegd ben om les te geven. Wat doen jullie dan wel , hoe werven jullie eigenlijk? Spreken jullie gericht mannen aan? Nou nee, we werven vooral mond op mond. Zo…… Ja dus de meeste docenten zijn vrouwen en die zitten vooral natuurlijk in vrouwennetwerken waarin ze geheel toevallig alleen vrouwen vinden? Old womans network? Je zou mogen hopen dat vrouwen wat geleerd hebben van de manier waarop ze zelf buiten de deur werden gehouden voor allerlei functies, maar nee hoor, ze pedagoochelen net zo vreemd als mannen (of erger…) als ze de kans krijgen.
Ik was u nog een verslagje verschuldigd van een aangename en leuke meeting van het vakblad Pedagogiek in de Praktijk. Dit ter gelegenheid van hun honderdste nummer en de presentatie van een boekje met pedagogische ervaringsverhalen waarvan ik er ook een had geschreven. De bijeenkomst was al in december, maar ik was er nog niet zo aan toegekomen het op te schrijven.
Een andere blooper is ook zeer vermeldenswaardig. Een wetenschappelijk medewerker van de Universiteit van Amsterdam meende dat er geen mannelijke kandidaten waren geweest (2013) voor de post van hoogleraar vaderstudies. Toevallig ken ik een Amerikaans universitair docent van de duidelijk mannelijke kunne die wel had gesolliciteerd. (Zie dit blog). De man(!) die ik sprak was naar eigen zeggen van dichtbij betrokken bij de procedure. Dus als je dan solliciteert als mannelijke (ped)agoog dan is er nog een kans dat dat niet eens door iedereen wordt opgemerkt. Zo iemand, Stephen Baskerville, blijft verstrikt in iets wat Warren Farrell het kanten gordijn zou noemen.
Verder nog meer leuke gesprekjes die ik helaas voor een deel al weer vergeten ben. Oh ja wat over het smeulende feminisme van Anja Meulenbelt versus van Gennep. Of zoiets.
En dan hebt u nu nog een blogje tegoed over de uitkomsten van ‘Scheiden zonder schade’ van Rouvoet. Ik kan alvast verklappen dat ik van dat verhaal, ondanks positieve elementen, alweer buikpijn krijg. vrijdagavond 16 maart 19.30 gaan we het behandelen in Deventer op een miniconferentie met onder andere Cees van Leuven en Abdel Ytsma. Zet het alvast in je agenda! Geeft het door. Toegang gratis door samenwerking met de gemeentelijke CU-fractie.
 
 

af-sprake-loos

Liesbeth Groenhuijsen
Liesbeth Groenhuijsen in debat op twee tijdens een betoog van mij.

Het is alweer dik een jaar gelden dat ik met jeugdzorgdirecteur Sitalsing afspraken maakte over een campagne voor vroegtijdige afspraken. Niets van terecht gekomen dus. Afspraken zijn van geen belang voor jeugdzorg en omstreken. En afspraken over afspraken lijken zelfs van nog minder belang.

Die afspraken werden gemaakt na een uitzending van debat op 2.

De opname/uitzending van “debat op twee” ging gepaard met een aantal merkwaardige shuffles. Op een of andere manier had er iemand achter mijn rug om zitten stoken om mijn positie in het geding te brengen. Toen er een proef van aankondiging werd gedaan bleek ik ineens niet meer deskundige te zijn maar te zullen worden afgestoft als Dwaze Vader. Dit wist ik te voorkomen. Maar in de uitzending bleek nog wel in welke richting men mij klem poogde te zetten. Ik zou bijvoorbeeld 20 jaar lang hebben geprocedeerd wat niet waar is.

Bij de voorbespreking van de uitzending was me al door de redactie verteld dat Liesbeth Groenhuijsen niet wilde dat haar functie van gedragsdeskundige bij de Raad voor de Kinderbesch… zou worden genoemd. Ik wist al dat Groenhuijsen eerder achter mijn rug om bij het NIP had zitten stoken toen ik een daar zeer gewaardeerde lezing had gehouden. Het verband lag voor de hand.

Pas was in de Volkskrant te lezen hoe in een kwestie een vader door hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter achter zijn rug om zwart was gemaakt bij een programma van Zembla. Bij dat Zembla programma was ik ook op een merkwaardige manier buiten spel gehouden.

Kortom zou het kunnen dat……? Ik wil er graag meer van weten.

Lees verder in mijn uitgebreide verslag over mijn betrokkenheid bij Debat op 2

Blog over de uitzending van debat op 2 met terugkijklink
Over bevooroordeelde deskundigen/ volkskrantartikel
debat op 2 analyse
De werking van Censuur over vaderschap: Het kanten gordijn
Wouter en Joep evalueren over Ik mis je zo van Viola Holt