Dagblad de Stentor bracht vandaag níet (ik kon althans niets vinden) het nieuws dat ex-justitieminster Opstelten en zijn staats moeten getuigen voor de rechtbank Amsterdam in het voorlopig getuigenverhoor over de zaak Demmink. Ze brachten wél (dat kon ik makkelijk vinden) het nieuws dat aanwezigheid van een bromvlieg leidde tot het opschorten van een rechtszaak in de rechtbank Rotterdam. De Volkskrant bracht het nieuws wel, maar meldde dat het Openbaar Ministerie Demmink niet wil vervolgen. Wat ze natuurlijk hadden moeten melden was dat het OM anderhalf jaar geleden door de rechtbank Den Bosch is gedwongen dat onderzoek naar demmink wél te doen. Deze desinformatie komt me bekend voor van het gecensureerde Wikipedia-lemma over Demmink. En zo werkt de censuur van de Wikipediakliek dus door in de berichtgeving in de mainstreammedia.
Ja dit gaat weer even niet over vaders. maar ik weet dat veel van mijn volgers in deze zaak zijn geïnteresseerd omdat ze net als ondergetekende wat verbanden zien. En er zijn ook heel veel lezers die, aangespoord door mijn hoge google-notering op dit onderwerp, hier informatie proberen te zoeken over de kwestie Demmink.
En ik wens al die rechtszalen nog veel bromvliegen toe die niet alleen hun vleugels verbranden aan hete rechtszaallampen maar ook hot spots weten te ontdekken op het bekende portret achter de rechter.
Demmink en Wikipedia
Uitspraak Heertje
(na eerste publicatie tekst toegevoegd)
uitspraak in kort geding tegen Heertje
Ik vind ten principale dat namen van jeugdzorgmedewerkers moeten kunnen worden genoemd. Het publiek mag er in die zin ook kennis van nemen. De beoordeling van de rechtbank mbt Heertjes opstelling acht ik op zich echter redelijk correct. Hij heeft zich nogal vreemd uitgelaten in deze zaak. Ik vind wel dat de rechter zich er buiten had moeten willen houden, dus de eis van jeugdzorg had moeten afwijzen. Dat iemand zich niet correct uitlaat is nog geen reden om hem de mond te snoeren.
Deze uitspraak bepaalt eigenlijk ook dat de rechter elke keer per zaak een oordeel kan vellen wat vooral de werkgelegenheid in de bedrijfstak (familie)recht in stand houdt. Verder ben ik bang dat veel mensen uitspraken die jeugdzorgactiviteiten vergelijken met razzia’s niet meer serieus zullen nemen. Terwijl dat juist wel vaak is wat jeugdzorg doet.
Ik stoorde me in het commentaar van Heertje bij het Volkskrantartikel erg aan de elitebeoordeling van de school die niet goed genoeg zou zijn. Nadat alle andere argumenten bij Heertje als sneeuw voor de zon zijn verdwenen is dat wel een erg magere kritiek op de oplossing van een gijzelingssituatie. Zelfs als er iets van waarheid in zou zitten, wat ik betwijfel. Is de school op de zwarte lijst van de inspectie? Nee toch?
Desalniettemin wens ik Heertje veel succes bij de bestrijding van jeugdzorg.
PS: Ach en nou blijkt Heertje juist tevreden te zijn over deze uitspraak. Het kan verkeren. Ben ik dan juist principiëler? Ook jeugdzorg blijkt bijzonder tevreden. Geweldig! of niet??
Vorige blogs
Lees ook de waardevolle discussies bij deze en vorige blogs!
Een korte geschiedenisles over vaderschapsdiscriminatie
Het lemma vaderschapsdiscriminatie is al weer een tijd verdwenen van wikipedia. Niet omdat vaderschapsdiscriminatie zelf is verdwenen, integendeel. Het verdwijnen van dit lemma is juist eerder teken van totaal onbegrip over de mogelijkheid dat vaders wellicht zouden kunnen worden gediscrimineerd.
In het (al een jaar of 6 bestaande) lemma was ook een deel van een historisch formulier van de rechtbank Arnhem zichtbaar waaruit bleek dat je in ieder geval in 1994 bij de rechtbank Arnhem (idem Zwolle en wie weet nog meer en nog steeds) weinig kansen had als vader. Niet alleen van rechters, maar ook van wikipedia moet je het als vader nog steeds niet hebben. Ook op het algemene lemma discriminatie bleek dit museumstuk over evident onrecht snel verwijderd. Op wikipedia heerst inmiddels het idee dat ik vooral geen off-wiki aandacht mag vragen voor het on-wiki-gebeuren. U begrijpt, ik heb me altijd al laten intimideren door kinderbeschermers en kinderrechters. Dus gaat u vooral niet op wikipedia kijken wat u eraan kunt doen.
Fragment van een formulier van de rechtbank Arnhem uit 1994, een historisch voorbeeld van vaderschapsdiscriminatie. De voorgedrukte tekst op het formulier gaat er vooraf van uit dat de moeder de voogdij krijgt. Ik ontving dit formulier (kladformulier griffie) als Raadsman voor vader Peter de Jong. Het gebruik van dit plaatje wordt zwaar bestreden door de pseudonieme wikipediabewerker Theobald Tiger vanwege het veronderstelde feit dat het hier zou gaan om een preoccupatie van mij terwijl het gaat om een preoccupatie van de betreffende rechtbank. zie ook bericht volkskrant; zie ook: Walburg Harry, Tijd voor je kind ; kiezen voor vaderschap nieuwe stijl, blz 37 Utrecht 1997 ISBN 90 215 9244 4 Kosmos- Z&K. Of beluister hoe Frenk van der Linden hierover Joep Zander interviewt En dit waren dan nog de bronnen onder verantwoordelijkheid van derden. Zelf heb ik ook herhaaldelijk (ook gereviewd) gepubliceerd over dit fenomeen
Engelstalig wetenschappelijk artikel over vaderschapsdiscriminatie; oa over dit formulier
Mocht u toch zo onverstandig zijn te willen weten wat er on-wiki gebeurt; Misschien wilt u dit formulier, met alle bronnen terugplaatsen op wikipedia. Bijvoorbeeld onder het lemma discriminatie; oeioeioei.
Het hele formulier
kippen en hanen
Een beetje haan kan wel dertig kippen aan. De baas zijn, zo u wilt. Maar als je als student met dertig kippen en maar een paar hanen in een hbo-klas zit kun je het er maar moeilijk mee hebben.
Toen ik een aantal dagen geleden op de Hogeschool van Amsterdam op bezoek was maakte iemand mij attent op het volkskrantartikel met het bijzondere kop: Niet meer met drie jongens tussen dertig kippen. Dit is een gepromoveerd citaat van een student van de hogeschool Utrecht. “Opmerkelijk voor de Volkskrant die toch zo bekend staat als feministisch angehaucht” gaf mijn zegsman als zijn mening.
Toen ik van de week op zoek ging naar een digitale versie van het artikel bleek de kop op de site van de volkskrant inmiddels geneutraliseerd tot “Nooit meer alleen tussen de meiden”. Voelden enkele studentes zich beledigd of was het een politieke correcte censor die toesloeg?
De genoemde hogeschool experimenteert met speciale jongensklassen, met een meisjesminderheid. Wat maakt jongens gelukkiger in een jongensklas? Dat ze niet meer betutteld worden. Want van betutteling worden ze lui. Concurrentie, niet met zijn vijven achter één computer. De paar meiden tussen de vele hanen zijn ook tevreden. Minder geroddel, gemoedelijker.
Het is goed dat er aan de verschillende onderwijsculturen van jongens en meisjes aandacht wordt geschonken. Door feminisering van de onderwijscultuur dreigen jongens achterop te komen. Niettemin zou ik niet uit het oog willen verliezen dat er ook jongens zijn die de wat meer feminiene sfeer kunnen waarderen. En andersom er dus ook meiden zijn die het wat meer hanige wel zien zitten. Leerzame momenten voor studenten van een maatschappelijk-werk opleiding. Af en toe wisselen dus.
Ondertussen prijs ik mij dus gelukkig dat ik op de terugweg van Amsterdam in de trein een verweesd gedrúkt exemplaar van de volkskrant van 3 december tegenkwam. Nu kan ik toch ook de oorspronkelijke koptekst nog archiveren.
De tweede versie van het volkskrantartikeltot: Nooit meer alleen tussen de meiden
grwrr
Jeugdzorg Noord-Brabant is niet alleen in het nieuws met naar België vluchtende cliënten. Ze hebben nu ook bestuurders in de aanbieding die naar het zich laat aanzien over de ruggen van die cliënten onrechtmatig geld verdienen aan vastgoedhandel.
En maar lullen over het belang van het kind wat die cliënten niet goed zouden snappen. Belang van hunzelf. Zoals overigens vaak met die mensen die durven te beweren dat ze wel weten wat het belang van het kind is.
Als ik dit soort berichten in de krant lees dan wringt er iets ijzigs in mijn middenrif en rond mijn strottehoofd. En dat op zondag als ik relaxed mijn weekendkrant probeer te lezen. GRWRR
het bericht in de Volkskrant
mijn vorige blog over de vluchtende clienten van deze onfrisse bedoening
scheidingsziek
Dokter ik wordt ziek van die man. Oh mevrouwtje toch wat kunnen we daar nu toch aan doen. Ja ik durf het haast niet te vragen dokter, maar misschien kunt u een briefje schrijven dat ik er ziek van wordt. Nou ja dat de kinderen telkens naar hem moeten en dan moet ik telkens aan hem denken en dat wil ik niet en daar wordt ik ziek van. Ja en de kinderen ook misschien wel mevrouwtje. Maar ja….. misschien heeft hij u ook wel eens geslagen. Ja ik durfde er al niet voor langs te komen dokter. Nou maar dan schrijf ik dat briefje toch even voor u.
Een situatie die veel voorkomt, en vaak nog meer “even tussen de bedrijven door” dan hier geschetst. 47 huisartsen zijn hiervoor veroordeeld. Het topje van een ijsberg. De bewering van hoogleraar gezondheidsrecht Joep Hubben ” dat deze praktijken misschien wel vaker voorkomen” kan als een understatement worden beschouwd. Immers heeft bijna geen vader (soms moeder) de tijd om naast de dure en zware rechtsprocedure over kinderen nog een tuchtprocedure tegen een arts te voeren.
Edelachtbare, mijn ex is een gevaar voor mij en de kinderen. Ik heb een briefje van de dokter.
seks-u-o-log-e
Ik val soms op (over) een enkel lettertje. Maar dat is ook nodig.
Volgens de Volkskrant heeft de KRO afgezien van de diensten van seksuologe Maria Schopman voor het, van de BBC overgenomen, programma Sex…with Mum and Dad. Voor de goed orde het gaat hier over een programma waar ze het hebben over het met je ouders praten over seks. Ok praten met vader en moeder, in veel gevallen zal de vader helaas buiten beeld zijn, maar afin. Maar nu Schopman is afgewezen is de KRO op zoek naar een andere seksuologe… Pardon? Kan het geen seksuoloog zijn dan? Maar inderdaad als ik zo even op mijn geheugen afga hebben we de laatste jaren, veel Goedele Liekens, maar weinig seksuologen gezien in het openbaar.
Zelf ben ik net aan het lezen in het alweer wat belegen boek van seksuoloog Ernest Borneman; Das Patriarchat. Wel een man dus. Een man die zijn magnum opus over het patriarchaat opdroeg aan de vrouwenbeweging. Hij had wel meer vreemde ideeën. En met pleasen van vrouwen schop je het niet ver, zo moest ook hij in zijn leven ervaren.
Mannen zijn verdacht als het om intimiteit gaat. Een kleine aanraking kan een mannelijke leraar al fataal worden. Samen onder de douche met je kind is voor een gescheiden vader vragen om moeilijkheden. Dus ze gaan dat maar uit de weg. Mannen en seks tenderen blijkbaar in het volksempfinden naar vieze praatjes en je kunt dus blijkbaar daarom geen mannelijke seksuoloog aan het woord laten in een praatprogramma over seks.