Cookies

Het beláng van vaders of het belang van váders

vadersbelang
De kop in het blad Pedagogiek in Praktijk. Kan het nog vrolijker?
De heer Spruitjes-de Wijs. Elke overeenkomst met bestaande personen is toeval
Zelf interviewde ik een imaginaire collega van Spruijt; de heer Spruitjes-van de Wijs. Elke overeenkomst met bestaande personen is toeval; klik op afbeelding voor meer

Zoveel verschil had een accentje in de kop kunnen maken. De redactie van het tijdschrift Pedagogiek in Praktijk koos ervoor (nou ja misschien was het niet zo bewust) om de kop neutraal te houden. Als ik het over vaders heb dan zie ik dat op geen enkele manier los van hun kinderen. Vaders bestaan niet zonder kinderen. Kinderen zijn aangewezen op de opvoeding door hun vader. En net zo aangewezen op die van moeder natuurlijk, maar dat hoef ik niet uit te leggen. Vaders moet je blijkbaar wel uitleggen.

De kop stond boven twee reacties op een interview dat Bas Levering hield met Ed Spruijt. Een uitgebreide repliek daarop van Louis Tavecchio en een van mij, en Spruijt zijn dupliek daarop.

In die discussie probeerde Spruijt weer eens voor de vuist weg te beweren dat het belangrijkste verschil tussen hem en mij zou zijn dat hij voor kinderen is en ik voor vaders. Wat ik vooral probeerde uit te leggen is dat Ed Spruijt vooral voor zichzelf is en ik gewoon voor ouders en kinderen zonder twee en driespalt te zaaien zoals hij.

Spruijt pleegt machtsmisbruik en maakt zich schuldig aan ongehoorde, deels onverantwoorde en niet verantwoorde belangenverstrengeling en het blitsen met slechte verbanden tussen onderzoek en conclusies en quasi-wijsheden. Spruijt probeert dat probleem te verbergen door net te doen of hij niet kan lezen wat ik schrijf.
Al in het interview zelf gaf hij aan dat hij kritiek van mensen die ouder van een kind zijn (behalve hij zelf vermoedelijk, hij is zowel vader als stiefvader) niet serieus wil nemen omdat het door hun belangen zou zijn gestuurd. Ik noemde dat een onwetenschappelijke standpuntbepaling. Je moet gewoon op de kritiek in durven te gaan als wetenschapper en zeker als die gericht is op je eigen heimelijke belangenverstrengeling. Eigenlijk is het gewoon een projectieve reactie van Spruijt. Kijk vooral niet naar jezelf door het probleem bij anderen te leggen. In zijn dupliek reageert hij daar dan weer op door te zeggen dat ik hem kwalijk zou nemen dat hij het eens is met zijn opdrachtgever of juist in een ander geval, dat zou dan mijn inconsistentie zijn, dat ik hem kwalijk zou nemen dat zijn opdrachtgever het niet eens is met de manier waarop hij conclusies trekt. Kortom ook hier projectief.

Ondanks mijn bikkelharde standpunten tegenover hem en mijn stellingname dat perverse wetenschapsbeoefening  ook in de sociale wetenschap doden tot gevolg kan hebben, blijft Spruijt in zijn reactie aan de oppervlakte opmerkelijk vriendelijk. Maar daaronder zit dus het venijn zoals ik u hierboven uitlegde.

Ik heb de dialoog, in een analyse gevat waarvan ik een deel aan u ter beschikking stel. De rest van de analyse kunt u bij mij aanvragen als u belangstelling hebt om met mij op wetenschappelijk niveau mee te denken over deze analyse die probeert de discussie te vatten in termen die verwant zijn aan de manipulatiebeschrijvingen van Goudard, Darnall en Baker mbt Ouderverstotingssyndroom en een aantal karakteriseringen van de gebruikte logica. Let op het is een voorlopige analyse.

mijn deel van de reactie in PIP
pip analyse deel.
Ik voerde al eerder een meer wetenschappelijke polemiek  met wat meer tekst dan in dit geval, met Spruijt
Link in afbeelding gecorrigeerd naar interview Spruijtjes van de Wijs

tags tevens toegevoegd op basis van de erg uitgebreide reacties op dit blog. Lees ze!

Mannen; universiteit versus wikipedia

zandkastelen een vorm van mannelijke agressie?

Wikipedia is een mannenbolwerk. Hoewel het een volstrekt open toegang heeft, registratie is niet nodig, je kunt er direct zelf in schrijven, trekt Wikipedia weinig vrouwelijke schrijfsters. De universiteit trekt hoe langer hoe minder mannen. Die er wel rondhangen lijken zich te schikken in hun lot als grappige bijverschijnselen. “Tsja wij zijn niet zo bezig onze prestaties op te vijzelen, de vrouwen zijn veel beter.” reageerden de heren in het filmpje van nieuwsuur gisteren. Mijn promotor Louis Tavecchio weet het aan de vervrouwelijking van de academische cultuur, het weinig inspelen op de beweeglijkheid aan mannen.

Wikipedia bestaat tien jaar en heeft in Nederland zo’n zevenhonderdduizend artikelen opgeleverd. Een kwantiteit, maar ook in een kwaliteit waar Encarta en Winkler Prins hier en daar nog wat van kon leren. En dan het proces om zover te komen. Sla eens een overlegpagina open op Wikipedia en zie met hoeveel ijver soms over komma’s discussies gevoerd worden. Naast chagrijnige doorzeurdiscussies zitten daartussen vele interessante wetenschappelijke discussies. Kortom een bibliotheek vol aan informatie. En dan heb ik het nog niet over het doorklikken naar de Engelse versie met zijn miljoenen artikelen en de als heel degelijk bekend staande Duitse versie met ook ver over de miljoen artikelen.

Zelf vind ik het prettig op Wikipedia bij te dragen omdat de discussie er meer open is dan in de maatschappij….meestal. Jarenlang werd IRL het discours over huiselijk geweld bepaald door vrouweninstituten met mevrouw commissar Gerda Dijksman voorop. Daar kon je met geen argument tegenop. Het was gewoon de macht van het doordrukken. En dan zie je dat die macht van dat soort mensen op Wikipedia wat kleiner is. Dat je het daar nog over argumenten kunt hebben en ook gewoon op correcte manier wetenschappelijk onderzoek kunt aanhalen. Inmiddels zijn we zover dat overal in de maatschappij is doorgedrongen dat ook vrouwen zich schuldig maken aan huiselijk geweld.

Op het Wikipedialemma van de soroptimisten heb ik een keer een heftige strijd moeten voeren met de Nederlandse soroptimistenafdeling die vonden dat ze het recht zouden hebben om gewoon hun eigen tekst integraal er door te drukken. Academisch opgeleide vrouwen, juristen, het topje van de vrouwelijke beïnvloedingsmachine (categorie 1 NGO in de VN) bleken een wat malle opvatting te hebben over wat een encyclopedie is. Ook op de Duitse Wikipedia zag ik een paar vrouwen wat malle discussies voeren op lemma’s als vaderschap, mannenbeweging en ouderverstotingssyndroom.
Hoewel vrouwen op de Wikipedia dus niet zoveel macht hebben als daarbuiten komen lemma’s over feminisme en feministes goed, zeker niet negatief, uit de verf. Eigenlijk vind ik dat we ondanks alles nog te weinig aandacht besteden aan de mannelijke kant. In een van mijn vorige blogs gaf ik daar een paar voorbeelden van. Een paar lemma’s over bekende mannenorganisatiess en dergelijke ontbreken opvallend.

Het klinkt wat ruig, maar zou het kunnen dat mijn persoonlijke ervaringen in sociale wetenschappen en Wikipedia relevant zijn voor de beoordeling van wat er met mannen en wetenschap gebeurt?
Kan het zijn dat de mannelijke agressie ( in zijn goede betekenis) een mooie weg vindt in de bouw van dat prachtige kasteel dat een encyclopedie toch een beetje is?

http://s.nos.nl/swf/nieuwsuur_video_embed.swf?tcmid=tcm-5-964979

Pedo

stop kindermisbruik

De verdachte in de grote Amsterdamse ontuchtzaak is een donkerblonde een donkerogige, een  homo, een Let, een man. Gooi eruit wat niet relevant is en streep door wat geen beoordelingskriterium mag zijn.

Eerst dacht ik nog erover om er hier uitvoerig bij stil te staan dat er meer mannelijke pedoseksuelen zijn dan vrouwelijke. Maar ontdekte ik wat afkeer van dit soort gecijfer toen ik dat voor de andere kenmerken wilde uitzoeken.

Er resten een aantal eenvoudige opmerkingen. Het lijkt me dat de hoofdoorzaak gezocht moet worden bij de combinatie van slechte kwaliteitsbeheersing en commerciële verlokkingen. Geld verdienen aan kinderen door ze in slechte crèches in te vangen en er eigenlijk alleen naar om te kijken voorzover het niet anders kan; als de GGD op de stoep staat, en dan nog niet eens. Louis Tavecchio wees er al jaren op dat er iets mis was.

Pedoseksualiteit zit ingebouwd in veel van de organisaties die in Nederland te maken hebben met jeugdverzorging en jeugdbescherming.  Kinderbeschermers, justitiebeambten hebben een eindeloze macht. Als er ergens te makkelijk misbruik kan plaatsvinden dan is het daar. Als er ergens moeilijk wat boven water kan worden getild is het daar. Als er iets frustrerend werkt op de aanpak is het wel de boter op het hoofd van de mensen die het moeten aanpakken. In dit verband moet er bijvoorbeeld  nog steeds een keer goed gekeken worden naar de kwestie Joris Demmink; de justitiesecretarisgeneraal die al jaren geleden volgens de NOS toe heeft gegeven dat hij niet zo erg op leeftijd lette bij zijn homoseksuele contacten. En waar nog steeds veel onder tafel lijkt te liggen.

Het lijkt me passend weer eens af te sluiten met mijn favoriete songwriter Joop Visser ( uit het lied “Het uiterlijk”)

Laatst dacht ik nog “ha een kinderrechter”
Bleek ’t een pedofiel te zijn
En laatst dacht ik “he een pedofiel”
Was ’t gewoon een kinderrechter

Of nee toch nog een afsluiter.  Stop stop stop seksueel ( en overigens ook ander) misbruik van kinderen. Nog een keer een filmpje waar ik al eerder aandacht voor vroeg en dat er alles mee te maken heeft. [youtube=http://www.youtube.com/watch?v=RBbmVzd9-cU]

het wringt, het wrong

veel lucht....ook letterlijk, met de mooie accordeonmuziek van Casper en Michiel

Ik wist het. De verhouding tussen mijn niet verbeelde (ingebeeld) maar wel verbeelde (afgebeeld) kwaadheid, woede enerzijds en anderzijds de lucht en de liefde, was weer dik aan de orde bij de opening van mijn expositie. Er zijn mensen die het liefst lieve, luchtige kunst zien. En dat bedoelen ze goed. Ze bedoelen vooral dat ik ze me graag lief en luchtig ervaren en mij de lucht en liefde gunnen.
Maar zonder kwaadheid en woede geen liefde. Zeker niet in het geval van vaderschap, mijn vaderschap juist. Maar belangrijker; juist omdat er liefde is , kan er kwaadheid en woede zijn. Over wat er tussen komt met name. Het lijkt te wringen, het is wrong en ook een beetje wrang. Maar het is zo.

Omdat ik wist dat het eraan kwam had ik er in mijn inleiding al over gesproken. Helaas ging die voor veel mensen een beetje te snel. U vindt de link naar de tekst hieronder. Professor Louis Tavecchio die zo aardig was om zich in mijn werk te verdiepen tipte het op een bijzondere manier aan. Als een waarneming, niet als een oordeel. Hij wist niet direct of zijn waarnemingen juist waren zei hij. In de kunst is elke waarneming een waarheid meldde ik. Daarin verschilt het van de wetenschap, bracht ik daarmee ook over. Want daarmee houden we ons allebei ook bezig. Mmmm, soms ligt wetenschap overigens toch ook wel weer tegen kunst aan. Maar daarover een andere keer verder. Het is een onderwerp waarover ik mij nog verder wil buigen.

Verder; de meeste van mijn lezers hebben het gemist. Maar dat kunt u nog goed maken….!! Tot 11 november is de expositie nog te zien in de “School van Frieswijk” Wel even een afspraak maken of langskomen op 9,10,23 of 24 oktober tussen 13.30 en 17 uur. Dan ben ik speciaal voor jullie ter plekke.

Over deze expositie
Mijn openingstekstje