Cookies

Dilemma

De taakstraf voor de moeder die haar kind onttrok aan contact met zijn vader is door het hof in Leeuwarden bevestigd.

Alsof de straf nog niet laag genoeg was kreeg de moeder van de zoon van Peter Brons toch nog wel een vermindering van haar taakstrafje van 100 tot 60 uur, en nu alleen nog maar voorwaardelijk. Dit vanwege het geweldige dilemma waarin ze zat. Het dilemma dat het moest maar dat de kinderen niet wilden.  Dat dilemma daar werkt ze nog dagelijks aan door de kinderen ook ten fundamentele de omgang met de vader te ontzeggen en het gezamenlijk gezag te bestrijden. Ze voert nog steeds procedures hierover. Niets dilemma, gewoon verkeerde keuze. Dat het zo wel nooit zal lukken laat zich raden. Trouw citeert Prof Vlaardingerbroek die dat nog eens benadrukt zonder de zere plek ook maar in de verste verte te raken.

Het enige werkelijke dilemma ligt bij Peter. Moet je doorvechten in rechtsprocedures onder dit soort omstandigheden tegen een rechterlijke macht die de problemen op zo’n manier alleen maar erger maakt door dit begrip voor de moeder. Ik wens Peter wederom weer veel moed en wijsheid toe en ondanks alles toch ook gefeliciteerd met het feit dat toch duidelijk is dat het weghouden van je kinderen bij de andere ouder strafbaar is en blijft.

De uitspraak van het hof volledige tekst
De eerdere uitspraak van de rechtbank

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “Dilemma”

  1. Hallo Joep,

    Bedankt.
    Ik vind het altijd weer knap hoe jij alles weer treffend weet te verwoorden. Kan ik soms
    best jaloers op zijn.

    Tijdens het Hoger Beroep werd de “moeder” door de rechters doorgezaagd. Op dat moment kon je wel denken dat ze de doodstraf zouden gaan opleggen…….
    Het verbaast mij dan elke keer weer dat de rechters zo mild zijn in hun uitspraken.

    Het kan bijna niet anders dan dat de rechterlijke macht en geleerden (o.a. prof. Vlaardingerbroek) worden geregeerd door het Oedipus complex. Oftewel: de seksuele liefde voor de moeder en haat en vrees jegens de vader. Is hier al eens een onderzoek naar verricht? Van het woord EMANCIPATIE hebben zij in ieder geval nog nooit gehoord denk ik.

    Op één December doet de “familie” rechter uitspraak omtrent het verzoek van de moeder, om de omgangen weer met twee jaar op te schorten. Voor een leek is het ook bijna niet meer logisch te beredeneren.

    Er zijn nu twee mogelijkheden:
    – Omgang wordt niet opgeschort.
    Ik ga weer aangiften doen terwijl moeder nu al twee jaar voorwaardelijk heeft.
    – Omgang wordt opgeschort, wat wij dan ook verwachten. De rechters hebben via (onderlinge) afspraken besloten twee jaar van deze zaak af te zijn.

    In de laatste uitspraak (hoger beroep) gaan ze er overigens wel vanuit dat er gewoon een omgang moet komen. Ik begrijp daarom de laatste opmerking van de professor in de Trouw dan ook niet helemaal.Deze uitspraak staat al op rechtspraak.nl (datum 16 november 2010)

    Ik zit dan ook met smart te wachten op het moment dat de eerste strafrechter in Nederland, een familierechter een taak straf op gaat leggen!

    Groet
    Peter Brons.

  2. Hi Peter,

    Joep stelde de retorische vraag of je nou wel of niet moet doorvechten.

    Ik kan je zeggen wat ik zou doen met de kennis van nu, 24 jaar nadat mijn vrouw mijn vaderschap onmogelijk maakte.

    Wetende dat een wellicht klein oplosbaar probleem ook na 24 jaar niet is opgelost, sterker nog: volledig tot polarisatie is gekomen:

    – Ga niet slapen tot een (deel) probleem is aangepakt
    – Zorg voor regelmaat in slaap en voldoende slaap
    – Eet regelmatig
    – Overtolloge opgefokte energie door harlopen, zwemmen, een boksbal of de sportschool neutraliseren. Minstens 3x p.wk sporten
    – Bij stress, woede en andere emoties: het belangrijkste: tot rust komen, alles daarvoor opzijzetten. Dus al het andere moet wijken, al de keren je dat je geen ruimte hebt. Jij gaat voor. besluit het.
    – Bij ziekte: eerst beter worden en als dat niet kan vrede zoeken met het ziek zijn.
    – Wanhoop gedachten, hoe logisch en terecht ook vervangen door mogelijkheid. Hetzelfde geldt voor woede en verdriet. Elke keer oefenen totdat het een gewoonte wordt. Zie de halfvolle fles en weiger de halflege fles te zien.
    – Wanhoop, woede en verdriet volledig accepteren, in de wetenschap dat het je geen zier helpt. Maar het is je gids voor de toekomst. Het is een signaal dat er iets aan de hand is waar je actie voor gevraagd is, en ook een mogelijkheid voor transformatie. Zo nu en dan hard (en gecontroleerd) blaffen. Vrede hebben met alle emoties. Jij bent OK.
    – Staan in je rechtvaardigheidsgevoel, in je rechtsgevoel, in je zorg gevoel.
    – Staan voor je kinderen, elke dag bekrachtigen.
    – Doorvechten zonder dat het eruit ziet als een gevecht (ik heb vaak afgezien van doorvechten, ik heb vaak als bevroren in mijzelf vast gezeten, had angst voor mogelijke consequenties van mijn eigen woede. Ik zou nu zeggen: wees moedig Wouter, ga door en ga door)
    – Netwerk opbouwen
    – Bliksemafleiders zoeken, jezelf ontladen, vertel je verhaal, al is het 1000x. Jij moet ontladen. Vraag je toehoorder (je praatpaal) of hij/zij je verhaal wil horen.
    – Je wereld zo organiseren dat deze hanteerbaar blijft. TV niet voor afleiding, idem PC, hoogstens 2-3 uur per dag, anders sloopt het je, emoties niet door alcohol neutraliseren, moedig zijn, goed voelen wat je upset maakt en dat vermijden, yoga, alternatieve geneeskunde, gesprekken, schrijven, weten dat je er alleen doorheen moet en dat accepteren, vrienden, scholing, cursussen, geplande kennisvergaring van het onderwerp, heel goed voelen met wie je wel en niet wilt zijn, etc.
    – Houdt klein opschrijfboekje bij de hand.

    Om door te kunnen vechten heb je energie nodig. Heb je het vermogen van het woord nodig. Heb je nodig dat je bij je liefde kan blijven. Heb je vastberadenheid nodig. Heb je incasseringsvermogen nodig.

    Ceasar Millen heeft het over calm assertive energy.
    Dat hebben we nodig willen we emotioneel geladen verstorode relaties herstellen. Ik zie de serie van The Dog Whisperer op National Geographic als een goede leerschool. Goed voor iedereen, en in het bijzonder voor ons. Je hebt calm asssertive energy nodig. Je kan pas stoppen wanneer je de rust hebt gecreëerd, waarin jij als vader geaccepteerd en bekrachtigd wordt. Zie de parallellen met het trainen en opvoeden van honden. Zie het belang van training van non verbale expressie.

    Zo zou ik het doen, als ik 24 jaar geleden de kennis van nu had. En omdat het een hele lijst is zou ik met 1 ding beginnen, en als ik dat tot stabiele factor in mijn leven heb gemaakt, zou ik er nog een ding bij nemen, enzovoort.

  3. Gewoonweg gaan veroordelen voor kindermishandeling zulke moeders. Hoefnagels benoemde het met de grootst onbeschreven misdaad van de eeuw t.o.v. kinderen en de man had gelijk en heeft gelijk met die opmerking ook.
    Zijn we de duizenden patiëntjes door deze handelswijze gedaan door moeders in eerste instantie vergeten, die nu en later in relaties zelf in grote problemen komen?
    Het is niet in het belang van het kind om maar valse verklaringen door moeders te blijven accepteren gedaan door moeders in vele vele zaken.
    Men verdomt het aan te pakken, en de enige reden is dan dat ze allang weten dat als ze het doen de rest volgt…
    Dat heet de zaak belazeren met prachtige rapportages,
    dossiervorming enfin het bekende verhaal al jaren.
    Niets geleerd rechters. Niets. En dat hebben we mede te danken aan de politici. Waaronder zulke vreemde mensen blijken te zitten, die gegarandeerd dit beeld niet wensen te veranderen.
    Kortom stemmen doe ik nooit meer in dit achterlijke land.
    Afgaan voor Europa, aangesproken worden door Europees Hof, en geen hond die eindelijk de zaken aanpakt en veroordeelt.
    Eerder is het de vraag wie eindelijk dit rechtssysteeem omver gaat werpen, althans de handelswijze van misbruik van de term belang kind.
    Waar alles op gegooid kan worden in die verwarde geesten van rechters. Rechters, de onafhankelijke rechtspraak. Nou zijn jullie erachter?
    Of ga je er nog steeds vanuit dat in dit land er überhaupt goede rechtspraak bestaat?
    Op dit terrein. De eigen imagootjes die er zitten vinden ze echt belangrijker. Anders stap je op namelijk net als die kinderrechter op TV vanavond.
    Die was en is het helemaal zat.

    1. Ik ken een zaak alwaar de vader de verdachte is of beter gezegd de dader zonder dat er bewijzen waren, moeder zegt is bewijs genoeg. Resultaat geen omgang en de kinderen zijn spoorloos met moeders verdwenen. Opvallend was de traagheid en de synchronisatie alwaar het Hof voor Strafrecht en familierecht “samenwerkten”. De reden daarvoor is het “elkaar” dekken, zo rechtvaardigd het ene vonnis het andere vonnis. In het bedrijfsleven noemt men dat synergy. Synergy is bij rechters allang modern.

  4. Kijk met mijn achtergrond politie, was het vroeger nog zo iemand is “dader” als het bewijs er is.
    Dat bewijs kun je verkrijgen uit waarheidsvinding.
    Die waarheidsvinding loopt in familierechtzaken als een “rode draad” door de hele procesgang in de zin van het feit dat men het geheel niet toepast.
    Politie in zaken niet; Mevrouw loopt politiebureau binnen met de wildvreemdste verhalen die zonder enig onderzoek “doorgaan” in verklaringen gedaan bij advokaten ook in dossiers familierecht. En waarbij rechters dat -neem ik aan tenminste aangezien je toch ergens nog vanuit mag gaan als burger?- dat ook lezen. Doch ook ik ken net als u nu zat zaken waarbij het aan de orde is in dossier en men verdomt gewoonweg waarheidsvinding toe te passen.
    Je KUNT niet afgaan op verklaringen van zekere groep mensen-vrouwen zeker niet die al als kenmerk hebben
    “in vermeende gedachten al te handelen”.
    En dat gebeurt dus wel, gezien het feit dat die rechters op dezelfde voet doorgaan, en daarbij alle risico’s nemen op ernstige mkisdrijven die gepleegd worden door moeder of ook bijvoorbeeld dan ‘stiefvaders’ wat voorkomt.
    Ik begrijp daarom dan ook niet dat de burgers dat nog ‘pikken’.
    Als men er niks mee te maken heeft dan vinden mensen je na een tijdje zeker lastig ook. Tja het is voor hen maar een ‘lastige’ materie.
    Ga maar eens uitleggen dat er een paar honderdduizend vaak vrouwen de zaken belazeren als kenmerk al, terwijl deskundigen dit al jaren zeggen.
    Men wenst niet te luisteren zelfs naar deskundigen niet ggz. Dat zie je dat verschijnsel in strafzaken ook neem parachutemoord, bijenkorfgeval, babymoorden Friesland en ga zo maar door. Geval Savanna begon verhaal mee 2004 dacht ik en er is NIKS veranderd in de zin van werkelijke preventie. Wetsvoorstel was in de maak (van Dijken) en terecht ook.
    Omdat je geen gezag KAN geven aan mensen die geestelijk gestoord zijn in die vorm ook overigens,
    ik had gedacht dat onderdehand een ieder welbekend kan zijn met hetgeen zulke lieden doen.
    Doch of men wenst het niet te zien of in te zien, of men wenst de realiteit niet te accepteren dat werkelijk zulke dan moeders meest die risico’s hebben en in handel en wandel van alles doen wat niet door de beugel kan.
    Je komt in een ethisch verhaal terecht. Logisch. Prachtig stuk schreef een professor Groningen hierover die dan eindelijk meegaat in de prima studie die al jaren bestond hierover, plus adviezen omtrent gezag geven en opvoeding gunnen aan dan zulke moeders meest.
    Het KAN niet en toch flikt de familierechter dit in Nederland nota bene. En de politiek zit er met de neus bovenop. Zo OOK met name AMK’s, Jeugdzorg, en ga zo maar door.
    Met andere woorden allereerst zal voor mij die hele groep anders dienen te worden bezien.
    Vroeger bezigde men gewoonweg term psychopathe en nu noemen ze het een aantal jaar persoonlijkheidsgestoorde c.q. borderline bijvoorbeeld.
    Vele mensen, vaak hier ook kunnen wellicht zich niet voorstellen in welke bizarre horrorstory’s je met zulke families terechtkomt, doch vergis u niet,
    zolang dat niet doordringt (langzamerhand dringt het hier en daar wel door overigens dat het toch niet zo kan doorgaan in familierecht ook niet gezien de slachtoffers), zal men de patiëntjeskwekerij Nederland door laten gaan ten koste van duizenden.
    De eigen stoep schoonhoudend als Justitie, politie die erbij komt, familierechters die al jaren dan bleken te knoeien inzake geven van gezag aan zulke,
    het niet willen aanpakken van de eigen foute rapporten en ga zo maar even door.
    Hoe gaan we dat doen in een land waarin je eigen regering niet eens het benul blijkt te hebben zelfs die crhistelijke partijen niet, dat er maar een manier is in preventie? En die is geen gezag meer geven. Zie Kind en Adolescent o.a. Blad door professionals.
    De macht. De macht zoals Pechtold gisteren zei. Alles voor de macht.

  5. Bedankt peter en marleen vd info!! Goed om te lezen dat jullie nog steeds erg graag de moeder van je zoon willen bestraffen..

    Was de € 7000.- euro niet genoeg??Immers je vakantie is al geboekt!!Wintersport…tjonge hoe doe je dat toch in de ww en zonder werk(hoe zou dat nou komen??) en een dure studie die je kind moet betalen omdat jij dat zegt niet te kunnen???
    Oja je hebt natuurlijk een “liefhebbende”vrouw, marleen die je onderhoudt!Alhoewel 1400 per 4 weken toch behoorlijk veel geld is, meer dna de moeder te besteden heeft!!
    Lijkt mij de logische vraag??
    Wie spreekt de waarheid??
    Er is nl helemaal geen omgang vastgelegd, de afgelopen anderhalf jr zelfs geschorst, dus geen RECHT op omgang, dus wrm zou je steeds de weg naar het politieburo zoeken??
    Je zet jezelf behoorlijk voor gek op die manier toch?
    Lijkt mij hoor??
    Ik ben toevallig een bekende vd moeder en vraag mij met al die feiten toch af wrm jij dnekt dat iedereen je zou geloven??

    Niet voor je kind willen betalen, constant moeder dwarszitten, het komt op de meeste normaal denkende mensen over, ik weet jij zit er psychisch doorheen, wel op neer dat het jou niet om je kind gaat maar om het geld en het treiteren!!!

    Ik zou zeggen: ga daar vooral mee door, je maakt jezelf nog meer kapot dan je al bent!!!

    Gelukkig heeft jullie zoon mensen om hem heen die van hem houden en die hem steunen ipv dwarszitten, ik zou me dan ook doodschamen voor zo’n pa!

    En ik wens hem vd toekomst dan ook een moeder die eindelijk tot rust kan komen en een lieve andere ouder waar hij op kan leunen op een normale manier zodat hij kan opgroeien tot de man te worden wat hij verdient..

    Ouderschap heet ook “loslaten”…

    1. Kijk. Dit is hetgeen ik heb bedoeld in handel en wandel van omstanders van zekere groep, die dan het menen op te moeten nemen voor een moeder,
      waarbij een aantal zaken aan de orde kunnen zijn ook nog eens.
      In de eerste plaats mensen. Trap hier niet in.
      De uitlokking “druipt” ervan af en doorzie gelijk de manipulatie in deze.
      Deze anonieme figuur slaat als een dwaas om zich heen (wellicht onderdeeltje van een zoals gezegd
      iemand die er geestelijk doorheen zit en behandeling behoeft ook nog eens aangezien dat soort die dat blijken te doen inderdaad veelal
      gestoord handelen ook al zien velen dat niet, het zijn immers “verbergers” ook nog)
      en wordt althans door mij gewoonweg doorzien ook.
      Toch nog een opmerking aan dat figuur die hier dan zo reageert. Heb tenslotte meer met het bijltje gehakt. ‘Zoek eens hulp voor uzelf aangezien uw opmerkingen een dermate opruiend karakter hebben, dat anderen daar last van hebben.
      Wat uiteraard de bedoeling is wanneer u dat mankeert..’
      En voor de rest ga eens lezen bpdcentral.com
      Wanneer moeders dat beeld hebben dienen kinderen te worden beschermd tegen die handel en wandel.
      Wat in Nederland nog niet verplicht is helaas. Dat komt langzamerhand. In het belang van vele duizenden. Gelukkig.

    2. Als echtgenote van Peter Brons wil ik hier heel kort op reageren. Wanneer u zo’n goede “kennis”bent van de moeder zoals u schrijft dan het volgende:
      – gebruik deze site niet om uw gal te spugen maar laat moeder zich dan rechtstreeks richten tot vader. En voor wat betreft de financiën van ons, ik had graag dat U zich daar als “kennis “buiten houdt. Er is geen achterstand van alimentatie. Ook vind ik het een kwalijke zaak dat U mijn naam noemt zonder dat U zich zelf voorstelt. Met vriendelijke Groet Marleen.

  6. Na het verhaal van “een vader” gelezen te hebben kom ik tot de conclusie dat “hij” er geestelijk finaal door heen moet zitten.
    Heel verwarrend allemaal!

    Maar ook heel zielig.

    1. Moet je horen wie het zegt??
      Niet dat mijn verhaal ertoe doet, ik heb geweldig lieve kinderen en vrouw, ik ben niet opgenomen geweest of onder dagelijkse psychologische hulp zorgbehandeling geweest..en heb dat ook niet nodig, ik werk tenminste, zorg uitstekend voor mijn gezin en kan een steun zijn voor vrienden en familie die dat nodig hebben…

      Een “vader”die alleen maar tijdens zittingen kan roepen “oh ik kan niet meer praten, ik word zo emotioneel” komt op mij erg zwak over!!!

      Dat deed peter brons o.a. in zijn slachtofferrol bij de strafzaak!!
      Dan nog het feit dat hij bij de strafzittingen steeds als eerste lachend op de 1ste rij wilde zitten maar bij de zaken die daadwerkelijk om hun zoon gaat niet komt opdagen of zo zielig is dat hij wederom niks kon zeggen…
      Das pas warrig, ik denk dat de hulp die nodig is dan ook niet geholpen heeft bij peter brons en dat hij opnieuw zich moet laten onderzoeken!!
      Gelukkig heeft hun zoon de genen van de andere ouder, die staat tenminste sterk in haar schoenen, anders hadden ze de hel genaamd peter brons nooit kunnen overleven…
      En zo kan ik nog uren doorgaan maar dit heeft geen zin, peter brons heeft toch geen oren naar adviezen die er wel degelijk toedoen en luistert niet naar politie, instanties en al helemaal niet naar hun zoon!!!
      Misschien goed om te weten dat die marleen brons alles eraan doet om de zaken nog meer te frustreren, wie gaat nou als partner van, scholen bezoeken, doen alsof ze moeder is van een ander hun kind, bellen naar instanties over niet eens een kind wat van haar is en zo kan ik ook nog wel uren doorgaan, echt zulk zielig gedrag!
      Zo’n partner die zich zo met de ex van haar man bemoeid en daarmee de zaken nog, opzettelijk waarschijnlijk, verergert had ik als man allang de deur uitgedaan!!
      Dat ze al de menopauze en waarschjijnlijk nog nesteldrang heeft is dr eigen schuld, zoek dan een vent van je eigen leeftijd…

      1. Diverse passages in bovenstaande reactie wijzen erop, dat zal iedereen duidelijk zijn, dat u een zeer denigrerende houding aanneemt naar Peter Brons. Een zeer onnodig denigrerende houding die mogelijk bijdraagt aan het loyaliteitsconflict waarin de zoon van Peter gedreven is. Als u zegt en uitstraalt dat Peter Brons een hel is dan wordt dat ook overgebracht op de moeder van het kind. U kent haar immers goed.

        Moeders en kinderen die jaren later terugkijken op deze praktijken verbazen zich er vaak over dat hun omgeving de valse praktijken zolang heeft gesteund.

        U zou daaruit een les kunnen leren. Leest u eens het boek Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting. Als u het niet kunt betalen vinden we er vast wel een oplossing voor.

        U bevindt zich in een positie die het verschil kan maken. Neem uw verantwoordelijkheid.

        1. Wie is hier nu gek, maar dit stukje gaat over peter brons!
          Die schrijft bovenstaande zaken over dat hij weer de moeder onnodig wil aangeven in haar proeftijd???Wat uiteraard nergens opslaat en duidelijk maakt wat voor hem belangrijk is!
          Dan nog iets, lees eens de stukken goed door en lees dan de passages dat er GEEN sprake is van een loyaliteitsconflict!! Er is GEEN band dat maakt het verschil..En hoe zou dat nou komen??Vader stelt zijn eigen belangen voor op die van hun zoon..jaja ik heb mij ook wel ingelezen voor ik me hierin mengde en weet dus waar we over spreken..
          Ik laat het hier dan ook bij, want van stugge, onwetende egoistische mensen, die denken dat zij alleen maar gelijk hebben, krijg je toch geen enkele serieuse reactie..

          1. U deponeert hier wel uw gal, doch als alleswetende helderziende vader heeft u vast alles wat u hier zegt over personen aan de rechter bekend gemaakt,
            u schrijft namelijk dat u kennellijk bij een zitting aanezig was. Althans dat maakt men op uit uw verhaal.
            En dan nog iets zolang rapportages geschreven in familierecht zomaar op papier gekwakt worden omdat men de handen boven het hoofd houdt zelfs van ernstig gestoorden zoals vele moeders zijn, wat mij is gebleken ook en waar ik nu weet van heb, ten faveure van diezelfde “moeders” en daarna vele duizenden kinderen later de psychiatrie inkunnen, zolang zal men meewerken aan vervreemding van vaders tegen wil en dank.
            Imago en eigen stoepje van instanties zijn belangrijker kennellijk in dit land.
            “Ingelezen” zegt u. Dat zegt me niks geachte. Zag ook zat dossiers waar geen d..der van deugt.
            En een adviesje aan de anderen. Ga niet in discussie zoals ik al zei
            met dit soort. Komt me eerder voor als kenmerk van zal ik maar zeggen.
            Zit een forum op zekere stichting te lande helemaal vol mee.
            Ik wacht tot ze eindelijk dat soort opsluiten. Voorgoed. In belang van vele duizenden gedupeerden. Zowel kinderen en hun vaders. Waar ze recht op hebben.

          2. ik heb helemaal onderaan nog maar eens een duidelijke passage uit een vonnis over deze zaak overgenomen.

            Dat er geen band zou zijn tussen vader en zoon is een absurd statement waar ik graag de bewijzen voor wil zien.

      2. Beste Anonieme vader,

        Nogmaals hartelijk dank voor uw antwoord. U bent een echte gentleman en staat voor de moeder die zo onheus door Peter Brons bejegend wordt. U bent niet de enige, u wordt gelukkig voor u en de moeder ook nog door de rechters en raadsmedewerkers geholpen.

        Wat schrijf ik: gelukkig? Ik weet niet of het zo gelukkig is. Zijn zoon is zijn vader kwijt. Bovendien wordt zijn vader door zijn omgeving, u blijkbaar, door het slijk gehaald. Ik weet niet of dat zo gelukkig is.

        Maar ik ben blij wat u schrijft. Want zo gaat het eraan toe in de familierechtspraak. U verwoord het direct uit het hart. Rechters en Raadsmedewerkers verhullen zich meestal in een ondoordringbare mist van standaard woorden en formuleringen.

        Fijn, dat u geweldig lieve kinderen en een vrouw heeft. Dat had Peter ook. De realiteit is dat dat zomaar kan veranderen. Dat kan u ook nog gebeuren, en wellicht ziet u uw kinderen dan niet meer. Uw vrouw krijgt dan adviseurs zoals u. U ziet deze mogelijkheid niet, want u kent uw vrouw. Ja, dit verhaal heb ik van vele vaders gehoord. Ze zagen het niet aankomen. Net als u geen signalen ziet. En wellicht behoort u tot de helft ouders die niet gaat scheiden. Fijn voor u, uw vrouw en kinderen. U bent niet de eerste die zulke duidelijke overtuigingen en oordelen heeft. Vrijwel alle vaders, die hun kinderen niet zien ontmoeten mensen zoals u, waardoor ze ook nog eens door het slijk gehaald worden. Inderdaad: Peter Brons is zwak. Hij voelt de liefde. En dat motiveert hem. En de liefde is zo zwak als een plantje wat net boven de aarde uitkomt. Daar is niet veel voor nodig om dat te beschadigen. U hebt gelijk.

        Uw woorden maken mij en andere vaders nog standvastiger om er daadwerkelijk ervoor te zorgen dat na scheiding gelijkwaardig ouderschap regel zal worden.
        Ik adviseer u nogmaals eens met Peter te gaan praten.

  7. Beste anonieme vader,

    Dank voor uw reactie. U verwoord precies waar veel vaders tegen aan lopen.

    Namelijk, dat ze staan voor hun vaderschap. Zowel vaders als moeders kunnen absolute etterbuilen zijn, ernstig gestoord, etc, maar dat zijn uitzonderingen. En dar gaat het niet over. Wellicht kent u zo’n etterbak uit uw omgeving. En denkt u dat alle vaders die hun kinderen niet zien zo zijn. Dat kan ik begrijpen.

    In de regel zijn vaders en moeders zorgzaam. Net zoals Peter. Het gaat hem niet om het straffen of lastigvallen van zijn ex-, hun moeder, maar om vader te kunnen zijn van zijn kinderen. En dat wordt hem helaas door hun moeder en de rechterlijke macht belet. Soms zijn de enige praktische mogelijkheden die overblijven het opleggen van een sanctie. Zij legt een vonnis naast zich neer. Niet hij. Als hij een vonnis naast zich neer zou leggen dan zou de politie binnen vijf minuten op de stoep staan, omgekeerd is dit niet het geval. Ik durf te zeggen dat hij meer inhoud geeft aan ouderschap dan zij. Hij wil zijn kinderen niet hun moeder ontnemen. Zij wil hem uit hun leven. Het is juist belangrijk dat we naast Peter gaan staan, als medemens, maar ook als maatschappij, zodat hij niet meer om zijn kinderen juridische strijd hoeft te voeren. Ik zou zeggen, anonieme vader, maak eens een afspraak met hem en luister wat hij te vertellen heeft.

    Ik bedank u overigens voor uw mening. Nogmaals, deze maakt helder waar vaders en soms ook moeders mee geconfronteerd worden. Maar ik denk dat uw mening op onjuiste aannames gebaseerd is.

    Mr. Ascher, president van de Rechtbank in Amsterdam zei bij zijn afscheid ergens in de negentiger jaren: We kunnen niet elke grote fraudezaak onderzoeken via een parlementaire enquête. Misschien kunnen we 5% van de wittenboordencriminaliteit aanpakken. Maar als we het doen, zoals bij de ABP-enquete (http://nl.wikipedia.org/wiki/Parlementaire_enqu%C3%AAte_naar_bouwsubsidies), dan gaat daar aan afschrikwekkende werking van uit.
    Om die reden blijft Peter juridische procedures voeren. Hopelijk kan hij binnen kort ook nog vader van zijn kinderen zijn. Zo niet, dan voert hij actie die zeker later vele vaders hun vaderschap teruggeeft. Het doel is niet om tegen de moeder te vechten, maar om een praktische regelgeving tot leven te brengen waardoor hij niet meer hoeft te vechten.

    Groet,

    Wouter

    1. Bedankt Wouter,
      Je verwoordt het uitstekend en met compassie naar degene waar je je toe richt. Ik heb even geen tijd voor een uitgebreidere reactie, dus erg blij dat jij dat doet.
      Het is overigens handig om gebruik te maken van de mogelijkheid om te reageren op de reactie door het juiste beantwoordveldje aan te klikken. Ik vergat het ook. Zie bij Bart Koppenol die er nu dus tussen staat.

  8. Het verhaal van die “vader” is erg warrig en hangt niet bepaald van logische opmerkingen een elkaar. Dat de omgang geschorst is (ik dacht dat al te weten) betekent ook dat die weer hervat moet worden.

    Niet alleen de moeder zou bestraft moeten worden voor het wangedrag dat de oorzaak is van de omgangsweigering van het kind naar ook de andere institutioneel betrokkenen.

    Peter ken ik als een zeer liefhebbende vader, die vaak twijfelt of dit gevecht, dat hem is opgedrongen, wel verder moet worden gevoerd.

    Het zou goed zijn als de moeder inderdaad eens zou leren haar kind los te laten in plaats van het als een soort eigendom te beschouwen. Een kind heeft twee ouders.

  9. Ik citeer nog even uit het vonnis van de rechter uit 2009:

    Gelet op het uitsluitend door de moeder gefrustreerde verloop van het door de rechtbank vastgestelde proefcontact is er geen reden om aan te nemen dat de moeder tot andere gedachten kan worden gebracht.”

    Het hof liet er geen misverstand over bestaan: het is verdachte die de omgangsregeling frustreert en tegenwerkt. Verdachte heeft [naam zoon] als instrument gebruikt in het conflict met haar ex-partner. De bezorgdheid over [naam zoon] die duidelijk in de aangehaalde rechterlijke beslissingen is verwoord, vond bij verdachte geen enkele weerklank.

    Verdachte lijkt zich thans te willen verschuilen achter de weigerachtige houding van [naam zoon], waarmee zij haar verantwoordelijkheid als verzorgende ouder uit de weg gaat. Van verdachte als verzorgende ouder mag worden verwacht dat zij zich tot het uiterste inspant om de omgang met de niet verzorgende ouder voor het kind zo plezierig mogelijk te laten plaatsvinden, dat zij haar kind goed op het verblijf bij de vader voorbereidt en laat merken dat zij het hem gunt dat hij eindelijk weer zijn vader ontmoet. Daarbij had verdachte te vermijden dat zij zich naar [naam zoon] toe in negatieve zin over de vader uitliet. Het persoonlijk conflict tussen de ouders diende ondergeschikt te worden gemaakt aan het belang van het kind. Het tegendeel was echter het geval. De opmerking van verdachte dat [naam zoon] geroepen zou hebben dat hij zijn vader haatte, geeft geen blijk van een stimulerend optreden door verdachte, gelet op het feit dat [naam zoon] zijn vader nog maar nauwelijks heeft ontmoet. Het lijkt eerder zo te zijn dat verdachte ervoor heeft gezorgd dat er bij [naam zoon] een negatieve beeldvorming is ontstaan over de vader. Dat de belangen van [naam zoon] in ernstige mate te kort worden gedaan door hem het recht op contact met zijn vader te ontzeggen, acht de rechtbank uiterst kwalijk. Dat daarmee ook het recht van de vader op omgang met zijn minderjarige zoon tekort gedaan wordt, acht de rechtbank eveneens uiterst kwalijk. Het is de rechtbank weliswaar bekend dat het hof onlangs de omgangsregeling heeft opgeschort, maar dat was in het belang van [naam zoon] en maakt de laakbaarheid van het gedrag van verdachte in de telastegelegde periode er niet minder op.

    Vergelijkbare passages staan in het recente vonnis van het hof, maar dan iets korter.

  10. Marina Norbruis uit Franeker. (Bron Leeuwarden Courant 16-10-2010).

    Jarenlang verschuilde jij je achter onze zoon met de opmerking: “mijn zoon wilde geen omgang…. ik wilde wel meewerken”.
    Als je echt zo stoer bent schrijf je gewoon wie je werkelijk bent en verschuil je nooit meer achter anderen. Zoals nu weer als pseudoniem ” een vader”.

    En ga dan op een normale manier in discussie met anderen, zonder je labiele geestelijke toestand aan de hele wereld te tonen.

    Verder maak ik aan een anonieme stakker geen woorden meer vuil.

  11. Beste lezers,

    Hierbij voor alle duidelijkheid:
    Marina Norbruis (de moeder van mijn zoon) heeft verleden jaar, na haar eerste veroordeling, zelf in een interview aan de Leeuwarder Courant haar naam (met foto) en woonplaats gemeld.

    Op 16 November j.l stond haar naam met woonplaats wederom bij het nieuws op de internet-versie v.d. Leeuwarder Courant.
    Op 17 November stond zij wederom met naam en toenaam in de reguliere krant van de Leeuwarder Courant. Marina en de LC hebben steeds haar naam naar buiten gebracht. Wij hebben dat nooit hoeven doen
    en zijn daar ook altijd heel secuur in geweest.

    Ondertussen is heel Friesland een “bekende” van Marina, ook omdat zij jaren lang een negatieve beeld van mij in haar omgeving heeft verspreid. Nu is de Boemerang keihard in haar richting terug gekomen.

    Ik hoop zo e.a. duidelijk te hebben gemaakt.

    1. Beste anonieme vader, c.q. Marina,

      Ik ken u niet, u hebt duidelijk inside information, volgens Peter bent u zijn ex- en de moeder van uw beider zoon. Ik ga er even vanuit dat u dat bent.

      Indien zo: waar bent u bang voor? Of is het haat? Teleurstelling? Wraak?

      Ik begrijp dat de gevoelens hoog oplaaien.
      Als dat bij mij het geval is, dan kan ik ook niet nuchter nadenken. Wat ik dan besloten heb te doen is: niets doen totdat ik weer tot rust ben gekomen. Gelukkig gebeurt dat ook bij mij. Ik kom tot rust.

      Ik zou me kunnen voorstellen dat dat in uw geval niet zo werkt. U bent ook al lang in een strijd verwikkeld. Daarom wil u de hand reiken. Een soort deal wil ik met u maken. Ik ken Peter alleen maar van enkele bijeenkomsten, en ik weet niet eens of we überhaupt met elkaar gesproken hebben. In die zin ben ik neutraal ten opzichte van u beiden. Maar de eerste indruk is: hij is rustig en een normale vader. Zijn vaderschap staat los van hoe uw relatie zich ontwikkeld heeft en afgebroken is. Geen reden te bedenken voor enige terughoudendheid om het ouderschap voor ieder de helft te delen.

      Ik zou me nog kunnen voorstellen dat u bang bent dat uw zoon liever naar hem toe gaat dan dat hij bij u is. Dan kan ik me voorstellen dat u vecht om dit niet te hoeven meemaken. Mijn aanbod is: u regelt, evt bemiddel ik i.v.m concrete afspraken, een gelijkwaardig ouderschap, en ik sta naast u. Ik sta zo naast u dat u niet bang hoeft te zijn dat Peter meer zorg gaat claimen dan 50%. Ik sta zo naast u dat Peter u in uw zoons ogen u niet naar beneden haalt. Ik eis wel: stopzetten van het met modder naar elkaar gooien. Dat is voor mij niet moeilijk te zeggen, want dat is mijn overtuiging. U beiden hebt uw relatie niet uit te vechten over de rug van uw kind. U beiden mag elkaar wat mij betreft nu niet meer afbreken. Dit kan ik zeggen omdat ik uw zaak en de geschiedenis niet ken. Het is een algemene opmerking. En een voorwaarde om verder te kunnen, een voorwaarde voor een evenwichtige ontwikkeling van uw zoon. Een jongen die zijn vader niet mag zien heeft te leven met een ernstig mankement in zijn leven. de kans dat hij later (of nu al) psychiatrische hulp nodig is, is veel en veel groter dan als u beide de zorg voor hem heeft.

      U beiden ondertekent deze afspraak. Plus mijn bemiddeling, waarbij ik naast u sta. U beiden hoeft mij voor het tot stand komen van deze overeenkomst alleen maar de reiskosten te vergoeden. Ik teken voor vertrouwelijkheid. En u kunt mij bellen met vragen. En voor opverleg. Ik heb geen contact met Peter, tenzij u dat vraagt en ik dat een goed idee vind. Wanneer u veel van mijn tijd nodig heeft, dan maken we een afspraak voor een zekere vergoeding. Dit aanbod staat en is zonder enig overleg met wie dan ook tot stand gekomen. De enige reden dat ik af zie van mijn bemiddeling is dat Peter dit niet wil. U kunt mij bellen. Ik wens u sterkte met uw besluit.

      Met vriendelijke groet,

      Wouter Hanhart
      06 34500934.

      1. En ik vind dit als omstander zeer zeer onverstandig. Temeer omdat men totaal niet kan weten waar men mee vandoen heeft.
        Tot zover.
        Overigens is het juridisch al niet goed zo ook. Zaken zijn in behandeling.
        Daar kunnen op deze wijze anderen niet zo inkomen. Misschien helaas. Doch zo zit dat systeem in mekaar.

  12. In ieder geval nu even voor alle duidelijkheid:
    Het is zeer waarschijnlijk dat de anonieme reageerder “een vader” hierboven in feite de moeder is van de zoon van Peter Brons. Als je het verhaal nog een keer leest moet je inderdaad constateren dat deze persoon veel daderinformatie heeft. Details uit besloten rechtzittingen bijvoorbeeld. Niet dat ik denk dat deze details een getrouwe weergave van de werkelijkheid vormen, maar ze maken wel duidelijk dat het om iemand gaat die erbij was. Ik heb als moderator van deze blog het mailen ip adres en ik overweeg me nog rechtstreeks tot haar te richten met het verzoek zich kenbaar te maken.

  13. Stel dat IP adres vast maar veilig. Beter.
    Ken zulke figuren maar al te goed, en hun kenmerken en handel en wandel ook.
    Die denken in een verknipte geest alles te mogen en velen onder gebruik c.q. misbruik van etiket ook nog,
    en dat maakt ze gevaarlijk.
    Justitie zou ernaar moeten kijken. Niet vrijwillig uiteraard. Verplicht. Met name als dat al bekend is en was in de ggz o.a.
    Enfin. Dat ga ik niet meer uitleggen.

  14. Waar gaat het nu om? De moeder van de zoon van Peter aan het kruis te nagelen en op haar de woede die je in je persoonlijk case hebt opgebouwd bot te vieren?
    Als zij de schrijver is? Als je dan teksten schrijft in die richting, waar denk je dan Peter en zijn zoon mee te helpen? Alsjeblieft, denk na voor je verstuurt wat je in eerste reactie denkt. Denk na hoe dat aan komt? Spoel je mond!

    Wat mij betreft is het geheel niet belangrijk wie de Anonieme Vader is. De Anonieme Vader verwoordt namelijk heel precies wat veel moeders in rechtszaken naar voren brengen en wat een heleboel gentlemen-vaders denken en vinden. Het gaat niet om de persoon, maar de tekst. Het gaat erom dat helder wordt rechters zich nog steeds door dit soort teksten laten manipuleren, het gaat erom dat steeds meer mensen gaan zien dat deze teksten voort komen uit archetypische angstfantasieën. Het gaat erom dat steeds meer mensen gaan zien dat de werkelijkheid niet door dit soort angstfantasieën, die voor de betrokkene ook nog eens heel reëel zijn, gestuurd moet worden, maar door een ander principe: gelijkwaardig ouderschap. Angst mag er zijn, maar is een slechte raadgever. Dat zouden rechters moeten inzien. Hetzelfde geldt voor haat, wrok en cynisme. Dat rechters zich nog steeds door dit soort emoties in hun beslissingen laten leiden, dat is waarvan ik hoop dat ze hier snel mee ophouden en gaan inzien wat voor soort schade voor alle betrokkenen ze hiermee aanrichten. Vaders en kinderen die elkaar niet kunnen zien. Moeders die met de rug tegen de muur blijven staan, die zich alleen maar meer in strijd vastbijten en wier angst alleen maar versterkt wordt.

    Het feit dat deze Anonieme Vader mee schrijft is een teken van betrokkenheid. Het feit dat deze Anonieme Vader inside informatie heeft is een teken van dubbele betrokkenheid. En die moet je koesteren, respecteren. Niet bevechten. Daarmee stoot je alleen maar af. Vechten doe je maar in de rechtszaal. Deze betrokkenheid is zeer waarschijnlijk voor Peter een sleutel voor hernieuwd contact met zijn zoon. Als dit contact zou kunnen ontstaan buiten de rechtbank en (Justitiële) hulpverleners om, dan is dat alleen maar toe te juichen. Want deze officials zijn maar in één ding gespecialiseerd: ouders en kinderen van elkaar scheiden. Als het even buiten hen om kan, fantastisch. Misschien is dit zo’n moment. Soms moet je de dingen even op hun beloop laten en niet willen ingrijpen.

    En als deze Anonieme Vader de moeder van Peters zoon is dan is er toch maar een ding relevant: dat beiden hun ouderschap met elkaar kunnen delen, dat ze elkaar niet meer in de haren hoeven te vliegen, of rechtszaken hoeven te voeren. Dan is maar één ding relevant: geen olie meer op het vuur.

    Ik heb nogal wat moeders meegemaakt die door het systeem helemaal op de kast werden gedreven. Wie helpt ze eraf?

    1. Tsja een positieve invalshoek is aardig, en die heb je ook zeer terecht laten zien. Maar dat betekent desalniettemin beslist nog steeds dat dit soort moeders met de soort rechters die we in 90% van de gevallen in het familierecht zien optreden gestopt moeten worden.

      Een grens stellen is de enige manier waarop je deze mensen respecteert. Dat is de manier waarop ze zich weer veilig zullen voelen. Dat hoeft niet perse precies op de manier van Bart. Ook grenzen stellen doe je met respect, maar ze moeten wel gesteld worden.

    2. Pardon? Degene die hier als zijnde een “anonieme persoon” reageert, op een in eerste instantie al bijzonder uitlokkende wijze ook nog eens is die figuur zelf die dat doet.
      Deze discussie belandt in een heel verhaal nota bene en juist dat is dus zoals ik allang heb getracht duidelijk te maken, de bedoeling, specifiekj als kenmerk van mensen die die afwijkingen hebben ook nog eens.
      Deze figuur die zich niet eens bekend maakt met een stel beweringen die kant nog wal slaan en dan zie ik hier in een reactie een soort van goedpraten ook nog eens.
      Het is relevant dat wel chronologisch de zaken worden bekeken uiteraard.
      Moet je zien wat dat figuur bereikt. Een berg chaos tussen jullie al.
      Trap er niet in zei ik ergens.
      Als het kenmerk is van juist dat soort is een gedegen advies dan ook van deskundigen “ga er zeer zeker niet mee in discussie”. En dat zeggen ze niet voor niks. Er is geen land mee te bezeilen.
      In discussies niet, in therapie al dan niet gedwongen niet, en in verklaringen zowiezo al niet.
      Leggen per defenitie al valse verklaringen af ook.
      Hou toch op zeg zoals Joep al zegt ergens in 90 procent moesten en zouden kinderen naar de moeder in dat verrotte familierechtssysteem en deze week is de eerste kinderrechter opgestapt, omdat die persoon het niet meer kan. Dat is niet zo vreemd.
      De puinhoop verzwijging en getennis van hulpverleners die verzwijgen en instanties die rapportages maken die niemand controleert of controleerde, hebben al die jaren vervreemding van vaders en gedragsgestoorde kinderen opgeleverd.
      We barsten van moeders met of zonder ernstige kenmerken van zekere stoornissen, die van die rechters alle kans kregen door te gaan met ge-etter en dat gebeurt dus nog, ondanks de prima studie gedaan door Gardner en later door anderen. Plus een Spruijt die in Nederland om de materie heen zit te l.llen en hier een of ander discussietje waarbij dan een dergelijke waanzinnige die wraak wenst kennellijk het zo weet in te kleden dat anderen elkkaar in de haren vliegen.
      Aan welk beeld doet het jullie denken?
      Ik wist het al bij de eerst reactie van dat figuur ook.
      Maar ja ik ben dan ook onderdehand deskundige als gedupeerde al tien jaar lang.
      Krijg ik ook weer kommentaar op let maar op.
      Binnen de psychiatrie zijn er nagenoeg geen therapeuten te vinden die gaarne werken met zulke types, nogal logisch want na een tijd zijn ze zelf
      leip, zeker in groepstherapie die ze leiden.
      Nog niet overtuigd mensen? Ga je dan eens oriënteren eindelijk wat die soort aan handel en wandel en verdere ellende over Nederland en de westerse landen weet uit te strooien. Omdat ze de grens niet werden gesteld, door vaak eigen ouders al niet, en zeker niet bij scheidingen.
      Ouders die zelfs met dochters met zwaar borderline meedoen met valse verklaringen en al.
      Nog niks geleerd familierechters?
      Hoeveel duizenden gedragsgestoorde kinderen willen we er nog bij dan, volgend jaar door die oorzaak van verkeerde gezagsbeslissingen geven aan zulke gewoonweg gevaarlijke mensen-moeders?
      Die verplichte prikpil (p.v.d.A. voorstel zoals jullie ongetwijfeld weten) ben ik voor ZEKER voor die groep. Omdat de gevolgen voor kinderen desastreus zijn.
      Kortom stop met die patiëntjeskwekerij en geef dat soort moeders als rechters onmiddellijk straf inzake kindermishandeling want dat zijn het:
      kindermishandelaars.
      Manipulanten, leugenaars, en vaak met behulp van anderen die het weten te verzachten in de kommentaren ook nog eens. Zo blijven ze dus het gedrag houden ook nog eens waar in de Richtlijnen
      behandeling, juist voor wordt gewaarschuwd. Stel ze duidelijke grenzen en zijn ze dan ineens weg want zulke partners moeten zulke vrouwen niet,
      dan hebben ze het volgende slachtoffer weer te pakken. Gebruikers worden het genoemd en dat doen ze dan ook letterlijk.
      Tenzij eindelijk wordt ingegrepen verplicht.
      Het letterlijke gel.l om zulke vrouwen dan maar hun gang te laten gaan hebben al tientallen kindermoorden opgeleverd ook.
      Te beginnen met Rikkers en geval Savanna.oa.
      Dader moeders. Die ze daarvoor gezag hebben laten houden. Familierechters dus.

  15. Wat mij/ons betreft staan we voor alle opties open. Waar het omgaat is het resultaat. Peter wil graag op een normale manier contact met zijn. Hij zal nooit tegenover zijn zoon zich negatief uitlaten wat de moeder betreft. Dus “Anonieme Vader”er zijn genoeg wegen open. Ook u als “Anonieme Vader”mag wat ons betreft bemiddelen, gelijk als Wouter.Wouter kennen we niet maar wij grijpen alle mogelijkheden aan. Wat ons betreft mag een ieder die wil contact zoeken met de “Anonieme Vader”welke een goede kennis schijnt te zijn van moeder. Succes, jullie kunnen alleen Peter heel erg gelukkig maken.

  16. Als een moeder na zoveel jaren nog op dergelijke wijze over de vader spreekt is het welhaast een vaststaand gegeven dat dialoog en bemiddeling niet meer tot de reeële mogelijkheden behoort.
    De mooie verwoordingen van Wouter hebben de juiste insteek echter enkel in een eerdere fase van het hele proces en bij andere rechterlijke beslissingen.
    Een eventuele inkeer bij de moeder staat na zo`n lange tijd gelijk aan psychische zelfmoord. Haar identiteit en eeuwige beleving zijn gebasseerd op illusionaire aspecten die voornamelijk vorm hebben gekregen vanuit negatieve emoties als angst en eventueel ook wrok, haat en pijn. De weg die zij bewandelt is de enige weg die zij kàn bewandelen, er is geen weg terug meer mogelijk.
    Misschien is er ergens diep van binnen een klein stemmetje van twijfel. Anders zou zij waarschijnlijk in het geheel niet reageren op deze site. Zij heeft het nodig om in ieder geval nog steeds haar zienswijze en handelswijze bevestigd te zien, zelfs op zulke absurde manieren.
    Elke goede verstaander weet dat persoonlijke pathologie bij de moeder de uiteindelijke oorzaak van dit drama is. Dat betekent ook dat een uiteindelijke oplossing ligt bij het behandelen van deze pathologie. Niets meer en niets minder.
    Het niet omschreven belang van het kind is de oorzaak van dit soort drama`s. Het is duidelijk dat als het aspect ontwikkeling een rol gaat spelen bij een definitie van dat belang, een kind nooit toegewezen kan worden aan een ouder met psychopathologische kenmerken. In tegenstelling met wat vaak gedacht wordt speelt niet de sociale omgeving, maar de eerste lijns opvoeder een cruciale rol bij de ontwikkeling van het geweten en diverse ethische aspecten. M.a.w. de basis van alle overige ontwikkelingen.

    Wat Peter te doen staat is aan Peter.
    Mijn eigen persoonlijke drama is voor mij de drijfveer geworden voor mijn handelingen, maar ik weet dat dit verhaal niet herschreven kan worden. Mijn handelingen betreffen alle ouders en kinderen met de hoop ooit iets zinnigs te bewerkstelligen op dit gebied. Mocht Peter in staat zijn, zijn eigen verhaal uit te breiden naat lotgenoten dan zou ik hem graag aanbevelen om door te gaan. Ook hij bewandelt in deze een eigen, unieke weg, waar anderen na hem misschien enige voordeel mee kunnen doen. Teveel vaders blijven in hun eigen persoonlijk verhaal hangen en verliezen de moed. Breid het uit en besef dat je uiteindelijk werkt voor een iets betere wereld. Iets waar je zooon later trots op kan zijn.

  17. Beste mensen, vergis je niet in BJZ zaken, heel vaak zijn het ook interne mensen van GGz, AMK, RvdK en BJZ die zich voordoen als gedupeerde ouders, creëren een website en proberen zieltjes te winnen om zogenaamde hulp (pgb) te bieden waardoor zij weer subsidie vangen. Door dit soort communicatie krijgen zij meer informatie om linker te worden. Het is werkelijk waar een smerige boel.

    Vandaag de dag zie ik wat vaders doen en betekenen voor hun kinderen, mijn petje af voor ze! Nog een paar vragen; waarom zijn er zoveel gezinsdrama’s en waarom zijn er zoveel kinderen spoorloos verdwenen?

  18. Nou nou zeg, dit soort kommentaren is doorzichtig,
    geachte “Sharmila”.
    Zowiezo zijn dat geen mensen uit instanties..
    En zowiezo als u daar dan weet van hebt wat u zegt,
    zou ik zeggen noem die mensen eens op.
    Overigens ik hou niet van die anonieme posters, hiervoor was er ook één zo bezig.
    Verschuiling genoeg gezien in families die de zaken belazeren..Onder misbruik etiket o.a.
    Dat zijn pas arme kinderen.

  19. Meneer Bart K, ik besmeur de website van Joep niet! Hij is een goede man die ik waardeer en waar ik veel in herken richting vele vaders en mijn ex-man. De enige aan wie ik me bekend maak is aan Joep, hij mag mij ten alle tijden via een mail een opheldering vragen.

    Uw reactie zegt mij genoeg.

  20. Dan zal ik gaarne informeren bij Joep zelf. Overigens bent u degene die beweert nu dat ik enige bewering zou doen omtrent besmeuren of die indruk wekt en niet andersom.
    En voorts zie ik in mijn opmerking geen enkele reden
    voor u om zo te reageren.
    Verder heb ik het helemaal al niet over Joep, daar heeft u het over.
    Voorts doet u een bewering zelf over mensen van instanties nota bene en ggz die zich “zouden voordoen als gedupeerde ouders” en dat gaat te ver geachte.
    Uiteraard komen er misstanden voor, die in media zijn gemeld ook. Doch die zaken liggen niet bij de door u genoemde instanties doch bij een aantal particulier opgezette zorgverleners die kinderen opvingen, en die niet voldeden aan de eisen hiervoor.
    U kunt dit zelf nalezen en nagaan, zoals iedere burger.
    Overigens vroeg ik u een normale vraag om dan te melden met uw eigen beweerde wetenschap.
    Meer niet. Wat bedoelt u dan verder, aangezien u kennellijk aan het invullen bent of iets dergelijks..

  21. Beste Bart en Sharmila,

    De bewering van Sharmila is wat ongespecificeerd. Het zou handig zijn als ze wat duidelijker vertelde wat ze precies bedoelt. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die actief zijn in cliëntenorganisaties die tevens voor hulp bijdragen krijgen uit de PGB. Als ze daar helder en transparant mee omgaan is dat niet perse fout lijkt me. Anderzijds behoren ze daardoor min of meer tot het economische circuit dat ook onrecht in stand houdt.

    Hier past voorzichtigheid en vooral ook openheid. Als er, zoals Sharmila beweert ook mensen uit de professionele zorgorganisaties zijn die in cliëntenorganisaties actief zijn en bovendien via PGB klussen dan lijkt het me meer verontrustend. Misschien dat Sharmila dar nog wat duidelijkheid over kan geven.

  22. Beste Joep. Deze onderstaande bewering wordt gedaan:
    Geachte heel vaak zijn het ook interne mensen van GGz, AMK, RvdK en BJZ die zich voordoen als gedupeerde ouders, creëren een website en proberen zieltjes te winnen om zogenaamde hulp (pgb) te bieden waardoor zij weer subsidie vangen. Door dit soort communicatie krijgen zij meer informatie om linker te worden. Het is werkelijk waar een smerige boel.–

    Als iemand “wellicht zelf ontevreden is” over bijvoorbeeld een PGB, dat kan, en op deze manier dit soort beweringen worden geponeerd, alsof intern medewerkers van ggz o.a. zich “zouden uitgeven als ouders” dan vind ik dat een beschuldiging, die je of waar moet maken en dan doet iemand melding c.q. aangifte,
    of de bewering is smaad c.q. laster.
    Daar ben ik niet van gediend zoals je weet van mij van valse aantijgingen. En wie dat doen is me bekend. Die doen dat als kenmerk al. Deze mevrouw
    gaat dat wellicht helemaal al niet over.
    Doch dit soort van ongefundeerdheid heb ik van gevraagd dat dan te melden.
    En ik krijg daar geen antwoord op, een mevrouw begint ineens over “besmeuren” en legt iets te berde als taktiek die ik herken als uitlokking zonder enig antwoord te willen geven op hetgeen persoon zelf nog beweert dat het zo is ook…..
    Kortom ik trap er niet in. Zeker niet nu duizenden mensen gedupeerd worden door de overheid inzake de door deze mevrouw genoemde PGB problemen. Overigens is een pgb de helft goedkoper dan de reguliere zorg ggz bijvoorbeeld. Daar betalen vele mensen 350 Euro per uur consult. Om maar iets te noemen in een enkel gesprekje. Kun je nagaan als die mensen met ernstige stoornissen daar lopen. En vervolgens er helemaal al niks aan hebben ook, en die laten ze dus gewoonweg doorkachelen. De draaideuren noemen ze dat.
    Enfin.

  23. Beste ‘anonieme vader’,

    Mogelijk is mijn aanbod ondergesneeuwd door de vervolg reacties. Nu u aan deze discussie hebt deelgenomen lijkt mij maar één punt relevant: de relatie van Peter, Marina en hun zoon, en hoe die zo kan zijn dat iedereen daarbij wint en dat de strijd wordt beëindigd.
    U bent een vertrouwenspersoon van moeder of volgens Peter bent u het zelf. In ieder geval mooi dat u reageerde. Dat toont betrokkenheid en is een begin voor iets nieuws. Overweeg eens of u een verschil wilt maken. Mijn aanbod staat nog steeds en zoals ik al schreef, als ik bemiddel teken ik voor vertrouwelijkheid. Belt u me s.v.p. eens.

    Groet,

    Wouter
    06 34500934

  24. Het zojuist ontvangen bericht met ertussen gezette zaken geachte Wouter
    gelieve dit voor de samenhang of hier te plaatsen
    of weg te laten.

    En niet op mij privéadres te sturen op die manier.
    Een ander mag het ook lezen immers. Het gaat over de reactie van de kennellijk dame hiervoor die nergens op slaat.

Laat een antwoord achter aan Henri Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.