Cookies

Feminodebilisering

In 1994 gaf Tjerk Bakker, toenmalig voorzitter van de stichting Dwaze Vaders het boekje “Omgangsonrecht, de Nederlandse situatie”, uit. Hoewel ik erg blij was met het boekje viel ik wel een beetje over termen als politibielen. Met deze term werd door Tjerk een bepaald dominant voorkomend soort politici aangeduid. Inmiddels is het in Nederland gebruikelijker geworden om dit soort zware termen te gebruiken.  Hoe graag zou Tjerk het woord feminodebilisering hebben gebruikt, of zoiets.  Want op het feminisme had hij het bepaald minder dan ik.  Inmiddels heeft Ephimenco, in Trouw, de draad van Tjerk weer opgepakt; feminodebilisering.  En terécht wil ik deze keer volmondig zeggen. Ik ben vóór bevrijdend feminisme. En goed bevrijdend feminisme is ook bevrijdend voor mannen. Maar waar Opzij nu weer mee bezig is. Een pratende kut op de voorpagina die pijn lijdt, want platgeneukt.

Iets agressievere seks (hier bedoel ik het woord agressief heel breed) kán weer de laatste jaren. Het kan omdat beide partners hier af en toe behoefte aan kunnen hebben. Vrouwen, mannen. Niet alleen vrouwen worden platgeneukt, maar ook mannen. Ellen ten Damme heeft daar zelfs een politiek statement van gemaakt. In haar liedje Plattgefickt legt ze uit dat ze haar man zo lang zal platneuken totdat hij fysiek niet meer in staat is naar de Busch-oorlogen in Irak en evt Iran te gaan. Vrouwen voor Vrede nieuwe stijl. Da’s weer eens wat anders dan slachtofferfeminisme van Opzij. Hup de beuk erin. Handen aan het bed.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=w-DrEkJbzUk&hl=en&fs=1]

De column van Ephimenco

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “Feminodebilisering”

  1. Ik heb de term slachtofferfeminisme altijd een beetje beledigend gevonden. T is precies of de meeste vrouwen zijn vanaf begin jaren 90 doorgeslagen onder invloed van reclame of zo, en beginnen denken dat ze “geen slachtoffers meer zijn”. Allemaal goed en wel en je slachtoffer voelen is niet leuk natuurlijk, maar het geweld op ons is nog niet gestopt he… Er is nog altijd heel veel (seksueel) geweld op vrouwen, extreme schoonheidsidealen, een loonkloof…

  2. Er zijn zeker vrouwelijke slachtoffers van geweld, en ongeveer net zoveel mannelijke. Als je ergens slachtoffer van bent, ben je slachtoffer.
    Het verschil is dat vrouwen (in westerse condities) de ruimte wordt gegeven om hun subjectieve ervaringen tot slachtofferschap te voeren, terwijl mannen daarentegen die objectief slachtoffer zijn, geen aangifte kunnen doen en geen hulp krijgen. Het bestek is hier wat kort om dit allemaal uit de doeken te doen. maar lees verder op bijvoorbeeld dossier vaders-daders: http://papa.nl.nu/schuld.html

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.