Cookies

Cassatie tegen strafveroordeling vader omdat hij vader is

Ivo Vrijkotte werd strafrechtelijk veroordeeld voor het bezoeken van een voetbalveld waar zijn kinderen voetbalden. Ik schreef daarover al het een en ander. Zie bijvoorbeeld: https://blog.joepzander.nl/2020/08/02/vaderdader-framing-ivo-vrijkotte/

Zelf werd ik in deze zaak als deskundige gevraagd, maar dat werd door rechter Taalman afgewezen onder andere omdat ik teveel kritiek heb op de rechterlijke macht. Ook bij wraking en in hoger beroep hield die onzin stand. Merkwaardigerwijs hoorde ik later van een van de rechters die verantwoordelijk waren, dat deze uitspraak zeer voor cassatie vatbaar is. En ja dat is nu dus ook gebeurd. De zaak ligt nu bij de Hoge Raad en Ivo’s advocaat heeft er flink werk van gemaakt.

Een van de hoofdlijnen van de cassatie is dat juist de besluiten van de rechters in eerste en tweede instantie laten zien dat het over zaken ging waar een deskundige zeker wel zijn licht op had kunnen laten schijnen, wat de uitspraak had kunnen beinvloeden. Echter beweerden de lagere rechters dat het ook niet veel had kunnen uitmaken. Het feit dat ik mijn mond dicht zou moeten houden over de situatie van de rechterlijke macht lijkt niet meer erg de aandacht te hebben.

Een belangrijk punt is de spagaat waarin een vader in casu Ivo zit als er enerzijds wettelijk van hem wordt verlangs voor zijn kinderen te zorgen en anderzijds hem dit strafrechterlijk wordt verweten. Het strafrechtartikel waar het over gaat heet belaging. Al bij de behandeling van deze wet maakte de initiatiefnemer van deze wet, Boris Ditrich (D66) onder druk van ondere andere mij zelf (zie televisieoptreden) duidelijk dat de wet niet bedoeld is om vaders die naar hun kinderen omkijken te bestraffen. Van kennis van dit stuk wetsgeschiedenis hebben de rechters tot nu toe geen blijk gegeven. Het lijkt me dat van een overtreding van het strafrecht dan ook geen enkele sprake is.

Op bovengenoemd punt, en ook bijvoorbeeld het gebrek aan weging van mensenrechtenverdragen schiet het verder uitstekende cassatieverzoek mijns inziens tekort. Maar ik moet zeggen, ik ben geen cassatieadvocaat.

Vaders die meer zorgen blijven aan de bak?

Nou nee, is mijn korte antwoord. Het risico dat je als vader na een partnerscheiding buiten spel wordt gezet is waarschijnlijk groter als je meer zorg hebt gegeven. Doe je een enkel papa-dagje dan gaat het nog wel goed.  Maar als je als vader meer tijd en energie in zorg steekt dan kom je alras in het klassiek moederlijk domein/territorium terecht en dan geldt niet de klassiek theoretisch feministische wens dat vaders meer zouden kunnen zorgen, maar de veel dringender praktische drang om wensen van vrouwen in vervulling te laten gaan hoe die er ook uit mogen zien. Nou ja ik omschrijf het misschien wat in grove lijnen, maar dat is nodig om in een blog helder te opponeren naar wetenschappers als Duindam en Kalmijn die iets anders beweren. Laat ik voorop stellen dat zowel Vincent Duindam als Matthijs Kalmijn zich in ieder geval van veel andere wetenschappers onderscheiden doordat ze reageren op mijn vragen. En beiden hebben mij ook enigszins in hun publicaties aan het woord gelaten in het verleden. Dat is dus heel anders dan hoogleraar Corine de Ruiter die direct van zich af begon te slaan en via haar universiteit met procedures dreigde als reactie op klachten. Maar wel is het dan weer zo dat zogenaamde, niet handelend volgens een navolgbaar wetenschappelijke methode, wetenschappers als Corine de Ruiter niet te beroerd zijn om de conclusies van anderen te gebruiken om uit te leggen dat het allemaal aan vaders zelf ligt, dat ze eerst maar eens wat meer moeten zorgen terwijl vrouwen dat zelf vaak blokkeren. En over dat laatste is trouwens ook onderzoek beschikbaar.

Omdat onderzoek van Kalmijn opdook in het rapport van de expertgroep Ouderverstoting, en de expertgroep ook met de bewering (oa blz 137) komt dat het na scheiding beter gaat als je het als vader voor scheiding beter doet, ben ik er maar eens in gedoken. Positief aan het onderzoek van Kalmijn is dat het per kind probeert te kijken wat er aan de hand is. Daarmee kun je, als je zoals in dit geval kinderen in de klas bevraagt dicht bij een 100% respons komen. Of die antwoorden dan betrouwbaar zijn is een vraag die ik nog wel eens nader wil bekijken als ik de vragenlijst heb gezien die me is aangeboden.
Echter al in de vraagstelling van het onderzoek zie ik een vooronderstelling opduiken die voor de hypothese uit al veronderstelt dat als er een verband is, dat lineair zal zijn. En dat is nog maar zeer de vraag. Mijn hypothese is dus al jaren dat er meer sprake is van een  kromme met een maximum/optimum op de enkele papadag en een lage waarde bij heel weinig en heel veel zorg. Heel bijzonder, en in principe ten onrechte bevestigend voor de hypothese met valse vooronderstelling, is dat waar Kalmijn dan de kwaliteit van de relatie na scheiding onderzoekt de vaders die geen contact hebben worden uitgesloten. Mondeling licht Matthijs Kalmijn dat toe met “er is dan geen sprake van een meetbare kwaliteit”. Op die manier raakt nog meer uit zicht dat het hier zou kunnen gaan om een meer parabolische verdeling. Een lineair verband is helemaal niet zo normaal als sommige mensen denken en wetenschappers moeten daar natuurlijk rekening mee houden als ze onderzoek doen.  Mijn hypothese die ook door enige onderzoeken wel een beetje wordt gesteund is wel gebaseerd op een  niet-lineaire verdeling. Ja, en nul kwaliteit is ook een punt op de lijn van kwaliteit lijkt me. Ik passeer hier even voor dit blog een discussie over kwantiteit versus kwaliteit besef ik me. Maar anders wordt dit blog te lang. Vragen zijn hieronder welkom.

Uiteraard had het geholpen als ik als expert niet alleen door de expertgroep ouderverstoting was gehoord maar ook erin had kunnen plaatsnemen, dan was de misser van Kalmijn denk ik wel tijdig opgemerkt.  het definitieve verslag van de hoorzitting met mij is overigens nergens, zelfs niet met heel veel moeite, terug te vinden.

Professor Kalmijn beloofde me dat hij nog met het een en ander komt over gemist vaderschap, dus ik wacht dat dan weer met spanning af.
Lees ook mijn artikelen over wetenschap en vaderschap en het vaderseenzorgdossier over vaderschap en wetenschap: dossier wetenschap

 

noten:

De handelwijze van Prof. Kalmijn is een voorbeeld van vaderdiscriminatie ondanks het te markeren feit dat hij wel benoemd dat vaders er slecht afkomen. Tsja…  Meer over vaderdiscriminatie in het artikel van mij voor het tijdschrift “Pedagogiek”.

Ouderverstoting en de vergeten vaderlijke opvoedingsverantwoordelijkheid. In een vaderthemanummer van het wetenschappelijk tijdschrift Pedagogiek van mei 2011 verschenen artikel gevolgd door repliek en dupliek.

Over wetenschap en vaders heb ik in de afgelopen 30 jaar wel meer geschreven. Ik zou bijna durven te beweren dat er geen onderzoek op dit gebied plaatsvind zonder grondige fouten, vreemde belangenverstrengeling, of erger:  wetenschap en vaderschap

 

In de gevangenis omdat je je kinderen niet ontkent

Een poster met daarop een verhaal met mooie afbeeldingen over een programma om de band tussen ouders en kinderen goed te houden ook als die ouders in de gevangenis zitten. Met erop een opvallend gele pop-up : “Vader-Kind” Maar ik kom in deze gevangenis juist een vader bezoeken die dat juist zelfs buiten de gevangenis niet mag. Nou dan moet je wel een ernstige misdadiger zijn toch? Nee hoor Vader Ivo zit in de bajes omdat hij het op social media over zijn kinderen heeft en met zijn kinderen op zijn profielfoto staat.

Misschien was hij beter af geweest als hij iemand had vermoord, dan had hij met dit project nog wel zij kinderen mogen zien zei een andere vader vandaag tegen mij. Welke categorie lijken hij erbij fantaseerde zal ik hier maar niet vertellen. Dat volk kan bij een cynische grap nogal van slag raken.

Afin doet u mij nog maar zo’n projectje…..

Vandaag op de penitentiaire inrichting, gevangenis, Grave. Ik had me gisteren al erg vervelend gevoeld toen ik er eens in was gedoken wat je allemaal mag en moet en niet mag als je daar op bezoek gaat. En het bleek vandaag nog veel erger te kunnen. Was er op de site van justitie nog sprake van een lijst van spullen die je wel mee mocht nemen, bij de ingang kreeg ik na aanvankelijke toestemming voor een boek pen en schrijfblokje plus nog een doorzichtig flesje drinken toen het erop aankwam toch weer een verbod om wat dan ook naar binnen te brengen. Nou ja mijn kleren mocht ik ook aanhouden, nou ja niet allemaal want mijn trui moest uit. Dat laatste was erg prettig gezien de extreme winderige (extreme ventilatie op mijn door fietsen bezwete rug) kou in de bezoekruimte. Ga me nou niet vertellen dat de overheid die er geen been in ziet om op haar ministeries hier en daar de kachel tot 22 graden op te stoken hier ineens aan energiezuinigheid is gaan doen. Het is gewoon pesten lijkt me. Ooit …. ach ik houd even op. Dinsdag komt Ivo weer even vrij… wat heet vrij trouwens?

In de gevangenis omdat je je kinderen niet wenst te ontkennen

Een poster met daarop een verhaal met mooie afbeeldingen over een programma om de band tussen ouders en kinderen goed te houden ook als die ouders in de gevangenis zitten. Met erop een opvallend gele pop-up : “Vader-Kind” Maar ik kom in deze gevangenis juist een vader bezoeken die dat juist zelfs buiten de gevangenis niet mag. Nou dan moet je wel een ernstige misdadiger zijn toch? Nee hoor Vader Ivo zit in de bajes omdat hij het op social media over zijn kinderen heeft en met zijn kinderen op zijn profielfoto staat.

Misschien was hij beter af geweest als hij iemand had vermoord, dan had hij met dit project nog wel zij kinderen mogen zien zei een andere vader vandaag tegen mij. Welke categorie lijken hij erbij fantaseerde zal ik hier maar niet vertellen. Dat volk kan bij een cynische grap nogal van slag raken.

Afin doet u mij nog maar zo’n projectje…..

Vandaag op de penitentiaire inrichting, gevangenis, Grave. Ik had me gisteren al erg vervelend gevoeld toen ik er eens in was gedoken wat je allemaal mag en moet en niet mag als je daar op bezoek gaat. En het bleek vandaag nog veel erger te kunnen. Was er op de site van justitie nog sprake van een lijst van spullen die je wel mee mocht nemen, bij de ingang kreeg ik na aanvankelijke toestemming voor een boek pen en schrijfblokje plus nog een doorzichtig flesje drinken toen het erop aankwam toch weer een verbod om wat dan ook naar binnen te brengen. Nou ja mijn kleren mocht ik ook aanhouden, nou ja niet allemaal want mijn trui moest uit. Dat laatste was erg prettig gezien de extreme winderige (extreme ventilatie op mijn door fietsen bezwete rug) kou in de bezoekruimte. Ga me nou niet vertellen dat de overheid die er geen been in ziet om op haar ministeries hier en daar de kachel tot 22 graden op te stoken hier ineens aan energiezuinigheid is gaan doen. Het is gewoon pesten lijkt me. Ooit …. ach ik houd even op. Dinsdag komt Ivo weer even vrij… wat heet vrij trouwens?

kunst als excuustruus

Omdat ik het toch al had opgeschreven als evaluatie voor Museum De Fundatie in Zwolle plaats ik mijn teksten ook nog maar even hier.

Het is merkwaardig om kritiek op maskers aan te treffen in de expo nadat ik zelf een wat vervelende confrontatie bij de ingang had met een medewerker die mijn mondkapje niet goed vond, zonder daarvoor overigens argumenten voor te kunnen leveren. En als je dan ook nog van alles tegenkomt over de manier waarop in begin dertiger jaren noodtoestanden de democratie ondergroeven vraag je je even af of kunst hier een excuustruus is om het niet over de werkelijkheid te hebben. Gelukkig waren er nog wel een paar posters helemaal boven die ook wat meer hier-en-nu kritiek gaven. Maar verder vind ik het dan toch erg museaal, geconserveerde kritiek. Coronatoegangsbeleid is overigens de reden dat ik mijn museumkaart had opgezegd, maar ik heb dan toch nog even van de verlenging gebruik gemaakt. En per saldo is dit alles dan toch wel een ervaring, als kunstenaar zijnde ook.

Ah ik heb al wat toegelicht in eerdere vraag over de merkwaardige niet onderbouwde kritiek op mijn mondkapje in relatie tot de inhoud van de expo’s. In het midden van ruimtes aangeven hoeveel mensen er binnen mogen is vrij merkwaardig, dat moet je weten voor je binnenkomt. Overigens vind ik dit soort routering en beperking op dit moment niet nodig en zou ik een museum ook als ontmoetingsplek willen zien. Dat werkt zo dan niet zo erg. Reserveren vind ik in principe ook vervelend en zoals gezegd alles bij elkaar waren de coronamaatregelen in musea een reden om mijn museumkaart op te zeggen.

Vandaag voor vrijheid Zingen en dansen! Danser Encore Wie doet er mee?

update: teksten die we zingen:

Woensdagmiddag 14 uur midden op de Brink Deventer! Iedereen welkom

akkoorden: https://chordify.net/chords/hk-danser-encore-musique-danse

tekst origineel: (onderaan)

« Danser Encore » is een vrolijk lied van verzet tegen de Corona-maatregelen en de gezondheidsdictatuur. Het is verzonnen door de Franse groep HK et les Saltimbanks, maar het werd overgenomen door talloze andere muzikanten en vertaald in vele talen. Dit is de originele tekst :

Refrain:
Nous on veut continuer à danser encore
Voir nos pensées enlacer nos corps
Passer nos vies sur une grille d’accords
Oh, non non non non non non
Nous on veut continuer à danser encore
Voir nos pensées enlacer nos corps
Passer nos vies sur une grille d’accords

Nous sommes des oiseaux de passage
Jamais dociles ni vraiment sages
Nous ne faisons pas allégeance
À l’aube en toutes circonstances
Nous venons briser le silence

Et quand le soir à la télé
Monsieur le bon roi a parlé
Venu annoncer la sentence
Nous faisons preuve d’irrévérence
Mais toujours avec élégance

-Refrain-

Auto-métro-boulot-conso
Auto attestation qu’on signe
Absurdité sur ordonnance
Et malheur à celui qui pense
Et malheur à celui qui danse

-Refrain-

teksten die we gaan zingen klik voor pdf

​nederlands/vlaams refrein

Wij, wij gaan, wij gaan gewoon blijven dansen

wij gaan ons niet alleen verschansen

Wij creëren nieuwe kansen

oh neenenee/ of jajaja

Wij wij gaan wij gaan gewoon blijven dansen

Wij gaan ons niet langer verschansen

Wij creëren nieuwe kansen

Wij zijn hier maar even op aard

Wat is het leven ons echt waard

Op vrije voet of vastgeketend

Laat ons de stilte nu verbreken

Wij horen graag de waarheid spreken

En dan s’avonds voor de buis

Een zwaar en niet te dragen kruis

Luister jij naar de profeten?

We kunnen toch niet alles meten

Waar is ons collectief geweten?

Oh neeneenee, refrein

Aan het werk en in ons kot

We worden stilaan gewoon zot

Ons lijf wil nu echt wel bewegen

Wij zijn echt iedereen genegen

Maar hebben lang genoeg gezwegen

Elk verbod autoriteit

Al het volgen echt te spijt

Vertrouwen komt toch van twee kanten

Wij willen nieuwe zaden planten

wij zijn liefdesdemonstranten

oh jajajaja refrein

Ons hoofd is helder autonoom

Volgen niet zomaar de stroom

Van angst en onzekere feiten

dit zijn geen futiliteiten

Voor onze vrijheid gaan we pleiten

Wat is zorg wat solidair

Zonder debat wat is primair

Het is nu tijd om te verbinden

Elkaar in liefde terug te vinden

Licht te zien in het land der blinden

ohjajajajaja refrein

(muziek en tekst naar Danser Encore ~ HK & les saltimbanks)

Rechters buiten het strafrecht

Jaartje geleden, geen antwoord behalve ontvangstbevestiging.

Op 07-04-2020 om 10:40 schreef Joep Zander aan Oost-Nederland@om.nl

Geachte dames, heren,

In 2015 was ik door de rechtbank Gelderland te Arnhem, rechter Lous van Son, per beschikking en tegen mijn zin, ingeschakeld als rechtbankdeskundige, pedagoog*. Het verdere verloop daarvan werd gekarakteriseerd door mijns inziens meerdere strafrechtelijke handelingen van de kant van de betrokken rechter en haar griffier. Ik heb destijds er vanaf gezien hier direct aangifte van te doen omdat ik geen vertrouwen meer heb in de afwikkeling van dit soort aangiftes (tegen justitiële functionarissen).

Blijkbaar heerst ook in dit soort zaken een overweldigende angstcultuur.

Onlangs maande een strafrechtadvocaat mij terloops dat ik als burger de plicht heb om aangifte te doen van strafbare feiten. Tegen ambtenaren geldt dat nog meer dan tegen gewone burgers, immers is de strafmaat in die gevallen niet voor niets vaak hoger. Ik wist dit al, maar het zette mij wederom aan het denken.

Zodoende schrijf ik u in ieder geval deze mail om hierbij aan te geven dat ik aangifte doe tegen Mevrouw Mr. van Son en haar griffier Mevrouw Sluijters. Relevant is te vermelden dat een andere functionaris van de rechtbank zich schriftelijk verontschuldigde voor het gebeuren en alsnog de betaling van mijn honorarium voor de op last van de griffier gestopte werkzaamheden, ging regelen.

Indien u bereid bent mij een reactie te sturen die openingen biedt voor een serieuze afhandeling van deze zaak dan ben ik bereid om verder er tijd in te steken om deze zaak nog een keer helemaal samen met u op een rij te krijgen. De kwesties zijn nog niet verjaard lijkt me. Onder andere gaat het om valsheid in geschrifte, laster en smaad, machtsmisbruik, maar er is meer aan de hand dat ik in overleg met u verder zou kunnen formuleren.
Graag ontvang ik van een bevestiging van ontvangst van deze aangifte.

met vriendelijke groet

Voor meer info over deze kwestie:  rechters liegen nooit natuurlijk/

*een eenletterig typefoutje gecorrigeerd

Zwemmen mag maar douchen niet

Dankzij de Deventer koekhapwappies kunnen mensen vanaf begin maart weer buiten zwemmen in het borgelerbad. Een geweldige wappielobby zette de gemeente aan tot beter nadenken zal ik maar zeggen, want volgens de gemeente hebben we het wel aan hún te danken. Net zo als het het dan aan de gemeente te danken hebben dat het aanvankelijk dicht ging ondanks de ruimte die het landelijke beleid bood.

Image

De eerste weken was er voor het buitenbad een ingang buitenom aangelegd zodat je niet binnen hoefde te komen om te bewijzen dat je je had aangemeld. Maar vandaag stonden we aan de buitenkant van het bad voor en poortje dat maar niet open wilde. Bleken we toch weer binnendoor te moeten met mondkapje (ja neem ik volgende keer weer mee…) langs het handenkapotwrijfzuiltje enzo. Maar douchen mag je dan weer niet. Aangezien die douches zich buiten bevinden is dat merkwaardig. Op mijn vraag daarover bleek dat het zwembadpersoneel niet verder kwam dan dat het nou eenmaal de regels zijn. De gezondheidsargumenten kon niemand bedenken. In tegendeel zou ik zeggen want douchen is ook goed voor de hygiene, misschien nog wel belangrijker dan je handen kapotwassen. Koud douchen gaat waarschijnlijk net zo snel als op de voorgeschreven manier je handen poetsen.

Bij nader inzien wist de badjuffrouw nog te bedenken dat de gemeente wilde bereiken dat iedereen zo kort mogelijk op het terrein moest zijn. Zet dan een bordje neer met het verzoek om wat sneller voor het virus uit te zwemmen opperde ik. Daar kon ze wel om lachen en om de rigiditeit van regels om de regels kon er ook wel een zuur zuinig lachje vanaf. Ach vanwege het mooie weer heb ik het daar maar bij gelaten.

Douwelerkolk gekortwiekt

Eigenlijk was het een nogal onbekend gebied in het hart van Deventer. Maar een ongekend mooi gebied… tot nu toe in ieder geval. Want Deventer heeft besloten te kappen en te ruimen. Brinkgeverweg, Boxbergerweg Diepenveen, de bossen bij Averlo en nog vast een aantal plekken waar ik niet toevallig langs ben gekomen de laatste tijd. Ook het gebied rond de Douwelerkolk wordt stevig aangepakt.

Hier zie je hoe een mooi wild gebied naar een park wordt omgebouwd

Ik kom zelf heel vaak in de Douwelerkolk, vooral in het warmere deel van het jaar. Ik heb daar veel herinneringen liggen uit de inmiddels 35 jaar dat ik in Deventer woon. Toen ik hoorde van de radicale kap durfde ik er even niet te komen omdat ik bang was dat het me teveel pijn zou doen. Maar vandaag is het er toch van gekomen. Vandaar de foto’s bij dit blog. Vorige week voerde ik met mijn zoon, die bosbouw doet voor zijn masters, een kleine discussie over nut en noodzaak. Ik was eerst bang dat hij het nogal rationeel benaderde. Maar inmiddels heeft hij voor zijn studie een essay geschreven dat getuigt van een zeer omvattende benadering die mij roerde. Hij beschrijft hoe hij zelf als jongetje in dit gebied rondstruinde en nu het hout terug ziet in het aanrechtblad van zijn vader. Een prachtig circulair verhaal dat u zeker even zou moeten lezen.

Wat mij opvalt is dat veel bomen worden gekapt omdat ze moeten voldoen aan de veiligheidsnormen die gelden voor parken en niet de wat lagere eisen die voor natuurgebied gelden .

Op de foto’s bij deze blog kun je goed zien hoe dit gebied door de gemeente wordt veranderd in een park. Daar kun je voor pleiten omdat het toegankelijker wordt, maar het is ook verlies van natuur. Onlangs werd ik met mijn zoon bekeurd omdat we zeg maar de toegankelijkheid van een ander natuurgebied anders interpreteerden dan de dienstdoende boswachter. Wij vonden dat zolang je geen bordjes tegenkomt en je op het pad blijft je niets fout doet. De boswachter vond van wel. Daarbij speelde een discussie over de functie van draad. Aangetroffen op wandelpaden is het volgens ons vaak de bedoeling dat je daar gewoon overheen stapt. Waar Deventer volgens ons de toegankelijkheid wel wat erg makkelijk prioriteerde werd er in dit natuurgebied de mens als totaal ongewenst beschouwd. Tsja zo kom je wat tegen als je met je zoon in de natuur wandelt. Op onderstaande foto zie je aalscholvers op een boom in het water van de Douwelerkolk. Nu zijn veel bomen langs de waterkant gekapt omdat ze om dreigden te vallen (?) Ooit, toen diezelfde boom nog iets minder diep lag klommen we er op met mijn zoon en zijn vriendjes. Ik hoop dat in ieder geval de aalscholvers in de toekomst dan nog af en toe mogen genieten van een omgevallen boom.

Aalscholvers op de Douwelerkolk

Al mijn foto’s van vandaag bij de Douwelerkolk