Eergisteren met mijn zoon de boot in, letterlijk dan. Oh ja ook een paar momenten tevens spreekwoordelijk natuurlijk.
Ooit hadden we twee delen van de Ourthe per kano bedwongen. Toch moesten we zelfs hier op de rustige, maar soms smalle, weerribben weer even wennen aan het afgestemd samen sturen. Varen op praktisch stilstaand water met een beetje wind, klinkt weliswaar makkelijk, en het levert beslist minder problemen op dan op de verkeerde vleugel een waterval nemen, maar tsja je komt toch eerst een paar keer in het riet terecht voordat je weer helemaal door hebt hoe je samen een bocht goed en op tijd neemt in een combinatie van eenzijdig roeien, afremmen en insteken. Achteruit draaien of vooruit draaien? Dat achteruit draaien had je op de Ourthe natuurlijk niet.
Maar als je dan na een tijdje ineens mooi samen een links-rechts ritme hebt dan voel je je weer een beetje een vader-zoon-team. Nog net op tijd terug thuis om ook dat andere Nederlandse team te zien gloriëren.
vlot door BelgieDinsdag is er een actie van vaders en Groen-Links voor meer vaderschapsverlof in onze Europese hoofdstad Brussel. Niet dat ik veel met het grote Europa heb, maar als het er dan tóch is, moeten we er ook maar iets mee. Vaderschapsverlof van 2 naar 5 dagen. Nwahh, mijn zoon was verbaasd over het genderonrecht, maar niet overtuigd van het dooslaggevende karakter van de nieuwe voorstellen. Maar het is voorjaarsvakantie; dus samen met mijn zoon Joshua op naar Brussel.
Toen ik nog bij mijn vader achter in de lelijke eend zat constateerde ik al dat alle verkeersborden in Nederland destijds met een extra aanhangsel naar Amsterdam verwezen. En bij ons in Sittard gingen ook alle tréinen naar Amsterdam, tenzij ze daarvan terugkwamen. Dan gingen ze naar Maastricht. Niet dat ik nu vind dat alles naar Brussel zou moeten wijzen en reizen, maar de mate waarin zo’n eenvoudige trip tegenwoordig moeilijk wordt gemaakt doet niet aan vooruitgang denken. Bij het loket van ons plaatselijke Deventer “stationnetje” moet je er al helemaal niet mee aankomen. En precies díe reis die we willen hebben valt op internet ook niet te boeken. Dan kun je nog a raison van 35 ct per minuut ns-highspeed bellen. Dat is erg slowspeed-duur. 20 minuten wachten tot een maximum van 17,50 euro. En ik durf te wedden dat hun het ook niet binnen een paar minuten geregeld krijgen.
Een jaar geleden probeerde ik een keer in het Belgische ardennenknooppuntstation Jemelle een reis naar Trier te regelen. De enige weg die ze daarvoor konden bedenken was via Roosendaal en Arnhem. Nee ik lieg niet, kijkt u gerust op de kaart, ik geloof niet dat ik erg overdrijf als ik zeg dat dat een omweg van 10 keer is. Ik kon wel een kaartje naar Luxemburg regelen, voor deze keer, en dan daar een volgend kaartje kopen. Afin echt Europa dus. En met die Thalys is het dus allemaal niet eenvoudiger erop geworden. Ik leg me er bij neer en boek een kaartje met de ouderwetse stoomtrein naar Brussel. Die heb je wel in de automaat.
Weer wat langer geleden verplaatste ik mij per vlot door België, en ach dat heeft ook wat. Vlot nietwaar. In totaal moet ik de komende twee weken drie keer in België zijn, ik houd u op de hoogte van onze internationale expedities.
