(update 16-6 nieuwe video online; zie nieuwe post)
De 17 jarige B eet geen boterhammetje mee. Hij is teveel gegrepen door het feit dat hij donderdag voor de rest van zijn jeugdtijd wordt opgesloten in een jeugdhuis met zeer streng, isolerend, regime. In plaats van een boterhammetje slikt hij een paracetamol weg tegen buik en hoofdpijn.
Vorige week werd ik verrast door een telefoontje. B C. Zegt u dat niets (meer)? Ik blogde hier eerder over hem, vooral óver hem ja. Aan het woord waren vooral zijn grootouders versus zijn moeder. En allerlei andere mensen, waaronder ook kranten en ikzelf die zich ertegenaan bemoeiden. Mijn eigen insteek was vooral de positie van zijn vader die op allerlei manieren buiten beeld bleef. B wil nu wel eens helemaal zelf vertellen hoe hij het heeft beleefd. Over enkele dagen moet hij naar een tamelijk gesloten inrichting omdat hij inmiddels, na dat opnieuw een jaar te hebben geprobeerd, heeft besloten niet bij zijn moeder te willen blijven en omdat hij door alle verwikkelingen niet meer aan school toekwam. Volgens Jeugdzorg is er van alles mis, maar een rapportage of rechterlijk besluit heeft hij nog niet langs zien komen. Hij zat alweer 4 maanden, prima naar zijn zin, bij zijn tante. Hij vertelt het gevoel te hebben een straf te moeten uitzitten (’tot ik volwassen ben’) terwijl hij geen enkel gedragsprobleem heeft. Hij heeft er ook uidrukkelijk voor gekozen om mij zijn verhaal te vertellen en daar een deel van op internet te laten zetten.
Omdat er nogal wat technische problemen waren tijdens de opnames is het wat moeilijk  om alles snel gemonteerd te krijgen.Ik kies er daarom voor nu eerst een bijna ongemonteerd stukje te publiceren. Ik vind het belangrijk dat kinderen in ieder geval gehoord worden. B heeft nog geen rapport gezien en geen rechterlijke uitspraak. Hij heeft dus ook nog weinig daarover in kunnen brengen. Mijn indruk is dat het rapport en het rechterlijk besluit hierop nog moeten komen. Dat is vaak jeugdzorgtactiek. Creëer alvast de feiten zodat de rechter geen weg terug meer heeft.
Ik ga even niet al te snel mijn mening geven. Behalve dat mij een rigide uithuiszetting geen oplossing lijkt. B komt op mij in ieder geval behoorlijk uitgebalanceerd over, zeker na alles wat hij heeft meegemaakt. Hij zegt trots te zijn op zichzelf dat hij dit allemaal overleeft. In de video-opname doet hij zichtbaar moeite om nuances te benoemen. Dat weet ik door het voorgesprek. Alleen voor zijn moeder heeft hij geen goed woord over. Hij heeft het gevoel dat hij dankzij moeder en jeugdzorg in een soort gevangenis terecht komt. Binnenkort kom ik met een grotere compilatie op dit blog. Dat zal uitgebreider ingaan op de vanaf 2012 opspelende geschiedenis, zijn vader, zijn moeder, opa en oma. Kom hier terug.
https://youtu.be/qsDP_6F8e9U
Ook de nieuwe complete video staat inmiddels online. Zie hieronder. Er is een nieuw blog met recente ontwikkelingen.
https://youtu.be/HRpBTw7A2VU