Cookies

Verstand

“Gevoel, daar heb ik geen verstand van” Een deel van een verdwaasde dialoog tussen een vader en een zoon in een prachtig ready-made zolderdecor. Het doet me denken aan het verwijt aan mijn vaderschap: Wel leuk, maar niet verstandig (liedjes zingen). Op grond daarvan kon ik, op last van de Raad voor de Kinderbescherming, de opvoedingsrelatie met mijn dochter verliezen. Je kunt als vader maar beter niet voelen. En als je dat wel doet wordt je weer snel teruggefloten.

Vanmiddag naar een prachtige voorstelling van theatergroep Plusleo geweest in Havezate de Haere. Om te beginnen een juweel van een locatie die ook zijn onbekende en duistere hoekjes voor het bezoekerspubliek en de theatermakers opengooide. Soms leuke typische mannenhoekjes zoals het folly-kasteeltorentje buiten. Goed theaterspel. Tien episodes. Allemaal over mannen, vaders. Hoe ze worden afgezeken, zichzelf in de hoek zetten en zich in de hoek laten zetten.

Het eindigde met een dwaze vader boven in het torentje die zijn ellende over de weilanden en bordessen van het kasteeltje schetterde. Het deed een beetje denken aan een superman-act uit de tijd van Fathers for Justice. Maar dan zonder het perspectief dat deze actiegroep destijds probeerde te schetsen.  Zo bleef de stemming wat jeremieerderig. Mannen slachtoffer, vaders moedeloos, zonen radeloos ( bij de episodes die ik kon bezoeken; 6 van de 10.

Misschien een uitnodiging er wat tegenover te stellen?  Wat meer woede, wat meer agressie? Wat meer liefde, veel tederheid.

Wat meer gevoel voor verstand misschien. Dat laatste is in ieder geval iets dat ik, alweer zeker een decennium geleden staatssecretaris Verstand toewenste. Destijds aanvoerster van de anti-mannen-emancipatie-maffia.Ik had het graag even willen overnemen daar in dat torentje.

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “Verstand”

  1. Je hebt geen zekerheid meer over wat er van jou als man wordt verwacht. Je moet stoer zijn, werken, zorgen en gevoelig tegelijk zijn. Dat zie je terug in het stuk waar tien mannen worstelen met verwachtingen.” bron: webpublicatie Sandra Bos

    Wat word er nog verwacht van een vrouw?
    Gevoel, daar heb ik wel verstand van. Ik weet hoe het is om op te groeien zonder je biologische vader. Ik weet hoe het is om op te groeien met een stiefvader. Ik weet hoe het is om in een scheiding te zitten na je basisopleiding en dan van de havo naar de vmbo gestuurt te worden en dan nog als slimste van de klas uitgekozen te worden maar er toch verder niks mee kan doen op dat moment. Ik weet hoe het voelt om “stief”zussen en broers te hebben. Ik weet hoe het voelt om je vader alsnog na al die jaren te ontmoeten en dan erachter te komen zoveel gemeen te hebben en dat ook hij gewoon verder is gegaan met z’n leven. Ik weet hoe het voelt om als man alles te willen doen voor je eigen kind maar het niet te kunnen omdat het mannelijke geslacht telkens wordt verwaarloosd in eigen waarden en normen. Zelfs een man die alles goed doet is uiteindelijk uitgeleverd aan de leeuwen ala het gaat om de belangrijkste gevoel voor iedereen. Het gezinsgevoel. Men praat over vrijheid, waar is die vrijheid van een vader als dje telkens word belemmert door de moeder met als chantagemiddel de omgang met je eigen kind.

    Ik heb de voorstelling niet gezien maar ben er wel benieuwd naar. Zelfs na taverelen als medea wil de politiek geen stappen nemen om de wetgeving, rechten en verantwoordelijkheid van vaders al na de geboorte van elk kind te verbeteren. Mijn zoon heeft mijn achternaam maar moeder werkt niet mee met het ondertekenen van het gezamelijke gezag….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.