Cookies

superieur geslacht

vader, moeder, kinderwagenMevrouw Ann Meskens is een filosoof en heeft een boek geschreven. De grote lijn is dat filosofen teveel naar hun eigen gelijk kijken. Eigenlijk moet je op zoek zijn naar je ongelijk.

Nou dat komt goed uit want Meskens beweert in haar boek tevens dat dat een mens zijn leven “wezenlijk begint als kind van een moeder” De recensent van Trouw voegt daar aan toe “en dat is een twee-eenheid” .

Dus die Ann Meskens preekt het gelijk van de ander en de open blik, maar baseert zich op de meest gesloten en bevooroordeelde waarneming over kinderen die ik ken. Ze gaat uit van de alom superioriteit van de moeder-kind band. Dus zeg maar van de superioriteit van de moedervrouw. Moederschapsideologie ten top. Echt ONgelijk. In de grondwet staan discriminatie van ras en sekse broederlijk (dan wel gezusterlijk, laat ik vooral zelf spits blijven) naast elkaar. Superioriteit van sekse is dus echt niet veel minder erg dan superioriteit van een ras.

Het grote verschil is alleen dat dit kan en het ander niet. En dat in Trouw. Ik stel voor om een flinke campagne richting Trouw te starten, cq onze abonnementen als één man (één vrouw vooruit) op te zeggen.

Het is ook niet de eerste keer dat de, misschien overigens minst slechte krant van Nederland, ons mannen dit flikt. Hadden we niet ooit het bericht dat vaders nergens voor nodig zouden zijn. En laat nou elke keer dit soort verhalen ook nog door mannen, misschien wel vaders, worden opgetekend. Maar die zelfkastijding kennen we van alle bekende onderdrukte groepen in de geschiedenis.

Een mens begint wezenlijk als kind van een vader en moeder. En dat is een triade. fundamenteel.

“De wereld omhelzen” plus reacties (arcive.org). Mijn laatste repliek is alleen hier terug te vinden.

zie ook: vaders niet nodig volgens Trouw

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “superieur geslacht”

  1. De kunst van de hermeneutiek is weinigen gegeven.

    Rechters niet, Raden vdk niet, Jeugdzorg niet, politici niet. Laat het de vaders die vechten voor hun kinderen wel gegeven worden, is het niet zo, verplaats je in hun schoenen en je zult een verdriet zien die je doet beven.

    Het boek is theorie, mooi en een geslaagde poging een levenskwaliteit te verwoorden…, de empathie.

    Ik spreek de wens uit dat de schrijfster er ooit een vervolg aan kan geven…, na meerdere gesprekken op straat of op een forum hier of daar. Anders kijken.

  2. Ik moet eerlijk zeggen dat ik slechts de recensie gelezen heb in Trouw. Ik hoop dat de schrijfster zelf me een keer zal vertellen dat ze het anders bedoelde. Ik kan helaas geen mailadres van haar vinden. Zo maakt ze het wel moeilijk om haar eigen ongelijk evt onder ogen te zien.

    Heb jij het boek wel gelezen?

  3. Heb ook enkel de recensie gelezen, maar kan geen kwaad vinden in haar opmerkingen wat betreft moeder/kind. Het kenmerk van de westerse filosofie is altijd de dualiteit en in de context van haar boek is dit een begrijpelijke.
    Interessanter wordt het als je de oosterse zienswijze van de hermeneutiek bestudeert, welke beter verstaan wordt als ‘de kunst van het interpreteren’ en die duizenden jaren oud is. Hier is sprake van een drie-éénheid, het spreken, het luisteren en het gesprokene. Elke oosterse benadering is terug te voeren tot een triade! Het begrip vader, moeder en kind wordt hier wel als basis beschouwd. Dat is bijvoorbeeld de reden dat de westerse filosofie tot op de dag van vandaag nog steeds in zijn maag zit met het aloude; de vader, de zoon en de heilige geest. Een drie-éénheid die geen plek weet te vinden in onze filosofisch wereldlijke beschouwingen.
    Een dualistische zienswijze kent enkel winnaars en verliezers, zoals we uit ervaring kunnen leren, en is de hoofdreden van veel dagelijkse ellende. Het conflict, het dilemma. De kunst van de hermeneutiek is je verplaatsen in de ander, de ander verstaan waardoor de twee zich oplossen in de drie om erachter te komen dat het probleem ‘an sich’ geen wezenlijke bestaansgrond had. De schrijfster zou zich moeten realiseren dat haar opmerkingen ook verkeerd opgepakt kunnen worden, daarmee aangevend dat zij zich wel enigszins bekwaamd heeft in deze kunst van het interpreteren. Vandaar mijn opmerking dat ik hoop dat er een vervolg komt, daarmee suggererend dat haar theorie óók eens haar praktijk gaat worden. Niettemin is het een lovenswaardige poging.

  4. Tsja ik denk dat jij graag het goede in de mens en speciaal Ann wilt zien.
    Daar lijkt niets op tegen eigenlijk. Maar juist deze, door haar opgeroepen sfeer van empathie, laat zonder dat een ieder het door zal hebben, de mogelijkheid ontstaan om zo’n rigide vooroordeel juist mét diezelfde empathie te koesteren. Dit is eigenlijk moederlijke empathie (als metafoor); je laten omarmen zonder te denken. Maar afin het wordt wellicht tijd dat we het boek gaan lezen.

  5. Veel mensen zullen het voorbeeld, al dan niet bewust, inderdaad koesteren. De onwetende meerderheid laat zijn meningen bepalen door de media en in die zin begrijp ik ook je consternatie.
    In het wereldje waarin wij ons bevinden komen we niets anders tegen dan onvolledige kennis, vooroordelen en het afschuiven van verantwoording. Laat staan dat we ‘van hogerhand’ ooit op enig empathie kunnen rekenen.
    Mijn eerste reactie hier boven wist zelfs zijn weg naar de site van ‘de Trouw’ niet te vinden…
    Het wordt nog een lange strijd.

  6. Trouw had de plek gewijzigd waar dit stuk stond. Ik heb dat weeer aangepast. De reacties staan er echter niet meer bij. Ik zal Trouw daar nog eens op aanspreken. Gelukkig heb ik mijn rereactie wel hier bewaard.

Laat een antwoord achter aan joepzander Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.