Jaren geleden zat ik eens, als enige man, bij een vrouwendiscussie over een zogenaamd toekomstscenario voor het regionale emancipatiebureau. Een van de opmerkelijkste gebeurtenissen daar was een opmerking van een caribische emancipatiewerkster. Dat gedoe over mannen meer betrekken bij de zorg voor de kinderen hoefde van haar niet. We moesten ook maar eens wat specifieker kijken naar de verschillen tussen groepen vrouwen. Caribische vrouwen hadden het altijd zelf en alleen gedaan en dat hoefde voor haar niet te veranderen. Ze betitelde het eigenlijk als een soort racisme om de normen van de blanke emanciaptiewerksters op te leggen aan zwarte vrouwen.
Aan deze gebeurtenis moest ik denken toen ik in de krant las dat de zwarte presidentskandidaat Barack Obama het voorzien had op de afwezige zwarte vader.
Een oproep aan zwarte vaders om je verantwoordelijkheid te nemen is nooit weg. Ik las dat in de States 60 procent van alle zwarte kinderen zonder vader opgroeit. Maar het leek er een beetje op dat Obama ook de schúld bij de zwarte vaders legt. daar denk ik genuanceerder over. Het lijkt er een beetje op dat Barack wat makkelijk zijn éigen gemiste vader projecteert op al die andere. Hoewel; ben wel benieuwd wat die vader van Barack er zelf van vindt trouwens.
In dit geval kunnen we trouwens spreken van enkele vormen van vooroordelen die we genderracistisch kunnen noemen. Ze maken onderscheid naar ras en sekse tegelijk.