Het persoonlijke is politiek geldt nog steeds alleen voor vrouwen. Anja Meulenbelt mag rustig een paar nachtkastjes vol persoonlijk leed tot politiek verheffen, juist ook met betrekking tot haar moederschap.
Als je dat als vader doet wordt je afgeserveerd. Ja ook door andere vaders helaas.
Als we kijken naar mensen die deze wereld veranderden dan zijn ze altijd open geweest over de manier waarop ze zelf met beide benen in de modder stonden en zich persoonlijk en politiek emancipeerden. Obama is daarvan een recent voorbeeld.

Zelf heb ik daarom al een tijd geleden besloten mij niets meer aan te trekken van mensen die menen dat je als betrokken vader geen boek mag schrijven over ouderverstotingssyndroom. De praktijk is namelijk dat zo ongeveer alle auteurs en acteurs in het veld familierecht en vaderschap betrokken zijn. Het komt er dus eigenlijk op neer dat je wat mag zeggen als je je betrokkenheid ontkent. En dat is nu juist de slechtste voorwaarde om tot een betrouwbaar en transparant verhaal te komen. Obama die zijn gezicht wit verft of Mandela die net doet of hij niet in de gevangenis heeft gezeten.

Gisteren op bezoek bij een bekende wetenschapper/auteur op het gebied van familierecht en bemiddeling. Hij durft wel om zichzelf te laten zien. Soms indirect, maar ook direct.
U zult daar in het nieuwe boek over het ouderverstotingssyndroom het een en ander over terug kunnen vinden. Dat boek komt eraan, ook al hebben we vertraging opgelopen, stap voor stap komt de publicatie dichterbij.

nieuw boek over ouderverstotingssyndroom
voorbeeld van diskwalificatie als auteur