Cookies

promiscue

Vrouwen zijn ook promiscue. Volgens sommige opvattingen over de geschiedenis hadden oude samenlevingen promiscuïteit als uitgangspunt. En dat uitgangspunt is inmiddels een lastig punt van discussie met een medeauteur van een artikel waaraan ik werk.

Promiscue betekent dat je wisselende sexpartners hebt. Jarenlang werd mannen verweten dat ze deze stijl aanhingen. Er is echter veel grond om aan te nemen dat vrouwen er ook wat van kunnen. Promiscuïteit was ooit de basis voor matrilineariteit. Althans volgens theoretici als Johann Jakob Bachofen dus. Immers werd de geslachtsgemeenschap los gezien van de voortplanting waardoor de inbreng van de mannen onduidelijk was. Vervolgens trad de patrilineariteit in, die ook weer gekoppeld werd aan sprookjes over de inbreng van de man. Volgens sommige zou de moeder meer een voedingsbodem zijn voor een compleet afgeleverd product van de man. Afin zo langzamerhand zouden we allemaal moeten weten dat de inbreng van beide geslachten in de voortplanting even belangrijk is. Hoewel… hier en daar viert de moederschapsideologie nog hoogtij. Voormalig kamerlid Mieke v.d. Burg van de PvdA zei mij eens dat echte gelijkstelling pas zou komen als mannen ook kinderen baren.

Op grond van bovenstaande menen sommigen in de vaderbeweging dat de tweede-golf feministen een vrouwelijke promiscuïteit hebben opgevoerd waarmee de matrilineariteit weer werd ingevoerd. Niet valt te ontkennen dat vooraanstaande tweede-golf feministen als Anja Meulenbelt hun promiscuïteit niet onder stoelen of banken staken (zie haar boek “De schaamte voorbij”). En dit liep inderdaad gelijk op met een toenemende neiging tot moederschapsverheerlijking (althans de facto). Maar of het een uit het andere voorkomt? Uit de vele door haar beschreven gezellige vrijpartijtjes van Anja kwamen geen kinderen voort. Behalve uit die eerste met de vader van haar kind. Juist het promiscue leverde geen kinderen op. Inmiddels hadden we dan ook de pil.

Kortom dit soort verbanden zijn ingewikkeld en niet altijd onderling oorzakelijk. Merkwaardig is dat in weerwil van allerlei vooroordelen over mannen het juist vrouwen zijn die tweede leggen creëren zo bleek onlangs uit onderzoek van het NIDI. En bij die nesten van moeders zijn de vaders dikwijls de voorbijgangers. Is vrouwelijke promiscuïteit daarom de oorzaak, en mannelijke promiscuiteit niet. Hebben mannen belang bij monogaam gedrag? Mwah daar gedragen ze zich geloof ik niet naar. Het zijn wel de vrouwen die soms misbruik maken van die promiscuïteit om de matrilineariteit in te voeren.
Dit gebeurt vaak door te liegen over hun vruchtbaarheid of hun pilgebruik en dankzij het feit dat onze samenleving er nog steeds weinig waarde aan hecht om vaderschap eenduidig vast te stellen. En dat is iets waar mannen ook niet altijd aan willen. Soms omdat een relatie met het kind naar verwachting onmogelijk wordt gemaakt.

Je kunt hierin vele kanten op. Dat maakte ook wel dat er in een artikel over de geschiedenis van de loyaliteit van het kind, mijns inziens voor moest worden gekozen om het begrip promiscuïteit ten dele buiten beschouwing te laten of er anders veel meer woorden voor uit te trekken.

Jammer dat deze zaken zo emotioneel liggen dat een grondige discussie blijkbaar moeilijk is.
Ik heb u, lezer deze keer met een ingewikkeld verhaal belast in plaats van een snel miniatuurtje. Sorry, maar ik ben toch benieuwd naar jullie reacties.

Bachofen op de Duitse Wikipedia
NIDI over de tweede leg

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “promiscue”

  1. Je vraagt naar een reactie. In de eerste plaats dit. Er zal voor een zoals gezegd -tweede nest- ten allen tijde promescuïteit nodig zijn. Wat dat betreft begrijp ik kennellijk de vraag ook niet. Dat ligt dan biologisch al zo toch ook. Daarentegen denk ik zeker nu ik er veel en veel meer van weet, dat en dat zie ik ook niet terugkomen doch is bekend in gedegen onderzoeken ook,
    promescuïteit gewoonweg kenmerk is van zekere ernstige stoornis(sen). Zoals bekend. En wat dan daarbij bekend is nu en waar veel te weinig over wordt gepraat is dat doordat juist niets wordt ondernomen om die stoornis te behandelen, deze cirkel gewoonweg doorgaat. Met het volgende slachtoffer iedere keer weer. Gebruiken van anderen en het inwisselen van de partner voor een ander is gewoonweg een kenmerk van alweer die stoornis.
    Hoe komt het toch, dat men veelal de zaken tracht om te draaien middels bijvoorbeeld opmerkingen zoals: Ja maar andere mensen die dat niet hebben doen dat ook!
    Nou ik zal je zeggen dat juist dat de taktiek is die in kommentaren van deze mensen met die stoornis naar voren komt. Let wel. Ze hebben een grandioos talent om er gewoonweg omheen te blijven l.llen. De rest van hun ontwikkeling loopt ver achter overigens. Toneelspel van hen is over het algemeen uitstekend. Vandaar dat onder da akteurs bijvoorbeeld ze zich nogal eens voortbewegen wat bekend is ook. En die voorbeelden zijn bekend.
    Tot zover even.
    Brengt me weer terug op je vraag.
    Geen idee wat je nu eigenlijk bedoelt verder hiermee.
    De gevolgen van dat gedrag vind ik belangrijker. En die zijn meestal dat kinderen schade wordt aangedaan.
    Wat buitengewoon kwalijk is en waarbij in de rechtspraak nauwlijks rekening mee wordt gehouden ook. Dat blijkt hier te lande.

  2. tsja; iets preciezer; promiscuïteit betekent dat je tegelijkertijd wisselende sekspartners hebt.

    Maar als je zelfs het na elkaar wisselen van sekspartners een ernstige stoornis vindt, dan mogen we wel wat extra psychiatrische klinieken bijbouwen, daar kunnen we dan ook driekwart van de psychiaters instoppen. Ergo, er bestaan in Nederland maar nauwelijks mensen die het in hun leven bij 0 of 1 sekspartner hebben gelaten. of begreep ik jou nu verkeerd?

  3. Het Nederlandse woord is toch “veelwijverij” of “veelmannerij”?
    Je schrijft
    “werd de geslachtsgemeenschap los gezien van de voortplanting waardoor de inbreng van de mannen onduidelijk was. Vervolgens… ”
    Eigenaardig dat dit ook voorkomt bij chimpansees. De mannetjes doen het jong van een rivaal wat aan en met haar veelmannerij stopt het vrouwtje dit.
    (Althans, dat lees ik uit een hit in Google met als crit: “is de mens van nature monogaam?”)
    E.e.a. Brengt me op de gedachte dat monogamie een speerpuntontwikkeling is in de mensheid en polygamie (veelsexerij) een indruk wekt van achteruitgang. Maar het is niet in een hokje te stoppen:
    Wat de mens wil.
    Want daar gaat het steeds om. Ieder draagt de eigen verantwoording voor ‘ik wil dit’ (keus).
    Voorzichtig gezegd, denk ik dat de meeste mensen zich echt beter voelen bij monogamie om vele redenen. Bij polygamie heb je ook gauwer te maken met geweld, voortspruitend uit jaloezie. Dat voelt niet veilig (en belemmert dan de energie voor opbouwende dingen).
    Het is ook opvallend dat op de site van polyamoristen een uitgebreid stuk staat over hoe omgaan met jaloezie, maar geen woord gezien over vertrouwen (een kernitem bij monogamie en uitdaging).
    Er zit iets krachtigs in monogamie dat in polygamie ontbreekt.
    De kunstmatige onzekerheden in polygamie (of veelmannerij/wijverij, zeg ik dat wel goed?) Zijn alleen leuk voor mensen die van die spanningen houden en voor de “leider” die op die manier een zekere macht ervaart, zich daardoor ‘meer’ voelt.
    Maar ik vind ze slopend als ik daarnaar kijk, en geldverspillend.
    Past misschien bij maatschappijen die decadent zijn of in verval raken…
    Tijdsein dus!
    Het lijkt me heel wat verheffender 1 partner te houden (niet verheffend om de partner tot gebruiksvoorwerp te degraderen door te wisselen)
    En dan cursussen te doen om daar het mooiste van te maken.
    Voor de kinderen lijkt dat andere me zeer onrustig en daardoor bedreigend.
    Alleen, men moet accepteren dat een deel van de mensen nu eenmaal zo is (hoe dat dan ook zo gekomen is, is een ander verhaal).

    Dobber (hans)

  4. Het gaat er niet alleen om wat in vind natuurlijk, doch ook wat in realiteit zo blijkt te zijn. Maar je hebt gelijk, ze kunnen er ook en dat blijkt uit de node veel psychiatrische klinieken bij gaan bouwen. Enorme behoefte aan zorg en hulp ook voor kinderen met een ernstige stoornis, doch ook aan ouderen, waarin de psychiatrische hulp of tekort schiet en kortgeleden nog eens werd gemeld wat waar is ook een schrijnend tekort aan (goede) kinderpsychiaters. Je begreep me in die zin verkeerd dat het zo is dat er mensen ronlopen die het niet bij één sexpartner houden en die voor de rest niks mankeren aan hun kersenpit, doch daartegenover lopen er
    veel mensen met een ernstige stoornis zo rond, die dat als kenmerk van die stoornis(sen) al hebben.
    Bedoelde je dat?
    Welke kenmerken dan gewoonweg schadelijk en destructief zijn voor die mensen zelf en zeker voor anderen en vaak ook eigen partner zelf ex-partner(s).
    Die soort van mensen laat ik het maar even soort noemen omdat dat dan in de persoonlijkheid zit immers, of zou zitten, hebben zeker behandeling nodig in die omstandigheden. Dat blijkt ook na een tijd, velen komen in de psychiatrie terecht vroeg of laat, omdat die schade zodanig groot is met of zonder ernstige criminaliteit, dat dat uiteraard behandeld moet worden. Voordat de volgende slachtoffers weer daar zijn. Meestal zijn die er al gelijk of ervoor zonder dat mensen of aan de bel hebben getrokken, of ze zijn veel te laat omdat het niet wordt gezien, dat kan ook nog uiteraard vaak.

  5. Ik dacht zo nog even na over het stuk. Promiscuïteit hoeft uiteraard ook niet automatisch te betekenen iemand tegelijkertijd dan wisselende partners heeft.
    Zo in de loop van deze week vindt er hier ook weer een dergelijke -geschiedenis- plaats van scheiding. Waarbij je kunt zeggen dat de dame binnen een twee weken bij een ander zit. Daarvoor voor de scheiding was daar al sprake van promiscuïteit blijkbaar ook. Je hoort ervan steeds meer overigens, en hoe het komt geen idee. Je kunt dan tegelijkertijd een discussie beginnen over -vreemdgaan- wat meestal tot ellende leidt, dat blijkt ook veelal. C.q. tot scheiding als er sprake is van huwelijk of relatie. Daarentegen denk ik zeker dat vandaag de dag onder de jongeren daar heel anders mee wordt omgesprongen ook. Ook al wordt beweerd van niet.
    Het is zo vreemd dat in een land als het onze ook in media-artikelen wel dan wordt gesteld dat dat wel mee zou vallen, en aan de andere kant gewoonweg blijkt uit problemen ook dat het veel vaker voorkomt als dat werd verondersteld onder die jongeren. Niet voor niks is er sprake van toename van geslachtsziekten om maar wat te noemen. En ondanks de waarschuwingen blijken velen geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken, nog steeds niet.
    Wisselende partners komt vaker voor bij homo’s en lesbiennes blijkbaar ook. (c.q. bisexuelen).
    Enfin dat lees je dan ook en dat is dan blijkbaar ook onderzocht. Een interessante vraag is hoe het komt dat
    mede met die promiscuïteit er toch steeds meer genderproblematiek voorkomt bijvoorbeeld ook. Is er sprake van een “beschadiging” of niet?

  6. @ Hans: Een aardige reactie van je met een uitgebalanceerde mening. Je geeft de dilemma’s en vragen goed weer vind ik. Het beweegt tussen de kracht van monogamie en de kracht van: geen jaloezie.
    @L.Koppenol: Promiscuïteit kán samengaan met een ziekte inderdaad.

  7. Hoe je het ook wendt of keert, het blijft voor een man biologische luxe om promiscue te zijn: sex levert hem een groter ego op, namelijk een erg goed gevoel over zichzelf, en het gaat hem verder in zijn leven niet veel kosten. Sex is voor een man nauwelijks een risico, hooguit is er even gevaar van concurrenten. Voor een vrouw is de sexpartner-keuze van vele malen meer gewicht. Zij heeft veel minder potentiële ‘ronden’ te gaan wat conceptie betreft en zit aan het resultaat bovendien noodgedwongen haar hele verdere leven en welbeschouwd tot in de eeuwigheid vast! Voor een man is de opvoeding van zijn kinderen veel facultatiever. Ik bedoel: wat denkt een vrouw er strikt genomen aan te kunnen doen als een man zich na de vrijpartij (bijna) niet meer laat zien? Dus dat kind dat in haar groeit moet per se genetisch zo goed mogelijk zijn. Van de langdurige zorg en trouw van genetisch populaire mannen kun je als vrouw echter vrijwel zeker niet op aan. Je kiest dus ofwel de strategie van een genetisch mindere vader die wel trouw en verzorgend is, maar met de gezondheidsrisico’s voor de kinderen van dien, ofwel je gaat naar bed met meerdere versierders en laat hun sperma het vanbinnen zelf uitvechten. Het mooist heb je het natuurlijk bekeken als je kinderen krijgt van een macho en als je dan zo’n verzorgend type laat geloven dat hij de vader is 🙂 De grootste mannenangst van alle tijden.) En het allermooist heb je het bekeken als je deze dingen inziet vóórdat je je zwanger hebt laten maken en lekker kiest voor een vrijgezellig en kindervrij bestaan.

  8. Een vader zou zich niet moeten kunnen onttrekken aan zijn verantwoordelijkheid. En een moeder moet die verantwoordelijkheid niet kunnen blokkeren. Zoals je zelf erkent gebeurt dat maar al te vaak. Daarom sta ik standaard DNA-testen op ouderschap voor. (Verklaring van Langeac).

  9. Wat ik een beetje vervelend vind is dat vaak in dit soort discussies het aspect liefde zo vaak buiten beschouwing gelaten wordt…Ik kan me zo voorstellen dat monogamie voor zowel mannen als vrouwen soms benauwend is, maar zeker bij tijden erg heilzaam… En waarom zou een (tijdelijk) promiscue iemand niet ook verzorgend en(op een ander niveau) trouw kunnen zijn? Waarom moeten we altijd alles per se in een tweedeling zien? Is het zo cruciaal wie precies het kind verwekt heeft? Ben je werkelijk met genetisch materiaal bezig als je ‘het’ doet? In hoeverre is voortplanting wezenlijk voor seksuele activiteiten? Ik kan me trouwens ook voorstellen dat je binnen promiscuiteit wat liefdevoller met elkaar omgaat…zonder dat er dan meteen seksuele trouw aan vast zit. Veel vragen…ik vind het een boeiend onderwerp!

  10. Hoi Olga,
    Ik ben het voor een flink deel wel met je eens.
    Behalve dat het inderdaad cruciaal is wie het kind verwekt heeft. Als je “het” doet zoals jij schrijft en je doet dat zonder afdoende voorbehoedsmiddelen ben je mijns inziens verantwoordelijk voor wat door uit voortkomt. Overigens ook als je ‘het’ niet doet maar toch je genetisch materiaal levert zal ik maar zeggen dan ben je verantwoordelijk.
    Als dat niet zo zou zijn wie zou dan wél verantwoordelijk moeten zijn? Ben benieuwd naar je antwoord.

  11. Goh! Wat laat zo’n antwoord soms op zich wachten…Ik vind dat we met z’n allen verantwoordelijk zijn voor elk kind hier op aarde. Dit is waarschijnlijk een juridisch en praktisch (nog) onbruikbaar en te idealistisch antwoord, maar het is wel zoals ik het zie…

  12. ah, tsja, niet praktisch, maar zo breed wil ik het ook wel trekken. Vooral in die zin dat ik probeer waar ik maar kan beter beleid voor kinderen voor te staan.
    Dit was wel een snel antwoord nietwaar?

  13. Voor iemand ook maar iets zinnigs kan vertellen over wat het belang van kinderen is lijkt het me eerstens noodzakelijk te weten en te beseffen wat het betekent om mens te zijn.
    Het mensbeeld van frankiepebbles is dermate gereduceerd naar sociale en biologische factoren dat we er gerust van uit mogen gaan dat zij hier niets constructiefs aan toe te voegen heeft. In die hoedanigheid kan zij toch bogen op een beetje wijsheid daar zij bewust kinderloos is gebleven.
    Naar mijn mening geldt dit tevens voor diegenen die ruim in hun volwassenheid nog steeds geplaagd worden door allerlei lustgevoelens die van dien aard zijn dat de mensen die hun lief zijn eenvoudigweg naar het tweede plan verwezen worden. Als eigen driften op de eerste plaats komen waar blijven de kinderen dan?

Laat een antwoord achter aan L.Koppenol Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.