Wij vaders worden al jaren lang geslagen. En flink raak ook. Als wij worden mishandeld, geestelijk , maar ook lichamelijk wordt dat ontkend. Zeer bruut ontkend, omgedraaid. Dit gebeurt door “wetenschappers” als Professor Römkens. Laat nou uitgerekend deze vrouw directeur worden van de nieuwe samenvoeging van de instituten E-Quality en Alettta. Daarbij neemt ze klip en klaar, in haar introductiebrief, afstand van het jarenlange beleid van E-Quality om emancipatie wat breder te zien dan vrouwenemancipatie alleen. Niet dat het ooit veel voorstelde, maar toch… En laat nou juist op dat moment het VaderKennisCentrum een van de andere topmensen van die club, Saskia de Hoog, ook niet zo bekend om haar goede doordenkertjes over vaderschap het eerste woord voeren op het vaderdagsymposium. Ik ben vóór een dialoog. Maar als eerste aan het woord, na zo’n bedenkelijke beleidswijziging, na het aanstellen van zo’n directeur? Ik vind dat een vreemd signaal. Al decennia wordt de vaderbeweging gekenmerkt door het laten vallen van activisten in eigen gelederen te behoeve van samenwerken met mensen die het niet verdienen om mee samen te werken. De enige weg uit ons dal is solidariteit. Deze coalities breken ons. Sommige vaders zullen zich geslagen voelen en ook voor de zoveelste keer vérslagen. If you can’t beat them let them beat you……………?
ps: Dat Mrs in de adressering. Eerst dacht ik laat ik daar nou gewoon maar om glimlachen. Dat soort dingen, maar dan omgekeerd, overkwam vrouwen vroeger ook vaak. Aan de andere kant past het wel in het betoog.
Meer over Saskia de Hoog
Eens Ik kon het ook al niet meer plaatsen. Ook al zeg ik dat hier, dan lezen ze het wellicht, geen idee, want na mijn antwoordje wat ik gaf aan iemand daar moet ik kotsen van die hele agenda, waar ik slechts over vroeg waarom men geen aandacht wenst te geven aan de duizenden mishandelde en vervreemde kinderen door borderlinemoeders gepleegd onder andere en waarom dat niet wordt benoemd op zeker zo’n dag.
Ben die omzeilingen uiteraard meer dan zat ook, en verzwijging over materie die gardner allang had aangetoond evenals de overlapping en vervolgens dan nog een bewering daar in de schoenen krijgen die ik helemaal niet zeg of schreef.
Enfin. Over nuchter verstand gesproken.
Heb al een paar keer gevraagd naar de opmerkingen van iemand die ze nog als voorzitter zetten op die dag ook, en ook dat verdommen ze aan te pakken. Terwijl het ervan afdruipt de bloedzuigerij en manipulatie die je duidelijk kon konstateren.
Professor Romkens is blijkbaar in deze functie benoemd zonder dat er blijkbaar voldoende kennis aanwezig is.
Vrouwenemancipatie is een goed ding, in samenhang met mannenemancipatie (gelijktijd) maar ik vrees dat nog meer ongelijkheid het gevolg zal zijn en dat ouders, kinderen en onze fijne samenleving de rekening zullen gaan betalen van circa een miljoen Nederlandse burgers
Steef Hoogendam, gepensioneerd,
maatschappelijk werker voorheen bij diverse jeugdhulpverleningsinstellingen,
nu als vader de klos van diezelfde instanties.
Verliezers zijn en de vader, en de moeder maar bovenal de kinderen en de nederlandse samenleving
Dialoog vraagt niet alleen een zekere moed en welwillendheid, maar vooral een stap naar elkaar toe doen, maar je wilt wel als partner een tastbaar bewijs van goede wil. Een witte vlag, een welgemeend excuus, verklaring van een falen,
De wil om met of zonder botsingen een gemeenschappelijk doel te vinden en bereiken. Een dialoog met een ego-motief (macht, geld) vervalt gewoon weer tot een loopgravenoorlog man-vrouw.
Ik persoonlijk heb behoefte aan een statement van E-Quality dat getuigt van spijt over in het verleden begane vergissingen tegenover vaders (en daardoor tegen betrokken kinderen,m.a.w. strijdig met het ‘belang van het kind’). Vergissingen in woord (bepaalde wetenschaps-onderzoeken) en in daad (de waarheid geweld aandoen, inclusief zwijgen als wapen).
Ik heb op pedagogiedebat.nl in ‘contacten’ met een lange lijst korte profielen van NJI-mensen niet één keer het woord ‘vader’ gevonden. Het woord ‘moeder’ komt 7 x voor (6 juni ’12). Dat tekent een eerste indruk van eenzijdigheid.
Maar niet alleen dat.
Bij E-Quality gaat men zover met emancipatie dat het dezelfde fout maakt die emancipatie noodzakelijk maakte: het overwicht van mannen omgekeerd.
Alles op het positivisme gooien zoals het eruitziet in E-Quality laat nog steeds de publieke vraag open wat er precies gebeurd is met die 400 verdwenen Jeugdzorgkids (ik kan iets gemist hebben). Dan heb ik het niet zozeer over de zonder bericht ontvoerde/geëmigreerde of ondergedoken allochtone kids. En weer wel over wat E-Quality eigenlijk doet of deed met de verantwoordelijke ‘eindbaas’ Joris Demmink, want dat is niet alleen een politiek verhaal, maar vooral een integriteitsverhaal: wat doet E-Quality inzake de opvolging van deze bijna gepensioneerde (niet als pedo waarschijnlijk) Joris Demmink als zij zo graag politieke inbreng wil?
Hoe kunnen we ooit gelijkwaardigheid verwachten van E-Quality als zij stilzwijgend dat integriteitsverhaal (met heel veel invloed op Jeugdzaken mbt vaders ook) ongemoeid laat? Want gisteren nog hoorde ik zeggen dat Justitie een ‘slangenkuil’ was. En hoe moeten wij ons daarbij goed voelen als het waar is? Houdt E-Quality Justitie soms de hand boven het hoofd? Hoe weet ik of E-Quality niet meer is dan een afleiding van ouder-gelijkwaardigheid? Wat zei E-Quality na de ontdekking dat niet de man maar de vrouw gemiddeld net iets meer dan de helft van de gevallen van kindermishandeling raakte? Sorry? Ik hoop iig dat het besef is gekomen dat vrouwendominantie net zo belemmerend is voor een fijne samenleving als ooit mannen deden (nu nog trouwens , in feodale islamitische landen).