Cookies

Verstoten

Verstoting is bij veel volkeren een ernstigere straf dan een lijfstraf. Deze opmerking zette me vanochtend weer even aan het denken. Peter Tromp en ik hadden een gesprek met twee moeders die een zelfhulproep voor verstoten moeders willen opzetten.

Een van de aardige dingen in het gesprek was dat me opviel dat er goede woorden werden gekozen voor de trauma’s die vaders en moeders als slachtoffer van ouderverstoting oplopen. Beter dan ik in de regel van mannen hoor. Ik vroeg me af of dat kan komen omdat het voor mannen vaak lastiger is om hun objectieve slachtofferschap te benoemen. Vanuit een traditionele mannenhouding en/of vanwege de manier waarop slachtofferschap van mannen niet wordt geaccepteerd.

Ook deze week dus weer veel bezig geweest met de trauma’s van verstoten ouders (inclusief mijzelf), ook vanwege een journaliste die er over aan het schrijven is. Bij journalisten heb ik altijd het gevoel dat ik een deel van mijn kwaadheid maar in moet slikken. Zoals ik zo vaak het gevoel heb dat ik kwaadheid af moet schermen om het anderen niet te moeilijk te maken. Omdat de traumatologie dan toch aan de orde was had ik een mooie kans dit een keer te benoemen. Daar wordt je vervolgens zelf ook weer helderder van. Ik had de gedachten over vadertrauma’s  allemaal al wel een keer opgeschreven in het boek Gemist Vaderschap (Doodgaan als vader, overleven als man… ja lees dat boek), maar elke keer zet ik weer een stap verder.  “Tsja eigenlijk heb ik nu het idee dat ik kwaad wil worden, maar ja dat houd ik nu in”. Een beetje laat je het met zo’n uitspraak dan toch ongemerkt vieren. De kwaadheid krijgt zo wel een kadertje waardoor het voor de ander weer beter toegankelijk wordt.

Toen een van de moeders vanochtend in het gesprek vertelde hoe graag ze boosheid zou willen uiten zag ik het ook direct gebeuren. Ze liet tegelijkertijd ook die boosheid daadwerkelijk zien. Maar weer in een kader waardoor we er allebei zelfs over konden glimlachen. Kijk eens dat hebben wij nou.

Verstoten, dat is niet alleen door je ex en je kind, maar door een hele maatschappij, door wetenschappers, politici, vrienden die je eigenlijk niet precies kunt vertellen wat er aan de hand is. En als je het wel zou doen heb je een probleem. Er gewoon niet over willen praten, hard weglopen als iemand vertelt hoe de vork in de steel zit. Zoals Inge van der Valk hier op dit blog onlangs deed. Zodat je als verstoten ouder ook hoe langer hoe meer verstoten burger, outlaw dreigt te worden. Hoe goed ik zelf ook vindt dat ik daar af en toe boven uit kan stijgen, hoe meer ik ook telkens kan zien hoe indringend dat gevoel is.

Het was goed om er vandaag over te praten. En nog beter om het te besluiten met dit blog en een liedje van mijn favoriete muzikale Duitse vader. I saw a man, I saw him cry, I saw his pain, I never saw the reason why…… me

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=ypwZ1QRdlVs]

woede

geplet kwaad
geplet kwaad

Glenn op tv. Glenn is voetballer en woedend dat hij het contact met zijn zoon geminimaliseerd ziet.
Vandaag discussie over do’s en don’ts rond ouderverstoting. Advies van medeauteur om vooral niet kwaad te worden. Mijn idee is dat al die vaders die zich lopen in te houden ook een dubbele boodschap verspreiden en zichzelf te gronde laten richten. Soms lijk je toch niet anders te kunnen en moet je inslikken en inschikken.
Aan die momenten terugdenkend ben ik geïrriteerd. Ik zie me nog braaf een handje geven aan die Vrouw-en-Recht-adept die meende te moeten opmerken dat als ik mijn kind niet mag zien er dan dus wel wat met mij aan de hand is. Of die schooldirecteur die wel accepteert dat vaders met fysiek geweld de school worden uitgewerkt, maar niet tot een gewoon gesprek bereid is.
Maar ik ben voor gerichte woede. Geen haat zoals een reageerder op mijn blog meende te hebben. Toorn is het woord dat ik in het boek Gemist Vaderschap ervoor gebruikte. Toorn mag er zijn. Vertoornd mag je zijn. Dat is een gepaste reactie als je zomaar de relatie met je kind wordt ontnomen.

Of voetballer Genn het beste voorbeeld is voor gedrag van vaders waag ik overigens voorzichtig te betwijfelen. Al waag ik ook ernstig te betwijfelen of hij terecht voor stalking van zijn ex veroordeeld is en dat soort grappen.

Meestal staat stalken van je ex voor het proberen te zien van je kinderen.  We hebben het al meer geschreven; het enig dat je in dit soort zaken zeker weet is dat de rechter niet deugt.  En die rechter heeft dan de schijn mee en de veroordeelde de schijn tegen. Dat is jammer.

Dat hij het vriendje van zijn vrouw heeft geslagen erkent hij zelf bij (zie hieronder). Had hij beter niet kunnen doen. Wel kwaad worden, niet slaan. Van de andere zaken zei hij gisteren in een ander programma (De Jong) dat hij erin gepiepeld is.

meer over vader Glenn bij RTL boulevard
hoofdstuk over trauma’s bij vaders in Gemist Vaderschap
dossier rechterlijke macht