Männer-zeitung is een Zwitsers mannenblad waarop ik sinds kort met enige trots geabonneerd ben. Niet zo eentje als mens-health, maar een die het manzijn ook stelselmatig als thema aan durft te pakken. Met veel stukken over vaderschap en politiek.
Het eerste wat opviel in het nummer van deze maand was de folder die eruit viel. Een referendumoproep voor het afschaffen van de dienstplicht. Die dienstplicht is in Zwitserland nog exclusief voor mannen notabene.
Het hoofdartikel heet: Mannen moeten voor hun belangen opkomen. Het gaat over de “Onze man in Bern” die in de groene fractie opkomt voor een aantal mannenzaken. Mannenpolitiek is allang geen exclusief rechtse zaak meer. Vaak wordt die indruk gewekt door feministen die er baat bij denken te hebben dat ze mannenbewegingen als een vorm van facisme weg kunnen zetten. Dat gebeurde op een heel enge manier bijvoorbeeld in de film In Nomini Patris. Het is waar dat we het jarenlang exclusief van rechts moesten hebben, maar dat neemt niet weg dat veel mensen binnen de beweging links georiënteerd waren. Ook is het waar dat onder de behoorlijk rechtse regering van Jörg Haider in het andere alpenland Oostenrijk behoorlijk hard gewerkt werd aan het opheffen van vaderdiscriminatie. Zou Wilders er ook iets voor geregeld hebben? Ik vrees van niet.
Zeit für Männer, een tijdschrift voor mannen, zou ook in Nederland daar de tijd rijp voor zijn?
In nomini Patris. Een film van Myriam Tonelotto
dossier mannenbeleid
männer-zeitung