Cookies

Echtscheiding in België

Rob van Altena
Rob van Altena

Jarenlange processen, vervolging van actieve vaders. In Nederland is het jarenlang gebruik geweest, en in zekere zin is het dat nog steeds. In België was het zo mogelijk nog beroerder. Rob van Altena, de Nederlandse publicist over vaderdiscriminatie en ouderverstoting, heeft een biografisch werk geschreven over zijn in België verleden scheidingsprocessen. Hij wil bewust niet riskeren opnieuw een boete te krijgen vanwege het verbreiden van feiten; “want in België werd (wordt?) men al gauw gestraft voor het ‘boosaardig verbreiden van feiten’ (art. 444 Str.W.) waarmee bedoeld wordt: het bekend maken van andermans boosaardige daden. Men kan een ander mens soms het ergste aandoen maar de getroffene mag dat niet bekend maken. Dat geldt als boosaardig. Deze getroffene is daar al eens voor veroordeeld en dat kan hem als recidivist nu dus duur te staan.
Rob heeft toestemming gegeven om hier nu de inleiding en de boekenlijst van zijn boek te publiceren.

in en uitleidend deel boek Rob van Altena

schoutenweg 41 Deventer

5 antwoorden op “Echtscheiding in België”

  1. Mijn dank zover. Zal het lezen. Beter dan de hypocrisie die ik nu meemaakte en waarbij men maar verzwijgt wat dan zekere groep vrouwen voornamelijk flikt, met dergelijke manipulatie als kenmerk nota bene ook nog (Gardner), en vervolgens dan ik als persoon te kakken werd gezet zelfs omdat men in die handelswijze tuint van
    high level “gevallen”.
    Men zou me willen verbieden dit “soort” aan te pakken, en zelfs dat beeld te benoemen waardoor dat soort in de kaart wordt gespeeld en dat is juist HET probleem bij uitstek in familierecht waardoor duizenden de klos zijn.
    Kortom mochten anderen dit lezen: Ik doe niet mee aan verzwijgen van dat soort gedrag en tevens doe ik niet mee aan die gang van zaken, aangezien zij dan zelf de oorzaak zijn van instandhouden vervreemding van vaders door verzwijging en daarmede instandhouding kindermishandeling welzeker!

    Doch dat even terzijde.
    Nogmaals dank.

  2. Beste Joep,

    Wat je zojuist deed is een beetje kiwi’s met mango’s vergelijken. De situatie is door een ander rechtsstelsel in België duidelijk anders dan in Nederland waarmee ik niet (jijzelf doet dat wel, maar dit terzijde) wil zeggen dat jouw situatie al dan niet minder beroerd is dan die van Rob of om het even welke andere gescheiden vader in de Lage Landen, Italië of waar dan ook in Europa of de rest van de aardkloot (excusez le mot! ‘klotenaarde’).

    Waar het om gaat zijn de rechten van de onschuldige (vroeger: onnozele…) kinderen die de bescherming dienen te krijgen die ze verdienen om verder te kunnen op het gladde en steeds gevaarlijker wordende levenspad. Ze kunnen slachtoffer worden van onverlaten als Dutroux (en zijn vrouw!), die “monseigneur” in Vlaanderen en andere smerige pedofielen waarbij laatstgenoemde nog niet of nauwelijks een gerechtelijk vonnis aan zijn jurk heeft gekregen… Nu jij, dan ik weer?

    U2 zingt het heel; mooi aan het eind van hun “40”
    http://quietube4.com/v.php/http://www.youtube.com/watch?v=sB4kxMj0-IE

    ‘How long to sing this song’ vele malen herhaald door de fans bij “het scheiden van de markt”

    1. Hoi Klaas,
      Ik weet uiteraard heel goed hoe groot de verschillen zijn tussen de Belgische (meer napoleontische) en Nederlandse ( toch iets meer Germaanse) rechtstelsels. Verder is België de laatste jaren ver vooruit op Nederland als het gaat om de praktische invulling van gelijkwaardig ouderschap.

      Ik wilde geen persoonlijke situaties vergelijken. Wel is het wetsartikel waarbij die boosaardige verspreiding strafbaar wordt niet terug te vinden in een Nederlands wetsartikel dacht ik. Dat in het algemeen de westerse landen de rechten van kinderen op twee ouders slecht zijn geregeld en mensen die daarvoor opkomen zwart worden gemaakt klopt.

      De grootste onverlaten lopen vrij rond. Ook dat is waar. Je volgt mijn blog, dus je weet dat ik me daar druk over maak.

  3. Zal het je nog sterker vertellen. Die grootste onverlaten lopen bij bosjes vrij rond hier. Veel vrouwen die ik bedoel althans met volgens deskundigen ernstige kenmerken. Waardoor als men dat als omstanders verzwijgt, wat je letterlijk ook ziet gebeuren in reacties nota bene van dezelfde vaders die het kennellijk aangaat vaak of die in een dergelijke toestand zitten nota bene,
    je dat soort fijn in de kaart speelt.
    Zowel bij Rechtspraak Familierecht, als instanties of ggz, of als en dat is het ergste, ouders van,
    partner van of ex-partner van, vader of verwekker van kinderen is er sprake van zwijgen of verzwijgen.
    Ook dat gaat dan ten koste van waarheidsvinding.
    Omdat belanghebbenden dat dan “te moeilijk” vinden en denken te houden van iemand die totaal geestesgestoord kan worden genoemd.
    Zal het beeld weer niet gaan noemen hier, doch 3 procent zo zeggen de deskundigen in schatting lopen er rond, vrij.
    Waarvan 80 procent vrouw c.q. moeder van kinderen. Krijgen hier klakkeloos gezag automatisch . NOG wel tenminste.

    Veroorzaken zoveel ellende en leed ook voor eigen kinderen inzake vervreemding. Kinderen worden gehersenspoeld en kennellijk trappen omstanders er nog steeds in. Zelfs van zekere vaderorganisatie.
    Jullie niet hier trouwens.
    Neem ik tenminste aan.

    Heb de tekst wat aangepast.

Laat een antwoord achter aan joepzander Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.