OM ‘door het stof’ over staatsgeheim inzake zaak Sharleyne. Zie ook vorige blog.
Het OM gaat de laatste tijd nogal eens door het stof, maar wat houdt dat nu eigenlijk in? Nadat de hele wereld over ze heen is gevallen omdat ze de kwestie van de dood van een kind staatsgeheim verklaarden gaan ze nu zogenaamd door het stof. Het had geen staatsgeheim mogen heten en het dossier wordt onmiddellijk in zijn geheel vrijgegeven aan de advocaat van de vader…. Oh nee dat laatste dus niet. Het OM wentelt zich in dezelfde stof als waarvan de kleren van de keizer gemaakt werden. Iedereen roept oh wat mooi en oh wat geweldig, fijn dat ze zo lekker kritisch zijn op zichzelf, terwijl zo langzamerhand iedereen door heeft dat kindermisbruik meer een hobby lijkt van het OM dan dat ze het bestrijden, aanbidden we de nieuwe kleren van de blote OM-keizer.
Het OM gaat dus ook door het stof, zeggen ze, inzake een pedoseksueel actieve viecze-hoofdofficier fraudezaken. Maar wordt er dan nu eindelijk eens een keer werk gemaakt van de van nog veel ernstigere praktijken verdachte heer Demmink? Al zouden ze hem alleen maar vervolgen om de evident gepleegde meineed over zijn verblijf in Turkije. Nee dus.
De zaak Sharleyne blijft geheim om een of andere, nu totaal duistere reden (waarschijnlijk toch een pervers soort staatsbelang wat ik je brom), en de seponering van de Demminkzaak wordt een jaar (!) na aankondiging ervan misschien over een paar maanden voor de rechter gebracht. In het duister van de niet-openbare behandeling. Dat laatste duister schijnt dan weer de schuld van een stel rechters te zijn zodat het OM zijn vieze handen in het openbaar in onschuld kan wassen.
Belang van het kind of staatsgeheim?
(20-11 19.25: lees de uitgebreide reactie’s)
Volgens advocaat Sébas Diekstra, die de Wobprocedure voor Remouchamps voert, is dat uitzonderlijk. ,,Hoe kan het onderzoek naar de dood van een 8-jarig meisje de veiligheid van de staat raken? Ik heb dit nog nooit meegemaakt. We houden er rekening mee dat het OM het staatsgeheim misbruikt om eventuele fouten niet te hoeven erkennen.”
Bijna 17 jaar geleden onderhandelde ik met een groep vaders die net een kinderbeschermingsgebouw hadden bezet, met de landelijke directie van de Raad voor de Kinderbescherming. Een van de punten was naamswijziging na scheiding. De Raad was het met ons eens dat dit niet meer in het belang van het kind kon worden geacht. Maar ze wilden hun nek niet uitsteken omdat ze zich gebonden voelden aan ambtelijke loyaliteit. Ik zei toen: “maar het belang van het kind gaat toch boven alles?” Toen was het even stil. En het heeft blijkbaar aan het denken gezet, want een tijdje later is de mogelijkheid van dat soort naamsveranderingen flink teruggebracht.
Ook in de zaak Sharleyne gaat het niet meer om het belang van het kind, maar om het belang van de staat. Verstoppen dus maar. Maar dit soort zaken zijn slechts een voorbeeld van hoe het heel vaak gaat! Vaak bleken vaders buiten spel gezet. Maar gelukkig hebben we in deze kwestie weer te maken met een vader die het er niet bij laat zitten. Lees op onderstaande link:
Eerdere blogs en artikelen van mij over deze en soortgelijke zaken.
Volgende blog: Om door het stof?
AD hierover
Sharleyne…hoe vaak moeten we dat nog meemaken?
(laatste update: 20-2 met links en gegevens kindermishandeling door vrouwen)
Kinderen mishandeld, verwarloosd door de moeder. Vader staat, hopeloos buiten spel, alarm te slaan.
Het is niet de eerste keer dat het gebeurt, ook niet de eerste keer dat er maatschappelijke opwinding over ontstaat. We hadden onder andere in de negentiger jaren de zaak van Petertje, die uitvoerig is beschreven door Tjerk Bakker; de zaak Savanna die vooral aanleiding was om meer en meer jeugdzorgers aan te stellen zodat er nog meer vaders kunnen worden buitengesloten en niet te vergeten de zaak van het meisje van Nulde.
Het is een zeer goed onderbouwd feit dat kinderen minder mishandeld worden als ze nog in het zicht van twee ouders zijn en dat juist moeders een gevaar vormen voor kinderen. Maar allerlei instanties proberen ons voortdurend op het verkeerde been te zetten en vaders voor te stellen als een groot gevaar voor het kind. Als je als vader, of nieuwe partner van vader melding maakt van kindermishandeling wordt er vaak juist gezegd dat je te dicht bij staat om objectief te kunnen melden. Terwijl juist die nabijheid dus van cruciaal belang is om mishandeling te voorkomen.
Een tijdje geleden nam ik op vrij primitieve wijze nog een stukje op van het optreden van de vader van het meisje van Nulde bij rondom 10. Ja ik weet het, mijn bureau was weer even niet zo opgeruimd. Misschien is er ergens nog een betere versie te vinden, ik hoor het graag.
Sharleyne en haar vader
Dossier Nulde, met verdere verwijzingen
De kwestie Savanna
Over de sekseverdeling kindermishandeling:
De AMK’s melden (nota Privé-geweld, publieke zaak, 2002) dat bij één geweldpleger in het gezin, dat in 35% van de gevallen de moeder is en in 14% de vader. Bij twee plegers is het tien keer zo vaak moeder en nieuwe vriend (7%) als vader en nieuwe vriendin (0,7%).
Hoeveel kinderen worden er in Nederland mishandeld? De AMK’s krijgen ruim 20.000 meldingen per jaar. Schattingen als 50.000-80.000 (Willems, C.Hoefnagels) berusten op extrapolatie van verhoudingsgetallen uit de Verenigde Staten, waar kinderen eveneens veel vaker worden mishandeld door de moeder (58%) dan door de vader (16%) of door allebei (13%). De percentages zijn van Farrell (Wat mannen niet zeggen, 2001).
(Rob van Altena: http://vaderseenzorg.nl/hg.html#rob)
Opgemerkt moet worden dat du moment dat dit een aantal vaders dit is opgevallen de AMK’s de cijfers, met dit opvallende verschil tussen vaders en moeders, simpelweg niet meer publiceerden. Het rapport 2001, waarin de cijfers nog wel stonden, is niet alleen van internet verdwenen, maar ook van archive.org. Gelukkig had ik hem zelf nog bewaard!
PS: Verwarloosd in de eerste zin, moet natuurlijk verwaarloosd zijn, maar het is wel een mooie verschrijving, dus ik laat het staan!