Cookies

eind van het feminisme?

het boek van Roos
het boek van Roos
Gastblog door Dennis

over de presentatie van het boek Fuck! ik ben een feminist van Roos Wouters

Ondanks het tegenvallende weer en de grote vertraging bij het openbaar vervoer was de zaal waar Roos haar boek presenteerde afgeladen met geïnteresseerden . Mensen stonden tegen de muren en zelfs tot in de hal en de deuropeningen te luisteren. Minstens 400 mensen waren er op de boekpresentatie afgekomen van Roos Wouters. De zaal was veel te klein. 24 november 2008 gaat de geschiedenis in dat Roos Wouters de wereld veranderde. Het onderwerp gezamenlijk ouderschap leeft!

Veel feministes waren aanwezig. Zoals Margriet van der Linden, de opvolgster van de gepensioneerde Cisca Dresselhuys van het feministische maandblad Opzij. Van deze Margriet kwam kritiek omdat zij zich bedreigd voelde. Ze wilde niet dat de term feminisme voortaan femanisme zou worden genoemd. Op zich wel begrijpelijk vanuit haar standpunt. Als het feminisme zou verdwijnen is haar blaadje Opzij en haar bestaansrecht als hoofdredacteur natuurlijk verdwenen. Uit puur eigenbelang stak deze Margriet daarom van wal dat ze vond dat het feminisme nog springlevend was en dat ze het veel te vroeg vond om over te stappen naar het gedachtegoed van Roos Wouters. Roos Wouters pleitte voor het gezamenlijk werken aan de verdeling van opvoeding en werk, helaas gaf Margriet aan daar nog lang niet aan toe te zijn. Zij wil eerst nog verdeeldheid en conflicten veroorzaken binnen het huwelijk en de werksfeer.

Ondertussen werd het warmer en warmer in de zaal. Er volgde drie debatachtige taferelen voorin de zaal met Roos natuurlijk als leading lady. Ere wie ere toekomt! De boel werd ondertussen aan elkaar gepraat door een vlotte babbelaar die was ingehuurd. Pia Dijkstra, die zich inmiddels heeft laten strikken als voorzitter van de Taskforce DeeltijdPlus, was ook aanwezig. Het moet gezegd, Roos heeft lef. Allemaal personen uit te nodigen die het min of meer niet eens zijn met haar boek. Gelukkig was vrijwel de gehele zaal wel op de hand van Roos.

Ook ik hoor bij die groeiende groep mensen die vinden dat opvoeding en werk gezamenlijk geregeld moet worden tussen ouders. Dat is namelijk het beste voor opgroeiende kinderen, en daar gaat het om. Al het andere is ondergeschikt! Koop en lees haar boek. Wees erbij zodat je later tegen je kleinkinderen kunt vertellen, als zij op de Roos Wouters school zitten bijvoorbeeld, dat je een eerste druk van het debuut in je boekenkast hebt staan van deze belangrijke vrouw.

Vanaf nu noem ik mezelf een femanist en vind ik ook dat we de samenleving moeten remanciperen. Nu maar hopen dat de samenleving daar ook maar aan toe is?!

verslag van ikvader
Ook interessant: manifest pappa-plus

0 antwoorden op “eind van het feminisme?”

  1. Hi Dennis,

    Ik zag net dat je me uitnodigde voor LinkedIn. Vlak daarvoor beantwoordde ik een retorische vraag van Kaas V die zich afvroeg wat er mis is. Mijn antwoord pas in je stukje over Roos Wouters. Plus dat ik je daarin aanhaalde (de man die niet in het profiel past) Bij deze nog maar eens.

    Hi Klaas, (en Dennis)

    Je vroeg je af wat er mis is.

    Er is altijd wat mis als de ene ouder het kind de andere ouder niet meer gunt.
    Altijd. Of het moet een kindermishandelaar zijn. En dat is weer wat anders.
    En er is altijd wat mis wanneer een rechter niet gewoon gezamenlijk ouderschap bekrachtigt. Elke keer weer.
    En er is altijd wat mis wanneer een ouder voor zijn of haar ouderschap moet vechten en het aan de rechter voorlegt om vast te leggen wat bij het geboorterecht van het kind hoort, namelijk een familieleven, zoals dat in het Verdrag inzake de rechten van het kind is vastgelegd.
    En er is wat mis met de rechters die zich hebben gespecialiseerd in het vinden van uitzonderingen op het recht op familieleven. Alsof vaders een soort tweederangs burgers zijn.
    En er is wat mis met de psychologen en pedagogen die duurbetaalde rapporten schrijven over hoe slecht het voor kinderen is als ouders strijden om de zorg voor hun kind en dan maar vinden dat vader beter een jaartje uit beeld moet blijven.
    Ook is er wat mis met de Raden voor de Kinderbescherming die het tot hun taak rekenen (broodwinning) om onderzoek te doen welke ouder het beste voor het kind kan zorgen, überhaupt is er wat mis met die Raden zolang ze zich bemoeien met zaken die niets met kindermishandeling of kinderverwaarlozing te maken hebben. Ik heb het over echtscheidingen.
    En dan is er heel wat mis met de politiek, de politici, die het blijkbaar normaal vinden dat er ruim 500.000 vaders rondlopen die hun kinderen na de scheiding niet meer mogen zien, c.q. kinderen die hun vader niet meer mogen zien.
    Wat mij betreft is het op het criminele af als rechters en onderzoekers aan kinderen vragen bij welke ouder ze willen wonen. Natuurlijk mag en kind van alles vinden, maar dat die mensen hun verantwoordelijkheid afschuiven naar het kind, is een voorbeeld van sociale rotting. Allemaal zogenaamd in het belang van het kind, de professional bedoel ik. Elke keer weer een klant voor de Jeugdzorg en psychiatrie. De pegels moeten rollen.
    En vergeet niet wat er mis is met het feministische erfgoed wat er jaren geleden op gericht was de man en de vader uit het systeem te drijven. Sorry, jaren geleden? Is het nu anders dan? Een man komt er niet meer aan te pas als het om de zorg voor kinderen gaat. Ze klagen steen en been dat mannen niet geïnteresseerd zijn, de werkelijkheid: als een man zorgtaken op zich neemt dan past hij tegenwoordig al snel niet meer in het profiel en kan hij een andere baan zoeken.
    En er is wat met de moderne man mis die dit niet ziet en het blijkbaar ook nog eens normaal vind.
    Ik vraag me af wat er in de Jeugdzorg nog wel goed is. Voor het kind dan.

    Klaas, als je er met je neus bovenop gaat staan en je gaat afvragen of de waarheden die geproclameerd worden wel kloppen, dan worden je ogen zo groot als schotels. Niet-te-geloven. Ook ik moet mijzelf nog regelmatig wakker knijpen. Ook ik geloof het nog steeds niet wat er allemaal mis is en hoe dat allemaal kan.

    Tot zover dan!
    Groet,

    Wouter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.