Cookies

Vaderdag

Wensly met oudste dochter

Er valt veel te klagen maar ook veel te winnen op zo’n mooie dag. Vaderschap is alive and kicking. Op straten, op pleinen en in de harten van moeders, kinderen, opa’s oma’s en gelukkig ook steeds meer vaders zelf. Een prachtig voorbeeld vind ik genomineerde Wensly Francisco die de vaderdagtrofee m/v net niet won.Een prachtig positief rolmodel iemand met een opvatting en een persoonlijke inzet voor zijn kinderen maar ook voor zijn eigen gemiste vaderschap.

Toen ik hem de hand drukte zei hij: “Ach ik bén ook niet zo’n netwerker. Dat is niet zo mijn ding.” Jammer  (van wat?) toch denk ik dan. Maar wat dan ook heel goed is dat hij net zo stralend blijft uitstralen wat hij is. Een vader in hart en nieren.

Ik wens alle lezers van dit blog een fijne vaderdag. Misschien wens ik jullie wel dat jullie dit blog pas morgen lezen want dan hebben jullie vandaag met je kind buiten rond gehangen misschien. Of ook als je je kind niet ziet dit toch omgezet in een mooie wandeltocht. Maar een reactie mag ook wel hoor. natuurlijk.

nominatierapport Wensly Francisco met toelichting

ps: (toevoeging 22-6-2012)Dat Wensly eigenlijk juist wel een goede netwerker is is te begrijpen uit zijn herhaaldelijke, en gehonoreerde verzoeken om vooral ook zijn producent en regisseur Frank van Osch in het zonlicht te zetten in de nominatietekst. En ik wil daar zelf nog wel een keer aan toevoegen: zonder Frank was het niet gelukt, Frank heeft gezorgd voor de voortgang voortzetting, regiebijdrages en nog veel meer wat wij ons van een afstand niet eens kunnen voorstellen. Want de film en tv wereld is een keiharde bussiness. Zonder goede producent kom je nergens. Zonder goede producent ben je aan de goden overgeleverd. Dank je Frank, heel veel dank, het kan niet vaak genoeg worden gezegd.  zelf heb ik ook veel ervaring opgedaan met televisieproducenten die zozeer een hekel aan zichzelf hebben dat ze ook andere vaders niet normaal aan het woord willen laten. Zo niet Frank van Osch. Dus nog een keer; veel dank Frank. Ook voor je regiewerk trouwens; indrukwekkend!

Wel wat minder goed nieuws over de netwerkkwaliteiten van Frank van Osch; hij is vergeten Wensly te noemen in de aftiteling van die andere drie films: idee: Wensly Francisco.

schoutenweg 41 Deventer

0 antwoorden op “Vaderdag”

  1. Toch blijft het zeer doen, vaderdag zonder je kind. Maar zolang je kind je kind op dit aardse is mag je blijven hopen op een weerzien. Misschien ooit! Maar dat ooit kan niet snel genoeg komen. Erick Brons is nu al 14 jr, ik heb hem nu al 12 jr niet gezien, maar hij is nooit één moment uit mijn gedachten.

    Peter

  2. Peter
    Sterkte en blijf hopen.
    Ik zie mijn zoon al meer dan 4 jaar niet meer. Misschien tegen beter weten in of tegen ongelijkheid maar feit blijft, ik heb dat zelf van een moeder en schrijfster, die juist wel blij is met het goede contact dat zij heeft met haar aangenomen kinderen en toch positief staat tegenover mijn voornemen om op papier te zetten wat wat mijn ervaringen zijn met te ver doorgeschoten of verkeerd vormgegeven emancipatie.
    Sterkte en …
    Steef

  3. Ach ja bij mij is het half half zoals jullie weten. Vanochtend met zoon en partner aan de brunchtafel vaderdag gevierd. Nu even alleen om aan mijn dochter te denken. Zie vel verwijten van slachtoffergedrag is onze richting. Is het glas half vol of half leeg. Tsja; wel de pijn voelen, er niet in blijven hangen, toch wat ondernemen. Jullie Peter Brons en Steef Hoogendam weten hoe moeilijk het is al die balletjes in de lucht te houden. Ik zie hoe ik zelf ook in eigen kringen in onmogelijke spagaten terechtkom.

  4. Joep ik weet eerlijk gezegd niet wat goed wat je vraag inhoudt. Maar ik zou dit willen opmerken voor Peter, Wesley en vele anderen.

    Het is mij bekend dat vaders, ongeveer 27.000 kinderen per jaar, dus na 40 jaar ongeveer een miljoen (hadden we nu niet ongeveer 17 miljoen inwoners in nederland?) personen vreemd zijn opgegroeid.

    Vreemd in die zin dat voor de scheiding vader en moeder ongeveer de helft van de opvoeding (voor de hele jeugd) voor hun rekening nemen dat bij ongeveer 40% (ca 27.000 kinderen per jaar) iets merkwaardigs formeel wordt toegestaan. nl, dat moeders verantwoordelijkheden voor de opvoeding van de diezelfde kinderen toeneemt van ca. 50% tot ongeveer 100 % en dat de invleod van vaders afneemt van 50 tot 0 %. Vreemd toch?
    En nederlandse instanties die rechten vastleggen, bevorderen dit alleen maar?

    Tweedens valt me op dat vele vaders ALLEEN zijn in dit, volgens mij zeer grote onrecht waar de vaders aan blootgesteld worden maar ook, als de kinderen volwassen worden, de moeder maar bovenal de kinderen de grootste figuurlijke opdonders krijgen. Hun leven lang. Wie betaalt uiteindelijk de rekening.
    Juist ja. Kinderen en samenleving!

    Triest dat dit soort gevolgen aan het einde komen omdat de er aan het begin vele malen beoordelingsfouten worden gemaakt.

    Steef Hoogendam

  5. mmm. Beetje terug on-topic mag ook wel Steef. je opmerkingen kunnen niet vaak genoeg gemaakt worden enerzijds, maar soms moet je ook kijken hoe dat probleem is ingebed in de hele samenleving.
    Het gaat hier over hoe Wensly dat ziet.
    Op Wensly’s opmerking zei ik in ieder geval dat ik ook de indruk had dat netwerken belangrijk is om deze prijs te krijgen.
    Denken jullie dat dat klopt en ten tweede heeft Wensly dat netwerk echt niet? En ten derde is het dan terecht dat om een prijs als deze te kunnen winnen een netwerk nodig is?
    En hoe werkt dat dan uit voor het standpunt dat jij wilt uitdragen. Hoe is het met jouw netwerk? Wat moet je doen en laten om vrienden en kennissen te houden als ‘dwaze vader’. Zijn er instanties waar je met dit standpunt terecht kunt?
    Zou dat voor Caribische vaders anders liggen dan Nederlandse. Allemaal vragen die zo bij mij opkomen.

  6. Op bovenstaand stukje wil 1 korte reactie geven:
    Vader zijn ben je over de hele wereld en het gemis van je kind(eren) is voor iedere vader/moeder gelijk, wanneer je kind je ontzegt wordt door de “verzorgende”ouder!!

  7. Joep en Peter
    Om daar even tijd voor te maken. Natuurlijk, maar wie is vaak de “”verzorgende ouder” en wie is de daarvan verstoken ouder?
    Ik vrees dat meestal de mannen het nakijken hebben. Natuurlijk is het hetzelfde, ongeacht de persoon of sexe, maar het is nu eemaal helaas vaker de vader dan de moeder die niet-verzorgend ouder is.
    Natuurlijk heb je gelijk maar de fundamentele ongelijkheid over de toewijzing van de kinderen aan de ene ouder ten kosten van de toewijzing aan de andere ouder blijft.

  8. Het is nu dinsdag 23 april 2013 00.30 uur.
    Na de mail van Steef Hoogendam beantwoord te hebben,
    heb ik op Google de verhalen gelezen van Steef Hoogendam en Laurens Wouters over advocaten en rechters.
    De advocaat van de moeder van mijn kinderen vroeg -vergeefs- in 1989, in hoger beroep te Arnhem, ongedaan making aan van de omgangsregeling met mijn zoon en dochter wegens een psychische stoornis waarvoor ik onderbehandeling zou zijn ….!!!

    Nu ga ik eerst naar bed.
    In de loop van de dag zal ik je Joep, alsmede Steef en Laurens alsnog mijn mail sturen waarmee ik de media benaderd heb om aandacht te besteden aan de Bijzondere Rechtspleging.

Laat een antwoord achter aan steef hoogendam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.