Cookies

oprukkend vaderschap

mijn mobielcamera geeft nog net de kans op enkele ruggen boven mamma en onder pappa te lezen

Warren Farrell merkte ooit op dat de eenentwintigste eeuw de eeuw van het vaderschap zou worden. Soms is daar al iets van te merken. Vorige week stapte ik even de grote Amsterdamse Selexyz-boekhandel Scheltema binnen om een boek in te kijken dat ze helaas niet hadden staan. Zoals gebruikelijk neem ik dan nog even een kijk op de planken opvoeding en aanverwante thema’s. Schoot mijn, toch wel een beetje geconditioneerde, blik naar een plank met moederboeken. Ik kon het niet nalaten te denken, oh ja hoor een plank vol moederboeken, en waar zijn de vaders?  Tot ik direct erna op de plank onder de moederboeken de vaderboeken zag staan. En… die plank was voller. Meer boeken voor vaders. En dat in de week voor moederdag. En dan stond mijn eigen boek Gemist Vaderschap er nog niet eens bij, al kunt u dat elke selexyzboekhandel wel bestellen. En trouwens ook geen boek van Henk Hanssen wat er natuurlijk zeker tussen hoort te staan. Maar afin, een deel van de slag is geslagen. Overigens veel mij onbekende titels die er wel interessant uitzagen.Dus werk aan de winkel voor de recensenten van papa.nl.nu.

dossier vaderliteratuur op papa.nl.nu

Lila

update 14-07-16: Volledige naam van Henk R verwijderd op zijn verzoek ( zie reacties hieronder)

De vaderboeken van Patrick van Rhijn waren hier nog niet aan de orde geweest. Patrick schreef twee autodocumentaire boeken over zijn bedreigde relatie met zijn dochter. Ik had de twee imposante delen niet over het hoofd gezien, maar het was er nog niet van gekomen om ze te bespreken. Gelukkig heeft Rob van Altena zich er nu op gestort.

Zijn recensie bevat veel complimenten, vooral over de mooie stijl. Maar de afloop van het verhaal, te lezen in het tweede boek (Vaderstad) doet de wenkbrauwen fronsen. Het lijkt welhaast of Patrick een beetje teveel naar Henk R heeft geluisterd. Henk maakte voor IKvader een recensie over het eerste boek, Weg van Lila, waarin Patrick er nogal van langs kreeg en de vraag rees of zijn gevecht nou echt wel allemaal zo vanuit een goed vaderschap voortkwam.

Het tweede boek eindigt dan ook met een klassieke duik in het stof. Vecht maar níet als vader. Wat hij zich niet realiseert is dat dit dé boodschap is van de vaderverstotende maatschappij aan ons vaders. Deze boodschap werd het best verwoord door Ed Spruijt, zelfbenoemd scheidingshotemetoot. Spruijt liet noteren: “Daarom is mijn belangrijkste boodschap: doe je uiterste best om de communicatie met je ex-vrouw open te houden en ga desnoods door het stof.”

Tsja, dat heeft Patrick dus gedaan. Dit keer is het mijn  vraag (en van Rob): Deed je daar nou wel zo goed aan Patrick?

lees de recensie van Rob
recensie Henk R
Lila is trouwens ook de kleur van Gelijkwaardig Ouderschap en van de nieuwe opmaak van mijn homepage