Cookies

ten grave

Voor mij het toonbeeld van de solidaire vaderbeweging: een internationaal gezelschap dat mij steunde bij de zitting in het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Rob van Altena die een belangrijke rol had als onbezoldigde tolk staat bescheiden als hij was, bijna onzichtbaar midden achteraan.

Afgelopen woensdag werd Rob van Altena ten grave gedragen. Voor de plechtigheid begon heb ik in het mooie kerkje van Slijk-Ewijk een paar mooie gedachten en herinneringen aan Rob gewijd. Buiten werd een poging gedaan om degene die zich met alle mogelijke en oneigenlijke (zo niet strafbare) middelen de leiding van de rituelen had toegeëigend nog van zijn valse voetstuk te halen. Maar het was een strijd met teveel politie en justitie en tegen een al voldongen feit.
Nog een paar handen schuddend, deed ik wat ik al veel eerder van plan was; hier niet bijzijn. Weglopen. Ik wist een aangereikte valse hand van de aanstichter van dit kwaad niet te ontwijken, maar ik vertelde erbij wat ik van zijn gedrag vond. Ik maande iedereen tot kalmte en terugtrekking, niet in de laatste plaats de overvloedig aangerukte politiemacht. Ik gaf het hoofd van het politie-squadron een hand. Ik kende hem van “naam” en nummer van de overlijdensdag van Rob. Later bedacht ik dat ik eigenlijk zélf deed wat mij eerder was overkómen; iemand een hand geven die hij misschien niet wil schudden, maar het gedwongen doet.

Terwijl ik rustig terugliep richting Rob’s laatste woonplek voelde ik dat er een last van mij af aan het vallen was. Met deze vaderbeweging onder deze valse vlag wil ik niet meer te maken hebben. Het voelde de laatste tijd, de goeien niet te na gesproken, als een hoop stront waar ik nog een huisje van probeerde te bouwen. Een huisje voor vaders en kinderen. Een plek waarover ik tegen mijn dochter trots had willen vertellen; kijk je heb mij terug, maar je hebt er ook een solidaire gemeenschap bij, een gemeenschap die ooit toch echt wel met mij mee vocht heeft jouw terug. Ik kan hier om janken, maar het zal niet helpen.

Voor mij was dit dus adieu aan een vaderbeweging die ik heb pogen te dienen. Ik had dit in december al gezegd en geschreven, maar de activiteiten van Rob als geschiedschrijver en Rob als persoon hielden mij betrokken. Ik ga het nu zorgvuldig uit elkaar rafelen en ook de dreigende conflicten wil ik snel achter me laten. Adieu, ik draag met Rob meer ten grave.

Rob ik kan jouw wens tot eenheid in de vaderbeweging niet waarmaken als die beweging ten diepste jouw integriteit verloochent. Dat spijt mij echt. Je hebt tegen de klippen op willen geloven en bouwen. Veel meer nog dan ik en je verdiende iets beters. En je hebt niet bereikt wat je het meest verdiende, een weerzien met je kinderen en kleinkinderen. Overigens hoorde ik van iemand die ik op de begrafenis nog sprak dat een van zijn kinderen op de begrafenis aanwezig had willen zijn, maar niet durfde te komen uit angst voor kwade vaders. Ik weet dat Rob zijn kinderen niet bij de begrafenis wilde omdat hij dat een vreemde beweging vond na jaren contact afhouden. En toch had ik hem dit gegund. Een dwaze paradox.

Zie beide vorige posts over Rob

bijwerkingen: taal en formuleringen 19/9 2016

tot 4-1-2017

Ik ben bezig alle mails van de maand september 2014 na te lezen die ik destijds niet eens allemaal gelezen heb. Zo erg ging mij de herrie rond de begrafenis van Rob aan het hart.

Toen Rob ziek werd vroeg ik hem of er nog iemand was die ervan afwist dat hij naar het ziekenhuis ging. Nee jij bent de enige zei hij. In de maanden daarna wisten een aantal mensen niet hoe snel ze erbij moesten zijn om zich de legacy van Rob toe te eigenen. Dit ging over geld, rechten en over zijn lijk heen de zeepkist beklimmen. En dit door een paar hotemetoten in  de vaderbeweging.  Deze mensen probeerden mij dan ook nog stuk voor stuk ervan te beschuldigen verkeerd te handelen, omdat ik tegen de klippen op er een stokje voor wilde steken, of althans enige transparantie wilde bereiken. Ik zal zeker deze hele kwestie nog een keer zeer uitgebreid uit de doeken doen.

Ik wil nu in ieder geval opmerken dat mijn voorstel na het overlijden van Rob en de tumultueuze sterfdag was om niemand uit de vaderbeweging de eer te gunnen de leiding te nemen over de begrafenis en dat dan maar aan de gemeente over te laten. Dat was toen denk ik, ook terugkijkend het beste geweest ondanks dat Rob wel een keuze had gemaakt voor iemand, niet degene die het uiteindelijk heeft geleid. Maar die keuze was op zijn sterfbed in de allerlaatste uren en je kunt over de legitimiteit daarvan twisten. Dat ik het standpunt had ingenomen, dit als vaderbeweging los te laten, kan ik aan de hand van genoemde mails aantonen.  helaas waren er mensen die hun eigen punt belangrijker vonden.

uitgebreider rond het overlijden van Rob

13 antwoorden op “ten grave”

  1. het feit dat een kind bang is voor reacties van kwade vaders is veelzeggend. Feitelijk leggen ze de verantwoordelijkheid bij de kinderen zelf. Lijkt of deze vaders er weinig van begrepen hebben

        1. kwade vaders of boze vaders, terecht of niet terecht, whatever, ik had afscheid willen nemen van Rob, Joep ‘kennende’ denk ik dat ik blij mag zijn niet met het circus van de postmoderne ‘vaderbeweging’ te zijn geconfronteerd, bij wijze van spreken, Rob rolt zich om in zn graf..

          1. Helemaal met je eens. Ik had ook afscheid willen nemen met een begrafenis. Ja Rob had het niet moeten weten, een aanfluiting. Of het post-modern is…. nou ja je bedoelt er in ieder geval iets heel negatiefs mee. De uitnodigingen zijn overigens volgens het kaartje verzorgd door Prinsen en Ghislain Duchateau

    1. Wie zijn “ze”? Wie weet hoe dit kind, deze kinderen bang zijn gemaakt, door wie? Iedereen (iedereen) die om een foute reden angst in een kinderhart legt, is schuldig.

  2. ik had er graag bij willen zijn maar vanwege een bericht dat Rob in alle rust wilde worden begraven heb ik dat gerespecteerd, nu blijkt dat bericht kennelijk niet te kloppen..

    1. Rust en vrede is wat anders dan afwezigheid. Maar als de begrafenis niet op een normale manier kan worden geregeld krijg je veel onrust en onvrede. Dat bleek. Ik wilde daar verder niet bij zijn.

  3. ik verzoek je mij toe te voegen aan je mailing-list en me dus niet uit te sluiten, overigens mijn vorige reactie waarom ik geen afscheid heb kunnen nemen bij Rob’s begrafenis betrof dit bericht:

    Beste mensen,

    Wij zijn als formele getuigen en toezichthouders aanwezig geweest bij de laatste, schriftelijk vastgelegde, wilsverklaring van Rob van Altena. Deze vond plaats afgelopen dinsdagavond, 9 september 2014 rond 21.00 uur. Rob was toen helder en gaf er blijk van dat hij goed begreep wat er gebeurde en wat er gezegd werd.

    Wij maken ons zorgen of de laatste wil van Rob nu wordt uitgevoerd. Dit geldt niet alleen de schriftelijk vastgelegde bepalingen, maar ook zijn wens om in vrede en rust te worden begraven. Over dit laatste maken wij ons dusdanige zorgen, dat wij hebben besloten niet bij zijn begrafenis aanwezig te zijn. Op een later moment zullen wij alsnog in rust en vrede afscheid van Rob nemen.

    Het bovenstaande behelst geen beoordeling van zijn wilsverklaring, maar slechts het standpunt dat zijn laatste wil uitgangspunt dient te zijn.

    Gretha Stelpstra
    Joep Zander

      1. Zoals duidelijk zal zijn wens ik niets meer te maken te hebben met wat zich nu onder valse vlag vaderbeweging noemt. En ook overigens komt het hele gebeuren mij bijna letterlijk de strot uit. Ik voel me echt heel misselijk. Misschien dat ik me nog met een mailtje aan een aantal mensen verantwoord. Die vaste maillijst ga ik dus niet meer gebruiken. Ik zal er aan proberen te denken je nog een mail te sturen. Dat ik je tot nu toe niet meenam heeft te maken met het feit dat het een privemaillijst is, en daar ga ik wel zelf over. Je reacties waren erg ad-hominem tegen mij af en toe. Afin daar hebben we het over gehad en je hebt zelf erkend dat je af en toe vreemd uit de slof schiet. Je kijkt naar je zelf. Dat kan ik zeer waarderen.

Laat een antwoord achter aan joepzander Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.