Cookies

jeugdzorgers als kwetsbare soort

rechter2

(bijgewerkt 15-1 15:55; lees ook de reacties)

Vanmiddag uren doorgebracht op de rechtbank Arnhem vanwege de strafprocedure tegen vader Hendrik-Jan Oussoren vanwege vermeende laster, smaad en onttrekking aan het ouderlijk gezag.

Ik heb nu geen tijd er uitvoerig op in te gaan. Opvallende zaken:

Het wraakbare gedrag van de voorzitter van de militaire rechtbank. “U kunt niet overleggen met de moeder” Dat is uitermate vooringenomen en er werd ook geen enkel feit voor aangevoerd. Ik voelde me een medejood die te horen krijgt dat ie nu eenmaal niet goed in gesprek is met de NAZI’s.

De officier van justitie die in zijn requisitoir voor een groot deel de werkelijkheid zoals die uit de stukken bleek en helder was aangevoerd door Hendrik-Jan, negeerde. Ik zou willen spreken van (voorwaardelijk) opzettelijk onwaarheden debiteren door de Officier van justitie. Dit betrof bijvoorbeeld het vermeende wapengevaar van verdachte en vermeend gebrek aan informeren anderen over zijn voorgenomen acties. De officier had zijn requisitoir niet erg aangepast aan wat ter zitting bleek.

Het toppunt was wel dat de officier vond dat Hendrik-Jan geweld tegen hulpverleners moet worden verweten.  Dat zou dan geestelijk geweld zijn door het publiceren van een samenvatting van tuchtrechtuitspraken tegen deze hulpverlener, Hierin zou Hendrik-Jan dan de vreselijke (sic) vergissing hebben gemaakt dat een opdracht van de Raad voor de Kinderbescherming die door een rechter is geaccordeerd een opdracht van de Raad voor Kinderbescherming te noemen. Natuurlijk is het negeren van een opdracht van de rechter door de betreffende Jeugdhulpverlener nog veel erger dan een opdracht negeren van slechts de Raad voor de Kinderbeschermer. Onzinnig om het daarom dan laster te nomen, het is juist een understatement. Maar oh wat aardig…. voor geweld tegen hulpverlener zou hij dan toch maar geen verhoogde strafmaat vragen.

Verder kreeg de officier van de publieke tribune terecht de wind van voren toen hij zei dat je gewoon op een politiebureau aangifte kunt doen. Mij raakte het bijzonder omdat ik er een keer voor veroordeeld ben geworden dat ik dat deed ( lokaalvredebreuk zou dat zijn) In tweede aanleg ben ik er op deze zelfde rechtbank overigens van vrijgesproken.

Zo gaat dat dus met kritiek op het familierechtbedrijf; de repressie wordt steeds ingenieuzer en heftiger. Hendrik-Jan vermeed niet om ook de schuld bij de rechterlijke macht te leggen. Dank je Hendrik Jan, maar persoonlijk zou ik niet eens meer aan dit toneelstuk mee hebben willen werken.

meer info: https://svensnijer-essays.blogspot.com/2019/01/machtsmisbruik-door-regiecentrum.html