Het zal er wel niet echt van komen, maar het idee is er. We krijgen als ouders de verantwoordelijkheid voor onze kinderen terug. Dat schijnt Rouvoet letterlijk te hebben verteld volgens het NRC. Had hij dan al toegegeven dat hij ons die verantwoordelijkheid af had genomen? En heeft hij daar al excuses voor aangeboden? En nu… mogen wij nu het hem allemaal als soep door de vingers glijdt de troep komen opruimen die hij heeft aangericht? En ergo; gáát hij die verantwoordelijkheid wel terugleggen waar hij hoort. En ook, werken die rechters die ons onze kinderen uit handen trokken daaraan mee?
artikel NRC: Rouvoet: “voed kinderen weer zelf op”
schoutenweg 41 Deventer
De laatste zin van het artikel: Daar (naar jeugdzorg en wachtlijsten) gaan daar elk jaar miljoenen heen, ten koste van de preventieve opvoed ondersteuning aan gezinnen.
Ik roep dat nu al bijna 20 jaar. Waar is die laagdrempelige preventieve (non-gouvernementele) opvoed ondersteuning voor gezinnen? Daar is geen geld voor, want die gaat naar ruzie uitlokkende instanties als de Bureaus Jeugdzorg en Raden voor de kinderbescherming. Instanties die er ook nog eens voor zorgend at ze zelf iet overbodig worden. En niet alleen geen geld, men heeft ook geen idee.
Joep, hoe houden we Rouvoet eraan dat hij ‘de verantwoordelijkheid voor opvoed problemen terug bij de burger’ wil leggen?
Mulock Houwer en Hoefnagels riepen het al 40 jaar geleden. Ik vrees dat de uitspraak van Rouvoet te opportunistisch is en te weinig geworteld in de wil om te veranderen. Moeilijk om iemand daaraan te houden dus
Er wordt reeds gewerkt aan die non-gouvernementele opvoedingsondersteuning. Dit zal nog even duren maar de contouren worden langzaam zichtbaar.
zie hieronder
Kijk in Australie hebben ze het nog in de kast staan. Lekker ver weg: http://nla.gov.au/nla.cat-vn1479966
Ha , maar in mijn kast staat het lekker ook (aanv: de opvolger ervan). ik ga zo de flaptekst even scannen. Ter lering en de vermaak dus. Ik had het er overigens al eerder over op mijn blog: http://joepzander.wordpress.com/2008/01/23/centra-gezin-geenzin/ Als stond daar tot nu toe wel ten onrechte ipv jaren zeventig jaren tachtig. Om precies te zijn 1970 dus!!!
en hier is ie dan: http://joepzander.wordpress.com/files/2009/09/hoef-en-mulock.pdf. Hoewel dit een opvolger is dus van het boek dat in Australie nog in de bieb staat (zie hierboven). En zie ook ons interview met Peter Hoefnagels in het boek Verpasseerd Ouderschap.
In deze beweging ( familierecht, vaders) zijn we erg kortademig. De geschiedenis is erg belangrijk om te kennen. Daarom heb ik daar in een aantal boeken aandacht aan besteed.
ter aanvulling; en mogelijk meer voor mezelf. Ik vond een nota terug uit 1973 waarin een aantal mensen een poging doen om een wijkpost te realiseren in Den Haag waarin kinderbescherming, AMW en GGZ een integraal aanbod wilden realiseren (mijn map eigen welzijnswerk)
Is het om te lachen of is het om te huilen; een minister van Jeugd en Gezin die erachter komt dat de ouders de primaire opvoeders van de kinderen zijn?!
Dat klinkt als een wiskundige die erachter komt dat één plus één uiteindelijk toch twee blijkt te zijn.
Of is het misschien zo dat het toch te duur wordt? Dat geld toch het uiteindelijke belang is?
Ik ben benieuwd naar de reacties van vaderverstotend Nederland en de belangenindustrie.
Goed nieuws Joep en nieuwe kansen aangekondigd voor scheidingskinderen door de minister,
zie ook :
http://www.christenunie.nl/k/nl/n22975/news/view/302456/335388/Rouvoet-Onderschat-gevolgen-van-scheiding-voor-kinderen-niet.html
Wees blij joep en hou en hem aan zijn beloftes,
Nu is het de tijd eens vooruit te gaan kijken!
Henri, je schrijft: is het om te laqchenof om te huilen…een minister van Jeugd en Gezin die erachter komt dat de ouders de primaire opvoeders van de kinderen zijn?!
Wat gewone mensen heel normaal vinden: vader of moeder blijf je altijd, of kind blijf je altijd, ook als je gescheiden bent…dat zijn de deskundigen en andere professionals ineens kwijt, vergeten, of voor hen is het ineens niet meer normaal.
Interessant verschijnsel. Des te opmerkelijker dat Rouvoet er een punt van maakt! Hulde aan Rouvoet. We helpen hem er wel aan te herinneren, of aan wie het horen wil.
Het hele gedoe van ouderschap na scheiding en alles wat ermee samenhangt is uiteindelijk slechts een kwestie van conversatie. Laten we er gebruik van maken en beseffen dat we in een dialectische wereld leven, waarbij we onszelf iet hoeven te onderschatten.
Zie de diverse op de toekomst gerichte plannen als de verklaring van Langeac:
http://papa.nl.nu/langeac.html
Verder zie ik toch ook het boek Een nieuw plan voor de kinderbescherming nu in mijn boekenkast staan. Daaruit het citaat: Pleiten voor meer mensen en geld in de kinderbescherming doen zij die “het fluitje van de stoomlovcomotief aanzien voor de kracht die de trein in beweging brengt” Dit is dan weer geciteerd uit Avondrood der magiërs van Rudy Kousbroek.