Cookies

Man: vader of vechter

De eerste golfoorlog.

Nadat het contact met zijn kind verbroken werd ontwikkelt Brand Hauser zich tot een hard-core huurmoordenaar. En terug….. De subplot van de film war-inc (dinsdag op rtl7) waarin de satirische hoofdplot gaat over de vrije markt van het oorlogvoeren. Maar wat mij betreft was dat vaderschap de hoofdplot

De man als oorlogvoerder is een geliefd mikpunt van feministische kritiek van de simpele soort. Daartegenover staat dan de geliefde man als vader, een gefeminiseerde lieverik.
Het is al weer jaren duidelijk dat zelfs de meest hard(t)grondige feministe niet zonder slag of stoot voor dat soort lieverikken kiest en dat de tegenstelling tussen oorlogsbeest en vader wat genuanceerder ligt. Maar toch zit er wel iets in. Ik denk wel dat vaderschap het beste in een man naar voren haalt. Vooral zolang er nog geen oorlog om dat kind gevoerd wordt. In die laatste oorlog zijn hardcore feministen namelijk weer erg goed. Zowel op micronivo (hun eigen kinderen) als op macronivo (de strijd tegen autonoom vaderschap) zoals die door enkele vrouwenclubs wordt gevoerd, en waar dan eigenlijk weer weinig feministisch aan is. Netzomin als het Stalinbewind echt het summum van communisme genoemd kan worden. En dat is dan wel weer een eufemisme.

Als je het verhaal even doortrekt zou je een link kunnen maken tussen oorlogsindustrie en de bedrijfstak familierecht, een vergelijking die wat verder gaat dan een analogie. Het onttrekken van kinderen aan vaders raakt mannen zozeer in hun gevoel dat ze dan weer goed bruikbaar zijn in de oorlogsindustrie. Misschien vergezocht? Waarom zijn mannen eigenlijk zo goed inzetbaar in die slachtingen…. Deze week zag ik op dvd ook de film Lili-Marlene van Fassbinder. Een van de clous lijkt me dat het weemoedige lied in staat was het gevoel aan te spreken en daarom een bedreiging voor de oorlogsgezindheid. Daarom werd het misschien ook verboden.

De grote vraag die zich nu natuurlijk stelt is of de deze week door het Europese parlement aangenomen verhoging van het aantal dagen vaderschapsverlof zal leiden tot een afname van agressie en oorlogvoeren? Mmmm nee dat is een slag te ver. Wel is het de weerslag van een mentaliteit die de goede kant op gaat. Cruciaal is eerder het behoud van de onvoorwaardelijke opvoedingsrelatie, de onvoorwaardelijke liefde tussen een vader en een kind. Vaderschap haalt het beste in een man naar boven. Vaderschap is de grootste kracht van het manzijn. Dat vaderzijn kan dan overigens ook te maken hebben met de verdediging van vrouw en kroost. Maar dan niet in de vorm van de geperverteerde oorlogen waarvan de film War-inc een karikatuur liet zien.

dossier mannenbeleid
petitie aan het Europese parlement

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “Man: vader of vechter”

  1. Ik denk ook dat vaderschap het beste in de man naar boven haalt.

    En zolang dat niet het geval is, zou de man nog kunnen wakker worden in dat besef.

    En zolang dat nog niet het geval is, zou de moeder nog wakker kunnen worden in dat besef, hem niet alles uit handen willen nemen, noch hem de wet voor willen schrijven hoe hij vader zou moeten zijn. Net als zij haar eigen vorm vindt, vind hij ook wel zijn eigen vorm. En ze kunnen er toch over praten?

    En zolang dat nog niet het geval is zouden rechters en de medewerkers van de raden voor de kinderbescherming zich eens achter de oren kunnen krabben en eens aan intropspectie kunnen doen. Ze zouden eens kunnen onderzoeken hoe zij het vaders in de regel onmogelijk maken om vader te zijn.

    En zolang dat nog niet het geval is zouden vele (wetenschappelijke) onderzoekers hun eigen onderzoeken eens onder de loep kunnen nemen, waarbij ze zouden kunnen ontdekken dat in de regel hun onderzoeken slechts deugen als feministisch pamflet, waarbij de vaders en de mannen worden uit- en buitengesloten. Ze zouden kunnen ontdekken dat hun rapporten in de regel niet probleem oplossend zijn, maar onderling strijd bevorderend. Het zijn wetenschappelijke onderzoekers die dit vast hebben gesteld.

    Als maatschappij zou het beter zijn de mannen hun vaderschap niet te willen ontnemen, noch de kinderen hun vaders. Het zou beter zijn op geen enkele manier een machtsongelijkheid te creëren tussen vaders en moeders na scheiding tenzij een van de ouders verzoekt de tweede viool te willen spelen. Komen ze er samen niet uit? Dan gaan ze maar hulp zoeken om te leren hun gelijkwaardigheid vorm te geven.

    Het zou mooi zijn als we onze aandacht zouden richten op het mogelijk maken dat vaders het beste in zichzelf naar boven kunnen halen, in plaats van hen in de rol te plaatsen waarin zij alleen maar ja kunnen knikken, of nog erger: hen helemaal uit te sluiten als het aankomt op de praktische zorg voor hun kinderen.

    Het zou mooi zijn als deskundigen eens structureel aan introspectie zouden gaan doen en beseffen dat zij wellicht dank zij hun professionele training in de regel hun normale menselijkheid zijn kwijtgeraakt. Oude waarden en normen zijn nog zo gek niet: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

  2. @Wouter en Joep,

    Per ongeluk kwam ik hier terecht. Ik ben een moeder van één kind die bij zijn vader woont. Daar heb ik nooit problemen van gemaakt, zag dat ons kind gelukkig was. Sterker nog, onze advocaat had nog nooit eerder meegemaakt dat twee scheidende ouders echt hun verstand gebruikten. Hierna is deze handelswijze opgenomen in de echtscheidingsconvenant per 2009. Verder kan ik met trots zeggen dat mijn ex-man een goeie vader is en doet voor zover mogelijk, alles voor ons kind. Ik heb enkele mannelijke vrienden die gescheiden zijn en ook de zorg van hun kind(eren) op zich hebben genomen. Maar goed, even verder breien op mijn verhaal; ook al zijn we goede ouders en ook al werd onze zoon door de maatschappij gepest, fysiek en mentaal mishandeld … wij werden aangemeld bij het AMK door de GGZ omdat er een verschil van visie was op de opvoeding; moeten wij allemaal kinderen kweken om BJZ-robotten van ze te maken? De lijdensweg daarna is bekend voor lezende lotgenoten. Alles wordt een grote leugen en daar moeten wij ook in gaan geloven, doe je het niet dan zijn de consequenties niet te genaken en vaak tot op de botten toe vernederend! Niemand die naar je normen en waarden luistert, geen mens die met je kind echt praat en ernaar luistert! En het draait uiteindelijk om geld. Er is een Prestatie Afspraak. Ja, hoeveel kunnen we met z’n allen verdienen aan kinderen van anderen? (GGZ, AMK, RvdK, Kinderrechters, BJZ, vergeet sommige huisartsen niet, de GGD en het onderwijs, daarnaast beïnvloeden deze instanties ook de ziekenfonds)

    Ik ben wel blij dat er mensen zijn die zich inzetten om deze zombies buiten spel te zetten, er moet echter nog veel intenser en harder doch diplomatiek opgetreden worden.

    Opvoeding is een vies woord voor sommige mensen.
    Daarbij quote ik een zin van een Prof (naam kwijt) Nederland is een achterlijk land!

    Succes mannen/vaders!En natuurlijk moeders.

  3. Zelf heb ik een keer opgeschreven: Nederlands is een ontwikkelingsland.
    Maar ja, te vriendelijk nog, het is eigenlijk een bananenrepubliek.

    Je verhaal intrigeert me. Heb je het ergens uitgebreider neergezet? En anders: doe dat, het is belangrijk.

    1. Door vriendelijk te zijn bereiken we weinig tot niets in dit landje. Democratisering is een soort veredelde vorm van communisme, het mag zolang het maar subtiel geestdodend werkt. Nou Joep, dat is een mooie les voor ons vanuit de staat.

      Ik schrijf me te pletter, hoewel dat via drukknopjes gaat … Het zijn voornamelijk brieven voor het opvragen van contactjournaal, EKD’s, ELD’s en een hoop meer. Schrikbarend wat je opgestuurd krijgt. Kennen geen Kafka-index.
      Als een octopus ben ik bezig om via vele ingangen een hoop informatie vrij te geven over de perikelen van onze kinderhandelaren. Mijn huisarts raad aan een boek te schrijven -zucht-

      Ik lees heel veel op je site en als vrouw-moeder kan ik me volledig inleven in jouw of de mannelijke wereld. Feminisme vind ik persoonlijk een onderdrukking richting de man. Onze kinderen worden juist door vrouwen in hokjes gestopt en zelfs met ziektes en stoornissen bekegeld. Je ziet, veel om over te discussiëren en een hoop verhalen. Ik zal kijken op welke blog ik het verhaal van mijn zoon, ons (ouders), humane helpers en de Gremlins kan plaatsen, jij enige suggesties?

Laat een antwoord achter aan Sharmila Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.