Cookies

Quis custodiet ipsos custodes? Misvattingen over openbaarheid van uitspraken

quichotte
Of het gevecht voor een transparante eerlijke rechtspraak voor kinderen iets met Don Quichotte en winndmolens te maken heeft heb ik me vaak afgevraagd. Maar als het er om gaat om voor kinderen op te komen is dan ben ik zelfs nog wel bereid een zwaard door de wieken van die molens te steken. Misschien is het niet eens zo moeilijk als we elkaar maar niet ervan weerhouden om het te doen.

Gezien de, terecht, enorme belangstelling voor het onderwerp openbaarheid van uitspraken sinds het persbericht in de vorige blog wil ik een aantal veel gehoorde misvattingen bestrijden.

  1. ‘Maar er is helemaal geen beschikking over de openbaarheid van uitspraken van het hof Den Bosch.’  Inderdaad er is alleen correspondentie. Net als met de Rechtbank Limburg die al eerder een uitspraak vrijgaf. Wel is er bij beide gerechtelijke instanties lang over gediscussieerd. Nee jurisprudentie dat hoeft ook helemaal niet, of beter het zou niet eens moeten mogen. De wet dient in dit geval gewoon een op een te worden toegepast. Allerlei rechterlijke colleges op alle niveaus hebben in het verleden allerlei uitspraken gedaan over de openbaarheid van uitspraken (Bijv Pretto-arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens). Daarin is ontzettend heen en weer gezwalkt. Openbaarheid dient ter controle. En dan moet je niet de opzet van die controle aan de te controleren instanties overlaten. Die controle is een taak van de burger in een systeem van checks and balances in de Trias Politica. En de wetgever heeft daaraan dan ook een absolute norm gesteld.
  2. ‘Maar dat al die miljoenen uitspraken uit het verleden dan nietig zijn dan meen je toch niet.’ Jawel dat meen ik wel. Dit is nogmaals de absolute werking van de de wet die namens de burgers is vastgelegd. En niet voor niets hebben al die rechters decennia lang gewoon valsheid in geschrifte gepleegd door onder al hun uitspraken te zetten dat ze openbaar zijn uitgesproken. Ze wilden daarmee nietigheid voorkomen. Wat natuurlijk per saldo een onzinnige figuur is. Maar ja dat zien we wel meer in deze wereld. Nietigheid treedt van rechtswege in en daar hoeft in feite geen uitspraak van een rechter meer overheen.
  3. ‘Ja maar wat jij beweert wordt door allerlei juristen tegengesproken.’ Nou er zijn er gelukkig ook wel een paar die het geheel met me eens zijn tot het Europese hof aan toe. Het is natuurlijk niet voor niets dat we het op argumenten voor elkaar kregen bij de rechtbank Limburg en het Hof Den Bosch. Maar juristen die iets lager in de pikorde staan houden vaak hun mond, bang als ze zijn voor …. diezelfde rechterlijke macht. Het is dan ook niet voor niets dat de openbaarheid van uitspraken ook door burgers is aangekaart zonder veel hulp van juristen. Er zijn er wel die nu ineens meeliften. Dat zie je bij ouderverstotingssyndroom ook. Nu er ego en geld te verdienen valt is iedereen er als de kippen bij.
  4. Wat hebben we nou aan openbaarheid van uitspraken, de hele procedure moet openbaar!’ Dat punt daar zit wat in. Misschien is het doorbreken van de zelfingenomen arrogantie van de Rechtelijke macht wel het belangrijkste winstpunt van dit moment. In het persbericht gaven we al aan dat er ook andere dingen moeten gebeuren. Burgergebaseerd klachtrecht, burgergebaseerd benoemingsrecht en openbare zittingen net als in Slowakije.
  5. ‘Waarheidsvinding in het familierecht is niet perse hetzelfde als strafrechtelijke waarheidsvinding’. Nee inderdaad. Maar als het gaat om smadelijke leugens, vaak geponeerd door rechters en kinderbeschermers dan is het beslist wel strafrechtelijk. Zo ook de valsheid in geschrifte die al die duizenden rechters onder die miljoenen uitspraken hebben gepleegd door te schrijven dat ze openbaar zouden zijn uitgesproken. Dit had in het persbericht inderdaad wel wat scherper verwoord mogen worden.

En dan zijn er ook nog mensen (zoals voormalig advocaat en strijder voor waarheidsvinding Peter Prinsen) die deze overwinning geboekt door effectieve samenwerking, een gevecht tegen windmolens durven noemen en beweren dat de uiotspraken al op rechtspraak.nl staan (een heel klein percentage uitspraken staat nu op rechtspraak.nl; ergens rond de 1 procent, maar dat kan nu natuurlijk snel stijgen) . Hoe noem je zo’n houding? Zullen we het Cervantes vragen?
Ik zou mijn lezers willen aanbevelen alles wat ik erover heb geschreven nog eens goed door te nemen en zelf zaken te onderzoeken, anders blijf ik maar dingen herhalen.
Quis custodiet ipsos custodes? Wij, de burgers bewaken de bewakers.
TV-oost journaliste Jauke Boerdam had zich die oproep van mij om zelf onderzoek te doen ter harte genomen.

mailwisseling Prinsen-Zander via van Kralingen (begin van onder naar boven)
Prinsen: “Openbaarheid van uitspraken? Kijk op Rechtspraak.nl; daar staan ze, openbaar. Activisten kunnen met hun eigen uitspraak in de hand naar de pers lopen. Laten we niet tegen windmolens vechten.”
En mijn antwoord:
“Er is systematisch machtsmisbruik door de rechterlijke macht zowel naar de procedurele kant alswel de inhoudelijke (niet handhaven omgang, gezag, gelijkwaardig ouderschap en de rest).. Daar is een eerste deuk in geslagen.
Dat is een punt dat gevierd dient te worden ipv te verzanden in onderling gekibbel. Ik denk dus dat ik hier nu even genoeg over heb gezegd.”
 

Jeroen Recourt is zelf het probleem

laatste aanvulling: 270217
Af en toe roep ik wel eens wat waarvan ik achteraf denk “oei, dat gebéurde, maar zou het nog steeds gebeuren. In mijn blog over verboden profielwerkstukken schreef ik over de Rechterlijke macht:
“Ondertussen proberen ze die wet ook nog zelf te schrijven, dringen met dubbele petten het parlement binnen en gillen dus als zielige slachtoffers als er ook maar een parlementariër het waagt om ergens zijn mond over open te trekken.”
Ik doelde daar op mensen als Dittrich, Wolfson, Quik Schuijt die als rechter voor het leven ook nog eens volksvertegenwoordigster dachten te kunnen zijn. En dat is in strijd met een van de basisprincipes van de Trias Politica, de scheiding der machten. Ooit ageerde ik op de voorpagina van het gratis dagblad De Pers tegen het feit dat Quik Schuijt deze dubbele pet op had.
Maar hoe staat het er nu voor? Vroeger kwam ik wel eens in de Tweede en Eerste Kamer, maar dat is de laatste 10 jaar een stuk minder geworden. Dus toch maar eens zoeken in de boeken. De eerste waar ik via google op stuitte was, hoe is het mogelijk, Jeroen Recourt, de initiatiefnemer van Divorce Challenge. Tevens rechter dus. Dat werpt nog eens een extra rood licht op de kritiek die ik al eerder op dit gebeuren had geuit.

Afin dat was een toevalstreffer. D66 staat bekend als rechterspartij. Hoe zou het er dáar nu voostaan. Jawel 2 keer beet. Judith Swinkels is zelfs familierechter geweest. Fatma Koser Kaya is maar liefst een dag actief kantonrechter geweest volgens haar biografie, vreemd , maar hoe dan ook dus nog steeds rechter. Ik ga er bij de fractie nog even achteraan.

Ik heb even geen zin om ook de andere fracties helemaal door te werken, en dan nog eens de Eerste Kamer waar traditioneel het rechterscompartiment relatief groter is. Het principe zal echter duidelijk zijn. De rechterlijke macht doorbreekt nog steeds op grove wijze de scheiding der machten. Dit leidt onder andere tot onaanvaardbare inmenging, juist in het familierecht.
Naast het feit dat deze functievermenging in strijd is met de principes van de Trias Politica kan nu al feitelijk worden vastgesteld dat de beroepsgroep rechters enorm is oververtegenwoordigd in de Tweede Kamer
Zie hieronder de screenprint met de opvattingen van voormalig kamerlid Luchtenveld hierover.
PS1: Tweede Kamerfractie van D66 gebeld. “Namens wie belt u?”” Ik bel als burger.” oh…..”
Tsja daar rekenen ze bij de democraten niet meer zo erg op dat er burgers bellen. In feite is in hun hele communicatie slechts voorzien met perswoordvoerders.
Afin ze zoeken het uit over die bio van Fatma. U hoort van mij.

luchtenveld20rechterslobby
Luchtenveld over de tirannieke rechterslobby (laatste alinea).

Valsheid in geschrifte

rubbelaar1
Ook vandaag zijn er in Nederland weer (als elke werkdag)  zo’n duizend uitspraken gedaan op het terrein van familierecht. Die zijn allemaal ondertekend onder de slotpassage dat ze in het openbaar zijn uitgesproken. Aangezien daarvan (bij gelijkblijvend beleid) maar ongeveer 20 uitspraken zullen worden gepubliceerd en de rest nergens ter beschikking staat en ook zeker niet letterlijk openbaar zijn uitgesproken, zijn dat dus zo ongeveer 980 overtredingen van het strafrecht door rechters. Valsheid in geschrifte namelijk.

slotzin-openbare-uitspraak-schermafdruk_2016-09-29_21-53-12
Zo ziet dat er bijvoorbeeld uit. vergroting

In theorie zouden we dus met zijn allen naar het dichtsbijzijnde politiebureau kunnen stappen om 980 (x 2; de griffiers ook) aangiftes door te geven. Ik hoop dan maar dat ze tegenwoordig op politiebureau’s computersystemen hebben waarmee je kunt copy/pasten. Een aantal jaren geleden heb ik namelijk een agent bezig gezien om met twee vingers een melding handmatig te kopiëren naar een aangifte. Want copy-pasten kon het systeem toen niet.
Afin. Behalve dat het valsheid in geschrifte is, overtreden al die rechters plus hun griffiers ook nog eens hun ambtseed (respect voor de grondwet) en meestal in dit soort, totaal van slag geraakte procedures waar niemand meer zicht, laat staan controle op heeft, nog wel een aantal andere wetten. Er is geen controle meer op deze poot van de Trias Politica.
Complottheorie? Nee voor iedereen vrij simpel te traceren werkelijkheid. Is dat ook de reden dat bovengenoemde misstand op geen enkele als complotterssite bekend staande website aan de orde is? Ik weet het niet. Op dit moment zijn een aantal zogenaamde complotterssites (ze verdienen een veel betere benaming) erg druk met elkaar in gevecht over de waarheid rond pedofielennetwerken en hun bestrijders.  Heel belangrijk, echt waar. Maar moeilijk te ontrafelen. De vraag is of de waarheid erover ooit boven water zal komen.
Maar waarom in hemelsnaam geen aandacht voor een zo evidente misstand die toch de kern zou kunnen blootleggen van het machtsmisbruik door het juridische systeem, dat nou juist bedoeld is om machtsmisbruik tegen te gaan? Dat zou ook een punt kunnen zijn waaromheen zich de rijen sluiten. Immers zolang zo evident georganiseerd machtsmisbruik door de rechterlijke macht dagelijks doorgang vindt, zo lang zullen ze ook in alle andere opzichten over de burgerij heenlopen! En als we dat misbruik gestopt hebben kunnen we ons justitiesysteem misschien aan het werk zetten om eindelijk de waarheid over pedofielennetwerken enzovoorts aan het licht te brengen.
Gisteren belde ik met een advocatenkantoor om een bepaalde uitspraak op te vragen. Daarbij ontstond een aardige korte discussie. Volgens de dienstdoende secretaresse is er geen openbaarheid van uitspraken in het familierecht. Zo’n stelling zag ik een tijdje geleden ook op de website van een advocatenkantoor (zie plaatje). En inderdaad dat geeft dus de praktijk weer. Maar wel een praktijk die strijdt met de slottekst van elk van die uitspraken en met de grondwet en de wetstekst die al deze uitspraken per definitie nietig verklaart. Nou ja ik heb ze uit de aard van de zaak niet allemaal, maar probeert u er gerust een paar uit als u ze via kennissen toch te pakken krijgt nadat u tevergeefs bij de rechtbank aanklopte.
advocaat-over-openbaarheid-schermafdruk_2016-09-29_18-45-11
In het midden de passage over openbaarheid. Een praktijk van niet-openbaarheid die zo is ingeburgerd dat het erop lijkt dat zelfs juristen niet meer beter weten. vergroting

Justitie is er in dienst van het volk en niet andersom. Daarom wordt er van ons burgers actie verwacht. Dat is namelijk de systematiek van de rechtstaat. dat wij als burgers de rechterlijke macht controleren. Dat is toch al een marginale controle, dus aan de slag.
dossier openbaarheid van uitspraken
ps: Zoals gebruikelijk had ik bij het schrijven van dit blog weer eens de neiging het probleem te onderbelichten, waardoor ik iets heb moeten corrigeren. Het gaat niet om 980 aangiftes want dat zijn alleen de rechters. Je moet dat geval maal 2 doen en er ook nog eens een factor op toepassen die de meervoudige colleges in kaart brengt. Laat ik het nu maar even houden op 2500 aangiftes dus. En dan heb ik het alleen nog maar over familierecht. Ik betwijfel over het daarbuiten wel goed geregeld is. Een educated guess. Maar ja een meer of minder maakt natuurlijk niet meer zo uit.
ps 2: Dit blog is een korte beschrijving van zaken die ik met veel meer argumenten onderbouwd (zie mijn dossierverwijzingen) meen te kunnen aanduiden als een samenspannig misdrijf. De misstand wordt samenspannig in stand gehouden. Het kan natuurlijk zijn dat sommige rechters gaan beweren dat er naar allerlei uitspraken nooit gevraagd is. Dat geldt misschien ook voor de uitspraak die ik hier als voorbeeld nam. Dus je zal maar net zien dat Mr Olthof morgen bij de balie in Almelo een exemplaar legt van bovengenoemde beschikking. En dan daarmee wil aantonen dat ik ongelijk zou hebben. Maar daarom staat er ook dat het slechts een voorbeeld is van de manier waarop er wordt ondertekend. En heus ik heb het ook echt allemaal een keer uitgeprobeerd. Lees daarvoor ook mijn blogs over de rechtbank Arnhem en meesters Sluijters en van Son. en er zijn rechters die dit misdrijf gewoon erkend hebben. Er is zelfs een artikel aan gewijd door een rechter die het “de grote leugen” noemt wat natuurlijk wel een understatement is.
ps3: De website van de advocaat in het tweede plaatje is zeer onlangs uit de lucht gegaan. Dit overigens nadat ik enkele maanden geleden twee maal per mail aan deze advocate heb gevraagd wat zij met de passage over openbaarheid eigenlijk precies bedoelde, en daar geen antwoord op kreeg. Ik heb de screenprint vandaag genomen van de google-cache van de site.
Summary: Dutch Judges commit forgery on a daily basis. About thousand times a day they sign the statement that they publicly spoke out a sentence without doing so, or even plan to do so. Sentences which are not spoken publicly (litterally or by publication, or at least access are null. Judges who are responsible for those sentences have no respect for the constitution and thereby neglect their own oat of office.