Cookies

het wringt, het wrong

veel lucht....ook letterlijk, met de mooie accordeonmuziek van Casper en Michiel

Ik wist het. De verhouding tussen mijn niet verbeelde (ingebeeld) maar wel verbeelde (afgebeeld) kwaadheid, woede enerzijds en anderzijds de lucht en de liefde, was weer dik aan de orde bij de opening van mijn expositie. Er zijn mensen die het liefst lieve, luchtige kunst zien. En dat bedoelen ze goed. Ze bedoelen vooral dat ik ze me graag lief en luchtig ervaren en mij de lucht en liefde gunnen.
Maar zonder kwaadheid en woede geen liefde. Zeker niet in het geval van vaderschap, mijn vaderschap juist. Maar belangrijker; juist omdat er liefde is , kan er kwaadheid en woede zijn. Over wat er tussen komt met name. Het lijkt te wringen, het is wrong en ook een beetje wrang. Maar het is zo.

Omdat ik wist dat het eraan kwam had ik er in mijn inleiding al over gesproken. Helaas ging die voor veel mensen een beetje te snel. U vindt de link naar de tekst hieronder. Professor Louis Tavecchio die zo aardig was om zich in mijn werk te verdiepen tipte het op een bijzondere manier aan. Als een waarneming, niet als een oordeel. Hij wist niet direct of zijn waarnemingen juist waren zei hij. In de kunst is elke waarneming een waarheid meldde ik. Daarin verschilt het van de wetenschap, bracht ik daarmee ook over. Want daarmee houden we ons allebei ook bezig. Mmmm, soms ligt wetenschap overigens toch ook wel weer tegen kunst aan. Maar daarover een andere keer verder. Het is een onderwerp waarover ik mij nog verder wil buigen.

Verder; de meeste van mijn lezers hebben het gemist. Maar dat kunt u nog goed maken….!! Tot 11 november is de expositie nog te zien in de “School van Frieswijk” Wel even een afspraak maken of langskomen op 9,10,23 of 24 oktober tussen 13.30 en 17 uur. Dan ben ik speciaal voor jullie ter plekke.

Over deze expositie
Mijn openingstekstje

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “het wringt, het wrong”

  1. Met je kwaadheid is niets mis.

    Alleen als het mijn kant op komt, dan heb ik er moeite mee…;(
    mijn kwaadheid al van ver geroken en gevoeld wordt en ik het meedogenloos van mijn omgeving weer terug krijg: in een negeren, in ontwijken, in geen gesprek aangaan, in schijnheiligheid, in afwijzing, buitensluiting, in meningen die verblijven in een schone niet problematische verzonnen politiek correcte wereld, de echte wereld ontkennend.

    Kwaadheid is kwaadheid, is energie. Niets mis mee.
    Alleen niet zo handig om vrienden mee te maken…

    Ik vind het erg moeilijk om te gaan met mensen die hun eigen kwaadheid ontkennen. Eerlijk gezegd: er is voor mij niet mee om te gaan. Zij willen schijn, ze krijgen schijn. Niets aan de hand. Heerlijk echter om met iemand te spreken die zijn of haar eigen kwaadheid, monsterlijkheid ook erkent en het als een energie ziet.. Niet meer of minder dan het is.

    Ik blijf dus maar oefenen mijn kwaadheid los te laten, elke keer weer. elke keer weer, elke keer weer. En als ik het nodig heb, dan is het zo paraat.

  2. Mmm, zo op en duur kun je met kwaadheid best wel vrienden maken, maar het is natuurlijk vooral bedoeld om grenzen te stellen tegenover mensen die zich vijandig voordoen. Overigens onderscheid ik zelf kwaadheid, woede en toorn. Toorn is in mijn definitie de meest moreel gebaseerde, de meest gerichte van de drie. Lees daarover in Gemist Vaderschap. Dat zou je sowieso nog eens doen.

  3. een gedachtefout, een ‘gemaakte-gekunstelde’ realiteit is bij lange na geen waarheid, nooit niet zelfs, een vergelijk: met de waarheid zweren wordt slechts een niet illegale werkelijkheid bedoeld, de waarheid wordt nooit benaderd met leugens als realiteit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.